Στα μονοπάτια του μυαλού γεννούν τα όνειρά μας
κάνουν ταξίδια που κανείς παραμυθάς δεν είπε.
Αλλόκοτες, περίπλοκες, προσωπικές πορείες
σπάζουν φραγμούς και σύνορα με γνώμονα τ αστέρια.
Εικόνες που αδυνατούν να περιγράψουν λόγια
έχουν σε χρόνους άρρυθμους μια λογική δική τους.
Αδυνατούν οι ποιητές να ζήσουν στην αλήθεια,
έτσι κι αλλιώς το ξέρουνε αλήθεια δεν υπάρχει.
Αγανακτούν και πνίγονται να σπάσουνε τους φράχτες
κι απ το υπόγειο τραγουδούν τις κορυφές του κόσμου.
Χαρτογραφούν οι ποιητές τα ίχνη τους αφήνουν
κι αν προχωρήσουν χάνονται βυθίζονται στο μέλλον.
Πάν Καρτσωνάκης