ΑΟΡΑΤΟΣ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟΣ

*** **ΑΟΡΑΤΟΣ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟΣ ( και η Γενοκτονία των φτωχών ) του Π.Θ - Σκέφτομαι πως, μια από τις πιο σημαντικές αιτίες της μεταστροφής από την απέχθεια προς το κοινωνικό φαινόμενο της Φτώχειας προς την απέχθεια προς τους ίδιους τους Φτωχούς, - είναι και η εγκατάλειψη του βιβλίου, της κουλτούρας Ανάγνωσης. - Για δύο περίπου αιώνες, το βιβλίο, το μυθιστόρημα, καλλιεργούσε την ανάδειξη των συνεπειών της φτώχειας, και δη της παιδικής φτώχειας. - Μεγάλωσα με τον Δαβίδ Κόπερφιλντ του Ντίκενς· το είχα διαβάσει είκοσι φορές, με τον Όλιβερ Τουίστ... - Όλη αυτή η λογοτεχνία παρακινούσε στο να αντιμετωπίζεται η φτώχεια ως κοινωνικό φαινόμενο που έπρεπε να εξαλειφθεί ή, τουλάχιστον, να περιοριστεί. - Ήταν ο κινηματογράφος πρώτα που μας εξοικείωσε με έναν καταιγισμό εικόνων· οι εικόνες αυτές πολλές φορές ήταν καταγγελτικές της κοινωνικής αδικίας, άλλες φορές όμως κινούνταν στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση: τη συγκάλυψη, τον εξωραϊσμό των κοινωνικών αντιθέσεων. - Αλλά εκείνη που έκανε το μεγάλο κακό ήταν η τηλεόραση και μάλιστα η ιδιωτική τηλεόραση. - Βλέποντας τηλεόραση δεν προλαβαίνεις να σκεφτείς· εθίζεσαι στην περίσταση της προσοχής στο "και τώρα ας περάσουμε σε άλλο θέμα". - Χαρακτηριστικό του τηλεοπτικού λόγου — όχι μόνο των ειδήσεων αλλά και των σίριαλ και των αστυνομικών σειρών κλπ — πλην εξαιρέσεων — είναι η παρουσίαση του κόσμου ως κάτι το δεδομένο, που δεν μπορούμε να αλλάξουμε, όπου το κακό φωλιάζει στις περιοχές, τις συνοικίες των φτωχών και είναι ορατό κακό — εικόνα. - Δεν μπορούμε, υπαινίσσεται αυτός ο τηλεοπτικός "λόγος", να εξαλείψουμε τη φτώχεια. - Μπορούμε όμως να τιμωρήσουμε τους εγκληματίες που συνήθως είναι φτωχοί, να τους εξαλείψουμε, να τους επιβάλλουμε "χημικό ευνουχισμό", να τους εκτελέσουμε. ( και μήπως αυτό συμβαίνει τώρα στη Γάζα ; η γενοκτονία των φτωχών;) - Σας θυμίζω ποιος ήταν ο πρώτος μάστορας στον χειρισμό της Εικόνας: ο Γκαίμπελς.( και η Ριφενσταλ ) Θυμηθείτε κριτικά εκείνες τις ταινίες με τον επιθεωρητή Κάλαχαν, τον Βρώμικο Χάρρυ. - Εξαίρεση πολλοί σκηνοθέτες με λαμπρό παράδειγμα τον Κεν Λόουτς: Δείτε τα γλυκά Δεκάξι. - Και τον Μάικ Λη: η όλα ή τίποτε. - Σήμερα η Τηλεοπτικοποίηση του κόσμου μας, μαζί με άλλες αιτίες, οδηγεί σε Αδιανόητο Ολοκληρωτισμό. - Σε έναν Αόρατο Ολοκληρωτισμό, αόρατο ακριβώς επειδή είναι υπερβολικά ορατός. *ΠΕΤΡΟΣ ΘΕΟΔΩΡΙΔΗΣ

Η Πραγματικότητα ως ταινία

Η Πραγματικότητα ως Ταινία ● Η πραγματικότητα μας κατασκευάζεται και φυσικοποιείται μέσα από το θέαμα και επι έναν αιώνα σχεδόν έχουμε μάθει να βλέπουμε την πραγματικότητα μέσα από την οπτική του Χόλιγουντ: σαν αμερικανική ταινία με δράση, πυροβολισμούς, έρωτες και προσδοκία ευτυχισμένου τέλους. ● Αυτό το εξατομικευμένο σύμπαν του Χόλιγουντ δεν είναι απλώς εποικοδόμημα ούτε καν βάση με την μαρξιστική έννοια... ● Είναι η πραγματικότητά μας σκηνοθετημένη από την φαντασία, είναι αδιαχώριστη από την οπτική μας: ● Παίζουμε όλοι σε φανταστικές ταινίες, αισθανόμαστε την κάμερα να μας παρακολουθεί. ● Η εθελοντική αποκάλυψη των μυστικών μας στους Μεγάλους Αδελφούς μέσω των social media, και όχι μόνο, εξηγείται και από τον εθισμό γενιών και γενιών στον Χολιγουντιανό κινηματογράφο και στην τηλεόραση. ● Είμαστε όλοι σταρ στον μικρό ναρκισσισμό μας. Πετρος Θεοδωριδης ***

Che vuoi

*** **Che vuoi¬¬?** Χθες (ή μήπως σήμερα;) Μ’ άκουμπησε το βλέμμα σου. Με χτύπησε στον ώμο. Γύρισα και κοίταξα, δύο άδεια μάτια. Γιατί με κοιτάς; Τι θέλεις; Να ’σουν, τουλάχιστον, στο παρόν. Αλλά, εσύ, δεν έχεις καν υπάρξει! Χθες (ή μήπως σήμερα;) Κομματιάστηκα. Κάθε μου θραύσμα εμένα κοιτούσε από έναν τόπο που δεν υπήρξε ποτέ. Μάιος 11, 2008 Πέτρος Θεοδωρίδης . ***

Το ΠΑΙΔΙ ΦΟΥΣΚΑ ....

**ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΦΟΥΣΚΑ** JEAN BAUDRILLARD Η διαφάνεια του κακού Δοκίμιο πάνω στα ακραία φαινόμενα (1990) Μετάφραση Ζήσης Σαρίκας ΕΞΑΝΤΑΣ-ΝΗΜΑΤΑ, 1996 72,73 *** **Προφύλαξη και μολυσματικότητα** Η αύξουσα εγκεφαλικότητα των μηχανών μέλλει φυσιολογικά να επιφέρει τον τεχνολογικό καθαρισμό των σωμάτων. - Τα τελευταία θα μπορούν να στηρίζονται όλο και λιγότερο στα αντισώματά τους. Εξ ου και θα πρέπει να προστατεύονται έξωθεν. - Ο τεχνολογικός καθαρισμός κάθε περιβάλλοντος χώρου θα αναπληρώσει τα φθίνοντα εσωτερικά ανοσολογικά συστήματα. Και φθίνουν τα συστήματα αυτά επειδή μια μη αντιστρέψιμη τάση, που συχνά αποκαλείται πρόοδος, ωθεί το ανθρώπινο σώμα και πνεύμα να αποσυνδεθούν από τα συστήματά τους πρωτοβουλίας και άμυνας, για να τα μεταβιβάσουν κατόπιν σε κάποια τεχνικά κατασκευάσματα. Στερούμενος των αμυνών του, ο άνθρωπος γίνεται εξόχως τρωτός στην επιστήμη και την τεχνική, όπως, στερούμενος των παθών του, γίνεται εξόχως τρωτός στην ψυχολογία και στις συνακόλουθες θεραπείες, όπως, απαλλασσόμενος των αισθημάτων και των ασθενειών του, γίνεται εξόχως τρωτός στην ιατρική. Έχουμε μπροστά μας το παιδί-φούσκα. Το περιβάλλει όλο το ιατρικό διάστημα (χώρος) μέσα στο σκάφανδρο-προσφορά της NASA. Είναι προστατευμένο απ’ όλες τις μεταδοτικές μολύνσεις χάρη στο τεχνητό ανοσοποιητικό διάστημα. Η μαμά του το χαϊδεύει μέσ’ από ένα γυάλινο μεσότοιχο. Το παιδί γελά και μεγαλώνει μέσα στην εξωγήινη ατμόσφαιρά του, κάτω απ’ το βλέμμα της επιστήμης. (Πρόκειται για το πειραματικό αδερφάκι του λυκόπαιδου, του άγριου παιδιού που το είχαν αναλάβει οι λύκοι – όπως οι υπολογιστές αναλαμβάνουν σήμερα το ελαττωματικά παιδί.) Το παιδί-φούσκα είναι η προεικόνιση του μέλλοντος, της ολικής ασηψίας, του ολικού εξορκισμού των σπερμάτων. Κι αυτή είναι η βιολογική μορφή της διαφάνειας. Είναι το σύμβολο της εν κενώ ύπαρξης, προνομίου που ανήκε ως τώρα στα βακτηρίδια και στα σωματίδια μέσα στα εργαστήρια, αλλά που θα γίνεται όλο και περισσότερο δικό μας. - Θα πιεζόμαστε εν κενώ όπως οι δίσκοι, - θα συντηρούμαστε εν κενώ όπως τα κατεψυγμένα προϊόντα, - θα πεθαίνουμε εν κενώ όπως τα θύματα της θεραπευτικής λύσσας. Θα σκεφτόμαστε και θα στοχαζόμαστε εν κενώ όπως απόδεικνύει η τεχνητή νοημοσύνη. Δεν είναι παράλογο να υποθέσουμε ότι η εξολόθρευση του ανθρώπου αρχίζει με την εξολόθρευση των σπερμάτων του. Διότι, τέτοιος που είναι, με τις διαθέσεις, τα πάθη, το γέλιο, το φύλο, τις εκκρίσεις του, ο άνθρωπος δεν είναι παρά ένα μικρό βρόμικο σπέρμα, ένας ανορθολογικός ιός που διαταράσσει το σύμπαν της διαφάνειας. Όταν θα ’χει τεθεί τέρμα σε κάθε κοινωνική και μικροβιακή μόλυνση, τότε θα απομείνει μόνο ο ιός της θλίψης μέσα σ’ ένα σύμπαν θανατερής καθαριότητας και εκλέπτυνσης. Η σκέψη, όντας με τον τρόπο της ένα δίκτυο αντισωμάτων και φυσικής ανοσολογικής άμυνας, απειλείται καθαρά κι αυτή. Διατρέχει τον κίνδυνο να αντικατασταθεί λυσιτελώς από μια εγκεφαλονωτιαία ηλεκτρονική φούσκα καθαρμένη από κάθε ζωικό ή μεταφυσικό ανακλαστικό. Χωρίς όλες τις τεχνολογίες του παιδιού-φούσκας, ζούμε ήδη μέσα σ’ αυτή τη φούσκα, μέσα σ’ αυτή την κουστάλλινη σφαίρα που περικλείει κάποια πρόσωπα του Ιερώνυμου Μπος. Μέσα σ’ αυτό το διάφανο περίβλημα βρίσκουμε καταφύγιο, αφοπλισμένοι και συνάμα υπερπροστατευμένοι, παραδομένοι στην τεχνητή ανοσία και τη συνεχή μετάγγιση, καταδικασμένοι να πεθάνουμε στην ελάχιστη επαφή με τον κόσμο. Χάνοντας τις άμυνές μας είμαστε όλοι δυνητικά ανοσοελλειμματικοί. *** **73** **72**