Ανεμομαζώματα

---

Take that, fuckers!

---

Το φύσηξε ο Tero στις 4/27/2006 06:33:00 μ.μ.

3 μποφώρ (

• Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν ήταν η πρώτη χώρα που κατασκεύασε πυρηνικά όπλα;


• Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν ήταν η πρώτη (αλλά και η μοναδική μέχρι στιγμής) χώρα που χρησιμοποίησε πυρηνικά όπλα στην ιστορία;

• Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν ήταν η πρώτη χώρα που ανέπτυξε μέθοδο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με αξιοποίηση της πυρηνικής σχάσης;


• Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν είναι η πρώτη χώρα σε ποσότητα πυρηνικών αποβλήτων; (Τα οποία ας μην μπούμε στον κόπο να πούμε πως τα ξεφορτώνονται.)

• Υποτίθεται ότι, αν θέλουμε να λεγόμαστε πολιτισμένο ανθρώπινο γένος, πρέπει να διορθώνουμε τα λάθη μας, αντί να τα επαναλαμβάνουμε. Αντί λοιπόν να δρομολογείται ο παγκόσμιος πυρηνικός αφοπλισμός*, απεναντίας αυξάνονται οι χώρες που αποκτούν πυρηνικά όπλα. Και ιδού λοιπόν, άλλη μια χώρα, το Ιράν, να θέλει να... join the club. Με τις υγείες μας (πιάνω να ξαναδιαβάσω Konrad Lorenz**).


• Τι γαϊδουρινό πείσμα είναι αυτό, να θέλει η ιρανική κυβέρνηση ντε και καλά να προχωρήσει το πυρηνικό της πρόγραμμα; Αφού βλέπουν ότι ο εκ Εσπερίας σκύλος γρυλίζει, και ακονίζει ήδη τα νύχια και τα δόντια του για νέο μακελειό, γιατί ρε γαμώτο δεν κάνει πίσω; Τι φανατιλο-ξεροκεφαλιά είναι αυτή; Ή μήπως ονειρεύονται ότι... they stand a chance απέναντι στα κοράκια του πολέμου, που έχουν γίνει καριερίστες στις εκστρατείες "εκδημοκρατισμού";

Το φύσηξε ο Tero στις 4/27/2006 05:45:00 μ.μ.

0 μποφώρ (

Μέρος 3^ο: Wish You Were Here

---

So, so you think you can tell heaven from hell, blue skies from pain
Can you tell a green field from a cold steel rail? A smile from a veil,
Do you think you can tell?

And did they get you to trade your heroes for ghosts? Hot ashes for trees?
Hot air for a cool breeze? Cold comfort for change?
And did you exchange a walk-on part in the war for a lead role in a cage?

How I wish, how I wish you were here.
We’re just two lost souls swimming in a fish bowl, year after year
Running over the same old ground. What have we found? The same old fears
Wish you were here

---

Roger Waters (Pink Floyd) – Wish You Were Here

Το φύσηξε ο Tero στις 4/27/2006 03:06:00 μ.μ.

0 μποφώρ (

Μέρος 2^ο : Πώς έγινε ένας κακός άνθρωπος

---

Θα σας πω πως έγινε
Έτσι είναι η σειρά

Ένας μικρός καλός άνθρωπος αντάμωσε στο δρόμο του έναν χτυπημένο
Τόσο δα μακριά από κείνο ήτανε πεσμένος και λυπήθηκε
Τόσο πολύ λυπήθηκε
που ύστερα φοβήθηκε

Πριν κοντά του να πλησιάσει για να σκύψει να τον πιάσει, σκέφτηκε καλύτερα
Τι τα θες τι τα γυρεύεις
Κάποιος άλλος θα βρεθεί από τόσους εδώ γύρω,
να ψυχοπονέσει τον καημένο
Και καλύτερα να πούμε
Ούτε πως τον έχω δει

Και επειδή φοβήθηκε
Έτσι συλλογίστηκε

Τάχα δεν θα είναι φταίχτης, ποιον χτυπούν χωρίς να φταίξει;
Και καλά του κάνανε αφού ήθελε να παίξει με τους άρχοντες
Άρχισε λοιπόν κι εκείνος
Από πάνω να χτυπά

Αρχή του παραμυθιού καλημέρα σας

---

Ελένη Βακαλό – Του Κόσμου

Το φύσηξε ο Tero στις 4/26/2006 10:51:00 μ.μ.

0 μποφώρ (

Μέρος 1^ο: Μπροστά στο νόμο

---

Μπροστά στο νόμο στέκει ένας θυρωρός, σ’ αυτό το θυρωρό έρχεται ένας χωρικός και ζητά να μπει μέσα. Μα ο θυρωρός λέει πως δεν μπορεί να τον αφήσει τώρα να μπει. Ο άνθρωπος συλλογιέται και ύστερα ρωτά μήπως θα μπορούσε να μπει αργότερα. «Ίσως», λέει ο θυρωρός, «τώρα όμως όχι.». Η πόρτα είναι ανοιχτή όπως πάντα και καθώς παραμερίζει ο θυρωρός, σκύβει ο άνθρωπος, για να κοιτάξει μέσα από την πόρτα. Μόλις το αντιλήφθηκε αυτό ο θυρωρός, γελά και λέει «Αν το τραβά η όρεξή σου, δοκίμασε να μπεις, μόλο που σου το απαγόρεψα. Πρόσεξε όμως: είμαι δυνατός. Και δεν είμαι παρά ο πιο κάτω απ’ όλους τους θυρωρούς. Από αίθουσα σ’ αίθουσα είναι κι άλλοι θυρωροί, ο ένας πιο δυνατός από τον άλλο. Την θέα του τρίτου μόλις, ούτ’ εγώ μπορώ να την αντέξω.». Τέτοιες δυσκολίες δεν τις περίμενε ο χωρικός. Ο νόμος ωστόσο πρέπει να ‘ναι στον καθένα και πάντα προσιτός, σκέπτεται, και καθώς τώρα κοιτάζει προσεκτικά το θυρωρό, τυλιγμένο στο γούνινο πανωφόρι του, τη μεγάλη σουβλερή του μύτη, τη μακριά, αραιή, μαύρη, ταταρική γενειάδα, αποφασίζει να περιμένει καλύτερα ίσαμε να πάρει την άδεια να μπει. Ο θυρωρός του δίνει ένα σκαμνί και τον αφήνει να καθίσει πλάι στην πόρτα. Εκεί δα κάθεται μέρες και χρόνια. Κάνει πολλές προσπάθειες να του επιτρέψουν να μπει, και κουράζει τον θυρωρό με τα παρακάλια του. Ο θυρωρός του κάνει συχνά μικρορωτήματα, σαν αυτά που κάνουν οι μεγάλοι κύριοι, και στο τέλος του λέει ολοένα πως δεν μπορεί ακόμα να τον αφήσει να μπει. Ο άνθρωπος, που ήταν καλά εφοδιασμένος για το ταξίδι του, ξόδεψε όλα, ακόμη κι ό,τι πολύτιμο είχε, σε δωροδοκίες για το θυρωρό. Εκείνος τα δέχεται όλα και ύστερα λέει: «Τα δέχομαι μόνο και μόνο για να μη νομίσεις πως παρέλειψες τίποτα.». Όλα αυτά τα πολλά χρόνια ο άνθρωπος παρατηρεί τον θυρωρό σχεδόν αδιάκοπα. Αποξεχνά τους άλλους θυρωρούς, κι αυτός ο πρώτος του φαίνεται το μοναδικό εμπόδιο για να μπει στο νόμο. Καταριέται την κακή τύχη. Τα πρώτα χρόνια χωρίς συγκρατημό και δυνατά, αργότερα, όσο γεράζει, μουρμουρίζει μόνο. Αρχίζει να παιδιαρίζει και, μια και μελετώντας χρόνια το θυρωρό γνώρισε και τους ψύλλους του γούνινου γιακά του, παρακαλεί και τους ψύλλους να τον βοηθήσουν και ν’ αλλάξουν τη γνώμη του θυρωρού. Τέλος, το φως λιγοστεύει και δεν ξέρει αν γύρω του αλήθεια σκοτεινιάζει, ή αν μονάχα τα μάτια του τον απατούν. Ωστόσο αναγνωρίζει τώρα μια λάμψη μέσα στο σκοτάδι, που ξεχύνεται άσβεστη μέσα από του νόμου την πόρτα. Δεν έχει πια πολλή ζωή. Πριν από το θάνατό του σμίγουν οι πείρες όλης του της ζωής σε ένα ρώτημα, που δεν είχε κάνει ως σήμερα στο θυρωρό. Του γνέφει, γιατί δεν μπορεί πια ν’ ανασηκώσει το ξυλιασμένο του κορμί. Ο θυρωρός πρέπει να σκύψει πολύ κοντά του, γιατί το ύψος του ανθρώπου έχει πού αλλάξει. «Τι θες λοιπόν ακόμα να μάθεις;» ρωτά ο θυρωρός, «είσαι αχόρταγος…». «Όλοι μάχονται για το νόμο», λέει ο άνθρωπος, «πώς τυχαίνει να μη ζητά άλλος εκτός από μένα να μπει;». Ο θυρωρός νιώθει πως ο άνθρωπος αγγίζει κιόλας στο τέλος και, για να φτάσει την ακοή του που χάνεται, ουρλιάζει: «Κανένας άλλος δε μπορούσε να γίνει δεκτός εδώ, γιατί η είσοδος ήταν για σένα προορισμένη. Πηγαίνω τώρα να την κλείσω.».

---

Franz Kafka - Das Gericht

Το φύσηξε ο Tero στις 4/25/2006 11:46:00 μ.μ.

4 μποφώρ (

---

Η πλατεία Αριστοτέλους είναι δημιούργημα του πολεοδομικού σχεδίου της επιτροπής Εμπράρ, που εφαρμόστηκε μετά τη φοβερή πυρκαγιά του 1917. Η επιτροπή αυτή αποτελείτο από πολεοδόμους και αρχιτέκτονες που σχεδίασαν μια νέα παραθαλάσσια πλατεία, οι προσόψεις της οποίας με τις κιονοστοιχιες της, τις στοές και τις καμάρες συνδυάζουν στοιχεία από τη βυζαντινή κληρονομιά της Θεσσαλονίκης (βυζαντινίζουσες στοές, παλαιοχριστιανικά θωράκια στα μπαλκόνια κ.ά.) και μνήμες και μοτίβα από ευρωπαϊκές και μεσογειακές πόλεις.

Χρίστος Ζαφείρης, Θεσσαλονίκης Εγκόλπιον

---

Το φύσηξε ο Tero στις 4/09/2006 05:57:00 π.μ.

0 μποφώρ (

- Καταδικάζουμε απερίφραστα αυτήν την ενέργεια.

- Θα χυθεί άπλετο φως στην υπόθεση.

- Το μαχαίρι θα φτάσει στο κόκαλο.

- Διασταυρώνουμε πληροφορίες.

- Θα επικρατήσει η διαφάνεια στις διαδικασίες.

- Κλιμακόνονται οι έρευνες.

- Βρισκόμαστε σε δυναμική τροχιά.

Το φύσηξε ο Tero στις 4/09/2006 03:41:00 π.μ.

2 μποφώρ (

ή Ferrari ή Lamborghini ή όπως θέλετε πείτε την

Το φύσηξε ο Tero στις 4/04/2006 06:05:00 μ.μ.

3 μποφώρ (