Afgelopen dinsdag ontving mijn langharig tuig zijn diploma.
Zijn eerste. MBO niveau1.
We waren zo trots al een aap met 7 lullen.
Dat hij, nu hij 20 is, zijn eerste diploma heeft gehaald zegt iets over de weg die hij heeft afgelegd.
Op de lagere school, voordat hij naar speciaal onderwijs ging, heeft hij jarenlang in de overlevingsstand gestaan waardoor hij eigenlijk aan leren niet toekwam.
De laatste jaren op de basisschool en het VMBO op het speciaal onderwijs heeft hij prima doorlopen.
Maar dat werd helaas niet beloond met een diploma.
Nadat hij op het MBO weer naar het regulier ging, ging het mis.
Uiteindelijk kwam bij op de niveau 1 opleiding terecht waar hij een geweldige mentor trof.
Aan het begin van het jaar kwam ze thuis om te praten en om te kijken wat hij nodig had om hem te laten slagen. Ze zag al gauw dat hij qua kennisniveau meer kon dan ze aanboden, maar ze zag ook dat zijn persoonlijke groei heel veel aandacht vroeg, en daar was alle ruimte voor. Ze vond twee fijne stageplekken voor hem, waar hij ook echt ruimte kreeg om te groeien.
In de speech zei ze de mentor dat ze heel veel van hem had geleerd het afgelopen jaar.
En toen ze dat zei hield ik het niet droog.
Met zijn drieën, mr. C., Jip en ik, liepen we vervolgens een parcoursje over het schoolterrein. Een hapje, een drankje, een foto (die onwijs leuk is, maar die ik niet mag plaatsen, én hij wilde als enige van zijn klas mét zijn ouders op de foto! Yes!), een praatje met de docenten, en uiteindelijk de handtekeningen op het diploma. Alles lekker in de buitenlucht en op veilige afstand van elkaar.
Het liedje van vandaag, Why Worry, luisterde ik vaak in de afgelopen weken.
Het brengt me terug naar de afgelopen jaren waarin ik af en toe gewoon echt niet meer wist hoe ik mijn zoon moest helpen. Gelukkig hebben we nu weer een goede periode achter de rug.
Volgend jaar mag hij nog lekker blijven op deze opleiding en ik hoop dat hij weer een stageplek krijgt waar hij de ruimte krijgt om nog meer te groeien. Want wat is het fijn als je kind gewoon weer lekker in zijn vel, of eigenlijk, in zijn hoofd zit.
Baby, I see this world has made you sad
Some people can be bad
The things they do, the things they say
But baby, I'll wipe away those bitter tears
I'll chase away those restless fears
And turn your blue skies into gray
Why worry
There should be laughter after pain
There should be sunshine after rain
These things have always been the same
So why worry now
Why worry now
Baby, when I get down I turn to you
And you make sense of what I do
And though it isn't hard to say
But baby, just when this world seems mean and cold
Our love comes shining red and gold
And all the rest is by the way
Why worry
There should be laughter after pain
There should be sunshine after rain
These things have always been the same
So why worry now
Why worry now
Mee zwijmelen?
Plaats hier je link.