ΘΕΡΙΝΟ ΦΑΓΟΠΟΤΙ

Την εποχή που οι χοληστερίνες δεν εμπόδιζαν καμιά διατροφική υπέρβασή μας, κάθε καλοκαίρι ένας καλός φίλος οργάνωνε βραδιά χοληστερίνης, τριγλυκεριδίων και αλκοόλης στον κήπο του. Μερακλής ψήστης, έψηνε όλα τα καλά λιπαρά,
για να φάνε οι φίλοικαι να πιούνε στην υγειά του όσο τραβάει η ψυχή τους.
Ετσι λοιπόν σε κάποια απ' αυτές τις καθιερωμένες ωραίες συνάξεις,ενώ η καλή παρέα ήδη είχε πάρει θέση ξεκινώντας κατά παράδοση με τσίπουρο, ο οικοδεσπότης υπέβαλε προς το φιλικό ακροατήριο ευγενικό ερώτημα:
-Τι θα πιείτε ρεεεε!
-Μα πίνουμε τσίπουρο!
-Για κρασί λέω ρεεεε!
-Καλά, ρε Τ., ό,τι πεις (τραβάτε με κι ας κλαίω!)
Στην...ευγενική πρόσκληση του φίλου απαντήσαμε με εξίσου ευγενική ερώτηση:
-Τι κρασί έχεις ρεεεε!(παρατηρήστε το τακτ και την έλλειψη θάρρους!)
-Εχω χύμα ασκό Ασύρτικο, Αθήρι και Νυχτέρι (από Ασύρτικο, Αθήρι και Αηδάνι) Σαντορίνης.
-Έχεις πολύ, ρεεε; (προσέξτε, εμείς πάντα ευγενικοί καλεσμένοι!)
-Έχω ρεεε, από ένα δεκαοκτάλιτρο το καθένα.
-Καλά, βάλε Νυχτέρι και βλέπουμε! Και έβαλε Νυχτέρι! Και βγήκαν οι μπριζόλες, και να τα παϊδάκια, να τα κοψίδια, να τα λουκάνικα, όλη η υγιεινή διατροφή στο τραπέζι και "βάλε κρασί,ρε μάστορα!", "πιείτε ρεεεε, έχει άλλα δεκαπέντε λίτρα!" και πιάνει το μπουζούκι ο Χ., καλλιτέχνης άριστος, φωτιά στα τέλια, "βάλε κρασί, ρε μάστορα!", πιείτε ρεεε, έχει άλλα δώδεκα λίτρα!", στον επόμενο τόνο "βάλε, ρεεε αδειάσαν τα ποτήρια!", "πιείτε ρεεε, έχει άλλα οκτώ λίτρα!", το μπουζούκι είχε απογειωθεί και μας είχε απογειώσει και μας,
"καλά, ρεεε, άδεια ποτήρια μας έφερες;"
-Με τι θέλετε να συνεχίσουμε, ρεεε, το Νυχτέρι τελείωσε!!!
-Βάλε Αθήρι, ρεεεε!
Κι έβαλε Αθήρι, και ξανάβαλε Αθήρι, "πιείτε ρεεε, έχει άλλα δεκαπέντε λίτρα!"
Αλλά είχε πάει πια πέντε το πρωί και αποφασίσαμε να μην κάνουμε...παράβαση!!!
Οι αθεόφοβοι πέντε φίλοι (οι γυναίκες της παρέας δεν πίνανε και τόσο) απ' τις εννιά το βράδυ μέχρι τις πέντε το πρωί είχαμε πιει εικοσιένα λίτρα κρασί!!!
Ο vad έχοντας προβλέψει την εξέλιξη προ της ενάρξεως της "θείας ευχαριστίας και μεταλήψεως" είχε παραδώσει τα κλειδιά του αυτοκινήτου στη συνοδηγό και έτσι επιστρέψαμε ασφαλείς στο σπίτι.
Τώρα, πάλι μαζευόμαστε, πάλι τα πίνουμε το κατά δύναμιν, αλλά εκείνη η υπέρβαση έμεινε στην ιστορία....

ΥΓ. Για τα κρασιά που αναφερθηκαν μπορείτε να δείτε εδώ, εδω, εδώ και εδω,

Η ΜΥΔΟΧΑΡΆ ΤΗΣ ΠΑΡΈΑΣ

Πιστοί στην υπόσχεση που δώσαμε στην προηγούμενη ανάρτηση, καταγράφουμε σήμερα τη μυδοχαρά της παρέας. Εχει καθιερωθεί πλέον, μια-δυο φορές κάθε καλοκαίρι, μην το παρακάνουμε κιόλας, η χοληστερίνη καραδοκεί.
Ο μυδότοπος στην Πλάκα Λιτοχώρου.Ο δεινός κολυμβητής-μυδοσυλλέκτης επί το έργον,
τον συνοδεύουν γοργόνες που βγήκαν απ' τα βάθη των ωκεανών να θαυμάσουν την τέχνη του.
Το αποτέλεσμα της μυδοσυλλογής με εκτυφλωτικό φόντο τα βοτσαλάκια, ακατέργαστο.
Εδώ εχει αναλάβει η μυδομαγείρισσα (και όχι μόνο) της παρέας
και ιδού το τελικό λιτό γευστικό θαύμα: Σαχανάκι, μυδοπίλαφο και συμπαρομαρτούντα, τα οποία απολαύσαμε με τσίπουρο και μπίρα, επιβραβεύοντας τα κατορθώματα του μυδοσυλλέκτη και της μυδομαγείρισσας.
Αφήστε τις Βέφες και τον κάθε κυριλέ σεφ να μαγειρεύει με χίλια δυο δήθεν χαζοκαλούδια, η απλή μαγειρική στολίζει το τραπέζι και ικανοποιεί τις μερακλίδικες γευστικές απαιτήσεις.

Ο μυδοσυλλέκτης μας εκτός των μυδιών έβγαλε επίσης ένα μαγιάτικο και μια κάσα γάβρο.
Οταν θα τα μαγειρέψουμε, θα σας φωνάξουμε όλους!

ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΜΕΣΗΛΙΚΕΣ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ

Η καλή θερινή (και όχι μόνο) παρέα μας. Σχεδόν κάθε απόγευμα μετά τη μεσημεριανή σιέστα και η παράσταση αρχίζει.
Η μετακίνηση προς παραλίες με ένα μόνο αυτοκίνητο, ας όψεται η βενζίνη, επιπλέον επιτελούμε και το οικολογικό μας καθήκον, περιορίζοντας τη μόλυνση του περιβάλλοντος.
Τα μπάνια του λαού εγκαινιάζονται στις κοντινές παραλίες της Κατερίνης, έτσι για να ξεπλυθούμε, και συνεχίζονται στις ακρογιαλιές της νότιας Πιερίας.
Τα τρία τέταρτα της καλής παρέας.Προετοιμασία: Απαραίτητη η προενημέρωση περί του απογευματινού καιρού, επιστρατεύονται όλες οι περί καιρικών συνθηκών σχετικές σελίδες του Internet, όλα τα δελτία καιρού των καναλιών, μη μας πιάσει κανένα μπουρίνι και...βραχούμε! Επίσης διατυπώνονται και προσωπικές προβλέψεις οι οποίες δεν επιδέχονται αμφισβήτηση.
Το γέλιο ξεκινάει απ' τη στιγμή που θα μπούμε στο αυτοκίνητο. Ενα χιλιόμετρο πριν φτάσουμε στην παραλία προκύπτει το αγωνιώδες ερώτημα, "θα είναι καλή η θάλασσα"; Και οι προβλέψεις του τύπου "θα έχει ή δε θα έχει προβατάκια";

Αφιξη και μεταφορά παραθαλάσσιου εξοπλισμού, όχι βεβαίως τα κλασικά της νεοελληνικής οικογένειας, τα μπολ "μι τ'ς κφτέδις κι μι τ'ς πατάτις", αντιστεκόμαστε σ' αυτό το κιτς, αλλά οπωσδήποτε πολυθρόνες θαλάσσης για τις κυρίες, διότι δε βολεύονται με τις ξαπλώστρες.
Επιλογές θάλασσας και περιορισμοί: Οι κολυμβητικές ικανότητες της παρέας ποικίλλουν. Ο ένας, δεινός κολυμβητής, βαριέται τη θάλασσα, μέγιστο παραμονής στο νερό δέκα λεπτά! Ο έτερος, πλήρως ανίδεος, υπετάγη στην εντολή του γιατρού τουλάχιστον να περπατάει με τις ώρες στη θάλασσα, άρα πρέπει να επιλέξουμε θάλασσα ρηχή και χωρίς πέτρες, τέλος οι κυρίες τα καταφέρνουν και απλώς επιπλέουν.
Η είσοδος στη θάλασσα ακολουθεί συγκεκριμένο τελετουργικό. Ερευνάται πρώτα ο θαλάσσιος χώρος και απευθύνεται έτερον αγωνιώδες ερώτημα προς τους εν παραλία γείτονες, "έχει μέδουσες;" Αφού επιβεβαιωθεί η απουσία των ενοχλητικών "γλιστερών" όντων, ο δεινός κολυμβητής θα παραμείνει στην ακρογιαλιά για να προσέχει τα συμπράγκαλα, επειδή εχει τη συνήθεια να κουβαλάει αρκετά χρήματα μαζί του. Ο πλήρως ανίδεος θα αρχίσει αμέσως το θαλασσινό σημειωτόν. Οι κυρίες θα επιχειρήσουν βραδέως την είσοδό τους στο νερό,απευθύνοντας στον προηγηθέντα περιπατητή ένα ακόμα ουσιώδες ερώτημα,"είναι κρύο το νερό";
Πόσο κρύο νάναι,μωρέ, Απρίλης είναι;
Και όταν ακουστούν δυο μακρόσυρτα επιφωνήματα αγαλλίασης, "άαααααααχ!!!", είναι πλέον ή βέβαιον ότι οι δυό κυρίες βούτηξαν στο νερό! Αφού απολαύσουν τη δροσιά του, στήνονται μέσα στη θάλασσα "κολυμπώντας" η μια απέναντι στην άλλη, σαν το Γιωρίκα με τον καρχαρία, και αναλύουν επισταμένως όλα τα κοινωνικά δρώμενα, ε, πώς!
Στο μεταξύ ο θαλάσσιος περιπατητής έχει ολοκληρώσει το βασανιστικό περίπατό του εντός των υδάτων, εξέρχεται της θαλάσσης, ενώ ο αραχτός στην αμμουδιά δεινός κολυμβητής ερωτά εκ του μακρόθεν το αυτονόητο, "θα παραγγείλλουμε καφέ"; Επακολουθεί βεβαίως η απόλαυση, μέτριος ελληνικός παρά θίν' αλός,συνοδεία ανάλυσης όλων των σπουδαίων θεμάτων που απασχολούν τους δύο φίλους, χρηματιστήριο( οχ, αβάσταχτος καημός!), εθνική μπάσκετ κλπ, κλπ.
Κλασική απαίτηση του ενός των φίλων, ο καφές να συνοδεύεται από μπισκοτάκι, γκοφρετάκι ή κάτι παρόμοιο!!! Ο έτερος μερακλής αρκείται στο αρειμάνιο ντουμάνιασμα του περιβάλλοντος χώρου με την πίπα του! Α, ναι, εδέχθημεν και επίπληξιν υπό τινος των εν τη αμμουδιά παρακειμένων και ηλιαζομένων, να μην καπνίζομεν διότι ενοχλείται! Ολόκληρη παραλία , ρε μεγάλε, κι εκεί θα μας το κόψετε; Αμάν πια!
Μετά την εν θαλάσση εμβριθή ανταλλαγήν απόψεων εξέρχονται και οι δυο κυρίες, εκτοξεύοντας πάντα εκ του μακρόθεν το ερώτημα το οποίο επιδέχεται αυτομάτου οπτικής απαντήσεως, "πίνετε καφέ";
H τετράδα, συγκεντρωμένη πλέον, περνάει την υπόλοιπη ώρα της με όλη την καλή διάθεση που τη διακρίνει και ενίοτε καταλήγει σε παρακείμενη ταβέρνα, παραβιάζοντας όλες τις περί υγιεινής διατροφής προτροπές.
Από τα ωραία αυτών των ημερών: -Καλέ, είναι μέδουσα; -Όχι, καλέ, Ζαγόρι είναι!!! Και όντως ήταν Ζαγόρι, άδειο πλαστικό μπουκάλι νερού, που επέπλεε στην κατά τα άλλα πεντακάθαρη θάλασσα.
Αντικειμενική δυσκολία: Αν παίζει η εθνική μπάσκετ, πώς να σηκώσουμε το γνωστό λάτρη του αθλήματος από την TV? Η καλή θέληση βοηθάει στη λύση του μέγιστου προβλήματος. Στέλνουμε τον μπασκετόφιλο σε παρακείμενο μαγαζί το οποίο διαθέτει συσκευή τηλεόρασης και οι υπόλοιποι εξακολουθούν να απολαμβάνουν τη θαλάσσια αύρα.
Φυσικά ενημερώνουμε τα τέκνα μας σε ποια παραλία θα πάμε, "μη βρεθούμε και μεις εκεί, μπαμπά, και μας κάνετε και μας ρεζίλι"!!!
Σημειωτέον ότι τα παιδιά μας ενημερώνονται ανελλιπώς περί των κατορθωμάτων μας και λύνονται στα γέλια κατόπιν εορτής.

Υπόσχεση: Οσονούπω θα επιδράμουμε για περισυλλογή μυδιών ελευθέρας βοσκής, στην οποία ενδέχεται να αφιερώσουμε ξεχωριστή ανάρτηση μετά φωτογραφικών ντοκουμέντων, μαγειρεμένων και μη.