Sinds Sep door heeft dat ik een beetje kan naaien bestookt hij me met de gekste vragen. “Kan je voor mij een zorro-masker maken?” en “Ik wil superhelden kleren voor mijn hondje Shuffie.”
Dit ging wel een beetje boven mijn petje. Tot nu toe had ik enkel volgens patroon gewerkt en dit leek me dus niet gemakkelijk.
Ik kocht een heel goedkoop stofje (voeringstof van 1€ per meter) en legde Shuffie er op. Tekende er eens rond en zo kreeg ik 1 van de 2 panden voor het pak. De stof stikte voor geen meter. Ze frommelde bij elkaar, scheurde door, enz.
Eén belangrijke les heb ik toen geleerd: ‘stikken met voering is niks voor mij!’
Ik werkte het pak toch af, maar het trok op niks. Ben dan maar op zoek gegaan naar een goedkoop katoentje dat zich wel liet stikken door een beginner.
Samen met een meer ervaren vriendin Leen stortte ik me opnieuw op dit project. En voor een verkleedkostuum voor een knuffel-hond mag het er best zijn.
Elke avond doen we Shuffies kleertjes uit en ’s morgens weer terug aan. Nu wil Sep dat ik voor Shuffie een pyama maak, dezelfde als
de zijne. Maar dat project houd ik nog even af.