Τόλμη και γοητεία..

πώς γίναμε έτσι αδέρφια!!!

άλλος εδώ άλλος εκεί..

αλλού παππάς αλλού τα ράσα του..

αλλού λαλεί ο πετεινός κι αλλού γεννούν οι κότες..




και βλέπεις γιαλαντζί ντολμάδες με σπαθιά να ανεμίζουν στον αέρα..

γιαλαντζί ψυχές να αιωρούνται στην σαλάτα του πουθενά..

βρε το σπαθί δέν είναι παιχνίδι.. θα κοπείς..
άμα το βγάλεις απο το θηκάρι του, οφείλεις να το βρέξεις.. με αίμα..
και κάποιους κρεμασμένους στα ξάρτια να φωνάζουν..
δώσε και μένα μπάρμπα..

οι ψυχές δέν είναι παιχνίδι.. ούτε τρόφιμο.. θα χάσεις την ψυχή σου..
τρόφιμοι ψυχιατρείου ίσως θα έπρεπε να είναι κάποιες ψυχές..
λίγο θέλει να γίνεις απο θύτης, θύμα και το αντίστροφο..

φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντες..

χα!

απαγγελία τρέλας;
χμ.. μπορεί..
θέλει "nuts" το παιχνίδι..

τόσο καιρό γράφω για αυτά, δέν το πιάσατε;

γιά προσέξτε λίγο λοιπόν οι "παιχνιδιάρηδες" κάνει ρίμα με "σκουπιδιάρηδες"..
μηνύματα με πολλαπλούς απο-δέκτες ένθεν κι ένθεν..

πόσο φθηνό τρύκ..
μα πάρτε το άλλο.. το ακριβό..
μα δέν έχετε να το πάρετε;
χμ.. πότε είχατε;
ο γυμνός δέν είχε ποτέ τίποτα περισσότερο απο την γύμνια του να δείξει..
μεταξύ των α-ομμάτων ο μονόφθαλμος κυριαρχεί άλλωστε..

δυσ-νόητα ψιλά γράμματα..
δέν είν κακό.. χρειάζονται κι αυτά..

εδώ ο Αυτοκράτωρ.. (αυτός που κρατάει τα αυτιά του ντέ)!!!

και δίπλα του, μιά ψυχή

πάντως θα σας επι-τηρώ..
είναι ψηλός ο βράχος όπου κάθομαι..

i'll be watching you..



give me a rythm!

the watcher