Για δεκαετίες, ένα ύπουλο πλέγμα ελέγχου του Μεγάλου Αδελφού αναπτύσσεται και εξελίσσεται γύρω μας, και τώρα η τεχνητή νοημοσύνη επιτρέπει στο κράτος να κάνει πράγματα που δεν είχε καταφέρει ποτέ πριν. Αυτό περιλαμβάνει την παρακολούθηση του πού οδηγούμε, ώστε όσοι έχουν «ύποπτα» ταξιδιωτικά μοτίβα να μπορούν να κρατούνται.
Στο Φανάρι, στις 29 Νοεμβρίου, ακούσαμε άλλη μια πράξη από το εκκλησιαστικό θέατρο που παίζει εδώ και χρόνια. Μια “δοξολογία” όπου ο διάκονος αναφώνησε: «Υπέρ του αγιωτάτου επισκόπου Ρώμης και πάπα Λέοντος…». Πρώτος ο πάπας, δεύτερος ο Πατριάρχης. Σαν να μοιράζουν σειρά προτεραιότητας σε ΚΕΠ, όχι σαν να τελούν δέηση στο κέντρο της Ορθοδοξίας.
Μάθημα «Ηθικής» μπαίνει στα σχολεία αντί για
Θρησκευτικά – Εγχειρίδιο για το πώς να γίνεις «καλός άθεος»
Κονσερβαρισμένο «ήθος» - Το υπουργείο Παιδείας θα
μαθαίνει τα παιδιά πώς να είναι «ηθικοί» χωρίς έννοια Θεού και χωρίς προοπτική
σωτηρίας
Συντάκτης: Ελευθέριος Ανδρώνης
Ἐσωτερικὴ ἱεραποστολή
Ὅσο διαρκοῦσαν οἱ διωγμοὶ σὲ βάρος τῶν πιστῶν τῆς Ἐκκλησίας, οἱ χριστιανοὶ ἦταν γενναῖοι καὶ ἥρωες τῆς πίστης μας. Ἂν ἔκανες τὸν σταυρὸ σου, σὲ περίμενε ὁ θάνατος. Τὸτε δὲν χωροῦσαν νερόβραστοι χριστιανοί, ὅπως εἶναι σήμερα. Τὰ διαβάζουμε στὰ συναξάρια τὰ μαρτύρια ποὺ τραβοῦσαν οἱ ἅγιοι μάρτυρες. Ὑπάρχει καὶ ἕνας ἀριθμὸς χριστιανῶν, οἱ ὁποῖοι μπροστὰ στὰ βασανιστήρια λυγοῦσαν καὶ πρόδιδαν τὴν πίστη τους. Γενικὰ ὅμως ἀναδείχθησαν ἄξιοι χριστιανοὶ αὐτοὶ ποὺ ἔζησαν τὴν ἐποχή τῶν διωγμῶν.
Ἡ
μάνδρα τῆς Ὀρθοδοξίας ἔχει μείνει ἐντελῶς ἀφύλακτη. Οἱ φύλακες ἔχουν ἐξαφανισθεῖ.
Ἡ παναίρεση τοῦ οἰκουμενισμοῦ κάνει θραύση κι ἐμεῖς κοιμόμαστε μέ τά τσαρούχια, ἔλεγε ὁ ἀγαπημἐνος μας Ἅγιος Παΐσιος.
Μία βέβηλη ἀλλά καί ἀποτυχημένη παράσταση…
Ἕνα φτηνό καί κακοπαιγμένο θέατρο εἴδαμε λοιπόν τελικά, δίχως ἰδιαίτερη οὐσία. Βεβαίως δέν ὑποτιμοῦμε τήν μιασματική βαρύτητα πού εἶχαν οἱ ἐναγκαλισμοί καί οἱ συμπροσευχές καί τά πολυχρόνια, ἀλλά μέ τέτοιες βεβηλώσεις ἔχουμε πλέον (δυστυχῶς) συνηθίσει. Τό σημαντικότερο εἶναι πώς καμία ἀπόφαση δέν ἐλήφθη καί τό μόνο στό ὁποῖο μπόρεσαν νά φτάσουν (ἐπί τοῦ παρόντος) οἱ ἐπί κεφαλῆς τῶν δύο σφηκοφωλιῶν, ἦταν μία διακήρυξη γεμάτη συμβουλές καί εὐχολόγια, πού ἀναμηρυκάζει ἁπλῶς γιά πολλοστή φορά τά πασίγνωστα πλέον ἀγαπουλίστικα τετριμμένα.
Μὲ ἀφορμὴ μία πρόσφατη εἴδηση γιὰ «μαζικὲς σφαγὲς στὴ Νιγηρία» ἀπὸ φανατικοὺς ἰσλαμιστὲς σὲ βάρος χριστιανῶν κατοίκων, δημοσιογράφος ἀθηναϊκῆς ἐφημερίδας πῆρε συνέντευξη ἀπὸ τὸν ἐπιχώριο Ἑλληνορθόδοξο Μητροπολίτη κ. Νικόδημο.
Ὁ κ. Πρόεδρος τῆς Ἑνώσεως Θεολόγων ἀγωνιᾶ καὶ
διαμαρτύρεται …
Ἀλλὰ
αἱ φοβεραὶ διαταγαὶ ἔχουν πρὸ πολλοῦ ἐξαπολυθῆ:
Ἔξω
ἀπὸ τὰ σχολεῖα ἡ Ἐκκλησία μας!
Μοναχὸς Ἀβέρκιος
Οἱ κατ’ ἔμπνευσιν τοῦ Ὄφεως κατὰ τῶν διακαιωμάτων τῆς Ἐκκλησίας μας καὶ τῆς σχολικῆς νεολαίας ἐχθρικὲς διαταγὲς ἔχουν πρὸ πολλοῦ ἐξαπολυθεῖ. Εἶναι δὲ σκληρὲς καὶ διαλύουν τὴν σχέση τῆς νεολαίας τῶν ὀρθοδόξων πρὸς τὴν Ἐκκλησία μας, ροιζηδόν.
Ἡ Περιεκτική Ἐκκλησιολογία, μία ἐφεύρεσις Οἰκουμενιστική
Γράφει ὁ κ.
Γεώργιος Καραλὴς
1ον
Ὅταν οἱ Πατέρες μιλοῦν περὶ τῆς Ἁγίας Τριάδος καὶ περὶ Χριστολογίας, τὸ κάνουν μὲ τρόπο ἐντελῶς διαφορετικὸ ἀπὸ ἐκεῖνον μὲ τὸν ὁποῖο τὶς προσεγγίζουν οἱ σύγχρονοι θεολόγοι τοῦ Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως. Πρόκειται γιὰ μία οὐσιαστικὴ διαφοροποίηση. Εἶναι λοιπὸν πολὺ σημαντικὸ νὰ κατανοήσουμε πρῶτα πῶς ἐννοοῦσαν οἱ Πατέρες τὴν Ἁγία Τριάδα καὶ τὴ Χριστολογία, ὥστε νὰ μπορέσουμε ἔπειτα νὰ ἀντιληφθοῦμε τὴ σύγχρονη ἀλλοίωση.
Η απάντηση του Οικουμενικού Πατριάρχου Γρηγορίου του ΣΤ΄ στην
πρόσκληση του Πάπα της Ρώμης, για να συμμετάσχει ορθόδοξη αντιπροσωπεία στην Α΄
Σύνοδο του Βατικανού (1869-1870)
Επεξεργασία
- Απόδοση στην Νεοελληνική: Σάββας Ηλιάδης, Δάσκαλος
Η Α΄ σύνοδος του Βατικανού (Δεκέμβριος 1869 - Οκτώβριος 1870) συνήλθε
μέσα στην Βασιλική του Αγίου Πέτρου, αφού συγκλήθηκε από τον Πάπα Πίο τον Θ΄, ο
οποίος και διηύθυνε ως πρόεδρος. Δεν ήταν ούτε καν γενική σύνοδος της Δυτικής
«Εκκλησίας» αλλά μόνο παπική – ρωμανική μερική σύνοδος. Πολύ λιγότερο δε της
αρμόζει ο χαρακτήρας της Οικουμενικής συνόδου, αφού ολόκληρη η Ορθόδοξη
Καθολική Εκκλησία της Ανατολής, η Αγγλικανική και οι επίσκοποι της αρχαίας
καθολικής Μητροπόλεως της Ουτρέχτης δεν αντιπροσωπεύτηκαν στην σύνοδο, αλλά και
δεν συμμετείχαν και κάποιον άλλον τρόπο…
Ένα χρόνο νωρίτερα, στις 8 Σεπτεμβρίου 1868, ο πάπας κάλεσε στην σύνοδο «όλους τους επισκόπους των Εκκλησιών του ανατολικού τύπου, οι οποίοι δεν ήταν σε κοινωνία με την Αποστολική έδρα». Ο πάπας απηύθυνε την πρόσκληση προς την Ορθόδοξη Ανατολή ως «κληρονόμος του κορυφαίου των Αποστόλων… έχοντας σκοπό να επεκτείνει περισσότερο την εξουσία του επάνω σε όλους τους Χριστιανούς, που κατοικούν σε οποιοδήποτε σημείο της γης» και με απώτερο σκοπό να τους ενώσει όλους με την ρωμαϊκή έδρα «η οποία είναι το κέντρο όλης της αλήθειας και της ενότητας».
σ.σ. Ας
επαναλάβουμε τα αυτονόητα επειδή το ποίμνιο έχει αφεθεί έρμαιο και ακατήχητο
από τους Μητροπολίτες του και επειδή αυτές τις ημέρες ακούστηκαν στα κανάλια οι
αμόρφωτοι και οι κακοπροαίρετοι μισθωτοί να μιλάνε για την ένωση των πάντων,
δηλαδή την ένωση με κάθε καρυδιάς καρύδι.
Ομιλεί ο π. Αθανάσιος Μυτιληναίος
Μία πρώτη απορία
λέγει: «Σας παρακαλώ θα ήθελα να μου
πείτε για την απορία αυτή. Ο οικουμενισμός είναι μία απειλή όπως ξέρουμε για
την Ορθοδοξία. Είναι μία αίρεσις. Στην Λειτουργία όμως υπάρχει μία ευχή υπέρ
της ενώσεως πάντων των χριστιανών. Τί εννοεί με αυτό; Δηλαδή όλων των χριστιανών
– θρησκειών;»
Θέλει να πει, των
χριστιανών μαζί με όλες τις άλλες θρησκείες. Μάλιστα. Παιδιά, δεν πρόκειται
περί αυτού.
Όταν πράγματι στην Μεγάλη Συναπτή …συναπτή λέγεται στα αιτήματα τα οποία είναι το ένα μετά το άλλο, δηλαδή κολλητά, συναπτά, γι’ αυτό λέγεται η Μεγάλη Συναπτή… μετά το «Ευλογημένη η Βασιλεία» λέμε υπέρ της ειρήνης του σύμπαντος κόσμου, ευσταθίας των Αγίων του Θεού Εκκλησιών και της των πάντων ενώσεως, του Κυρίου δεηθόμεν. Όταν λέμε λοιπόν και της των πάντων ενώσεως, τί εννοούμε;
Στις 29 και
30 Δεκεμβρίου, ε.έ., πραγματοποιήθηκε ο εορτασμός των 1,700 χρόνων από την
σύγκληση της Α’ Οικουμενικής Συνόδου με προεξάρχοντα την Α.Θ.Π. τον
Οικουμενικόν Πατριάρχην κ.κ. Βαρθολομαίο Α’ και την Α.Θ.Μ. τον Πάπα και
Πατριάρχην Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. Θεόδωρο Β’.
Στις
εορταστικές εκδηλώσεις παρέστησαν ο προσκεκλημένος Πάπας της Ρώμης Λέων ΙΔ’, ως
και 20 εκπρόσωποι διαφόρων αιρέσεων !!!
Ανταλλάχτηκαν
αδερφικοί ασπασμοί, χειραψίες, φιλήματα και πολλά χαμόγελα.
Στην τελετή
της Δοξολογίας μνημονεύτηκε πρώτα ο Πάπας (!) και κατόπιν ο Οικουμενικός.
Ψάλθηκε ο «πολυχρονισμός» στον Πάπα της Ρώμης Λέοντα (!) και κατόπιν ακολούθησε
του Οικουμενικού Πατριάρχου. Εδώ πρέπει να διευκρινίσουμε, ότι ο Πάπας δεν
είναι Ορθόδοξος, ούτε απέρριψε τις αιρετικές διδασκαλίες του
Ρωμαιοκαθολικισμού. Επομένως, κακώς μνημονεύτηκε.
Μίλησαν για την «ενότητα» των Εκκλησιών, αλλά κανένας λόγος για την Αλήθεια της Χριστιανικής Πίστεως, που διαφύλαξε μόνον η Ορθόδοξος Εκκλησία.
Η Ιερά Θεολογική Σχολή της Χάλκης, η νέα
κερκόπορτα του Οικουμενισμού
Ολοταχώς προς μια ένωση χωρίς ενότητα πίστεως οδηγούν
οι Φαναριώτες Αρχιερείς τον πιστό λαό. Η μετάνοια και η επιστροφή των αιρετικών
στην Ορθοδοξία είναι η μόνη οδός ενώσεως
Άρθρο του Ελευθέριου Ν. Κοσμίδη
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ:
ΘΕΟΥ ΣΥΓΚΑΤΑΒΑΣΗ
ΑΝΘΡΩΠΟΥ
ΘΕΩΣΗ
Παύλος Σαββίδης, Θεολόγος
Από την δεσποτεία ης θείας Πατρότητας το έξοχο δημιούργημά Του ο άνθρωπος, αρνούμενος πεισματικά την Τριαδική φιλόστοργη κοινωνία, στράφηκε, καθοδηγούμενος από την αυτοθέωση και αυταρέσκειά του, σε μιαν άλλη εξόχως δραματική δεσποτεία αυτήν του βροτοκτόνου διαβόλου. Και οι θλιβερές συνέπειες: η ραγδαία κατολίσθηση στην άβυσσο της αμαρτίας, κυλιόμενος στον βόρβορο αισχρών ηδονών και υπηρέτης των θελημάτων του πονηρού «μη έχων δυνάμεις δι’ εκουσίαν ανόρθωσιν».
Στο νοσοκομείο ο Τσερκάσι Θεοδόσιος - Υποψίες για
δηλητηρίαση
Του Γιώργου
Λειμωνίδη
Νέες, ανησυχητικές λεπτομέρειες είδαν σήμερα το φως της δημοσιότητας σχετικά με την ραγδαία επιδείνωση της υγείας του Μητροπολίτη Τσερκάσι και Κάνιβ κ. Θεοδοσίου.