Δυο ψεύτικα φτερά...

Ήταν βράδυ...με κάτι ψεύτικες ελπίδες και πολύ φαντασία κατάφερε και έφτιαξε δυο ψεύτικα φτερά!

Τα φόρεσε στην πλάτυ της και ετοιμάστηκε να πετάξει...

Να πετάξει;

Μα δεν ήξερε να πετάει!

Και εκείνος για ακόμα ένα βράδυ δεν ήρθε ποτέ να της μάθει να πετάει...να της μάθει να ζει!!!

Τραγουδάω μέσα στα ασανσέρ...

Ντρέπομαι που το λέω...

αλλά στη δουλειά τραγουδάω μέσα στα ασανσέρ!!!

Ίσως πάλι να μην ντρέπομαι και τόσο...!

"Νιάου, νιάου βρε γατούλα με τη ροζ μυτούλα, 
γατούλα μου μικρή!"

Μόνο να μπορούσα να πετάξω!

Hätte ich Flügel, würde ich fliegen.

Könnte ich doch nur fliegen!

Πες μου...

Μου λες ο κόσμος μόνο φταίει

Καινούργιο θα ψάξεις να βρεις

Συνέχεια ψέμματα σου λέει

Μα επιμένεις να κοιμάσαι

Με όσα δε θες και μισείς

Αντί να ονειρευτείς.

Πες μου τι είναι αυτό που σου λείπει

Κι όλο κλαις κι όλο λυπάσαι

Διάλεξες τον δρόμο τον πιο σκοτεινό

Τ’άγρια βουνά και τους δράκους

Να κοιτάς, μα μη φοβάσαι

Πάντα η δυσκολία κι η αξία

Θα χουν ίδιο Θεό

Αν δεν το θέλεις, δε θα γίνει

Ή όταν σε βρει θα ναι αργά

Κι όσο το σπρώχνεις, θα σε αφήνει

Όμως το εύκολο ήταν πάντα

Η πιο επικίνδυνη απ’όλες ψευτιά

Μην την πιστεύεις πια.

Χάος-Ηρεμία

Στο δικό μου επικρατεί το χάος...

Τι κάνεις τελικά;;;

Στα 22 σου νιώθεις πως ξόδεψες κάτι λιγότερο από τη μισή σου ζωή σε πράγματα, κατασταστάσεις και ανθρώπους που δεν άξιζαν και όλα αυτά γιατί βιαζόσουν!
Και στο έλεγε η μαμά σου να μην βιάζεσαι...αλλά εσύ...εσύ που να ακούσεις!
Τώρα;;;
Τώρα φοβάσαι...φοβάσαι ότι δεν έχεις περιθώρια για άλλες λάθος επιλογές...
Φοβάσαι μην τα κάνεις πάλι όλα λάθος!
Φοβάσαι ότι ο χρόνος δεν θα σου φτάνει για όσα έχεις στο μυαλό σου ότι θέλεις να κάνεις...κι αυτό να πάρει γεμίζει συνεχώς από θέλω!
Μόνο να γυρνούσες το χρόνο πίσω λες...μα ξέρεις ότι πάλι τα ίδια θα έκανες!
Λες ότι προσπαθείς, μα μέσα σου νιώθεις κι εσύ η ίδια ότι δεν προσπαθείς αρκετά!
Σκέφτεσαι και σκέφτεσαι και σκέφτεσαι μα τι κάνεις τελικά;;;;