•3/13/2009 06:45:00 μ.μ.
Πριν από πολύ καιρό το σκουλήκι με είχε καλέσει να γράψω μια ιστορία με της παρακάτω λέξεις
παράξενο, γιατί, ρολόι, περπάτησα, δίκιο
και να ζητήσω από 5 φίλους να κάνουν το ίδιο. Πριν από λίγες μέρες η αχτίδα με κάλεσε σε ένα παιχνίδι να γράψω μια ιστορία και να χρησιμοποιήσω 10 ιστολογια η τα avatar τους και να τους ειδοποιήσω να κάνουν το ίδιο. Εγώ αποφάσισα να παντρέψω αυτά τα δυο άλλα όχι μονό αυτά. Είπα να κάνω την ανάρτηση link και χρησιμοποίησα αποκλειστικά τα ονόματα των blog και πιστέψτε με δεν είναι τόσο εύκολο όσο φαίνεται.
Επειδή οι φίλοι είναι πολλοί πριν από κάποιο διάστημα είχα αναρτήσει το
Κήπο έφτιαξα για φίλους (click )
Δείτε το λοιπόν σαν μια συγκεντρωτική λίστα από κάποια blog που παρακολουθώ – λυπάμαι που δεν χωρούσαν περισσότερα σε επόμενη ανάρτηση. Μερικά από αυτό είναι ιδιαιτέρα και θα πρότεινα μια επίσκεψη στο Rodolfo Reno για καλοφαγάδες και στον drink-o –logy( τι είναι πάλι τούτο;) Έχω βέβαια και έναν άλλο λόγο που το έκανα άλλα δεν τον μαρτυρώ σήμερα. Και όποιος δεν έχει παίξει ακόμα και θέλει ας γράψει μια ιστορία η με της λέξεις η με τα blog η και με τα δυο. Να περάσετε ένα καλό και διασκεδαστικό Σ/Κ.
Αφήστε μου ένα σχόλιο αν το παίξετε.
Έβαλα το ημερολόγιο μιας ξένης στην βιβλιοθήκη ανάμεσα από το ¨Μάτια μου¨ της Μαρίας Τζιρίτα, το Hearts of Atlantis του Steven King, το βιβλίο των ευχών του σιδερά και τα Λόγια της πλώρης του Καρκαβίτσα. Κοίταξα ασυναίσθητα το ρολόι και βγήκα στον κήπο. Είδα ότι η ντοματιές μου μεγάλωναν, μόλις είχα ρίξει θειάφι γιατί ένα σκουλίκι, underground δουλεύοντας κόντεψε να μου φάει όλες της ρίζες. Περπάτησα ως τον φράχτη γιατί έβλεπα από μακριά την mama dalton να διασχίζει τον κάμπο με της παπαρούνες και να έρχεται προς το μέρος μου, παρέα με την Λένα Μαντά. Κρατούσε στο ένα χέρι το καλαθάκι της κοκκινοσκουφίτσας και στο άλλο μια κόκκινη ομπρέλα. Η Λένα κράταγε ένα κόκκινο μπαλόνι
- Δεν σε έφαγε ο κακός λύκος; την πείραξα
- Και 'γω χαίρομαι που σε βλέπω, μου είπε χαμογελαστά.
Προχωρήσαμε και πήγαμε πίσω από το σπίτι. Κάτω από το κιόσκι η foibi που είχε φέρει edelweiss έστρωνε το τραπέζι παρέα με την ιωαννα- carino και την Ελένη Δαφνίδη. Λίγο πιο πέρα στην άκρη καθόταν ο παραμυθάς. Πάνω στην σκέπη τραγουδούσε ένας καραφλοκότσυφας.
-Καλώς τους μας υποδέχτηκαν.
- Που ήσουν τόση ώρα πάλι κηπουρέ; ρώτησε η Ελένη
-Ήταν η Ασπα online και μου έλεγε για της μικρές της και που έλεγαν τον Παπανδρέου Ομπάμα
-Από μικρό από και από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια, σχολίασε η foibi.
-Mama που είχες χαθεί πάλι; ρώτησα
-Είχα πάει στην Κάρυστο
-Να υποθέσω ότι ήπιες καφέ σε εκείνη την καφετέρια πάνω στο κύμα, πάνω στου ονείρου το μπαλκόνι;
-Την venceremos εννοείς, ναι πήγα.
-Εγώ είχα πάει Κρήτη είπε η Ιωάννα. Για φαγητό πήγαμε στο Άξιον εστί και για ψαρί στον Ψαρότοπο. Τι μανιτάρια είναι αυτά;
-Αμανιτης ο μυγοκτονος είπα εγώ σοβαρά είναι ένα νοστιμότατο
πιάτο. Γιατί κουνάς το κεφάλι σου δεν με πιστεύεις;
-Ξέρετε τι πειραχτήρι είναι είπε η mama. Αλήθεια πως λέγονται εκείνα τι τριαντάφυλλα;
-Sweet Rose απάντησα. Παραμυθά πάνω στον ωμό σου κάθεται ένα Μπορμπότσαλο.
-Άστο, μου λέει παραμύθια
-Ναι ξέχασα ότι μιλάς με τα ζώα. Της προάλλες μου έλεγε πως άκουγε χελωνοκουβεντες και πως μπορούσε να διαβάσει της σκέψεις ενός σκορπιού.
Γελάσαμε καλοπροαίρετα. Έβαλα ένα cd να παίζει ηταν ένα καινούργιο συγκρότημα Gi Gaga Kouni Beli λεγόταν και τραγουδούσαν το Show must go on.
- Είχες και γενέθλια είπε η κουτσομπόλα mama
-Έγινα 50! Ε και.
- Και; Γλυκό;
- Δίκιο έχει, είπαν οι υπόλοιποι, που είναι το γλυκό;
- Άμπρα κατάμπρα είπα και εμφάνισα από το πουθενά ένα κέικ μπανάνας. Είναι από τον Rodolfo Reno.
- Καταπληκτικό, όπως και τα ποτά σου κηπουρέ.
-Χάρη στον φίλο μου τον Θάνο τον drink-o –logyy.
-Αυτός δεν φτιάχνει και τα ιστορικά μιλκσεΐκ;
-Όχι αυτά τα φτιάχνει μια Κύπρια.
-Κοιτα τι ζωγράφισε η κόρη μου, είπε η mama και μας έδειξε μια ζωγραφιά με τον Σκρουτζ. Jk έγραφε επάνω. Είναι για τον καινούργιο της φίλο, πρόσθεσε.
Περνούσαμε ένα πολύ ωραίο απόγευμα, με καλή παρέα και καλή διάθεση. Κάναμε πολύχρωμα όνειρα, και ηταν σαν να ακούγαμε μουσική από έναν Βιολιστή στη στέγη.
- Παράξενο που η artanis αποφάσισε να ξενιτευτεί, να φύγει από τον Κολινδρό, είπε η Λένα
- Απουρω και γω άλλα τι να κάνεις, ας είναι καλά στην Νέα Ζηλανδία.
- Να ‘μαι και ‘γω είπε η Θεία –Λένα πλησιάζοντας. Τι λέτε;
-Συζητάμε περί άνεμων και υδάτων.
-Κηπουρέ πολλές γυναίκες βλέπω
-Τι να κάνω παραμυθά έτυχε. Ξέρεις τι θα έλεγε η Ιφιγένεια αν ηταν εδώ
- Ναι και ο Θεός είναι γυναίκα.
Βράδιαζε, just another star in the websky, έκανε την εμφάνιση του. Σκέψεις, σκέψεις τριγυρνούσαν στο μυαλό μου.
-Νίκο θα μας πεις ένα παραμύθι; ρώτησα.
Χαμογέλασε και άρχισε
-Πράσινη κλωστή δεμένη....
-Κοκκινη κλωστή δεμενη τον διέκοψα
- Σώπα ‘συ ξέρω εγώ...
παράξενο, γιατί, ρολόι, περπάτησα, δίκιο
και να ζητήσω από 5 φίλους να κάνουν το ίδιο. Πριν από λίγες μέρες η αχτίδα με κάλεσε σε ένα παιχνίδι να γράψω μια ιστορία και να χρησιμοποιήσω 10 ιστολογια η τα avatar τους και να τους ειδοποιήσω να κάνουν το ίδιο. Εγώ αποφάσισα να παντρέψω αυτά τα δυο άλλα όχι μονό αυτά. Είπα να κάνω την ανάρτηση link και χρησιμοποίησα αποκλειστικά τα ονόματα των blog και πιστέψτε με δεν είναι τόσο εύκολο όσο φαίνεται.
Επειδή οι φίλοι είναι πολλοί πριν από κάποιο διάστημα είχα αναρτήσει το
Κήπο έφτιαξα για φίλους (click )
Δείτε το λοιπόν σαν μια συγκεντρωτική λίστα από κάποια blog που παρακολουθώ – λυπάμαι που δεν χωρούσαν περισσότερα σε επόμενη ανάρτηση. Μερικά από αυτό είναι ιδιαιτέρα και θα πρότεινα μια επίσκεψη στο Rodolfo Reno για καλοφαγάδες και στον drink-o –logy( τι είναι πάλι τούτο;) Έχω βέβαια και έναν άλλο λόγο που το έκανα άλλα δεν τον μαρτυρώ σήμερα. Και όποιος δεν έχει παίξει ακόμα και θέλει ας γράψει μια ιστορία η με της λέξεις η με τα blog η και με τα δυο. Να περάσετε ένα καλό και διασκεδαστικό Σ/Κ.
Αφήστε μου ένα σχόλιο αν το παίξετε.
Έβαλα το ημερολόγιο μιας ξένης στην βιβλιοθήκη ανάμεσα από το ¨Μάτια μου¨ της Μαρίας Τζιρίτα, το Hearts of Atlantis του Steven King, το βιβλίο των ευχών του σιδερά και τα Λόγια της πλώρης του Καρκαβίτσα. Κοίταξα ασυναίσθητα το ρολόι και βγήκα στον κήπο. Είδα ότι η ντοματιές μου μεγάλωναν, μόλις είχα ρίξει θειάφι γιατί ένα σκουλίκι, underground δουλεύοντας κόντεψε να μου φάει όλες της ρίζες. Περπάτησα ως τον φράχτη γιατί έβλεπα από μακριά την mama dalton να διασχίζει τον κάμπο με της παπαρούνες και να έρχεται προς το μέρος μου, παρέα με την Λένα Μαντά. Κρατούσε στο ένα χέρι το καλαθάκι της κοκκινοσκουφίτσας και στο άλλο μια κόκκινη ομπρέλα. Η Λένα κράταγε ένα κόκκινο μπαλόνι
- Δεν σε έφαγε ο κακός λύκος; την πείραξα
- Και 'γω χαίρομαι που σε βλέπω, μου είπε χαμογελαστά.
Προχωρήσαμε και πήγαμε πίσω από το σπίτι. Κάτω από το κιόσκι η foibi που είχε φέρει edelweiss έστρωνε το τραπέζι παρέα με την ιωαννα- carino και την Ελένη Δαφνίδη. Λίγο πιο πέρα στην άκρη καθόταν ο παραμυθάς. Πάνω στην σκέπη τραγουδούσε ένας καραφλοκότσυφας.
-Καλώς τους μας υποδέχτηκαν.
- Που ήσουν τόση ώρα πάλι κηπουρέ; ρώτησε η Ελένη
-Ήταν η Ασπα online και μου έλεγε για της μικρές της και που έλεγαν τον Παπανδρέου Ομπάμα
-Από μικρό από και από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια, σχολίασε η foibi.
-Mama που είχες χαθεί πάλι; ρώτησα
-Είχα πάει στην Κάρυστο
-Να υποθέσω ότι ήπιες καφέ σε εκείνη την καφετέρια πάνω στο κύμα, πάνω στου ονείρου το μπαλκόνι;
-Την venceremos εννοείς, ναι πήγα.
-Εγώ είχα πάει Κρήτη είπε η Ιωάννα. Για φαγητό πήγαμε στο Άξιον εστί και για ψαρί στον Ψαρότοπο. Τι μανιτάρια είναι αυτά;
-Αμανιτης ο μυγοκτονος είπα εγώ σοβαρά είναι ένα νοστιμότατο
πιάτο. Γιατί κουνάς το κεφάλι σου δεν με πιστεύεις;
-Ξέρετε τι πειραχτήρι είναι είπε η mama. Αλήθεια πως λέγονται εκείνα τι τριαντάφυλλα;
-Sweet Rose απάντησα. Παραμυθά πάνω στον ωμό σου κάθεται ένα Μπορμπότσαλο.
-Άστο, μου λέει παραμύθια
-Ναι ξέχασα ότι μιλάς με τα ζώα. Της προάλλες μου έλεγε πως άκουγε χελωνοκουβεντες και πως μπορούσε να διαβάσει της σκέψεις ενός σκορπιού.
Γελάσαμε καλοπροαίρετα. Έβαλα ένα cd να παίζει ηταν ένα καινούργιο συγκρότημα Gi Gaga Kouni Beli λεγόταν και τραγουδούσαν το Show must go on.
- Είχες και γενέθλια είπε η κουτσομπόλα mama
-Έγινα 50! Ε και.
- Και; Γλυκό;
- Δίκιο έχει, είπαν οι υπόλοιποι, που είναι το γλυκό;
- Άμπρα κατάμπρα είπα και εμφάνισα από το πουθενά ένα κέικ μπανάνας. Είναι από τον Rodolfo Reno.
- Καταπληκτικό, όπως και τα ποτά σου κηπουρέ.
-Χάρη στον φίλο μου τον Θάνο τον drink-o –logyy.
-Αυτός δεν φτιάχνει και τα ιστορικά μιλκσεΐκ;
-Όχι αυτά τα φτιάχνει μια Κύπρια.
-Κοιτα τι ζωγράφισε η κόρη μου, είπε η mama και μας έδειξε μια ζωγραφιά με τον Σκρουτζ. Jk έγραφε επάνω. Είναι για τον καινούργιο της φίλο, πρόσθεσε.
Περνούσαμε ένα πολύ ωραίο απόγευμα, με καλή παρέα και καλή διάθεση. Κάναμε πολύχρωμα όνειρα, και ηταν σαν να ακούγαμε μουσική από έναν Βιολιστή στη στέγη.
- Παράξενο που η artanis αποφάσισε να ξενιτευτεί, να φύγει από τον Κολινδρό, είπε η Λένα
- Απουρω και γω άλλα τι να κάνεις, ας είναι καλά στην Νέα Ζηλανδία.
- Να ‘μαι και ‘γω είπε η Θεία –Λένα πλησιάζοντας. Τι λέτε;
-Συζητάμε περί άνεμων και υδάτων.
-Κηπουρέ πολλές γυναίκες βλέπω
-Τι να κάνω παραμυθά έτυχε. Ξέρεις τι θα έλεγε η Ιφιγένεια αν ηταν εδώ
- Ναι και ο Θεός είναι γυναίκα.
Βράδιαζε, just another star in the websky, έκανε την εμφάνιση του. Σκέψεις, σκέψεις τριγυρνούσαν στο μυαλό μου.
-Νίκο θα μας πεις ένα παραμύθι; ρώτησα.
Χαμογέλασε και άρχισε
-Πράσινη κλωστή δεμένη....
-Κοκκινη κλωστή δεμενη τον διέκοψα
- Σώπα ‘συ ξέρω εγώ...