Πάσχα με την Έλλη Λαμπέτη

Εορταστική Ανάρτηση 

Όταν ρώτησαν το Δημήτρη Χορν, δέκα χρόνια μετά το θάνατο της Έλλης Λαμπέτη, σε μιαν συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης για το τι θυμάται απ’ τις τρεις γυναίκες που σημάδεψαν τη ζωή του αναφερόμενος στην Έλλη Λαμπέτη είχε πει:

«Θαύμαζα τον τρόπο με τον οποίο διάβαζε τα κείμενα των ιερών βιβλίων… ήταν εξαιρετική!»

Δε σας κρύβω ότι με είχε γεμίσει ιδιαίτερη απορία εκείνη η δήλωσή του. Πως μπορούσε κάποιος που είχε ζήσει τόσα πολλά με έναν άνθρωπο να θυμάται και να στέκεται μόνο σε αυτή τη λεπτομέρεια (;!). Κι η απάντηση δεν άργησε να έρθει μερικά χρόνια αργότερα, όταν σε ένα δισκοπωλείο βρήκα το δίσκο που είχε ηχογραφήσει η Ε. Λαμπέτη με τα αποσπάσματα από το Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο. Για μένα, τότε, ήταν μια πρώτη επαφή με τα ιερά κείμενα. Για πρώτη φορά ενέσκηψα σε αυτά κι αφορμή για τούτο είχε σταθεί ο τρόπος που διάβαζε η Λαμπέτη. Το cd τούτο μοίρασε (θαρρώ) πέρσι μιαν ημερήσια εφημερίδα κι ελπίζω να το έχετε στη συλλογή σας.

Ο ιδιαίτερος τρόπος με τον οποίο προσέγγιζε η Λαμπέτη τα κείμενα της εκκλησίας, ήταν κι η αιτία που την οδήγησε ίσαμε τα στούντιο της ΥΕΝΕΔ το 1978 όπου και γύρισε έξι τηλεοπτικά επεισόδια για τη Μεγάλη Εβδομάδα. Αυτή ήταν η μοναδική καλλιτεχνικής της εμφάνιση στην ελληνική τηλεόραση, υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Παντελή Βούλγαρη. 

Η ομάδα του Radio – Theatre εύχεται σε όλους

Καλό Πάσχα

Η ΣΟΝΑΤΑ ΤΟΥ ΣΕΛΗΝΟΦΩΤΟΣ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΡΙΤΣΟΥ

"Τέσσερις μόνο μέρες χρειάστηκαν στον Γιάννη Ρίτσο για να ολοκληρώσει τη σύνθεση:
Η σονάτα του σεληνόφωτος
Από τις 14 έως τις 17 Ιουνίου του 1956, σχεδόν απνευστί, ο ποιητής δημιουργεί το σπουδαιότερο ίσως έργο του... Όταν τη γράφει, ο Γιάννης Ρίτσος είναι 47 ετών. Έχει καταδυθεί στον πυρήνα της ύπαρξης και γνωρίζει:

Καθένας μονάχος πορεύεται στον έρωτα,
μονάχος στη δόξα και στο θάνατο.

Η πρώτη επαφή με τούτο το μακροσκελές ποίημα που περισσότερο μοιάζει με αφήγηση και λιγότερο με τα συνήθη ποιήματα ήταν στα σχολικά χρόνια. Σε μιαν εκδήλωση, τα Σάββατα της Ποίησης, κάποιος ακαδημαϊκός της πόλης μου, είχε διαβάσει ένα απόσπασμα. Με μάγεψαν από την πρώτη στιγμή οι στίχοι από το έργο του Ρίτσου. Αργότερα, ψάχνοντας ανακάλυψα την απαγγελία του Ρίτσου και μόλις πριν μερικά χρόνια βρέθηκε στα χέρια μου η απαγγελία της Μελίνας Μερκούρη.

Η Μελίνα Μερκούρη, είναι από τις θεατρικές εκείνες παρουσίες που δεν μπορείς να πεις ότι υπάρχουν αντιπροσωπευτικά δείγματα του εύρους του ταλέντου της. Ελάχιστες ραδιοφωνικές ηχογραφήσεις, μεταξύ αυτών κι η  εξαιρετική της ερμηνεία σαν Μπλανς στο Λεωφορείον ο Πόθος, καθώς και αρκετές κινηματογραφικές ταινίες είναι ό,τι έχει απομείνει από την υποκριτική καριέρα. Αστή στην καταγωγή, δυναμική και παθιασμένη με ό,τι καταπιανόταν κατόρθωνε να ασκεί εξαιρετική γοητεία ακόμη και σ’ όσους δεν συμφωνούσαν μαζί της. Σωστή ντίβα, αληθινή σταρ (με την καλή έννοια) κατόρθωνε να στρέφει τα φώτα της δημοσιότητας στο μέρος που εκείνη ήθελε να φωτίσει. Έξω κ πέρα από κάθε πολιτική απόχρωση, οφείλουμε να της αναγνωρίσουμε την σπουδαιότητα της καθιέρωση του θεσμού των περιφερειακών θεάτρων, θεσμού που έδωσε πνοή και ζωντάνια στις επαρχιακές πόλεις.  

Η Μελίνα Μερκούρη για λογαριασμό του Τρίτου Προγράμματος είχε ηχογραφήσει στο σπίτι της, κάτι το οποίο μπορείτε να αντιληφθείτε ακούγοντας προσεκτικά το αρχείο, τη Σονάτα του Σεληνόφωτος, του Γ. Ρίτσου. Κι είναι εξαιρετική στην απαγγελία τούτη, γιατί ώριμη πια και με τη στόφα της πείρας που σου χαρίζει ο χρόνος στο πέρασμά του κατορθώνει με απλό, λιτό τρόπο κι απόλυτα εσωτερικό ρυθμό να γίνει η ηλικιωμένη γυναίκα, ντυμένη στα μαύρα, που μιλάει σ' έναν νέο…

 Σείριος

ΟΙ ΧΑΡΕΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ, του Philippe Heriat

Η Κυβέλη (Ανδριανού) φέρει τον τίτλο της «μεγάλης κυρίας» του θεάτρου κι είναι εκείνη που έχει ενσαρκώσει  με ιδιαίτερη επιτυχία (καθώς λένε)  τις ηρωίδες των έργων του Γρηγορίου Ξενόπουλου. Είναι γνωστό (*), άλλωστε, ότι ο Ξενόπουλος έγραψε αρκετά έργα έχοντας στο νου του ως ηρωίδα που πρόκειται να τα ενσαρκώσει την Κυβέλη. Κι ομολογουμένως, αν είχες την τύχη να  ακούσεις «Το μυστικό της Κοντέσας Βαλέραινας», έργο στο οποίο κρατάει τον ομώνυμο ρόλο, θα καταλάβεις ότι δύσκολα μπορεί να βρεθεί άλλη ηθοποιός στην οποία θα ταιριάξει ο ρόλος τόσο καλά. Η ερμηνεία της Άννας Συνοδινού (Εθνικό Θέατρο, 1992) ίσως είναι η μοναδική που μπορεί να σταθεί επάξια δίπλα σε αυτή της Κυβέλης.

Ψάχνοντας να βρεις στοιχεία για τούτη την προσωπικότητα πέφτεις πάνω σε αντικρουόμενες πληροφορίες, οι περισσότερες των οποίων ενέχουν διαπροσωπικές διενέξεις. Θα ήταν γι’ αυτό, μάλλον, ορθότερο να αντιληφθούμε τη σκηνική πορεία της, στο πλαίσιο ενός παλιότερου σχήματος θιασαρχικής οργάνωσης και προβολής, που εκτεινόταν με κέντρο το πρόσωπο της ηθοποιού – πρωταγωνίστριας. Ένας παράγοντας που καθόριζε αποφασιστικά την τηρουμένη στάση των ηθοποιών εκείνης της γενιάς (εκτός από το υποκριτικό ταλέντο) ήταν κι η τάση για βεντετισμό («πρωταγωνισμό»). Έτσι πολλές φορές η Κυβέλη τοποθετούσε τη γοητεία της ψηλότερα από την αντικειμενική αποτίμηση της προσφοράς της.

Αυτό εξηγεί ίσως το γιατί το ταλέντο της μεγάλης Κυβέλης δυσκολεύτηκε τόσο πολύ να ενταχτεί στα νεωτερικά θεατρικά αιτήματα που απαιτούσαν, μετά τον Πόλεμο, την ενσωμάτωση του ταλέντου της σε συλλογικές προσπάθειες και σε ανήσυχες αναζητήσεις ρεπερτορίου.

Στο σημερινό έργο «Οι χαρές της Οικογένειας» του Philippe Hériat  η Κυβέλη πιστή σε όσα περιγράψαμε παραπάνω δείχνει μέχρι τέλους ποιος κρατάει τα ηνία του έργου. Το έργο παρότι είναι γραμμένο στις αρχές του περασμένου αιώνα παραμένει σύγχρονο κ πάντα επίκαιρο. Τούτη ήταν η μεγαλύτερη έκπληξή μου, όταν το άκουσα για πρώτη φορά. Η ηχογράφηση του έργου έγινε το 1962 και συμμετέχουν, εκτός της Κυβέλης, η Δ. Διαμαντίδου, η Ν. Μαρσέλου, Α. Παϊζη, Ν. Αγγελίδου, Μ. Χρηστίδης, Τ. Βανδής, Κ. Αναλυτή, Δ. Νικολαϊδης, Στ. Ξενίδης.  

(*)  Η ίδια η Κυβέλη σε συνέντευξή της είχε αποκαλύψει τη σχέση μου τη συνέδεε με τον Γρ. Ξενόπουλο.

ΥΓ. Κάνοντας ΚΛΙΚ ΕΔΩ, μπορείτε να δείτε μιαν παλιότερη ανάρτηση για την Κυβέλη.

Καλές Ακροάσεις

Σείριος

Ο ΠΕΤΡΟΣ ΚΑΙ Ο ΛΥΚΟΣ ΤΟΥ Σεργκέι Προκόφιεφ

Εορταστική Ανάρτηση 4^η

“Ο Πέτρος και ο Λύκος” με το Δημήτρη Χορν

Δεν υπάρχει πιο δημιουργική διαδικασία απ’ το να μάθεις κάτι μέσα από το παιχνίδι ή ακούγοντας μιαν αλλιώτικη ιστορία. Μιαν ιστορία όπως αυτή του «Πέτρου και του Λύκου».  Ο Σεργκέι Προκόφιεφ έγραψε το 1936 ένα ευρηματικό μουσικό παραμύθι, το οποίο είναι ένα από τα πιο επιτυχημένα συμφωνικά έργα για παιδικό (κι όχι μόνο!) ακροατήριο.

Η επιτυχία του έργου έγκειται στο ότι, αν και παιδαγωγικό και διδακτικό, με στόχο να μυήσει τα παιδιά στα βασικά ηχοχρώματα της ορχήστρας, δεν υστερεί καθόλου σε ποιητικότητα, αυθορμητισμό, απλότητα και φυσικότητα. Ο κάθε ήρωας του παραμυθιού είναι και ένα όργανο ή μία ομάδα οργάνων. Στο μουσικό παραμύθι του Προκόφιεφ το φλάουτο κάνει το πουλί, το όμποε την πάπια, τα έγχορδα εκπροσωπούν το γενναίο Πέτρο, τα κόρνα της ορχήστρας με το βαρύ ήχο τους είναι ο λύκος,, το παιχνιδιάρικο κλαρινέτο γίνεται η γάτα του Πέτρου, και το φαγκότο ο αυστηρός παππούς του. Ενώ η εμφάνιση των κυνηγών συνοδεύεται από τους θριαμβευτικούς ήχους των τυμπάνων.

Την αφήγηση κάμνει ο Δημήτρης Χορν και η ηχογράφηση είναι από την παρουσίαση του έργου, το έτος 1993 στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Πρόκειται για την τελευταία επίσημη θεατρική δραστηριότητα του σπουδαίου αυτού ηθοποιού. Παρότι η φωνή του έχει αρχίσει, ήδη, να καταβάλλεται, δεν έχει χάσει τίποτε από τη γοητεία της κι ο σπουδαίος αυτός ηθοποιός ανταποκρίνεται με αρτιότητα στον τελευταίο αυτό «ρόλο» του. 

Η υπόθεση: Ο Πέτρος είναι ένα ορφανό παιδί που ζει σε ένα οχυρωμένο αγροτόσπιτο στην άκρη ενός μεγάλου Ρωσικού δάσους με τον υπερπροστατευτικό Παππού του. Απομονωμένος από τους κατοίκους της πόλης και περιφρονημένος από τα παιδιά του χωριού, ο Πέτρος έχει μόνο δύο φίλους, την Πάπια του και ένα σκανταλιάρικο Πουλί, που τον προτρέπουν να αναζητήσει την περιπέτεια πέρα από τον φράχτη του αγροτόσπιτου. Παρά τις απαγορεύσεις του Παππού, η περιέργεια του Πέτρου τον παρακινεί να πάει παραπέρα. Η πρώτη περιπέτεια λήγει άδοξα και ο Πέτρος αναγκάζεται να γυρίσει στο σπίτι. Αλλά τότε εμφανίζεται ο λύκος έτοιμος να χορτάσει την πείνα του με τα ζώα της αυλής.

Ο Πέτρος δεν μπορεί να μείνει μέσα στην ασφάλεια του σπιτιού, όταν ο κίνδυνος είναι εκεί έξω. Το σκάει με τη βοήθεια του Πουλιού και βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από τα δόντια του Λύκου. Η μάχη μεταξύ τους είναι άγρια. Δυο κυνηγοί ο Χοντρός και ο Γκρινιάρης, εισχωρούν στο δάσος και πέφτουν πάνω στον Πέτρο και τον εξαντλημένο Λύκο. Στην θέα του Λύκου πανικοβάλλονται και αρχίζουν να πυροβολούν προς κάθε κατεύθυνση. Ο Παππούς τρέχει έξω με το όπλο στο χέρι αλλά ο Πέτρος έχει τον έλεγχο των πραγμάτων. Μαζί βάζουν τον Λύκο σε ένα κλουβί και δένουν το κλουβί στην καρότσα του σαραβαλιασμένου αυτοκινήτου του παππού. Ο Λύκος θα πιάσει καλή τιμή στο παζάρι στην πόλη όπου πολύς κόσμος έχει μαζευτεί γύρω απ’ το αυτοκίνητο. Όλοι θαυμάζουν τον Πέτρο που έπιασε τον Λύκο. Το πλήθος γιουχάρει και πειράζει τον κλειδωμένο Λύκο. Μολονότι είναι στο κέντρο της προσοχής επειδή κατάφερε αυτό που δε μπόρεσαν να καταφέρουν οι μεγάλοι, ο Πέτρος καταλαβαίνει τις συνέπειες της πράξης του. Πριν είναι πολύ αργά, ανοίγει το κλουβί. Ο Λύκος τρέχει ανάμεσα στο πανικόβλητο πλήθος και χάνεται στα βάθη του δάσους.

 _________________________________________________________________

Τούτη ήταν η τελευταία «εορταστική ανάρτηση», μια σειρά αναρτήσεων που ξεκίνησαν με αφορμή τον εορτασμό των Χριστουγέννων και συνέπεσαν με τον μαγικό αριθμό των 100.000 επισκέψεων από εσάς. Η ροή των αναρτήσεων κατόπιν τούτης, επιστρέφει στα αμιγώς ραδιοθεατρικά έργα.

Η ομάδα του Radio – Theatre εύχεται

ΚΑΛΕΣ ΑΚΡΟΑΣΕΙΣ

&

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ

Έλληνες Ηθοποιοί Διαβάζουν Ποιήματα

Εορταστική Ανάρτηση 3^η

Έλληνες Ηθοποιοί Διαβάζουν Ποιήματα

Η σημερινή ανάρτηση όπως κι η προηγούμενη δεν είναι αμιγώς θεατρικού περιεχομένου αλλά με τον έναν ή τον άλλο τρόπο συνδέεται με πρόσωπα του θεάτρου. Ψάχνοντας κανείς στα δισκοπωλεία θα διαπιστώσει ότι υπάρχουν σειρές ποιητικών συλλογών τις απαγγελίες των οποίων κάμνουν οι ίδιοι οι ποιητές. Τι γίνεται όμως όταν γνωστοί ηθοποιοί διαβάζουν ποιήματα και δίνουν κάτι από το ταλέντο τους συμπληρώνοντας με αυτόν τον τρόπο την υπέροχη ποιητική γραφή;

Είναι γνωστή η αγάπη που έτρεφε η Έλλη Λαμπέτη στην ποίηση του Καβάφη κι οι απαγγελίες που είχαν γίνει για λογαριασμό του Τρίτου Προγράμματος όταν τη διεύθυνση του σταθμού κατείχε ο Μ. Χατζιδάκις.  Όμως δεν είναι το ίδιο γνωστές κι οι απαγγελίες του Δημήτρη Χορν σε ποιήματα του Καρυωτάκη, Α. Μπάρα, Κ.Π. Καβάφη ή  της ιδιαίτερα αγαπημένης του Δ. Ζευγώλη.  Από την άλλη, ο Ν. Περγιάλης κι ο Γ. Κιμούλης διαβάζουν τον ποιητή των θαλασσών, Ν. Καββαδία ενώ ο η Ειρήνη Παππά, η Τόνια Καράλη κι η Όλια Λαζαρίδου διαβάζουν ποιήματα γεμάτα φως και χρώματα ελληνικά όπως τα γέννησε  η έμπνευση του Ο. Ελύτη.  Κι ανάμεσα σε όλους  αυτούς μπερδεύεται ο Πέτρος Φυσσούν  και διαβάζει τον δικό του αγαπημένο, Γιώργο Σέφερη. Έπειτα παίρνουνε πάλι τη σειρά η Όλια Λαζαρίδου με την Ειρήνη Παππά και διαβάζουν τον πάντα επίκαιρο Σολωμό.

Χαρίστε μια ποιητική συλλογή στους αγαπημένους σας και γνωρίστε μαζί τους την ελληνική ποίηση που είναι τόσο πλούσια όσο κι η λαλιά μας.  Στη χώρα τούτη το θεατρικό κείμενο δεν αναπτύχθηκε τόσο όσο στα υπόλοιπα Ευρωπαϊκά κράτη  μα η ποίηση υπήρχε πάντοτε στη μακραίωνη ιστορία μας. 

 Ο ερχομός του καινούριου χρόνου ας γίνει αφετηρία για καθετί που μέχρι τώρα δεν καταφέρατε να πραγματοποιήσετε.  Η ομάδα του Radio – Theatre σας εύχεται  2011 ώρες (τουλάχιστον!) ραδιοφωνικού θεάτρου για τη νέα χρονιά!

ΘΕΡΜΕΣ ΕΥΧΕΣ

Διπλή Εορταστική Ανάρτηση!

Περάσαμε τις 100.000 επισκέψεις!

Με μεγάλη ικανοποίηση πριν από λίγες μέρες διαπιστώσαμε ότι οι επισκέψεις στο μπλογκ μας τη φετινή χρονιά ξεπέρασαν τις 100000.

Σας ευχαριστούμε θερμά που αγκαλιάσατε με τόση αγάπη την προσπάθειά μας. Ιδιαίτερα ευχαριστούμε εσάς που ανοίξατε τα αρχεία σας και μοιράζεστε μαζί μας τους δικούς σας θησαυρούς. Αυτό αποτέλεσε για όλους μας το πιο εντυπωσιακό φαινόμενο. Έλληνες από όλα τα μήκη και πλάτη της υφηλίου δηλώνετε το παρόν σας, γεγονός που είναι πέρα για πέρα ενθαρ–ρυντικό για όλους μας.

Θα ακολουθήσει μια σειρά από σπάνιες –συλλεκτικές ως προς το περιεχόμενο– αναρτήσεις, αντίδωρο στην αγάπη και στην αποδοχή μας επιφυλάξατε!

Παραμείνατε «συντονισμένοι», έρχονται τα δώρα…

Οι διαχειριστές του RADIO-THEATRE

ΙΖΑ, estragon, nikolaskoul, Σείριος, Ρίθμη Σισίχου

================================================================

Επετειακή Ανάρτηση 1η Αλέξης Μινωτής σε Μεγάλους Ρόλους Ο Αλέξης Μινωτής διακρίθηκε στο χώρο του θεάτρου τόσο για το εύρος και την γκάμα των ρόλων που έπαιξε όσο και για το γεγονός ότι δεν έκανε ποτέ «εκπτώσεις» επί των επιλογών του. Μαζί με τη σύντροφο της ζωής του Κατίνα Παξινού ανέβαζαν έργα, οι παραστάσεις κι οι ερμηνείες των οποίων παρέμειναν μνημειώδεις κι αξεπέραστες ίσαμε τις μέρες μας. Ιδιαίτερα εξαντλητικές λέγεται πως ήταν οι πρόβες που σχετίζονταν με την προετοιμασία παραστάσεων αρχαίου ελληνικού δράματος. Ωστόσο αυτό που χαρακτηρίζει όσα από τα σωζόμενα θεατρικά αποσπάσματα είχαμε την τύχει να ακούσουμε είναι ο στεντόρειος λόγος κι ο τέλειος ρυθμός που διατρέχει την παράσταση. Για κάθε μεταφορά θεατρικού κειμένου επί σκηνής καταλυτικό ρόλο, εκτός από το κείμενο, παίζουν οι παύσεις του λόγου που κάμνει ο ίδιος ο ηθοποιός κι οι οποίες δεν αποτυπώνονται με κανέναν τρόπο στο χαρτί. Ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι τα σύμβολα στίξης καλούνται να κάμνουν αυτό που καλούμε «αποτύπωση του εκφερόμενου τρόπου ομιλίας» ποτέ ένα κείμενο δεν θα αποδοθεί άρτια αν ο ηθοποιός δεν έχει έσω μέτρο και ρυθμό. Ο Μινωτής (κι η Παξινού πολύ περισσότερο) υπήρξε χαρισματικός κι είχε τέλεια αίσθηση του θεατρικού ρυθμού και λόγου επί σκηνής. Στη σημερινή, επετειακή ανάρτηση, θα ακούσουμε τον Αλέξη Μινωτή σε ηχογραφήσεις από δύο χαρακτηριστικά έργα της θεατρικής του πορείας. Ο ρόλος του Οιδίποδα σφράγισε την θεατρική του καριέρα κι είναι ο ρόλος που αγαπήθηκε περισσότερο από τον ίδιο. Δούλεψε κοπιαστικά πάνω σε κάθε λεπτομέρεια του ρόλου αυτού κι άφησε παρακαταθήκη σε όλους μας την ερμηνεία του. Στα έργα «Οιδίπους Τύραννος» κι «Οιδίπους επί Κολωνώ» από όπου και τα αποσπάσματα της σημερινής μας ανάρτησης επαληθεύεται περίτρανα λόγος για τον οποίο οι σπουδαίοι ηθοποιοί ακόμη κι όταν φεύγουν από κοντά μας δε φεύγουν από τις κουβέντες μας και γίνονται σημείο αναφοράς. Καλές ακροάσεις και καλές γιορτές σε όλους! Σείριος

Θεατρικά τραγούδια

Το γοητευτικό σε μια θεατρική παράσταση (εκτός των άλλων) είναι να ακούς τους ίδιους τους ηθοποιούς να τραγουδούν επί σκηνής. Αν λάβουμε ως δεδομένο ότι ο επαγγελματίας ηθοποιός δεν είναι τραγουδιστής αλλά κατέχει μόνο κάποιες τεχνικές δεξιότητες  το όλο εγχείρημα καθίσταται άκρως γοητευτικό. Επιπλέον, είναι λίγα τα έργα για τις ανάγκες των οποίων κάποιος ηθοποιός κλήθηκε να ερμηνεύσει ένα τραγούδι κι έχω την αίσθηση ότι όσες φορές συνέβη κάτι τέτοιο έμεινε χαραγμένο στις μνήμες των θεατών. 

Ποίος μπορεί να λησμονήσει τη Μελίνα Μερκούρη στο Λεωφορείον ο Πόθος, να κατεβαίνει τη σκάλα τραγουδώντας "αν με πίστευες λιγάκι, όνειρο δε θα' ταν πια". Ιδιαίτερα σε παλιότερες σωζόμενες ηχογραφήσεις, όπου η συστηματική χρήση της μεθόδου playback δεν ήταν διαδεδομένη, οι ηθοποιοί καλούνταν σε κάθε παράσταση να ερμηνεύσουν τα τραγούδια τους. Είναι γνωστό πως ποτέ μια παράσταση στο σύνολό της δεν είναι ίδια με την προηγούμενη ή την επόμενη ακόμη κι όταν ο θίασος παραμένει ίδιος. Έτσι και τα χορικά μέρη (ας μου επιτραπεί ο δανειζόμενος όρος) δεν παραμένουν ανεπηρέαστα από παράσταση εις παράσταση.

Η σημερινή ανάρτηση, λοιπόν, είναι αφιερώνεται στα "τραγούδια των παραστάσεων" που οι ίδιοι οι ηθοποιοί ερμήνευσαν. Το πακέτο περιλαμβάνει τα τραγούδια:

1. "Νανούρισμα" από το Ματωμένο Γάμο, το οποίο ερμηνεύει η Ελένη Χατζηαργύρη στη ραδιοφωνική διασκευή του έργου, με χρονολογία ηχογράφησης 1955.
   
   
2. "Στον ουρανό να σε' βρω" από τη θεατρική παράσταση Ίρμα η Γλυκεία, ερμηνεύει η Έλλη Λαμπέτη με το Δημήτρη Μαλαβέτα, χρονολογία ηχογράφησης 1971.
   
   
3. "Ερωτικό", από τη θεατρική παράσταση Βίκτωρ - Βικτώρια, ερμηνεύει η Αλίκη Βουγιουκλάκη με το Βλάση Μπονάτσο, στο πιάνο ο Θάνος Μικρούτσικος, χρονολογία ηχογράφησης 1983.
   
   
4. "Χάθηκα" από τη θεατρική παράσταση Διαμάντια και Μπλουζ, ερμηνεύει η Τζένη Καρέζη, χρονολογία ηχογράφησης 1991. Τελευταία θεατρική εμφάνιση για αυτή τη σπουδαία ηθοποιό.
   
   
5. "Ο Μακ με το μαχαίρι" από τη θεατρική παράσταση η Όπερα της Πεντάρας, ερμηνεύει η Μελίνα Μερκούρη, χρονολογία ηχογράφησης 1975.
   
   
6. "Κουβάρι κουβαράκι" από το Ματωμένο Γάμο, το οποίο ερμηνεύει η Μαρία Δουράκη.
   
   
7. "Θυμήσου το Σεπτέμβρη" από την ομότιτλη θεατρική παράσταση που ανέβασε ο θίασος της Έλλης Λαμπέτη, ερμηνεύει ο Κώστας Καρράς, χρονολογία ηχογράφησης 1967.
   
   
8. "Η πείνα" από τη θεατρική παράσταση Καμπαρέ, ερμηνεύουν Δάνης Κατρανίδης κι Αλίκη Βουγιουκλάκη, χρονολογία ηχογράφησης 1978.
   
   
9. "After Love" από την παράσταση Ilya darling, θεατρική μεταφορά του Ποτέ την Κυριακή. Η πρώτη και τελευταία φορά που ο Νίκος Κούρκουλος ερμηνεύει κάτι στην αγγλική γλώσσα. Το παρόν σπάνιο ηχητικό έχει χρονολογία ηχογράφησης 1967.
   
   
10. Το τελευταίο ηχητικό είναι έξω από τη λογική της παρούσας ανάρτησης αλλά αξίζει την προσοχή σας. Το περιέλαβα στην παρούσα ανάρτηση διότι μου αρέσει η στιχομυθία μεταξύ των δύο προσώπων και το πάντρεμα στα τραγούδια που έχουν κάνει. Πρόκειται για Πρωτοχρονιάτικο Πρόγραμμα της ΕΡΤ με χρονολογία ηχογράφησης 1988. Δε λέω πρόσωπα...έτσι για να σας ιντριγκάρω λίγο. 
    
    
    
    Καλές ακροάσεις σε όλους
    Χαιρετώ σας
    Seirios
    

ΜΗΔΕΙΑ, του Ευριπίδη

ΑΣΠΑΣΙΑ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ

ΕΥΡΙΠΙΔΗ

«ΜΗΔΕΙΑ»

σπαραγμένο πρόσωπο

μια ζωή κομματιασμένη

αγάπη, εκδίκηση, υπηρηφάνεια, κακία, πόνος, μίσος,

δύναμη και αδυναμία, οδύνη, τιμιότητα μοναξιά, τρυφερότητα,

ενωμένα μέσα σε μιαν ανθρώπινη ύπαρξη.

Τα νιώθει, τα ζει μέχρι τα ακραία τους όρια και προχωρεί

με την τελευταία της κραυγή προς το σύμπαν

στη ΜΕΓΑΛΗ ΘΥΣΙΑ – ΑΦΑΝΙΣΜΟ ΤΗΣ.

Υπάρχει μια σειρά σπουδαίων ηθοποιών (θεατρικών μορφών) που δεν ασχολήθηκαν με «θέατρο στο ραδιόφωνο» είτε γιατί δε θέλησαν είτε γιατί δε τους δόθηκε η ευκαιρία να ερμηνεύσουν κάτι από το ρεπερτόριό τους. Δεν ξέρω σε πια κατηγορία από τις προαναφερθείσες ανήκει η Ασπασία Παπαθανασίου. Εκείνο που μπορώ να πω με βεβαιότητα είναι ότι όποιος έτυχε να τη δει έστω για μια φορά δεν μπορεί να λησμονήσει τα συναισθήματα που του γεννά. Δεν παίζει ρόλους αυτή η σπουδαία ηθοποιός, είναι η ίδια οι ρόλοι που υποδύεται.

Προικίστηκε από τη φύση με ένα σπάνιο φωνητικό όργανο, το μέταλλό της είναι πολύτιμο και πολύσημο. Όμως ένα τέτοιο εφόδιο δεν αρκεί για να ευδοκιμήσει κανείς στο θέατρο και ιδίως στο ποιητικό αρχαίο ελληνικό δράμα. Μαθήτευσε κοντά στο μεγάλο δάσκαλο ήθους, υποκριτικής, γλώσσας και φωνής, Δημήτρη Ροντήρη. Στη Σχολή του καλλιέργησε τα προσόντα της, διεύρυνε τη γκάμα της και με τις κατάλληλες οδηγίες του ανακάλυψε τις πτυχές των «σωματικών ηχείων». Το φωνητικό όργανο της Παπαθανασίου είναι το όχημα με το οποίο η μεγάλη αυτή τραγωδός υπηρετεί το υποκριτικός της ήθος και αναδεικνύει την ουσία ενός κειμένου.

Σε τούτη την ανάρτηση ένα εξαιρετικά σπάνιο ντοκουμέντο. Η Ασπασία Παπαθανασίου ερμηνεύει ολόκληρο το ρόλο της Μήδειας. Στην εισαγωγή και στις ενδιάμεσες αφηγήσεις ακούγεται ο Κώστας Γεωργουσόπουλος, η ηχητική παρουσία του οποίου εξυπηρετεί τη «σύνδεση» των σκηνών.
Η μετάφραση του αρχαίου κειμένου είναι του Γιώργου Χειμωνά και τα μουσικά μέρη που ακούγονται ανήκουν στον Μιχάλη Χριστοδουλίδη.

ΣΧΟΛΙΑ

1. Η παρούσα ανάρτηση είναι η πρώτη ύστερα από περίοδο μεγάλης απουσίας μου. Χωρίς να ξεχωρίζω ή να υποτιμώ κανέναν από τους αξιότιμους αναγνώστες, θα ήθελα να την αφιερώσω στους υπόλοιπους τέσσερις συνδιαχειριστές της «ραδιοπαρέας». Όλο το διάστημα της μακράς απουσίας μου, δε με ξέχασαν. Ήταν πάντα εκεί… τους ευχαριστώ από καρδιάς.
2. Θαρρώ ότι τούτο το έργο μαζί με δυο άλλα είναι ό,τι πιο «ακριβό» έχει το σεντούκι με τους θησαυρούς μου. Καλώς σας ξαναβρίσκω.

ΚΑΛΗ ΑΚΡΟΑΣΗ

Με εκτίμηση

Seirios

ΜΑΤΩΜΕΝΟΣ ΓΑΜΟΣ ΤΟΥ ΛΟΡΚΑ

Ματωμένος γάμος (1955) του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα

Πιάνο Μουσική σύνθεση : Μάνος Χατζιδάκις
Μετάφραση: Νίκος Γκάτσος
Ραδιοφωνική προσαρμογή: Ιάκωβος Καμπανέλλης

Σκηνοθεσία: Κάρολος Κουν 

Παίζουν: Βάσω Μεταξά, Ελένη Χατζηαργύρη, Τόνια Καράλη, Άννα Ραυτοπούλου, Αθηνά Μιχαηλίδου, Ρίτα Μουσούρη, Σπυριδούλα Γιαννάτου, Θάνος Κωτσόπουλος, Λυκούργος Καλλέργης, Δημήτρης Μπάλλας, Κώστας Μπάκας, Παντελής Ζερβός, Γιώργος Λαζάνης

ΣΧΟΛΙΑ

1. Το θεατρικό έργο που έχω δει περισσότερες φορές στη ζωή μου. Ξεχωρίζω την παράσταση του Εθνικού πριν τρία χρόνια!


2. Το συγκεκριμένο είναι ένας πραγματικός θησαυρός! Δε το λέω επειδή η ανάρτηση τυγχάνει να είναι δική μου ή από τη συλλογή μου. Θα το ακούσετε και θα μου πείτε!


3. Το "νανούρισμα", τραγούδι του έργου εδώ θα το ακούσετε στην καλλίτερη ερμηνεία του. 


4. Αφιερώνεται στους δυο "συνοδοιπόρους" μου σε τούτο το blog! Φιλώ σας!
   
   
   
   Με εκτίμηση Σείριος
   

   
   

   
   

 

Ο ΟΥΡΑΝΟΣ ΚΑΤΑΚΟΚΚΙΝΟΣ ΤΗΣ ΛΟΥΛΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗ

-->

Η σπουδαία Βέρα Ζαβιτσιάνου υπηρέτησε το θέατρο με τη σεμνότητα και τη συνέπεια που ταιριάζει στους μεγάλους εκπροσώπους του θεάτρου. Σεμνή, με αξιοζήλευτη θεατρική γκάμα και ρεπερτόριο το δίχως άλλο υπήρξε διαλεκτή κι ολωσδιόλου ξεχωριστή παρουσία σε σχέση με τους σύγχρονούς της ηθοποιούς. Οι φίλοι του ραδιοφώνου θα γνωρίζουν ότι η συμμετοχή της στο «θέατρο του ραδιοφώνου» είναι έντονη.

Το φετινό Σεπτέμβρη συμπληρώθηκε ένας χρόνος από το θάνατό της. Πάντα αυτές οι ειδήσεις περνούν στα ψιλά γράμματα των εφημερίδων, αλλά όποιος είχε την τύχει να δει τη Βέρα Ζαβιτσιάνου (σε παράσταση του Εθνικού) στον «Ουρανό Κατακόκκινο» είμαι απόλυτα βέβαιος ότι δε θα την ξεχάσει ποτέ του. Ο θεατρικός μονόλογος της Λούλας Αναγνωστάκη (εγκάρδια φίλη της Ζαβιτσιάνου) κεντήθηκε πάνω στα μέτρα της σπουδαίας αυτής ηθοποιού. Όπως, είχε πει η Βέρα Ζαβιτσιάνου σε παλιότερη συνέντευξη (στο Γ. Βέλτσο) η στενή φιλία που ένωνε της δυο αυτές γυναίκες υπήρξε η προσεγγιστική οδός, την οποία «περπάτησε» ώστε να κατορθώσει να «βρει» τη Σοφία Αποστόλου…

Δε θα προβώ σε σχόλια επί του έργου διότι δεν θέλω να σας προϊδεάσω μα το σπουδαιότερο διότι δεν έχω τις ειδικές εκείνες γνώσεις που να μου το επιτρέπουν. Κλείστε τα μάτια, δυναμώστε τα ηχεία κι αφεθείτε να ακούσετε την ιστορία μιας γυναίκας η οποία θα μπορούσε να ζει στο διπλανό διαμέρισμα από εμάς…

«Ιδού εγώ… Η Σοφία Αποστόλου»

(κλικ  για να κατεβάσεις το αρχείο)

Για τη Βέρα Ζαβιτσιάνου και το καλλιτεχνικό της έργο διαβάζουμε ΕΔΩ. Μην παραλείψετε να την ακούσετε σε μιαν εξαιρετική ηχογράφηση που βρίσκεται στο τέλος της παραπεμπόμενης ανάρτησης.

SEIRIOS