Αμάν, πόσο καιρό έχει να γράψω! Από τα Χριστούγεννα, το ποστ-δώρο του Σίκρετ Σάντα. Καλή χρονιά είπα σας? Εν σας είπα, λαλώ σας τωρά!
Λοιπόν...τα νέα μου και διάφορες άλλες μαλακίες σε bullet point style. (διότι εν συνδυάζονται διαφορετικά)
- Είμαι ερωτευμένη. Πλατωνικά ερωτευμένη. Άτε, έννεν ακριβώς έρωτας, εν όπως άμαν βλέπεις κάποιον στην τηλεόραση, στο σινεμά και νιώθεις ότι...λυσσιάς τον. Εν μπορώ να τον θωρώ πώς σούζεται. Νομίζω ήβρα το πιο μεγάλο κίνητρο που θα εμπορούσα να έβρω για να διατηρηθώ κάπως fit. (εν τζιαι είμαι φιτ, όσο γίνεται προσπαθώ να γυμνάζομαι). Μα πρέπει να δείτε πώς τον θωρούν οι άλλες. Ειδικά κάτι μιτσιές. Νευριάζουν με πολλά οι μιτσιές.
- Πάω στον ένα γιατρό για ένα θέμα, στον άλλο για άλλο θέμα. Ρώτουν με και οι δυο αν είμαι έγκυος ή αν υπάρχει καμιά πιθανότητα να είμαι. Διότι αν είμαι, εν μπορώ να πιω το τάδε χάπι, εν μπορώ να κάμω την τάδε ακτινογραφία. Εν είμαι. Εν νομίζω να είμαι. Χάπια εν πίνω, προφυλακτικό εν βάλλουμε, τες μέρες εν τες μετρώ, χρησιμοποιούμε την άλλη μέθοδο και "προσέχουμε". Εν έφτασα ακόμα στις μέρες μου για να πω ότι έχω καθυστέρηση και ούτε τεστ μπορώ να κάμω που τα τωρά. Άτε τωρά τι γίνεται? Ε τι να γίνει? Ούτε χάπια θα πιω, ούτε ακτινογραφία θα κάμω. Εν το ρισκάρω. Μόνη μου ρωτώ, μόνη μου απαντώ. Πάντως να ξέρετε ότι αν είμαι, σήμαινει θα γεννώ στον γάμο. Οπότε ο γάμος θα μεταφερτεί. Και το σπίτι? Τι θα κάμουμε για σπίτι? Ούφου (ξέρω, ξέρω, τα μωρά εν ευλογία) αλλά εν θέλω να είμαι έγκυος τωρά. Κάθε μήνα το ίδιο άγχος, τούτον τον μήνα λλίο παραπάνω για έναν επιπρόσθετο λόγο.
Αλώπος να κόψουμε το σεξ να ησυχάσουμε. - Βαρκούμαι απίστευτα στη δουλειά. Καλά, εν τζιαι νέο τούτο. Έσιει πολλύ κόσμο που βαρκέται στη δουλειά, εν ξέρω κανέναν που να το διασκεδάζει. Ευτυχώς έχω 2 καλές συναδέλφους, χρυσές. Σιαίρουμαι πολλά που είμαι μαζί τους. Που την άλλη, επληγώθηκα που κάποιες συμπεριφορές ορισμένων φίλων. Τζιαι εγώ τζιαι ο άντρας. Κάποτε νιώθω ότι έχασα φίλους επειδή είμαι καλά. Ξέρω, εν λλίο υπερβολικό αλλά κάποτε νιώθω ότι αν είχα προβλήματα εν θα εχάνουνταν οι φίλες μου. Επειδή εν έχουμε προβλήματα, γράφουν μας. Ο άντρας λαλεί "εν πειράζει, τζείνοι χάννουν" αλλά ξέρω ότι ενοχλεί τον. Απλώς εγώ εκφράζομαι παραπάνω.
- Διαβάζω σας κι ας μεν σας γράφω ούτε σχόλια κι ας μεν γράφω ούτε καν στο δικό μου μπλογκ. Έτσι για να ξέρετε.
- Ξιχάνω συνέχεια τι θέλω άλλο να σας γράψω. Α έτο. Λοιπόν, εποσπάστηκα με τα του γάμου και τα των βαφτισιών. Με τα βαφτίσια τέλια (αφού εν τζιαι κοντά) τζιαι με τον γάμο σχεδόν. Ήβρα νυφικό που το πρώτο κατάστημα που επήα, dj, ανθοπωλείο, σχεδόν τον φωτογράφο (έκλεισα τον αλλά θα δούμε ακόμα έναν για να το οριστικοποιήσουμε), το ζαχαροπλαστείο, μακιγιάζ και μαλλιά, παρανυμφάκια, βέρες και φυσικά εκκλησία και αίθουσα. Ακόμα και για προορισμούς για ταξίδι ήβρα 2-3 ιδέες. Για ούλλα ήξερα ΑΚΡΙΒΩΣ τι ήθελα κι έτσι ήταν πολλά εύκολο. Για τα βαφτίσια εδυσκολεύτηκα παραπάνω! ΟΜΩΣ εν μπορώ να καταλάβω γιατί εξακολουθώ να θωρώ τόσους εφιάλτες την νύχτα. Εν παράξενο διότι στην καθημερινότητα μου νιώθω πάρα πολλά ήσυχη (αφού ούλλα εν κανονισμένα), άμαν πέσω να τζοιμηθώ θωρώ σύνεχεια εφιάλτες. Όι ότι εξίχασα να κλείσω κομμωτήριο, όι ότι τα κεραστικά μου ήταν πορτοκάλια (το φρούτο εννοώ---καλά τούτο ήταν γελοιότητα, όι εφιάλτης αλλά ένα άγχος επροκάλεσε μου το), όι ότι ο άντρας είπε μου ότι εν με θέλει (εν μου έδειξε ποττέ κάτι τέτοιο, μάλλον το αντίθετο), όι ότι επήα στην εκκλησία κι εξιχάσαμε κάτι να πάρουμε κτλ. Εν έχω εξήγηση.
- Ακούτε τωρά διάλογο. Ε=εγώ, Α=άντρας
Είμαστε σε ταβερνάκι, παίζει το άσμα "Ποιος είν' αυτός ο αψηλός, ποιος είναι αυτός ο νέος? Τραλαλαλα....Είναι το αγόρι μου, είναι η ανάσα μου, είναι ένα όνειρο μελαχρινό.."
Ε (με μελένια ματιά και όλο το νάζι του κόσμου) = Αγάπη, για σένα λέει αυτό το τραγούδι
Α (με τη συνοδεία χασμουρητού) = Α? Τι? Δεν ακούω καν τα λόγια.
Ε (σχεδόν αφρίζοντας) = #%@#^()&?%(#$%!!!$!@!@%^!!*&*
- ΕΓΩ τζοιμούμαι με την πουγιόττα αγκαλιά. ΕΓΩ. Που τάχα ούλλη την ώρα πυρώννω. Τωρά εν ξαπολώ την πουγιόττα. Πουγιόττα στον καναπέ, πουγιόττα στο κρεβάτι. Ο άντρας είπε μου θα μου την τελλάρει πάνω μου να μπορώ να κινούμαι μαζί της να μεν μουρμουρώ την ώρα που σηκώνουμαι που τον καναπέ να πάω στην κουζίνα, στην τουαλέτα.
- Τι άλλο? Τίποτε, ούλλα τα άλλα μια χαρά!
Εσάς τα νέα σας?