Posts tonen met het label feest. Alle posts tonen
Posts tonen met het label feest. Alle posts tonen

21 november 2016

week in foto's

deze keer 's een blogje naar aanleiding van allerlei foto's op mijn mobiel
het was een heel afwisselende week


allereerst kregen we ineens bezoek van een muis
en niet een gewone, maar eentje die voorkeur heeft voor fairtrade en bio
na een paar dagen kreeg hij een naam
dan riepen we: nee hè, de duurzame muis is weer langs geweest

inmiddels is 'ie niet meer
helaas hoorden we toch weer geknaag in de gangkast
er zijn er dus meer... hopelijk vangen we die snel
want een nest in een soort van luchtschat naar de zolder
is echt niet fijn :-(


uit 'nood' allerlei zelfgemaakte dingen gegeten, zoals heerlijke wraps
want er waren wel drie kilopakken meel open geknaagd
(steeds een heel klein hoekje, ruim om het gat heen meel weg geschept...
alles weggooien voelde verkeerd...)


 er was ook ander 'geknabbel'... op chips en hapjes :-)
ik was jarig en net als afgelopen jaren
ook dit jaar weer met een blij en dankbaar gevoel
dat ik het leven mag vieren
 

ik werd flink verwend door iedereen
en we genoten van het bezoek van familie en vrienden


de dag erna weer net als anders aan de bak
's morgens werken, 's middags thuis genoeg te doen
daarna een praatje voorbereiden
over het thema "Geloof, kerk en autisme: soms een ingewikkelde combinatie"
voor een ouder ontmoetingsavond in de kerk 
leuk, maar ook wel een kleine uitdaging
want ik hou niet zo vaak praatjes voor een groep :-)

het was een mooie avond, er kwamen veel ouders
bemoedigend en leerzaam om ervaringen uit te wisselen
een mooi artikel over dit onderwerp vind je op deze site
meer informatie over dit thema in het algemeen hier


 tussen de bedrijven door heeft een van mijn zonen
een knutselvirus opgelopen... overal vind ik van alles
hij maakte een 'lampion' van een oude blouse voor Sint Maarten
maakt vliegtuigjes en vliegt die de hele kamer door
 

het knutselkind is tevens verzamelkind
(ik zou niet weten wat wie hij dat heeft ;-)
hij bewaart alles, soms om er iets mee te doen
soms om te kijken wat er gebeurd
want hij is ook dol op feitjes



zo vond ik op zijn kamer een tijdje terug een verzameling klokhuizen
iedere dag eentje erbij... soort onderzoekje om te kijken
naar hoe snel een appel indroogt? ik weet het niet
'k heb de proef voortijdig afgebroken...


2 december 2011

'n Grote dochter

Te midden van alle sintkriebels, pepernoten en pietenmutsen
hadden we afgelopen week een jarige Jet in huis,
onze oudste werd alweer 10 jaar!


Een dochter van tien, dat klinkt toch wel even anders dan eentje van negen.
Niet alleen onze dochter, maar ook wij voelden ons een heel stuk ouder ;-)
Want waar is de tijd gebleven, zo lang geleden leek het nou ook weer niet
dat ze thuis werd geboren, op die regenachtige middag in november.

Het is een lieve, tevreden en een tikje 'n stoere meid, altijd lekker bezig.
Ze wist niet zoveel te vragen, ze had toch alles al?
Nou ja.. scouting of survivalspullen wilde ze wel, 'n experimentendoos of een Donald Duckje ofzo...
Ze is uiteindelijk lekker verwend met allerlei leuke en lekkere dingen.
Ze begint iedere keer helemaal te stralen als ze met haar junior zakmes mèt zaag op pad gaat,
als echte scout de rimboe in, haar weg banend in de ´rietvelden´ achter ons huis :-)

We gaan ook nog een keertje samen op pad...
Ik gaf haar een 'bon' voor een moeder-dochter uitje, omdat ze tien is geworden.
Gewoon gezellig weg, lekker wat eten, ondertussen wat babbelen over van alles.
We hopen dit vaker te doen, als ze naar de brugklas gaat en zestien wordt.
Ook met de jongens als die zo ver zijn, maar dat duurt gelukkig nog even ;-)
Dat leek ons allebei een mooi extra cadeau, samen iets ondernemen,
als vader of moeder tijd en aandacht hebben voor hem of haar alleen
en de speciale momenten en leeftijden markeren voor nu, voor later.

Dat hebben we dus nog te goed!
Nu ga ik snel aan de slag met de laatste dingen voor het volgende feest...


...want morgen komt deze beste man al bij ons op bezoek.

15 juli 2011

En nu weekend...

Na een ingewikkeld weekje met van alles en nog wat, met minder goede nachten
en een ochtend met verschillende telefoontjes,
voor een intakegesprek, van de verzekering, pittig nieuws over onderzoeken
ging om kwart over drie 't knopje even om, we hadden namelijk feest!
feest dat dochter 9 jaar (en alweer 8 maanden is :-))
om van uitstel geen afstel te maken besloten we het toch nog voor de vakantie te vieren.

Na schooltijd fietste een groepje meiden en jongens mee.
Het werd ineens prachtig mooi weer!
En alles werd naar buiten gesleept voor een heerlijk kneuterig thuis feestje, 
 met spelletjes als ballontrappen, snoep happen, touw hangen


daarna helemaal moe een film kijken
en gezellig buiten gourmetten!

 
dikke pret, niemand wilde naar huis, te druk met spelen.
We kregen een 9,5 van onze dochter :-)
ze wil haar verjaardag wel vaker in de zomer vieren.

En nu... een lekker glas wijn en op de bank... een dagje wel zo
hierna even niets meer 'moeten'... weekend!

5 maart 2011

Kinderfeestje

Een auto vol met kleuters, 
enthousiast, vrolijk en wat verlegen tegelijk
samen lekker pannenkoeken eten, 
cadeautjes verstoppen, 
spekjes happen,
terwijl ik zakjes playmais verstop in de huiskamer 
(de nepperts, van de a.ction)
staan de zes kleuters gespannen te wachten op de gang, dikke lol daar...
helemaal blij gaan ze zoeken


om er daarna heerlijk mee knutselen
verder gewoon lekker spelen of kleuren
een stukje cake versieren
en dan staan ineens de vaders en moeders al weer aan de deur
de tijd is omgevlogen
het feestje alweer voorbij...

Het klinkt heel simpel
het was eigenlijk ook heel simpel
en super gezellig, iedereen had er plezier in!
 Maar ik was me toch moe toen de laatste vertrokken was ;-)


Het blijft leuk & toch ook spannend tegelijk om een kinderfeestje te organiseren, want je wilt het natuurlijk niet verprutsen...Tot nu toe bleven we altijd thuis, gewoon gezellig samen eten, leuke dingen doen en maken en de kinderen de tijd geven om zelf lekker te spelen, te kleuren, te lezen, met je te kletsen! Dat laatste vind ik zelf altijd erg leuk, om de vriendjes van je kind beter te leren kennen.

De eerste feestjes timmerde ik de hele planning vol met spelletjes en activiteiten, om de kinderen te vermaken, bezig te houden. Het werd geen succes... Ze wilden gewoon graag spelen en waren er soms bijna niet bij te krijgen als ik weer met een spelletje op de proppen kwam. Ik maak nu een planning, bedenk samen met de jarige wat die in ieder geval graag wil doen, zet alles van te voren zoveel mogelijk klaar zodat ik daar niet druk mee hoef te zijn als de kinderen er zijn en heb wat ideetjes achter de hand voor het geval dat... Soms is dat handig, maar soms bedenken ze samen ook ontzettend leuke dingen! Ze hebben dan veel meer lol dan wanneer ik krampachtig aan mijn eigen planning vast zou houden. Van te voren vind ik dat best lastig, dat loslaten en zien wat er gaat gebeuren. Van nature niet mijn sterkste kant... Maar elke keer blijkt het te werken en loopt het lekker. En dat geldt niet alleen voor kinderfeestjes, denk ik ineens :-)

19 februari 2011

Feest!

Mama, ik ben nog maar één dagje vier!
Ja.. dat klopt! Ik vind dat best een beetje jammer.
Ik niet! Ik wil graag groot worden!

Ons kleinste ventje is bijna vijf,
morgen is het feest!
Echt klein is 'ie dan niet meer,
ons enthousiaste en opgewekte mannetje.

 
De tafel is door zijn grote zus feestelijk gedekt,
dat bedacht ze vanavond nog eventjes
toen de jongens al op bed lagen
en ging druk aan de slag!
 

Afgelopen vrijdag was het al een beetje feest op school,
een mooie feestmuts en trakteren!
Omdat hij meer van hartig dan van zoet houdt
een gezonde traktatie deze keer :-)


Sterretjes en bloemetjes van kaas of worst,
en ander lekkers erbij.
Het stond erg gezellig in een rij vaasjes.

14 december 2010

Van alles wat

De afgelopen dagen hebben we heel wat verjaardagen bezocht, taartjes gegeten en (zieken) bezoekjes afgelegd. Zes verjaardagen in vijf dagen, dat gebeurt gelukkig niet iedere week al is het erg gezellig allemaal. Hier en daar wat zelfgemaakte kadootjes erbij gedaan, een naamshirt met helikopter voor een jongetje dat één werd, vilten hartjes om een geldkadootje wat op te leuken


en een theezakjeshoesje.Vriendin drinkt altijd graag haar eigen smaakje en neemt dat altijd mee onderin haar tas. Ze had mijn PIF kadootje gezien en wilde wel zo'n hoesje. Blijven de theetjes mooi heel :-)




We hebben tijdens één van de ritten het vers verzamelde noodpakket al kunnen gebruiken, wat problemen met de koplampen onderweg en de zaklamp kwam goed van pas toen we onder de moterkap moesten :-) En de kinderen konden nu mooi wegkruipen onder een warme deken. Verder neem ik de tip van iemand over om een thermosfles heet water mee te nemen met wat zakjes koffie, thee en soep. Want wat wordt je snel koud als je in je zondagse kleren staat te prutsen...


Naast alle gewone dingetjes die moesten gebeuren heb ik ons huis ietsje meer in kerststemming gebracht. Een boom hebben we niet, wel gezellige hoekjes, lampjes langs een boekenkast, kerstbakjes die op school gemaakt zijn, een kerststalletje dat dochter op de meisjesvereniging maakte...



De figuurtjes zijn gemaakt van kurken, watten, kralen en vilt... zo simpel, en zo leuk! Ze kwam met rode wangen van plezier en inspanning thuis. We hebben het een mooi plekje gegeven.

Tot slot nog een klein doe-het-zelf experimentje. Toen ik boodschappen vanmiddag deed, zag ik vanillestokjes liggen. Het schoot me te binnen dat ik ooit eens bij Henriëtte de tip had gelezen dat je voordelig zelf vanillesuiker kunt maken met fijne suiker en zo'n stokje.


Het potje staat nu in de kast, eens kijken of het lukt! En dan nu snel een wasje ophangen, een bed opmaken, eten koken en dan weer in de auto, op naar een andere stad voor een kort ziekenbezoekje en de laatste verjaardag van de serie.

(waarom zit ik eigenlijk dan òòk nog te bloggen, planning-technisch niet zo slim maar wel even leuk... ;-)


5 december 2010

Volg de pepernoten

Nadat gisteren de familie onze kant op was gekomen door de sneeuw
werden er door dochter voorbereidingen getroffen
voor een gezellig, heerlijk avondje...


En toen alle hulppieten en een hulpsint hard liedjes aan het zingen waren
werd er flink op de ramen geklopt en gebeld.
Er stond ineens een piepklein zakje in de gang 
met een gedicht van vergeetpiet.
Hij was helemaal vergeten
waar hij de zakken met kadootjes ook alweer neer had gezet!

De hulppieten gingen snel op zoek 
en volgden het pepernotenspoor naar boven
(één van de pieten verzamelde al lopend pepernoten onder zijn muts :-)


Gevonden! 
De pakjes stonden op zolder!

 Maar die vergeetpiet had zijn handen wel eens mogen wassen ;-)
Ik moet misschien de sint een briefje sturen, 
want het is hier ieder jaar bal met die zwarte handen...

Vandaag waren ze heerlijk aan het spelen.
Vooral de k.abouterplankjes vallen erg in de smaak


net als de pepernoten...

2 december 2010

Tafeltje voor advent

Tussen de verjaardagsdrukte en het regelen van de pakjes voor de sint door
wilde ik een hoekje maken voor advent.
Ik had een strokrans liggen om zelf mooi te maken,
maar het mos zit inmiddels nogal vastgevroren in de tuin
de klimop ligt bevroren onder de sneeuw...
(en 'k ben er te zuinig en te lui om er voor naar het tuincentrum te rijden 
als het in principe in de tuin groeit)
 Die krans maak ik dus maar later :-)

Ik had ondertussen bij Een beetje groener dit ideetje opgedaan, met jampotjes,
ook erg leuk en gezellig!


Een klein tafeltje met vier kaarsjes in een potje,
iedere week mag er een potje open en steken we een extra kaarsje aan.
Na pakjesavond haal ik de doos met kerstspullen tevoorschijn
en komen de kerstboekjes en cd's bij dit tafeltje te liggen.
Zo willen we af en toe even stil staan in deze drukke maand,
om straks met verwondering het kerstfeest te kunnen vieren.

28 mei 2010

Super ridders

Vandaag was het dan zo ver, 's morgens na schooltijd op de fiets met zes jongens naar ons huis. Bijna het spannendste onderdeel voor mij, want jongens onder elkaar willen alleen maar hard, zeer hard :-) 'k had een moeder gevraagd om even mee te fietsen en zonder brokken kwamen we thuis. Ik had Donald Duckjes, lego en ridder playmobil neergezet, zodat ze lekker konden doen waar ze zin in hadden. Terwijl ze zaten te spelen maakte ik het eten verder klaar. Eenmaal aan tafel merkte ik gelijk het grote verschil met meisjesfeestjes... wat een afschuwelijke hoeveelheid herrie produceren die ventjes! Oef... je kwam er bijna niet bovenuit, maar gezellig was het wel. Na het eten kadootjes verstoppen, altijd een succes. En ze konden ze met warm en koud roepen mooi hun herrie-behoefte kwijt ;-)

Daarna samen aan de slag: zwaarden in elkaar timmeren en schilden versieren. Ze waren er heerlijk druk mee en de rest van de middag hebben ze het zwaard alleen maar losgelaten om iets te eten. Ze gingen natuurlijk vechten, maar deden dat erg voorzichtig zodat alle vingers ongekneusd bleven.


Toen de ridders voorzien waren van uitrusting konden ze op veldtocht, op zoek naar de schat. In twee groepjes een speurtocht gelopen, ze moesten wat briefjes zoeken met aanwijzingen. De schat had ik in onze eigen zandbak verstopt, het was nog flink zoeken.


Tijd om nog gewoon lekker te spelen in de tuin, in de hut of om verder te timmeren. Sommigen wilden hun zwaard ultra mega sterk maken en sloegen er wel twaalf spijkers in, die gaan dus nog wel een tijdje mee :-) Samen nog wat gedronken en eierkoeken versierd om daarna weer snel verder te spelen, hele veldslagen zijn er uitgevochten, hele ritsen gewonde ridders op het gras die langzaam lagen weg te kwijnen. Of die lagen bij te komen van strijd in de hut.


Dapper en onversaagd stonden ze even later weer op om moedig verder te vechten. Heerlijk die fantasie. Veel te snel ging de bel en stond de eerste moeder op de stoep. Al met al een super gezellige middag met een gelukkige en tevreden zoon na afloop!


En wij zijn ook tevreden, wat een gezellige super ridders waren het. De rommel is nu opgeruimd en we nemen straks (in tamelijk gevloerde toestand) lekker een glaasje wijn op de bank.

27 mei 2010

Nog één nachtje slapen...

De kaartjes waren vorige week al uitgedeeld,
in het diepste geheim (maar in overleg met de kasteelheer) zijn de plannen gesmeed,
het hout voor de zwaarden wordt op maat gezaagd,
hamers en spijkers klaargelegd,
de schilden van karton zijn geknipt,
de routeschildjes voor de speurtocht liggen klaar,
de schat begraven we vlak voor de speurtocht wel in een zandbak,
de koekjes om te versieren worden morgen vers gebakken...


Ons kasteel is er bijna klaar voor om morgen jonge schildknapen op te leiden tot echte ridders! De kasteelheer zelf heeft er reuze veel zin in, de schildknapen ook hoorde ik van moeders op 't plein. Met de voorpret zit het dus wel goed ;-)

En wij zijn erg benieuwd hoe alles zal lopen... Ik vind het erg leuk om thuis een feestje te organiseren. Ik vind dat een stuk gezelliger en rustiger voor (jonge) kinderen dan om 't buiten de deur te vieren. Vaak vinden ze het feit dat ze een feestje hebben al spannend genoeg. Maar ik krijg zelf elke keer ook wat de kriebels :-) Ooit is een van de feestjes letterlijk en figuurlijk wat in 't water gevallen, ondanks dat er veel gezellige momenten waren bleef het kinderverdriet vrij groot.

Ik maak sindsdien een goede planning & we spreken die samen door, maar gaan er dan makkelijk mee om. We geven de kids regelmatig de ruimte om zelf lekker te spelen. Teveel spelletjes achter elkaar en alles willen regelen werkt niet, ze krijgen dan te weinig ruimte voor hun eigen spel. Te weinig alternatieven achter de hand werkt ook niet (bij mij), want soms komt het gewoon niet lekker op gang en dan is het fijn als je vanalles uit de kast kunt trekken om het feestje gezellig te houden. Omdat ik niet zo goed kan improviseren als er allemaal kids om me heen springen wil ik van te voren alles onder controle hebben. Dan kan ik het loslaten en gewoon gezellig bezig zijn op 't feestje zelf.

Ik ben benieuwd hoe anderen dit doen. Regel je alles van te voren en maak je een planning, laat je het gewoon op je af komen en improviseer je ter plekke of regel je een feestje buiten de deur?

18 mei 2010

Hieperdepiep hoera!



Al weken naar uitgekeken
alle nachtjes afgeteld
al heel vroeg wakker want...
vandaag eindelijk jarig,
eindelijk 6 en super groot!!

En wij denken terug die dinsdagochtend 6 jaar geleden. Terwijl mijn man dacht dat hij alle tijd had om terug te komen van zijn werk en nog even wat fruit kocht op de markt waar hij langsliep, liet ik ondertussen de buurman door de voordeur binnen, verschoonde de luier van dochter omdat ik vond dat ik de buurman niet met een stinkbroek op mocht schepen, kwam door de achterdeur de verloskundige binnen, die wat verbaasd keek toen ze mij op de grond een luier zag verschonen, die steeds achter me aanliep naar de keuken als ik een wee wilde opvangen. Net toen ik wat ongedurig begon te worden kwam m'n man binnen, oprecht verbaasd dat het zo druk was thuis en dat iedereen zich afvroeg waar hij nu bleef :-) Wist hij veel dat het deze keer geen anderhalve dag zou duren zoals bij dochter, dat we gelijk door konden lopen naar boven en dat we anderhalf uur later een stevig ventje in onze armen zouden hebben (dat laatste stukje duurde eventjes, hij had geen zin om er uit te komen en we moesten bijna alsnog naar het ziekenhuis).
Een klein, nieuw mensje in huis, in ons gezin, in ons hart.
Toen feest om hem, nu feest met hem!

22 februari 2010

De nuance tussen groot en heel erg groot



Een super gezellige dag gehad zaterdag. Het feestvarkentje zelf genoot van alle aandacht, het lekkers, de kadootjes. Hij kreeg eindelijk (na veel smeekwerk) Thomas de Trein rails van plastic. Omdat we al houten rails en duplo rails hebben vonden we nog meer nieuwe rails wat overdreven. Maar onze jongens spelen bijna dag en nacht met treinen en toen we een super aanbieding zagen hebben we het toch gekocht. En prachtig dat hij het vindt!

En nu is hij dus groot.
Stapt gewoon op een fiets zonder zijwielen,
omdat hij groot is (en het lukte hem ook nog ;-)
Smeert zelf zijn brood,
omdat hij groot is.
Roept tegen zijn zus: Je bent mijn moeder niet!!
omdat hij groot is.
Maar ik mag zijn billen blijven vegen
omdat hij nog niet hèèl erg groot is,
maar gewoon groot...
tja...

9 januari 2010

Verjaardagsfeestje

Het gewone leventje ging deze week natuurlijk ook door :-) Vanmiddag hadden we een huis vol kinderen,  want onze dochter vierde alsnog haar verjaardagsfeestje. Ze is vlak voor sinterklaas jarig en was niet al te fit, we hadden het wat voor ons uit geschoven. De slingers kwamen dus weer even uit de kast en feesten maar!

Na schooltijd eerst lekker hangen op de bank en Duckjes lezen, ik maakte ondertussen een legerhoeveelheid poffertjes en knakworstjes warm. Broodjes erbij, potje thee (alle kinderen wilden bijna thee, je blijft je soms verbazen :-) Na het eten aan de knutsel...



Lekker aan de klieder met vet en vogelvoer om voederbakjes te maken. Sommige kinderen maakten ook nog pindasnoeren om eraan vast te maken (anderen waren alweer aan het lezen :-). Verder natuurlijk kadootjes uitgepakt, dochter wilde dit graag met een ballonnenspel doen: een briefje met de naam in een ballon en dan mag iemand een ballon kapot trappen, degene die op het briefje staat mag zijn pakje geven en mag de volgende ballon kapot trappen. Dikke pret! Omdat ze dit erg graag wilde hebben we het gedaan, in de gang. Het staat op video, want dit is de laatste keer dat er ballonnen in huis waren, het gaat niet langer (of ik moet latex-vrije zien te vinden).

Toen gingen ze aan de slag om allerlei proefjes te doen, gevonden in het Grote Exerimenten boek of op internet. Dit was een grote hit, de stemming kwam er helemaal in! Hierna hebben ze cake versierd en ze bedachten zelf allerlei spelletjes (terwijl sommigen alweer lekker op de bank zaten te lezen of te kijken naar de rest). Ik pakte ondertussen de voederbakjes met wat lekkers in een cellofaantje en zo hadden ze een leuk pakje om mee naar huis te nemen.

Een gezellig feestje, missie geslaagd! Dat is altijd weer een opluchting :-). Daarna snel alles aan kant maken, zwager kwam iets ophalen en bleef eten. Daarna gelijk door naar een regionale voorlichtingsavond over (kerkelijk) kinderwerk. En nu nog helemaal wakker van alle drukte :-)

En morgen een huismussendagje, het wordt zo koud! Kan ik mooi e.e.a. uitzoeken, want ik kreeg zoveel handige tips van jullie. Nog een keer bedankt voor alle lieve reacties!

27 december 2009

Rustige kerstdagen

We waren met zijn allen thuis de laatste dagen, het was eigenlijk een lekker rustige kerst. Donderdagavond is m'n man met twee kinderen naar een kerst'nacht'dienst geweest. Ik heb met één van de kinderen thuis via internet de dienst meegekeken. Hij kan niet goed tegen drukte en veel geluid. Thuis zit hij rustig naast me en zingt zelfs mee, daarom lossen we het soms op deze manier op. Eerste kerstdag gingen we wel met zijn allen naar de kerk en hadden we een hele mooie dienst, ieder jaar dezelfde Boodschap en toch klinkt het ieder jaar weer anders, beleef je het feest anders.

In het kader van back tot the simple basics bleven de kerst- en spijskransen in de winkel dit jaar. Ik realiseerde me dat ik niet eens de moeite genomen om te kijken of er überhaupt iets te koop was dat allergieproof was, chocolade en noten horen net zo bij kerst als klokken en lichtjes. Ik heb zelf wat gebakken. Toen de rozijnencake stond af te koelen konden ze er maar moeilijk vanaf blijven... betrapt...



Aan het eind van de middag druppelde ons familiebezoek binnen. Eest gezellig gekletst met elkaar en later ging ik de laatste dingen voorbereiden voor het eten. Eén van de dingen die we aten was dit lekkere home made mosterdsoepje:

een sjalotje (of een halve ui) in stukjes fruiten, 250 gram in stukjes gesneden champignons erbij en een teentje geperste knoflook. Even meebakken en dan 750 ml. bouillon erbij en een pakje room culinair. Half uurtje laten pruttelen, 2 eetlepels pittige mosterd en evt. wat peper toevoegen en dan alles fijnmaken met de staafmixer.

Verder hadden we eenvoudige gerechten, die lekker smaakten en snel klaar waren. Als dessert hadden we roomijs met warme appel met kaneel uit de oven en wat slagroom. Echt een aanrader. Een paar familieleden bleven logeren en tweede kerstdag hebben we samen ontbeten en verder bijgepraat. De kinderen vonden het geweldig om hun neefje zo lang te zien. Toen ze ook nog in bad mochten was het helemaal feest. Het moest wel in etappes, ze worden echt te groot om tegelijk los te weken (en wat een gekibbel wie dan bij wie in bad mag ;-)

Toen ze weg waren hebben we niet veel bijzonders meer gedaan, het was gewoon gezellig samen en dat ging vandaag gewoon door. Om wat goed te maken met de kinderen hebben we net lekker gegourmet. Ze waren zo teleurgesteld dat we een drie gangen dinertje hadden eerste kerstdag en niet zoals 'altijd' gingen gourmetten (in hun beleving was het al een traditie geworden ;-). Nou ja, dan maar alle resten op tafel, wat stukjes vlees uit de vriezer erbij en wat pannenkoekenbeslag maken... het was reuze gezellig. Als klapper gaan de kinderen zo meteen bij elkaar logeren, hoe simpel kun je de feestdagen bijzonder afsluiten.

Morgenochtend gaan we maar eens flink aan de slag om wat overtollige energie kwijt te raken, na al die 'zondagen' neemt de rusteloosheid bij sommigen hier erg toe. En dan zijn er 's middags en 's avonds alweer twee jarigen waar we op bezoek hopen te gaan. Het kan hier niet op met het gefeest.

23 december 2009

Verrassing aan de deur

Vanochtend ging de bel, stond er een zakelijke relatie van mijn man op de stoep met een kerstpakket. En niet zo'n klein pakket ook! We hebben het gewogen en er zat 6,5 kg. vlees van een goede slager in, allerlei luxe soorten als rollade die we anders nooit kopen. Wat een verrassing! Ik was er heel blij mee, hebben we lekker vlees wat we onze gasten eerste kerstdag voor kunnen zetten! Maar (een beetje zeurderig) ik vond het ook wel lastig, want normaal eten we bijna geen 'gewoon' vlees en ik zou het ook snel niet kopen. Zo kom je door de kerstpakketten en attente acties van anderen toch even met je geweten in de clinch. Nou ja, we hebben het nu eenmaal in huis en dan gaan we er ook maar van genieten, besloten we pragmatisch. Het meeste ligt nu in de vriezer en zo hebben we ineens de vriezer vol, bijzonder hoe we ineens vanalles krijgen!

De afgelopen week kregen we ookal een nieuwere koelkast. M'n zusje en zwager hadden er eentje over. Zij wilden onze oude koelkast (met vriesvakje) wel en wij hebben nu een ruime koelkast die past bij het aantal mensen dat hier woont. Die vorige was van de oude bewoners die met zijn tweetjes waren, het was dus best behelpen en ik moest vaak naar de winkel voor zuivel. Waarschijnlijk is deze nieuwe ook energiezuiniger, daar zijn we ook blij mee. En waar ik ook erg blij mee was, was dat ik hem zelf kon uitsoppen. Na een aantal 'arbeidsongeschikte' dagen 'doet' mijn vel het weer redelijk en kan ik weer wat doen met mijn handen. Gelukkig maar, want ik ben er niet zo'n held in om mijn werk aan anderen uit te besteden. Al heb ik wel mijn schoonmoeder gevraagd om de stoofpeertjes voor 1e kerstdag te schillen, ik kon het schilmesje niet zo goed vasthouden. Wat is het toch lastig om je afhankelijk te voelen, maar ik wilde deze keer niet al te eigenwijs zijn en het toch zelf doen :-)

En dan is het morgen alweer bijna kerst, de kinderen tellen hier de dagen af. We zingen vaak samen:

Wees stil en kom wat dichterbij,
dit Kind van Betlehem;
het einde, het begin is Hij
Niets kan ik zonder Hem


Ik wens jullie alvast fijne dagen toe!

8 december 2009

Donkere dagen lampjes

December is altijd zo'n donkere maand, zeker als het van dat druilerige weer is. Ik hou van gezelligheid in huis, van kaarsen en lampjes. Donkere dagen lampjes zoals een buurvrouw dat eens noemde. Vroeger mocht ze als lid van een bepaalde kerk geen kerstboom te hebben, die hadden ze dan ook niet... maar ze werd somber van die donkere decemberdagen en daarom had ze donkere dagen lampjes aangeschaft. Die lagen al voor Sint het land in kwam in de kamer en verdwenen pas ergens in januari, heel gezellig.

Ik vind dit zelf een mooie uitdrukking, want het gaat ook om die donkere dagen dat ik lampjes in huis heb. We hebben geen kerstboom, wel eens gehad maar ik kon er niet achter staan vanwege onze beleving van het kerstfeest. Daarom geen kerstboom meer, maar waar laat je dan de lampjes? Momenteel hebben de kinderen en houten kist in gebruik als kerst'stal'.  Met playmobil, lego en stro hebben ze een kersttafereeltje nagemaakt en ze spelen regelmatig het kerstverhaal na. Over de 'stal' ligt nu een snoer lampjes, als een soort sterrenhemel. En op de kist liggen ook alle kerstboekjes die we hebben, zo kunnen ze het verhaal nog eens nalezen en bezig zijn met het feest dat komt.



Verder heb ik een adventskrans gemaakt. Eigenlijk vrij eenvoudig met vier kaarsen en een gekochte krans. Ik heb hem met materialen uit de tuin opgemaakt, ik vond nog net genoeg mos, hulst, rode bessen. Uit een boeket dat bijna uitgebloeid was heb ik een paar goede rode rozen gehaald. Iedere zondag tot de kerst steken we een extra kaars aan.



Ik bedacht me ineens dat we zo toch een heel aantal tradities als gezin hebben ontwikkeld de laatste jaren voor deze maand. Zo maak ik altijd een adventskrans of bloemstuk, we kopen met de kinderen een kerstboekje of kerstcd (dit jaar bracht de sint ze trouwens vanwege de bezuinigingen :-), we bedenken en maken samen versieringen, we lezen samen uit een adventsdagboekje, zingen na het eten kerstliederen (dit heb ik gekopieerd met plaatjes erbij zodat ook de kinderen die nog niet kunnen lezen het lied herkennen en kunnen kiezen).

Beleefde traditie kan een maand als deze extra mooi maken, het kan helpen de feesten extra te beleven en het past helemaal bij ons gezin zoals wij dat dan doen. Een gezinstraditie geeft iets vertrouwds en geeft (hopelijk) goede herinneringen. Onze tradities passen voor mijn gevoel ook goed bij 'meer doen met minder', we kiezen als gezin een eigen route om deze commerciële decembermaand in te vullen en te beleven. In ons geval een gezellige, sfeervolle maar ook sobere route.

7 december 2009

Pakjespret

Wat een gezellige boel was het dit weekend. De jongens hadden zaterdag besloten dat ze een pyamadag hadden. De hele dag hebben ze lekker gespeeld en aangerommeld in hun kloffie. 's Avonds kwamen opa en oma en oom eten en toen...zingen maar! Piet kwam achterom maar had de verkeerde zak neergezet, met alleen maar fopkadootjes. In het gedicht stond dat er ook een piet op het dak was geweest, dus op naar boven. De een wat moediger dan de ander :-) Op het dakraam zwarte handen en vingers.... maar ook een zak op de wasmachine...  dikke pret!

De kinderen zijn flink verwend, de hulpsinten hadden (deels onverwacht) flink wat meegenomen. Onze 'budget' zak zat ineens toch helemaal vol! Ze waren zo blij met alles en wilden gelijk wel spelen. En al het was geduld om te luisteren nog niet zo groot, de gedichtjes vonden ze ook leuk. De jongste keek wel erg ondeugend en verrast (met zijn hand voor zijn mond) toen in het gedicht zijn tekenkunsten ter sprake werden gebracht :-)

Toen de jongens op bed lagen hebben we nog Monopoly gespeeld, dat zat ook in de zak. Dochter genoot met volle teugen, een echte handelaar in dop :-) Dat spel zullen we vaak spelen de komende tijd vermoed ik zo.



Deze beste man is uit de bak met narcissen gehaald (ze doen het mooi M. ;-) en zit in de grote jutezak, net als de pietenmutsen, mijters en cd's. Over tot de orde van de dag... wasmanden legen, bedden verschonen, rommel opruimen, dakraam schoon zien te krijgen, de enorme wasmand met schoon spul niet langer negeren.

31 december 2008

Oudejaarsavond

Oudejaarsdag 2008, een lekkere koude dag. De kinderen hebben lekker geschaatst. Dochter op houtjes die m'n man zaterdag nog snel bij de kringloop heeft gekocht, zoon op dubbele glijders. Geweldige pret! Ik was ondertussen bezig om thuis alles op orde te krijgen, een snel doktersbezoekje met de jongste tussendoor, een laatste boodschap.








En daarna het oudejaarsritueel: appelflappen bakken! Altijd een heerlijk kliederklusje. Maar nu zijn ze klaar en de keuken is weer schoon :-) De oliebollen heb ik maar bij de kerk gekocht, veel makkelijker en nog voor het goede doel ook. En dan is het alweer oudejaarsavond, het jaar is voorbij gevlogen! Een gezellige jaarwisseling gewenst en een mooi, gezond en gezegend 2009.

24 december 2008

Kerstavond


Wees stil en kom wat dichterbij
dit kind van Bethlehem
het einde, het begin is Hij;
niets kan ik zonder Hem.

Dit lied hebben we als gezin de afgelopen weken vaak gezongen na het avondeten, om samen toe te leven naar het kerstfeest. Het lied verwoordt heel mooi hoe wij kerst willen vieren morgen.
Iedereen viert kerst op zijn of haar manier. De één zal iets herkennen in het lied, de ander heeft hier misschien totaal geen binding mee en zegt het niets. Hoe jullie het kerstfeest ook vieren: ik hoop dat het goede en gezellige dagen zijn, in het midden van mensen die jullie dierbaar zijn.