απογευματινό χαικού

πετάγομαι στο περίπτερο, θέλεις τίποτε;

ναι, μια σοκολάτα

~ Settai Komura (1887 - 1940)

live life on the edge

Όταν οι σκέψεις σου σε τρομάζουν, σταμάτα να κάνεις αυτές τις σκέψεις. Κάνε άλλες.

* live life on the edge

let's go drink

καθημερινό

* pleasing aesthetics

καταπληκτικό!

Χθες δεν ήμουν καλά, και σου έγραψα ένα μεγάλο μειλ... Με πήρε μπάλα και έγραφα, έγραφα για ότι νιώθω αυτό τον καιρό.
Όταν τελείωσα, ένιωσα καλύτερα που τα είχα γράψει-βάλει σε σειρά, μα σκέφτηκα πως δεν είναι σωστό να σε φορτώνω, είσαι και μακριά, έχεις και τα δικά σου, έχεις και τις εξετάσεις σου... και δεν το έστειλα. Το φύλαξα όμως-σαν σκύλος που φυλάει κόκκαλα κάνω με τα κείμενά μου. Τα λυπάμαι και δεν τα πετάω-συχνά. Σκάβω και τα κρύβω.
Επίσης, όταν τα διαβάζω σε άλλες ώρες, μου φαίνεται παράξενο το τι σύννεφα σκιάζουν το μυαλό μου ορισμένες στιγμές και πονάω τόσο και δεν μπορώ να δω καθαρά. Δεν έχω βρει ακόμα τον τρόπο να ελέγχω το πέρασμα από τη μια κατάσταση στην άλλη. Αφήνομαι στο έλεος και γίνεται από μόνο του.

ο πίνακας από εδώ

ονειροπολώ

μονο σερφάρω και ενδοσκοπώ
(κι επίσης πλέκω και βλέπω σειρές στον υπολογιστή)

* ο πίνακας του Alfred Stevens (1823-1906)

sweet, sweet home

Σου έκοψα δυό μαύρα λάχανα, να τα πάρετε μαζί σας αύριο, μαζί κι έξι αυγά από τις κότες μας.

* Picking Wildflowers by Eduardo Leon Garrido

πικρή και γλυκιά μαζί

Σας έφερα τρία βαζάκια μαρμελάδα γκρειπφρουτ.

* Summer by Frank W. Benson

στη Βενετία

Tι να κάνω, το είπα, το ξαναείπα, πότε θα πάμε, πότε, ποτέ; Είδα κι απόειδα, πήρα των ομματιών μου και ήρθα μόνη μου...
Όμορφα είναι, γαλάζια.

* Ralph Wormeley Curtis (1854-1922), View at Venice, 1884

ο ψαράς

Τι θα γίνει, όλο θα τα κοιτάμε αυτά τα καράβια, δεν θα φύγουμε ποτέ;

* Anders Zorn (1860-1920), A Fisherman - St. Ives, 1888

φθινοπωρινό

Αφού ξέρεις οτι σιχαίνομαι τα όπλα, τι στο καλό την έβγαλες αυτή την άδεια κυνηγιού; Αν κάνεις μια βόλτα -χωρίς να γυρίσεις με κανένα σκοτωμένο πουλί στα χέρια- μέχρι να τελειώσω το κεφάλαιο που διαβάζω, σου υπόσχομαι να φτιάξω τη διάθεσή μου και να μην συνεχίσω να σου έχω αυτά τα μούτρα...

* Mr and Mrs Anrews by Thomas Gainsborough, room 35, the National Gallery, London

προσμονή

Μμμμ, είναι Σάββατο, και στο μόλ' έχει πολύ κόσμο...












(Ο πίνακας του Νικηφόρου Λύτρα)

κυριακή πρωί!

Ετσι είναι η μέρα σήμερα!

Τον καπουτσίνο και την εφημερίδα τα έκρυψαν πίσω απο το τοιχάκι, για να μην μας χαλάσουν την εικόνα-χαρά των ματιών μας!
Μετά, όταν εμείς πάμε σ΄άλλο παράθυρο, θα πηδήξει το τοιχάκι, θα παραμερίσει το βιβλίο και θα καθήσει δίπλα της. Αν είναι εντελώς σίγουροι οτι δεν βλέπουμε, θα την φιλήσει κιόλας!
Θ΄ανοίξει την εφημερίδα, κι αυτή θα τυλίξει τα δαχτυλά της γύρω απο το φλυτζάνι για να ζεσταθούν. Θα της δώσει το ένθετο με τα καλλιτεχνικά κι αυτή θα του φέρνει το φλυτζάνι στα χείλη για να πίνει.
Θα ΄χει το χέρι του γύρω απο τη μέση της κι αυτή θα του λέει σςςς, μην κουνάς την εφημερίδα, άκου τα πουλιά...
Μετά θα πάνε βόλτα στη λίμνη, αλλά θα γυρίσουν γρήγορα, γιατί ο καιρός είναι κρύος ακόμη, κι εξάλλου ο φούρνος θα έχει σβήσει απο ώρα, το φαγητό θα περιμένει...!

(Ο πίνακας a tender moment in the garden-πως αλλιώς θα μπορούσε να λέγεται?! είναι του Federico Anreotti)

* * * * * * *