Aν ήμουν νεκρή, και τα κόκκαλά μου σκόρπια
σαν κουπιά ριγμένα στη βαθιά, περιστρεφόμενη γη,
ή πνιγμένη, και το κρανίο μου σαν τα κοχύλια που βάζεις στ'αυτί
πάνω στο σκοτεινό κρεββάτι του ωκεανού,
αν ήμουν νεκρή και η καρδιά μου ένα αχυρόστρωμα
για ένα κόκκινο, κόκκινο τριαντάφυλλο,
ή καμμένη, και το σώμα μου μια χούφτα χαλίκια
πεταμένα καταπρόσωπο στον ανεμο,
αν ήμουν νεκρή, και τα μάτια μου τυφλά
στις ρίζες των λουλουδιών, θρηνούσαν για το τίποτα,
στ'ορκίζομαι, η αγάπη σου θα με σήκωνε
απ'τον τάφο μου, ολοζώντανη,
σαν τον Λάζαρο. Πεινασμένη γι'αυτό, κι αυτό, κι αυτό,
το ζωντανό φιλί σου.
~ To ποίημα If I Was Dead, της Carol Ann Duffy (Rapture, London: Picador, 2005) το βρήκα στην don't ever read me