nieuwe huisgenoten

al weken keken ze er naar uit, droomden ze

googleden ze, lazen ze allerlei informatie, dachten ze

overlegden ze, googleden nog een keer

dachten nog verder na...en toen...

 

toen we terug waren uit Frankrijk was het dan ein-de-lijk zo ver

ze mochten konijntjes uitzoeken!

eerst moest er een hok worden gemaakt,
een beetje met nieuw hout en gaas uit de winkel

en verder van hout en spullen uit alle rommelhoeken van garage en tuin
wie wat bewaart...  :-)

dochter en man waren samen in de weer

mooi om te zien hoe ze samen zo'n klus aanpakken,
overleggen, elkaar tips geven, samen zagen, boren, timmeren

mooi dat dochter zo ook kluservaring krijgt

en zelfvertrouwen om dingen aan te pakken,

om te zagen, te timmeren, te schroeven

waarom zou je dochters alleen leren schoonmaken en bakken?

 

al kan ze dat ook al erg lekker, maar dat terzijde...

 

het nachthok werd onder de glijbaan gezet en daarna werd er een ren gemaakt

onder het speelhuisje in de oude zandbak
met een tunneltje en een loopplank tussen nachthok en ren
zo hebben ze lekker de ruimte, kunnen ze rennen en springen
en zo kunnen de kinderen makkelijk bij de konijntjes komen
om met ze te spelen en te knuffelen

 en toen alles klaar was gingen we samen op pad

 om de aller-allerliefste konijntjes uit te zoeken

en nu wonen deze twee bij ons: Roosje en Kruimeltje
twee lieve, zachte, aaibare huisgenoten

ze zijn echt geweldig knuffelig en rustig...

er wordt goed voor ze gezorgd
voor schooltijd zijn de kinderen elke dag al in de weer
en na schooltijd is het bijna het eerste plekje waar ze naartoe gaan
om rustig in een hoekje te zitten met een konijntje op schoot,
even lekker knuffelen en ontspannen
of samen met een vriendinnetje om ze kunstjes te leren
om te spelen, te genieten en voor ze te zorgen
echt super!

Weer een witte wereld

Gisteren hadden we hier een prachtige zonnige, bijna lenteachtige zaterdag.
Ik werd er helemaal blij van! Ik zag krokussen en sneeuwklokjes in de tuin,
ook ander groen komt voorzichtig boven de grond.

Ik ging even naar de moestuin om de bestelde zaden op te halen
en ik was in gedachten al bezig mijn tuintje in te richten...

Hoe anders is het vandaag! We werden ineens weer wakker in een witte wereld!

Een witte wereld met 'goede plaksneeuw' volgens dochter die gelijk aan de slag ging...

En terwijl de één druk bezig was met rode konen van plezier, 

lag de ander met rode wangen te slapen op de bank...

De griep doet hier een soort estafette - is de een net opgeknapt, kruipt de volgende onder een dekentje... 

We kunnen dus helaas niet naar het bos om te wandelen, de zieke wil natuurlijk niet alleen thuis blijven.
Dan maar opsplitsen en apart een wandelingetje maken, gewoon een rondje in de buurt.
Gelukkig wonen we in een mooi stukje van onze stad, met oude laantjes en boerderijtjes op loopafstand.
En als we iets verder lopen, zitten we al tussen de weilanden en uiterwaarden.
Dat voelt altijd alsof we in een dorpje wonen
- en niet in een stad met meer dan 120 duizend inwoners :-)

Nou... ik zet nog even een kop koffie en ga dan lekker bij de zieke zitten.
Wat voorlezen, en verder nog wat dagdromen over de tuin & mijn moestuinplannen.
En wat er verder in m'n hoofd opkomt. Heerlijk zo'n rustige zondagmiddag.

Sneeuw, schema's en opluchting

En alweer kwam het een tijdje niet van bloggen. Terwijl ik het me toch echt had voorgenomen en er een hele boel dingen zijn, waarbij ik dacht: ah.. dat is ook leuk voor een berichtje! Genoeg plannen en ideetjes, maar niet altijd veel tijd en rust om er voor te gaan zitten. Maar nu een poging :-) Ik had opnieuw een weekmenuutje gemaakt, wat me goed bevalt. Heerlijk om niet meer na te hoeven denken (al schuif ik soms wel met de dagen onderling als dat beter uitkomt).

Ik had hem opgehangen en na een paar minuten zag ik ineens een kleine aanpassing... oké, dan maar een eitje erbij (al ging de soep gewoon door hoor :-) Ik heb nog stapels pompoenen liggen, we hadden een goede oogst...). Het is soms zoeken met de maaltijden, want ik mag lang niet alles eten. Soms eten we gewoon 'ouderwets' groente, aardappels, vlees, maar voor mezelf moet ik dan altijd iets anders bij koken. In de loop van de jaren kreeg ik hier genoeg van, al die verschillende pannen op tafel en daarom kook ik nu vaker zonder aardappels. En dat bevalt de meesten hier goed.

Ik had voor het eerst sinds tijden weer een bakje met kiemen op het aanrecht gezet. Makkelijk, gezond en erg lekker! Na een paar dagen was het klaar. Het maakte de zondagse lunch extra luxe en feestelijk.

Verder wilde ik nog een creatief projectje uitvoeren, met oude kaarsen en stempels, maar ik kwam eerlijk gezegd niet verder dan creatief met picto's aan de slag te gaan. Ik ben begonnen ons dagelijks leven in schema's te zetten. Mijn 'knutselwerk' wordt dankbaar in gebruik genomen, maar het is niet echt het soort creatief waar ik zelf nou bijzonder van geniet :-) Wel van het effect, dat wel! Het is fijn dat de rust in huis steeds meer terugkeert, al blijft het een kwetsbare balans. Want nu er sneeuw ligt, blijkt bijvoorbeeld dat opstappen op je fiets best ingewikkeld is als je autisme hebt. Normaal denk je er niet meer bij na, maar nu moet ineens het puzzelstukje "sneeuw" erbij in je handeling, dat is lastig. En dan gaat het weer mis, een heel aantal keren na elkaar. Kortsluiting, een fiets die zomaar op de grond wordt gegooid en een trap na krijgt, een erg verdrietig en boos jongetje naast de fiets. En dan maar kalmeren, uitleggen, zelf proberen rustig te blijven, oefenen. Trots op hem zijn als het dan toch lukt, maar ook moe thuiskomen.

Gelukkig genieten ze verder erg van de sneeuw, lekker sleetje rijden en sneeuwschuiven. Het was dinsdag zo mooi, hoe die witte deken in korte tijd over alles heen werd gelegd. Heerlijk verstild is alles dan en het uitzicht op de tuin is prachtig. Elke dag wordt er even gekeken achter in de tuin... kunnen we al schaatsen? Het moet eigenlijk getest worden, maar de vrijwilligers zijn terughoudend... De jongste die een groot woord heeft: Vorig jaar heb ik het getest (hij ging er door met zijn voet.. koud... :-) nu mogen jullie! We wachten af, het zou super zijn als het gaat lukken dit jaar. Het is dan zo gezellig, alle kinderen en buren op het ijs. Soms compleet met warme chocolademelk, als een echte ijsbaan.

Verder had ik afgelopen week weer een onderzoek, was best spannend en het zette ons behoorlijk stil bij vorig jaar. Gelukkig was alles goed! We voelden ons echt opgelucht en dankbaar. Maar het kost best wat energie al met al, energie die er gelukkig vaak is. Thuis loopt het aardig goed en dat is fijn. Maar er blijft niet altijd veel over voor andere dingen - zoals blogjes schrijven, jullie blogs regelmatig bezoeken, reacties achter te laten op berichtjes die me raken of aanspreken. Ik vind dat jammer en baal er soms ook van, maar het lukt gewoon even niet. Maar al meelezend leef ik stilletjes mee - dat wilde ik even laten weten... En het kaars-recycle-projectje houden jullie van me tegoed :-) Dat staat bovenaan mijn lijstje van dingen die ik wil doen komend weekend in de 'tijd-voor-mezelf'.

Lekker aan de slag

Zo... ik las een korte pauze in, even zitten met een kop koffie achter de laptop. Ik was lekker bezig geweest en soms vergeet ik dan dat ik alles nog niet op mijn normale tempo moet doen. Mijn lijf roept me dan bij de les... dus ga ik even zitten, teveel doorhollen is nog niet verstandig. Maar dat ik het steeds vaker 'vergeet' zie ik maar als een teken, dat het steeds meer de goede kant op gaat...

't eerste lenteboeketje dat ik kreeg van de jongste

Vanochtend heb ik in huis allerlei klusjes gedaan, heerlijk om dat weer zelf te doen! En ik heb een keer de hele dag voor mezelf, de kinderen blijven over en er komt geen bezoek. Ook al is bezoek reuze gezellig en doet het me goed, eens een keertje geen bezoek is ook erg fijn... even de tijd hebben om wat aan te rommelen, je gedachten te laten gaan, dingen op te ruimen en schoon te maken, ook boven... dat is er wat bij in geschoten op het zuigen na... Zo stonden er al een halve week twee wasmanden met schoon goed op de overloop. De helft was er alweer uitgevist... :-) Nu de rest in de kasten gelegd, dat staat een stuk netter. En op onze kamer stonden nog steeds de spullen van de workshops die ik in de Adventstijd gaf, snel in een hoekje geschoven omdat ik onverwacht alles uit mijn handen moest laten vallen. Ik ruimde het eindelijk op, het raakte me best toen ik de spullen weer door mijn handen liet gaan. Er is veel gebeurd in tussentijd, maar gelukkig staat alles er nu anders voor en kan ik weer voorzichtig plannen maken en workshops uitdenken. Als het zo doorgaat kan ik ze waarschijnlijk over een poosje ook weer geven. En ik dacht, het 'gewone' leven begint weer stukje bij beetje, iets waar ik dankbaar voor ben en waar ik erg van geniet.

Niet alleen stond er opruimwerk op de planning. Ik had ook wat dieren te verzorgen. Ons bejaarde konijn is vorige week naar de dierenarts geweest, om zijn oude gebit bij te laten werken. Hij moet nu nog medicijnen tegen een ontsteking, een lastige klus om dat in zijn bekje te moeten spuiten want hij heeft er niet zo'n zin in.

 

 
En ik moest de kikkervisjesvaas verschonen. Afgelopen week kwam de jongste stralend naar me toe op het plein met een grote fles. Hij had kikkervisjes van de juf gekregen - ik verdenk hem van een flinke bedelpartij, met zijn grote blauwe ogen :-) Hij keek zo blij, dat ik het wel prima vond. Thuisgekomen zocht ik een vaas en daar gingen ze in. Nu zitten ze geregeld met zijn drietjes op hun knieën rond het tafeltje te kijken. En ik moet zeggen, hij zorgt er goed voor. Ze krijgen bijna iedere dag vers slootwater en wat te eten en ze leven allemaal nog. Als ze groter worden, dan wil ik ze buiten zetten, kunnen ze de tuin in en naar de sloot als ze dat willen. Want kikkertjes in huis... dat lijkt me niet erg prettig.

Nu de kikkervisjes dagelijks vers water moeten hebben (en de visjes op school, daar wilde hij namelijk ook wel voor zorgen) komen de kinderen veel bij de sloot achter ons huis. Zo druk als 'ie was, tuimelde de middelste er afgelopen zaterdag in! We merkten dit pas achteraf, want hij was stilletjes het huis in geslopen en had droge kleren aangetrokken. Ach.. ik kan me er niet zo druk over maken, de sloot is niet diep. En bovendien.. een kind moet toch eens een keer in de sloot kunnen vallen - dat hoort bij kind zijn, bij buitenspelen. Hij zal er vast geen gewoonte van maken. Want al was het leuk om te zwemmen, zei hij met een guitig koppie, het was toch ook wel erg koud ;-)

Nou.. de pauze is voorbij. Ik ga nog even wat was wegstrijken voor ik de kinderen op ga halen van school.

Voorjaarsgevoel

De zon schijnt heerlijk en warm

's morgens als we wakker worden horen we overal vogels fluiten

in de tuin allerlei bloemetjes, bolletjes, de eerste bloesems...
het voorjaar is er ineens helemaal en overal

 Ik geniet er ieder jaar opnieuw van

van al dat nieuwe, dat uitbundige, dat vrolijke dat bij de lente hoort
het zit zelfs in de lucht, overal waar je loopt of fietst...
bijna alsof je het kunt voelen, het vast kunt pakken

En dit jaar geniet ik dubbelop!
Leven!

Niet alleen buiten is het voorjaar, maar binnen ook een beetje...

Een saai hoekje in de keuken wordt opgefleurd door deze mini narcissen
 het plastic bakje zit verstopt achter een lapje vilt,
vastgezet met een 'streng' vilt, een speld met een kraal

 Eenvoudig en sfeervol

en het past altijd...
je hoeft dus niet je hele kast uit te spitten
op zoek naar een passend sierbakje (dat je dan net weer niet kunt vinden)

En als het bakje is uitgebloeid, vouw je je bloempot zo weer op :-)
en leg je hem ergens neer..

... staat nog steeds sfeervol en decoratief

Kerstvakantie klusjes

Deze vakantie hebben we voor ons doen al heel wat eurootjes laten rollen en onze jongste deed vrolijk mee. Hij had een handeltje op MP en kocht, nadat hij twee 'kinderachtige' treinensets had verkocht, afgelopen week een echte lego trein, die toevallig in de aanbieding was. Een mooie aankoop, waar hij jarenlang plezier van kan hebben. Wat een blij koppie heeft ie als hij er mee speelt en hij lijkt ook ineens zo groot, hij lijkt van trots wel tien centimeter gegroeid :-). "Ik ben nu de enige in huis met elektrische lego, en ik ben nog wel de jongste!" (voegt hij er altijd nog even met een brede smile aan toe). Aangestoken door onze opruimwoede (en de lucratieve verkopen van de jongste) ruimen de andere twee ineens ook op en worden er verschillende dingen klaargezet om te verkopen. Hopelijk houdt die opruimdrang een tijdje aan...  dat zou me een hoop tijd schelen...

Opruimen, dingen wegdoen, klussen in huis -eindelijk- doen, dingen regelen en afhandelen.. dat zijn bij ons echt van die kerstvakantieklusjes. Nog net even in het oude jaar wat dingen doen of afronden, zodat je redelijk opgeruimd en met een korte to-do lijst het nieuwe jaar begint. Dat voelt altijd goed. Vandaag deed ik zo'n klusje in de moestuin. We brachten alle spullen van mijn oude tuin naar de nieuwe tuin. Mijn contract loopt morgen af en alles moet dan netjes zijn voor een volgende tuinier. Er staat alleen nog wat boerenkool, maar die mag vast wel blijven staan tot volgende week. Dan haal ik het op en maken we het in, ik denk wel een maaltje of zeven. Lekker! En dan moeten we weer een tijdje geduld hebben tot we weer wat kunnen oogsten, want de nieuwe tuin is vrijwel leeg.

Morgen gaan we niet veel bijzonders meer doen. Wat rommelen in huis, naar een verjaardag en ik ben van plan appelbeignets te bakken, dat doe ik ieder jaar, een lekkere traditie. Aan oliebollen durf ik me niet goed te wagen, die bestellen we daarom altijd bij de kerk. Ze zullen beide vast goed smaken. 's Avonds gaan we naar de kerk en zijn we verder gezellig samen thuis. Misschien gaat de vuurkorf nog even aan. Dat hebben we deze week vaker gedaan, de kinderen vinden dat echt super gezellig.

 

En dan is dit jaar alweer voorbij. Iedereen een gezellige jaarwisseling gewenst 

en ik wens jullie een goed en liefdevol 2012,

samen met de mensen die je dierbaar zijn!

Bedankje, ontmoetingen en hulp in de keuken

Tjonge... wat een boel hartverwarmende reacties en mailtjes kreeg ik de afgelopen dagen van jullie! Zoveel lieve woorden en het meeleven, zelfs dat mensen voor ons willen bidden. Bijzonder dat je ook digitaal zo bij elkaar betrokken kunt raken en je je gesteund kunt voelen. Het heeft ons erg goed gedaan (voor deze keer heb ik heb m'n man een keer laten meelezen...). Dank jullie wel!

Wat op een heel andere manier bijzonder voelde, was dat een paar bloglezeressen zich hadden opgegeven voor een workshop. Afgelopen maandag was het dan zo ver. Het was erg leuk om deze vrouwen in het echt te ontmoeten. A. had als verrassing lekkere zelfgebakken cakejes voor ons meegenomen. Wat over was mochten de kinderen de dag er na opeten.... en dat vonden ze uiteraard helemaal niet erg :-) L. had ik al eens eerder ontmoet en het was leuk om elkaar weer te zien. Jammer genoeg hadden twee mensen zoveel last van de mist, dat ze onderweg niet verder konden. Gelukkig is er nog een ronde, hopelijk lukt het om er dan bij te zijn, E. Verder waren er nog een paar moeders van school en er werd gezellig over en weer gepraat en ook hard doorgewerkt. De tijd vloog voorbij en al weer veel te snel ging iedereen met mooie windlichtjes naar huis. 

Verder verliep alles rustig de afgelopen week, waren er gelukkig ook allerlei gewone en leuke dingen. Zoals een gezellig feestje... ik was jarig vorige week en ben flink verwend door iedereen. Ook door m´n man en kinderen, van hen kreeg ik o.a. een keukenmachine (en natuurlijk dropjes.. een gezinstraditie). Ik wilde al jaren een goede keukenmachine, vooral om wat kneedwerk van me over te nemen omdat ik vaak last heb van mijn handen. Na heel wat vergelijk- en nadenkwerk (want het is een hele aanschaf) werd het de K.enwood KM262. De meeste machines vielen af, omdat ze snel stuk bleken te draaien op het kneden van deeg maar deze leek er geschikt voor. En nu staat dus dit hulpje op het aanrecht te pronken...

Ik heb er een heerlijk suikerbroodje mee gemaakt. Zo wordt het een stuk makkelijker om zelf brood te bakken, ik wil het echt weer vaker gaan doen.

Appeltaartdeeg maken ging lastiger, maar daar zit ook niet zoveel vocht in. Binnenkort wil ik er ook eens gehakt mee kneden, want dat is normaal een erg vervelende klus en dat wordt nu vast een eitje :-) En er zaten ook veel andere handige hulpstukken bij: een garde, een klopper (voor bv. kruidkoek), een blender, diverse raspen, een citruspers... en die valt erg goed in de smaak...

Ze staan nu in de rij om een handje te helpen :-). Erg gezellig om zo samen bezig te zijn en ook lekker gezond. We hebben ook verschillende smoothies geprobeerd, ik wist niet dat dat zo lekker was. Ik ga binnenkort maar eens op zoek naar wat recepten, want een extra vitamineshotje kan geen kwaad in deze tijd van het jaar.

Omgekeerde kleurplaten en modderwater

Lekker wispelturig had ik mijn vorige berichtje weg gehaald en toch maar weer terug geplaatst. Het voelde goed om het 'zwart op wit' te zetten, maar ik bleef er over nadenken of ik het wel moest laten staan omdat het zo'n ander berichtje is dan anders... uiteindelijk toch maar wel weer op het www gezet, want ook dit hoort bij mijn leven. Het was een intensieve week waarin erg veel gebeurde. Een overlijden, een begrafenis... Het 'gewone' leven gaat verder met een lege plek in onze familie, iets dat moet wennen, dat tijd kost. Gelukkig hebben we genoeg mensen om ons heen om mee te praten, die meeleven ook met de andere dingen die spelen. Op m'n blog schakel ik weer over op de gewone huis-, tuin- en keukenonderwerpen.

Terwijl ik een berichtje plaats is één van de jongens bij de buren, waar hij heerlijk rustig met hun lego zit te spelen. Met van die moeilijke dozen, die we zelf niet hebben. Dochter speelt bij een vriendinnetje, waar ze een poosje geleden een groot nest puppy's hebben gekregen. Ze is dol op dieren en met zoveel jonge hondjes zal ze zich vast vermaken. De jongste is druk bezig met een 'omgekeerde' kleurplaat.

Je plakt een kleurplaat met de tekening naar buiten op het raam. Op de witte kant kun je dan de kleurplaat natekenen... ze vinden dit erg leuk en het is ook goed voor de motoriek (eventuele vingers op het raam moet je maar voor lief nemen ;-)

Vorige week heb ik iets raars meegemaakt, toen ik douchegel wilde maken. Ik had in een opwelling besloten om rozen douchegel te maken en stond in gedachten al onder de douche met een heerlijk geurende zeep. Ik plukte een hand vol rozenblaadjes, goot er kokend water bij en had oranje-rood rozenwater dat lekker rook. Maar toen ik er Marseillezeep bij deed ontstond er één of andere chemische reactie...

Vies bruin modderwater... :-(( Het dikte ook niet in zoals anders als ik wasmiddel maak. Heeft iemand een idee hoe dit kan? Heb zelf weinig verstand van scheikunde, teveel gekletst tijdens de lessen ben ik bang... Kun je zelf douchegel maken met een geurtje van 'iets' uit de tuin? Of kun je beter een essentiële olie gebruiken?

Van alles wat

En toen was het alweer zaterdag! De week is omgevlogen. Een week met allerlei huis, tuin en keuken momenten en bijzondere gebeurtenissen.

Een indrukwekkend moment was de bruiloft van mijn nichtje. Het was feest, maar omdat mijn oom ernstig ziek is was het soms ook best moeilijk. De dingen kunnen dan zo door elkaar heen lopen: geluk, blijdschap, gezelligheid, tranen, stilte, pijn en natuurlijk dankbaarheid dat hij er nog bij kon zijn. Toch overheerste het feestgevoel, ze hadden echt hun best gedaan om er een mooie dag van te maken voor het bruidspaar. Dit kon ook dankzij een paar super vrijwilligers die ik hier graag wat aandacht geef, de mensen van stichting a.mbulance wens! Ze hebben m'n oom en tante met de ambulance naar alle locaties gereden, gaven zorg als dat nodig was, letten op hem, maar ook op het bruidspaar. Ontzettend mooi en indrukwekkend. Petje af voor deze mensen!

Er waren ook veel gewone dingen deze week. Waar ik erg van geniet zijn de geraniums die ik in de garage heb laten overwinteren. Ze doen het prachtig! Er zitten veel mooie bloemen en knoppen in, in alle drie de planten. Het experiment is dus goed geslaagd. Zoals je op de foto kunt zien was het erg regenachtig vandaag bij ons. Jammer genoeg ook in Limburg, waar m'n man samen met twee kameraden Limburgs Mooiste heeft gereden. Gistermiddag is hij vertrokken richting het zuiden. Ze hebben een nachtje op een camping gestaan en vanochtend moesten ze flink aan de slag: 135 kilometer met Overijsselse benen door de heuvels van Limburg wielrennen. Maar is het is gelukt! Best stoer in de regen!

Onze middelste werd tussen de middag opgehaald en ging met een vriendje mee naar de camping. Hij zou pas na het avondeten terug komen, dus we waren nog maar met zijn drietjes over. We hebben een heerlijk rustig dagje gehad, zijn even naar het Ecodrome geweest (we hebben een abonnement en gaan wel vaker voor een uurtje die kant op). Nu het 'gestructureerde' kind kind er niet was en een dromer en een vrijbuiter waren overgebleven besloot ik om eens helemaal 'fout' bij de tv te gaan eten. Ik kan me niet herinneren wanneer we dat gedaan hebben en het leek me echt eens heerlijk... Terwijl we ons zaten te vergapen aan een prachtige film uit de dvd box Life werd er zonder gemopper en gezeur gegeten, ook wel eens fijn ;-)

Tot slot nog een foto die dochter heeft gemaakt. Ze is bezig met een werkstukje over zelfvoorzienend leven en leest een boek van John Seymour. Af en toe probeert ze iets uit, zoals hieronder het opwarmen van water met behulp van zonne-energie. In een mand met reflecterend materiaal legde ze flesjes water. Het proefje was geslaagd, 's avonds hadden ze lekker warm water om de voeten mee schoon te wassen. Voor herhaling vatbaar.

Echt leuk om te zien hoe enthousiast ze is over dit onderwerp, ze bedenkt allerlei dingetjes om iets te recyclen, zelf te maken of te kweken. Zo heeft ze in mijn moestuin een paar rijtjes koren gezaaid (van een korenaar uit Zeeland die ze vorig jaar in de vakantie had meegenomen), zodat haar hamstertje komende winter genoeg graankorrels kan snoepen :-)

Nou... ik ga boven de boel tot orde manen (de oudste twee logeren bij elkaar), nog snel een hartige taart bakken en dan lekker op de bank met een boek. 'n Fijn weekend verder!

Aan het werk in de tuin

Deze week staat de tuin op mijn actielijstje en ik ben gisteren ben ik lekker aan de slag gegaan. De roos die we nog nooit echt gesnoeid hebben sinds we hier wonen kreeg vandaag een flinke knipbeurt. Het zou mooi zijn als er weer veel mooie roosjes aankomen deze zomer!

Halverwege het snoeien kraakte er iets onder mijn voeten en hing ik ineens half in de rozenstruik...

Oeps... ik had dat stukje appeltaart toch maar moeten laten staan ;-)

Na het snoeiwerk heb ik eerst een enorme berg rozentakken weggesleept naar een plekje achterin de tuin. Ik denk dat we de gemeente maar moeten bellen, die komen dit soort dingen gratis ophalen. Als we alles via de container moeten afvoeren zijn we nog wel even bezig ;-) Daarna heb ik allerlei leuke potten tevoorschijn gehaald en gezellige hoekjes gemaakt met bloempotten en oude houten kistjes, de tuintafel in elkaar geschroefd, een paar viooltjes gekocht. Dan ken je het na een paar uurtjes bezig zijn niet meer terug! Het ziet er nu een stuk gezelliger uit buiten. Nog even en we kunnen er weer zitten met een bakje koffie.

De geraniums hebben de winter in de garage overleefd. Ze beginnen al een beetje uit te lopen. Ik heb ze buiten gezet en ben benieuwd hoe ze het verder gaan doen dit jaar, of het experiment gelukt is.

Ik kan er echt van genieten dat het voorjaar er weer aankomt, dat de eerste struiken uitlopen, je overal de bolletjes uitbundig en vaste planten voorzichtig boven de grond ziet komen. De buurvrouw zei laatst, toen we de eerste sneeuwklokjes zagen bloeien: "Het komt weer goed dit jaar!"  Ik denk dat ook ieder jaar weer. Na al die dorre wintermaanden komt er weer nieuw leven, overal, waar je ook kijkt. Onderweg naar school komen we iedere dag grasveldjes vol krokussen tegen. Vooral als de zon even schijnt zo mooi! Uitbundig hebben ze dan hun bloemetjes opengegooid richting de zon. Zo vrolijk en bijzonder om te zien, om je weer aan op te laden.

Moestuin kriebels

Ook al sneeuwt het hier op dit moment... het begint weer helemaal te kriebelen om met de tuin aan de slag te gaan, plannetjes te maken voor het komende jaar en te dromen over wat ik met de oogst kan gaan doen. Dat laatste kwam ook omdat ik net vandaag weer een potje kwallenjam uit de gangkast heb gepakt. Zo wordt de courgettejam hier gekscherend genoemd door de kinderen... gelukkig smaakt het stukken beter dan het klinkt :-)

Gisteren ben ik thuis wat aan het rommelen geweest, mos tussen de planten vandaan gehaald (leuk om bakjes met bolletjes mee te pimpen), takjes en oude plantjes weggegooid,  de Japanse wijnbes gesnoeid en de nieuwe takken vastgemaakt. Heerlijk om weer buiten bezig te zijn, met de handen in de tuin te wroeten en je gedachten de vrije loop te laten.

'k Ben nog niet bij de moestuin geweest de afgelopen weken. De laatste keer dat ik er was waren al mijn preien keurig afgeknabbeld en van de boerenkool waren alleen nog zielige stengels over.. Ik hoop maar dat het gesmaakt heeft bij de eenden of konijnen die hun buikjes rond kwamen eten :-)

Komende week wil ik ook daar aan de slag gaan, rommel opruimen, onkruid wieden, een stuk grond losmaken en een tunnelkasje neerzetten. Kan ik de eerste spinazie vast gaan zaaien, een vroege soort die je al vroeg in het voorjaar in de koude grond kunt zaaien.

Verder kan ik een mooie, nieuwe aanwinst naar de tuin brengen, een stevige kist voor het tuingereedschap! Vorig jaar bewaarde ik mijn gereedschap onder een tunnelkastje, dat ik niet gebruikte. Niet ideaal, het gereedschap werd er niet mooier op en het lag ook nogal voor het grijpen (al heeft niemand daar gelukkig gebruik van gemaakt). M'n man heeft in de vakantie een mooie opbergkist gemaakt, met een apart vakje erin voor kleine spullen en zakjes zaad. Met een kussentje erop kun je hem gelijk als bankje gebruiken, lekker genieten van het uitzicht met een thermosbeker koffie erbij... 'k Ben er helemaal mee in mijn nopjes :-)

Boven op onze slaapkamer staan twee minikasjes, de eerste groente is net ontkiemd.

Altijd een mooi gezicht, die eerste blaadjes boven de grond. Zo fier omhoog naar het licht.

Straks wil ik een paar kweekbakjes maken (of wat wc rollen opzoeken, dat kan ook) en wat koolrabi en sla voorzaaien. Elke keer een beetje, zodat we straks niet tien kroppen sla in één week hoeven weg te eten. Alhoewel, teveel zaaien hoeft niet gelijk een nadeel te zijn! Afgelopen jaren heb ik regelmatig plantjes als aardigheidje, bedankje of bij een verjaardagscadeautje weggegeven. In een mooi potje, met een labeltje eraan en een leuk papiertje erom ziet het er feestelijk uit. Iedereen reageerde er erg enthousiast op tot nu toe. En voor mensen die groente uit eigen tuin leuk en lekker vinden kun je ook nog andere cadeautjes bedenken. Zo gaf ik gisteren de buurman voor zijn verjaardag, naast een 'echt' cadeautje, een knipkaart voor "Vijf keer verse vitamines' (onder voorbehoud van een redelijke oogst :-).

Wat een water...

We gingen vanmiddag maar eens een kijkje nemen op de dijk

Want... wat veel water stroomde er voorbij...

Normaal stroomt de rivier daar ergens achter de bosjes in de verte

Samen zoeken naar drijfhout en klieren met oude takken

Hier stroomt het water over een paadje naar een boerderijtje,
dat zelf nog net op het droge staat.

Dan zie je ineens hoeveel kracht en snelheid het water heeft.

Na een klein fietstochtje kwamen we weer thuis

en gingen we samen aan tafel heerlijke poffertjes eten.

Opa en oma die onverwachts langskwamen

aten gezellig een hapje mee.


Samen genieten van de kleine dingen,
en even praten over de moeilijke dingen die er ook zijn,
nadenken over de mooie preek van vanochtend,
blij zijn met elkaar, met het leven.
Het was een dag met een gouden randje.

'n Volle planning

Deze week heb ik ongeveer één doorlopende planning, van halen en brengen, van soppen en vergaderen, van mailen en regelen, van koken en opruimen, van muziekles door naar zwemles, van speelafspraken en tandarts bezoeken etc... Regelmatig was ik maar een kwartier of half uurtje thuis en dan moest ik alweer verder. Maar eigenlijk het loopt het nog goed ook, helemaal niet gestrest en ik heb veel kunnen doen.

Tegenwoordig schrijf ik alles op wat ik wil doen. Als ik een rooster of planning krijg schrijf ik het gelijk op. Schiet me iets te binnen wat ik nog moet regelen, thuis, voor een werkgroep, op sociaal vlak... ik schrijf het op. Soms ben ik namelijk zoveel tijd en energie kwijt om eraan te denken dat ik iets niet moet vergeten of nog moet opschrijven, dat ik het al wel tien keer gedaan zou kunnen hebben. Gelijk opschrijven geeft me veel rust en overzicht.

Ik had ook bedacht wat ik wilde eten deze week en heb alles in huis, dit scheelt ook veel energie en extra gewinkel. Ik heb de hooikist methode een paar keer gebruikt, omdat ik op de meest onhandige tijden op pad moest (waarom plannen ze muziek- en zwemlessen bij voorkeur rond etentstijd?) en het eten daarna snel op tafel moest krijgen. Wist je dat stoofvlees ook prima gaar wil worden in een slaapzak? Ik had het een dik half uur op het vuur gehad, daarna een tijd weggezet en toen nog een klein uurtje op het vuur. En het smaakte helemaal goed, terwijl het normaal toch wel 2,5 uur op het vuur moet staan.

Omdat de hopjespudding in de smaak viel, vond ik het leuk iets anders te proberen. Het werd een chocoladepudding (het recept ook gevonden bij Karnelly).

9 dl melk opwarmen, ondertussen 1 dl melk mengen met 100 gr. suiker, 60 gr. maizena en 35 gr. cacao. Dit toevoegen aan de warme melk en even laten doorkoken (het brand wel snel aan, dus een pan met dikke bodem gebruiken en goed blijven roeren). In een vorm gieten en drie uur laten afkoelen en opstijven. Wij vonden dit lekker, maar de kinderen vonden de choco-smaak net wat te sterk.

Ook morgen en overmorgen staat er ruim voldoende in mijn agenda. Dus veel tijd voor bloggen en reacties achterlaten is er deze week helaas niet, het blijft even bij snel lezen... Hopelijk volgende week meer rust hiervoor.

Lekker aanrommelen...

Vandaag hadden we geen afspraken, geen verplichtingen, niets... heerlijk! 

We waren redelijk op tijd wakker en ik ging gelijk naar beneden. En zo stond ik al voor half negen de was weg te strijken, terwijl de kinderen lekker aan het spelen waren.
'k Had het opgespaard om in het weekend weg te werken. De planning van sommige klusjes is net wat anders nu we overgestapt zijn op dubbeltarief, maar dat bevalt me prima tot nu toe. Tegen de tijd dat we aan tafel gingen was alles klaar.

We eten op zaterdag altijd wat later, vaak rommelen we eerst wat in huis en schuiven dan rond half tien met zijn allen aan tafel. Met vers brood, een beschuitje erbij, 'n kopje koffie. Op zondag lukt dit vaak niet omdat we dan al op tijd in de kerk zijn, daarom doen we dit op zaterdag. Een gezellige gezinstraditie!

De rest van de dag hebben we allerlei dingetjes gedaan, leuke en nuttige. Zoals het schoonmaken van de fietsen...  De boel liep behoorlijk stroef na alle sneeuw en strooizout, allerlei viezigheid blijft eraan plakken. De pekel maakt bovendien de ketting behoorlijk roestig. Al te vaak viel hierdoor een ketting er af de afgelopen winter (uiteraard altijd aan de andere kant van onze wijk), daar had ik geen zin meer in. De fietsen werden dus even flink afgesopt. Als ze droog zijn de kettingen nog even invetten en dan loopt alles hopelijk weer als een tierelier.

De auto kreeg een poetsbeurt in de wasstraat, 

want ook die moet nog een tijdje mee, liefst zonder roest...

Terwijl m'n man met de fietsen bezig was, ben in de keuken aan de slag gegaan.

In de garage staan twee puddingen af te koelen, de kinderen smeekten er bijna om.

En volgens mij wordt 't op meer adresjes gegeten de komende tijd ;-)

In de oven staan twee koeken gaar te worden, voor elk wat wils...

Zoals 'n heerlijke boterkoek, pas hèt recept ontdekt:
200 gram roomboter, 250 gram bloem, 225 gram suiker, wat vanillesuiker
1 ei, snufje zout, 35-40 min. op 170 graden.

Vanavond heerlijk met een kop koffie & wat lekkers op de bank!

Oh... terwijl ik dit schrijf hoor ik dat m'n man toch nog weer een klein knooi klusje heeft bedacht... stilzitten is niet zijn sterkste kant ;-) De mijne eigenlijk ook niet, misschien ga ik nog wel even lekker aan de knutsel.

Maakt ook niet uit wat het wordt.. het is tenslotte weekend!

Allerlei kleine vakantie dingetjes

De kerstdagen zijn weer achter de rug, We hebben mooie dagen gehad met een aantal goede kerkdiensten en een fijne tijd als gezin, maar ook met een vriendin en familie.
'k Heb nog even gebeld met een vriendin in het buitenland. Elke keer zijn we weer verrast hoe dichtbij het voelt als we bellen, terwijl er heel wat kilometers tussen zitten.

In de loop van het weekend viel er een stuk spanning en drukte weg. Er waren de afgelopen tijd zoveel van die 'dat doe ik wel even' klusjes, dat ik de afgelopen week iedere ochtend met een blok stress in mijn maag wakker werd. Van alles wat ik wilde doen, maar vooral van wat ik 'moest' doen of 'eigenlijk moest' doen of nog kon doen of had kunnen doen. Toch maar eens kijken naar wat ik allemaal doe en vooral naar hoe ik de dingen doe... Niet allemaal even verstandig, kwam ik tot de conclusie :-) De rest van vakantie maar eens rustig aan doen en proberen te ontspannen.

Dat ontspannen lukt de kinderen gelukkig wel, zo lopen ze (op de 'kerkdagen' na) iedere ochtend lang in hun pyama's rond. Daar genieten ze altijd erg van. Ze hebben alle fotoboeken die ze konden vinden naar beneden gehaald en heerlijk foto's zitten kijken. Ondertussen konden wij wat kleine dingetjes in huis aanpakken: opruimen, dingen regelen, een doosje voor de kringloop vullen met spulletjes die weg kunnen. 'k Heb een telefoontje gedaan naar de energiemaatschappij om ons enkeltarief om te laten zetten naar dubbeltarief. Ik had het afgelopen week voor de grap eens uitgerekend of het voor ons uit zou kunnen. Het bleek dat het nu al ietsje voordeliger is, dus als we er rekening mee gaan houden zeker. Al worden we er vast niet 'slapend rijk' van als de machines 's nachts hun werk doen ;-) het scheelt in ieder geval weer wat.

 
Verder kunnen we het radiatorfolie plakken van ons klussen lijstje afstrepen, het zit eindelijk op de muur. Hoeveel werk was 't nou eigenlijk? Hooguit een half uurtje. Dan vraag je je achteraf altijd af: waarom heeft het dan een jaar in de garage gelegen? Gelukkig zijn er in dat jaar wel allerlei andere klusjes gedaan, maar dan nog...

Morgen gaan we de hort op, schoonmoeder hoopt dan 65 jaar te worden! Reden om haar eens te verrassen en verwennen! Man is nu bezig om met schoonzus en zwagers het huis te versieren en een omaatje in de tuin te zetten ;-) Ik maak morgenochtend nog een lekkere taart en wil een cadeautje naaien. Het 'echte' cadeau ligt al bij zwager thuis. Dochter is ook al druk geweest, ze heeft dit vogeltje helemaal zelf gemaakt (op de oogjes na, die naaide ik vast)

Het ruikt nu helemaal naar lavendel, want dat moest er toch echt bij in :-) Erg leuk om haar zo creatief bezig te zien! Ik ben benieuwd wat oma er van vindt.

Vakantieblogje

De eerste vakantiedagen zitten er op. In het weekend was het vooral het ontladen :-) nu komt langzaam de rust weer in lijven en hoofden terug... Twee weken bijna niets hoeven, wat langer blijven liggen 's morgens, je gedachten laten gaan, kleine klusjes doen, hoekjes opruimen, wat rommeldozen uitzoeken, eindelijk eens op zoek gaan naar dingen die al tijden op het wensenlijstje staan, bezoekjes afleggen, samen leuke dingen doen, plannen maken voor het nieuwe jaar...

Gewoon lekker vakantie dus, thuis...

Om gelijk goed te beginnen is m'n man zaterdag bezig geweest om de metalen garagedeur te isoleren, met materiaal dat hij via MP op de kop had getikt. Warm wordt het er niet van, wel een stuk minder koud :-) Volgende week wil hij ook nog de kieren dichtstoppen, je kijkt op sommige plekken zo door een spleetje naar buiten... Verder heeft hij de tochtstrippen in de gang gecontroleerd en gaan we het radiatorfolie (dat al tijden geleden bij de kringloop werd gekocht) achter de verwarming plakken. Alle beetjes helpen! En zoals het er nu naar uit ziet blijven we dit jaar met ons gasverbruik onder de 1000 kuub, een nieuw record.

De kerstvakantie is voor mij ook altijd een moment om terug te kijken en te dagdromen over het komende jaar. Over allerlei dingen, maar ook over blog gerelateerde zaken. Zo heb ik een stapeltje boeken uit de bieb gehaald om wat nieuwe bespaar inspiratie op te doen (want ons oude huis is nog steeds niet verkocht... een grote wens voor 2011: dat we in de loop van het jaar nog maar één huis bezitten :-), milieu tips op te frissen, 'groener' te worden. Detail was dat ik minstens tien euro aan boetes moest afbetalen... vergeten te verlengen...  'Mama', zegt dochter gevat, met een zeer brede grijns, volgens mij moet je dat boek daar -Zuinig leven voor Dummies- nog eens beter lezen...'  (giebel-de-giebel) En op mijn leesstapeltje ligt ook het boek Consuminderen met kinderen, dat kreeg ik een poosje geleden als verrassingspost van Franca. Zo leuk & aardig! Straks in januari heb ik vast weer voldoende inspiratie om vaker te bloggen!

De kerstvakantie was geen kerstvakantie als er geen kerst werd gevierd... Dat staat komend weekend centraal in ons gezin. We vieren dit als een feest, maar wel op een wat sobere manier. Ik vind het een feest wat je vanuit verwondering mag vieren en bij verwondering hoort geen uitbundigheid en grote luxe. We maken het gezellig in huis (meer vanwege de donkere dagen dan voor kerst), zingen al weken samen kerstliederen na het eten, lezen met de kinderen boekjes over kerst. Met de kerstdagen eten we lekker, maar niet heel luxe. Misschien gewoon wat gourmetten, of we kopen een keer een scharrelkip. Dat vinden we normaal te duur, maar misschien doen we het nu toch een keer. Verder komen we met de familie bij elkaar, gezellig samen zijn en we eten we daar met zijn allen. Iedereen maakt een gerecht klaar, ik ben benieuwd.

Tot slot nog een voorvalletje met jongste. Hij is erg creatief met taal en af en toe komt hij dan met iets waar je de rest van de dag om zit te grijnzen... vandaag dus ook weer: Mam, weet je. Ik wil ook graag van die oorgeluidmakertjes. Heel veel kinderen uit mijn klas hebben die ook! Oorgeluidmakertjes... ? peinsde ik even.  Ja, die wil ik, want ze zijn zo lekker warm aan je oren.
Ah... oorwarmers, bedoel je :-)

Cavia's naar de opvang en noodpakketje

Een paar dagen geleden is onze 'veestapel' wat kleiner geworden, de cavia's zijn weggebracht naar een speciale knaagdierenopvang. Vanwege de kou stonden die beestjes tijdelijk boven in de werkkamer, de deur goed dicht. Maar ik werd in de loop van de week steeds zieker & belabberder, lag maandag uiteindelijk zelfs met koorts op de bank. Die beestjes moesten dus echt weg en snel ook...  Een dag later ging het alweer stukken beter, ben nu weer aardig op de been. Balen dat we ze weg moesten brengen, maar het is ook zo wat als ik in de wintermaanden ergens anders zou moeten logeren ;-)

Hier de cavia's in een pas aangelegd knaagdierenpretpark :-)

Al dagen loop ik te zoeken naar een blogonderwerp, mijn inspiratie zit wat in een dipje... Heel spannende dingen hebben we niet meegemaakt en voor de zoveelste keer bloggen over workshops hier thuis wordt ook wat saai. Vandaag heb ik toch een onderwerp gevonden: een noodpakketje voor in de auto. Komend weekend hebben we een heel aantal verjaardagen en rijden we alle kanten op. Ik bedacht me ineens dat we nog helemaal niets in de auto hebben gelegd voor het geval we eens pech krijgen, vast komen te zitten en het koud wordt... Zeker als we naar het Hoge Noorden afreizen bedenk ik me dit soort dingen, alsof daar alleen maar kale, gure vlaktes zouden zijn ;-) In de garage liggen nu een paar fleecekleden, drinken, wat mueslirepen en rozijnen, waxine lichtjes en terracottapotjes (die werken na verhitting als een soort mini kacheltjes) klaar. Misschien ook nog maar een zaklamp (en Donald Duckjes) erbij leggen en dan kunnen we de eerste pechtijd vrolijk doorstaan.

Schiet me te binnen dat ik het noodpakket in huis ook wel eens op orde mag maken... De overheid maakt hier regelmatig reclame voor, maar het blijft bij goede voornemens. We hebben een paar dingen in een kratje op zolder staan, een gaslamp en brandertje van de camping, de wereldontvanger, wat kaarsjes enzo. De rest van de spullen kunnen we zo pakken van achter de schotten. Eten heb ik er nog niet staan, dat moet nog steeds gebeuren... Ik denk altijd: "ach.. ik heb vast wel de tijd om even in de kelderkast te duiken voordat ik naar boven ren." Maar stel dat er iets met het water mis is, dan hebben we bijna niets te drinken. Een paar pakken water in huis zou dus best verstandig zijn.

Hebben jullie ook een noodpakket in de auto en/of in huis liggen? Vergeet je het ook steeds, net als ik? Of maak je je er niet zo druk over?

Over zere oren & korte nachten

Dank voor de felicitaties, zo is het op m'n blog ook even een beetje feest geweest :-) Ik zal voor de gezelligheid nog een fotootje plaatsen van een zelfgemaakt cadeautje van een vriendin. Zo wordt de was ophangen een stuk leuker...

Naast alle gefeest ging het 'gewone' leventje ook gewoon door, een leven met leuke dingen, met slapeloze nachten, met goede berichten over zieken (maar dat wisten we begin deze week nog niet), met zorgen rond het oude huis, met...  Ik moest na zo'n piekernacht denken aan waar ik het wel vaker over heb, over dat 'geluk de kunst is een boeketje te plukken van de bloemen waar je bij kunt'. Bloemen genoeg deze week! Maar soms is het moeilijk om de bloemen in je boeketje mooi & fleurig te houden. Met gepieker vertrap ik zo vaak een bloem die zo mooi was bij het plukken, met zorgen maken klem ik mijn handen zo strak om de steeltjes dat ze in no time verleppen. En daar ben ik dan weer wat somber van of teleurgesteld in mezelf dat ik dat laat gebeuren en pieker weer driftig verder... Ik probeer maar te accepteren dat dit ook een kant is van mezelf, dat ik soms een tijdje in de piekerstand sta :-) Dat helpt om het niet 'groter' te maken dan het is en om weer meer op de 'bloemen' te letten en niet op mezelf.

Verder had één van de kinderen veel last gehad van de oren deze week, eerst het ene oor en toen we blij waren dat het over was begon gisteren ineens het andere. Zo'n ontzettend nare pijn en kinderparacetamol hielp maar gedeeltelijk. Midden in de nacht, toen het weer zo erg was kwam er een vage herinnering boven dat een ui kan helpen bij oorpijn. Ochtendjas aan, m'n sleutels gezocht en heb een ui uit de garage gevist, in stukjes gesneden, in een zakdoek gelegd en dat op zijn oor gelegd. En kort daarna viel hij in slaap... Inmiddels is het oor 'geknapt' en de pijn wat minder. Erg sneu, zeker in het weekend.

Soms kan een huis-tuin- en keukenmiddeltje net even genoeg helpen blijkbaar... Alleen is de lucht van die ui is wat minder bij het wakker worden ;-) snel het beddengoed in de wasmachine gemikt en de ramen wijd open. Een ander huismiddeltje wat we wel eens gebruiken is honing bij keelpijn en kleine ontstekingen in de mond. Soms maak ik ook een ontsmettend gorgeldrankje met lavendel, tijm en goudsbloemen, dan is het net wat sneller over. Ik hou wel van dit soort middeltjes, geen chemische toestanden en je hebt het vaak wel in huis, ook midden in de nacht. Heb jij ook zo'n alledaags middeltje tegen kwaaltjes?