start spreading the news

i'm leaving tomorrow



i wanna be a part of it, New York, New York

paul kalkbrenner - berlin calling (soundtrack)

tits, techno and trumpets here!
more info about the movie at dimhaptheblog.

Human landscapes from above

Θα τις έχετε δει σε κάποιο email που κυκλοφορεί ή σκόρπιες στο διαδίκτυο. Εδώ όλες μαζί for pure eye pleasure.

Real Life Twitter

via..

Money as Dept

“Ποιός δημιουργεί τα λεφτά μπαμπά;”. Δεν θυμάμαι τι ηλικία είχα όταν έκανα αυτή την ερώτηση στον πατέρα μου. Και αυτός, άνθρωπος του μεροκάματου με μόρφωση δημοτικού, μου έδωσε μια αόριστη απάντηση που εγώ, λόγω του μικρού της ηλικίας, δέχτηκα χωρίς να την αμφισβητήσω.

Πλέον γνωρίζω, ότι για την αόριστη αυτή απάντηση δεν έφταιγε ούτε η μικρή μου ηλικία, ούτε το μορφωτικό επίπεδο του πατέρα μου. Είναι σχεδόν σίγουρο ότι ακόμα και αν ο πατέρας μου είχε ακαδημαϊκή μόρφωση και αν εγώ ήμουν αρκετά μεγάλος για να μπορώ να επεξεργαστώ μια περίπλοκη απάντηση, πάλι θα έπαιρνα μια εξίσου αόριστη -ίσως μάλιστα την ίδια- απάντηση.

Γιατί έτσι; Γιατί τα σχολεία θεωρούν ότι είναι σημαντικότερο να διδάξουν στα παιδιά ότι ο Ηρακλής καθάρισε τους σταύλους του Αυγεία από τα σκατά, παρά να τους εξηγήσουν με δυο απλές κουβέντες τον τρόπο που λειτουργεί το χρήμα. Και δεν κατηγορώ μόνο το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα. Η θεωρία του οικονομικού / χρηματικού / τραπεζικού συστήματος δεν διδάσκεται σε κανένα σχολείο του πλανήτη. Είναι μάλιστα γεγονός, ότι ακόμα και απόφοιτοι ανώτερων και ανώτατων σχολών, με πτυχία στις πολιτικές και οικονομικές επιστήμες, μπορεί να έχουν αρκετές πρακτικές γνώσεις αλλά οι περισσότεροι αγνοούν τον τρόπο με τον οποίο δημιουργείται ουσιαστικά το χρήμα.

Γιατί συμβαίνει αυτό;

• Τελικά, πώς δημιουργείται το χρήμα; Ποιός το δημιουργεί; Πώς αποφασίζεται πόσα χρήματα θα δημιουργηθούν; Πόσα χρήματα υπάρχουν στον κόσμο;
• Τι είναι ο πληθωρισμός, τι είναι ο ρυθμός ανάπτυξης και πώς συνδέονται αυτά μεταξύ τους; Τι είναι το εθνικό χρέος; Πώς είναι δυνατόν, όλα τα κράτη να έχουν εθνικά χρέη; Πού χρωστάνε;
• Γιατί διαβάζουμε συχνά ότι η Αμερική κάνει πολέμους για να βοηθήσει την οικονομία της ξοδεύοντας χρήματα στα όπλα; Γιατί δεν βελτιώνεται και η δική μας οικονομική κατάσταση όταν ξοδεύουμε άσκοπα τα χρήματα;
• Πώς είναι δυνατόν όλοι, οι απλοί άνθρωποι, οι εταιρίες και οι κυβερνήσεις που με την εργασία τους παράγουν όλο τον πραγματικό πλούτο, να είναι χρεωμένοι στις τράπεζες, δηλαδή σε αυτούς που απλά διαχειρίζονται τον πλούτο;
• Γιατί δεν αρέσει στις τράπεζες να εξοφλούμε νωρίτερα το δάνειό μας και μας χρεώνουν πρόστιμα; Δεν θέλουν να πάρουν πίσω τα λεφτά τους για να τα ξαναδανείσουν;
• Ποιά είναι η διαφορά της τράπεζας και του τοκογλύφου; Και οι δύο δανείζουν έντοκα, έτσι δεν είναι; Ο τοκογλύφος δανείζει τα δικά του χρήματα. Η τράπεζα;
• Γιατί κάθε οικολογική προσπάθεια αποτελεί άσκηση ματαιότητας στην σημερινή κοινωνία; Τι είναι αυτό που καθιστά αναπόφευκτη την καταστροφή του πλανήτη; Δεν φτάνουν οι φυσικοί πόροι για όλους;
• Τι σημαίνει “κραχ”; Γιατί είναι μαθηματικά αναπόφευκτος ο ερχομός μιας παγκόσμιας οικονομικής ύφεσης, πιθανότατα χειρότερης από αυτήν του 1929;
• Πού οφείλεται η σημερινή κρίση και πόσο φρικτά ειρωνικό είναι να δίνουν οι κυβερνήσεις τα χρήματα των φορολογούμενων πολιτών (σε μορφή οικονομικής βοήθειας) στις τράπεζες για να “ορθοποδήσουν”;

Το σύντομο ντοκυμαντέρ “Money as Debt” του Paul Grignon έρχεται για να μας εξηγήσει με απλό τρόπο το σύγχρονο τραπεζικό σύστημα και να μας βοηθήσει να απαντήσουμε σε όλα τα παραπάνω ερωτήματα. Βρείτε οπωσδήποτε 45 λεπτά και αφιερώστε τα για να παρακολουθήσετε το επεξηγηματικό αυτό βίντεο. Σας εγγυώμαι ότι αξίζει τον κόπο…

Money as Debt (Greek Subtitles) from Tziritzantzoulas on Vimeo.

clopy right από http://www.kepik.gr/?p=805

Άντε, και στα δικά μας...

Fin de l'occupation du 26 mars de la Sorbonne

Βάλτε την Αστυνομία στα Πανεπιστήμια.

no,you won't fool the children of the revolution

no way...



* εχουμε ξεφυγει τελειως...

Plug into Now

An interesting view of current world facts in forms of widgets.

RIP George Carlin (1937-2008)

Τον George Carlin τον γνώρισα μέσα των @media, σε ένα post πριν από λίγο καιρό. Δεν είχα ακούσει ποτε αυτά που είχε πει και η αλήθεια είναι ότι το πρώτο πράγμα που έκανα είναι να δω όλα τα available videos (youtube, google κτλ)..
Το γέλιο που έριξα είναι απίστευτο. Το houmor του καυστικότατο, τα πράγματα που έλεγε, πιασμένα από μια διαφορετική ματια ενός σχεδόν γεροξεκούτη γκρινιάρη που παραπονιέται και βρίζει για τα πάντα.

Δεν μπορώ να επιλέξω κάποιο video ως το πιο χαρακτηριστικό αλλα επιλέγω αυτό σχετικά με τον πλανήτη και το περιβάλλον, όχι γιατί συμφωνώ απόλυτα με αυτά που λέει αλλα περισσότερο για τον τρόπο που τα λέει και το φανταστικό houmor του.

RIP George, ελπίζω όλοι να μάθουμε από τον τρόπο που βλέπεις την πραγματικότητα και να αρχίσουμε να αντιμετωπίζουμε τα πάντα με πολύ περισσότερο houmor.

Most inspiring!

(wiki link) (youtube link)

Web 2.5 Is Here

The new social web is an evolution from the Web 2.0 revolution, so shouldn’t we give it a new name?
The web, once just a repository for data, has transformed over the years to become a tool for connecting people. The tools that are the basic components to our everyday existence – email, IM, photo-sharing, blogging, MySpace, Facebook, Twitter, etc. – have not succeeded solely because they’re easy to use. They’ve succeeded because they tap into our basic human need for establishing connections with other people. They are the tools of today’s social web.

Meanwhile, we’re waiting for the next evolution of web, something dubbed by pundits as “Web 3.0,” but it seems like that’s still far off in the distant future. Where Web 3.0 may bring us artificial intelligence and semantic search engines, it’s clear we’re not there yet. Instead, we’re firmly ensconced in the social web of Web 2.0.
Except maybe it’s time we upgrade it to Web 2.5.

The original Web 2.0 was a revolution that brought about rich user experiences, social networking, user participation, and introduced new types of communities and services, like wikis, blogs, and social networks. However, today, we’re growing these basic principles and new trends are started to emerge. Now, we want new tools to help us with our online Web 2.0 world. We want aggregation, data portability, and filtering systems.

These concepts are helping to define the next generation of the web, and while it looks nothing like the Web 3.0 that we once dreamed of, it is certainly an evolution from what Web 2.0 once was. The companies who are introducing these types of tools are already becoming wildly successful.

There’s a reason why the early adopters can’t stop talking about FriendFeed and its lifestreaming service. Where before all of our activities and those of our friends took place in separate areas throughout the web – social as they may be, there was no one tool that pulled them all together like FriendFeed does. This “lifestream” aggregates all your activities and then allows for more socializing to take place around those activities, something that is even turning the once king of the social web, Twitter, into an inbox of sorts for receiving messages about your shared content.

Across the social networks, another type of new Web 2.5 activity is also starting to take place – data portability. The concept is that your friends are your friends no matter what service you’re on, so there should be an easier way to add them than having to scour through your address book every time you sign up somewhere. The OpenSocial movement developed by Google is a set of common APIs built to provide a means of transporting your friend graph from social network to social network. Unfortunately, at this stage in the game, all the major networks are battling to become the winner here, each one wanting to be the default method you use to move your friends around the social web, so we have MySpace’s Data Availability vs. Facebook Connect vs. the OpenSocial-powered Google Friend Connect, all battling it out with no clear winner yet.

Finally, in Web 2.5, there’s the need more more filtering to come into play. Since we’ve now managed to aggregate our content, we’re also starting to become deluded by the flood. Systems that help the best or the most popular content rise up to the top are in demand. These filters can be something as simple as FriendFeed’s “best of” feature or a full-on filtering system, like AideRSS’s feed reader filter. There are sure to be more tools to emerge even later.

In all, these aggregation, data portability, and filtering systems are mapping out the next version of our web, a greatly improved version of Web 2.0 that makes the socializing aspect more useful, while also moving it to become the core of interactivity on the web. Being social is what today’s web is all about, but in Web 2.5, new tools make the social web a true layer to everything we do, not just an isolated activity.

source: shegeeks.net

A Remarkable Work Of Art

This portrait is made from the faces of 670 soldiers of those who died in the Iraq War,it'll take a museum for the 600,000 dead Iraqi's.

Free Ideas Factory

OverstickerJune 5th, 2008 by Dan Waber

To solve a problem particular to contemporary United States culture’s omnipresent “God Bless America” stickers and signs an oversticker that can be applied above/before, as needed, to provide a recontextualizing preface. Sticker says: America Sneezed.
Thus:

America Sneezed.
God Bless America

---------------------------------

Look Up!May 29th, 2008 by Pat Stump

Go out side right now, look up, and draw! You see so many things that you could possibly draw when you just look up into the sky! From buildings to trees the possibilities are endless! I say Draw and Enjoy!

---------------------------------

Great Band Name May 9th, 2008 by Dan Waber

Interrobang
It’s a punctuation mark that combines the exclamation point with the question mark. Looks like this: ‽

More info at the Wikipedia page for interrobang.

---------------------------------

Just some of a number of great ideas you can find on Free Idea Factory blog! :)
Do you have one?

Words cannot express the awesome..

Να σας πω κάτι..

Εδώ και περίπου ένα μηνα, είδα στο internet να κυκλοφορούνε οι συγκεκριμένες εικόνες που δεν ξέρω ακριβώς από που προέρχονται και ποιος τις κάνει! Μου αρέσει ιδιαιτερα το στυλ τους. Το μαύρο background, το cheap white frame και η serif (times?) γραμματοσειρά στα περισσότερα από αυτά.. Είναι φθηνό και σχεδόν rude προσθέτοντας πολύ περισσότερη δύναμη σε αυτό που παρουσιάζουνε.

Σας παραθέτω εδώ κάποιες που έχω μαζέψει (έχω αρκετές ακόμη, οποτε όχι όλες) και σας ζητω αν δείτε τίποτα τριγύρω να μου το πείτε!

Σιγά σιγά θα ανακαλύψετε το ιδιαίτερο houmor τους και ίσως κολλήσετε και εσείς στο να κάνετε το ίδιο για πράγματα που σκέφτεστε (με ένα friend εδώ ρίχνουμε πολύ γέλιο για διαφορα δρώμενα στο γραφείο!)

sources (so far): KuvatON / Fail Blog / MyInbox

Vector World Map

Είναι πολύ καλο για να είναι αληθινό. Το συγκεκριμένο blog, ανέβασε μια συλλογή από χάρτες του κόσμου σε vector format. Κατεβάστε τους και παίξτε μαζί τους όσο θέλετε!

follow me!

Από το αγαπημένο blog της swissmiss!

The day there was no news

The Day There Was No News from Wyld Stallyons on Vimeo.

wish it was true!

via anamorphosis

sans frontières...?

ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΟΥΛΟΓΛΟΥ
Παρασκευή 9-5-2008
ΠΡΟΣ ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ- ΕΡΤ
Kύριε Γόντικα,
Εδώ και ένα μήνα περίπου μάταια προσπαθώ να εξασφαλίσω μια επιστολή από την ΕΡΤ, ώστε να βγάλω δημοσιογραφική βίζα για την Κίνα. Μόλις χθες με ειδοποιήσατε μέσω του κ. Αναστασόπουλου ότι η διοίκηση δεν θέλει να προβάλω εκπομπή για την Κίνα. Για το ντοκιμαντέρ «Από τον Μάο στους Ολυμπιακούς Αγώνες» έχουν γίνει ήδη όλες οι προετοιμασίες (εισιτήρια, διαμονή και εταιρεία παραγωγής στο Πεκίνο), έχει συλλεχθεί αρχειακό υλικό καθώς έχουν γίνει ήδη συνεντεύξεις, όπως με την βιογράφο του Μάο. Αδυνατώ να πιστέψω ότι υπάρχουν «πολιτικοί λόγοι» για την άρνηση σας, θέλω να ελπίζω ότι πρόκειται για παρεξήγηση και σας ζητάω να με διευκολύνετε, γιατί χωρίς δημοσιογραφική βίζα η έρευνα στην Κίνα γίνεται δυσκολότερη.
Εν τω μεταξύ από διάφορες πηγές μέσα στην ΕΡΤ μαθαίνω ότι η εταιρεία δεν θα ανανεώσει την συνεργασία μαζί μου για την ερχόμενη τηλεοπτική χρονιά. Αυτό μου προκαλεί έκπληξη καθώς είναι γενικώς αποδεκτό ότι και οι δύο εκπομπές που παρουσιάζω δεν υστερούν σε ποιότητα των υπόλοιπων του σταθμού. Από οικονομικής πλευράς είναι αποδοτικές λόγω των πολλών διαφημίσεων (έφτασα να έχω φέτος 16 λεπτά διαφημιστικά σποτ μέσα σε μια ώρα), ενώ και από πλευράς θεαματικότητας (5% Μέσος όρος το Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα και 4.1% η Θεματική Βραδιά, φέτος) ξεπερνούν κατά πολύ το μέσο όρο της ΕΤ-1.
Ως αιτία για τη διακοπή της συνεργασίας αναφέρεται το περιεχόμενο των εκπομπών μου και ειδικότερα το γεγονός ότι προγραμμάτισα την προβολή της έρευνας για την γενιά των 700 ευρώ και την ακρίβεια, παρότι η διοίκηση μου ζήτησε να την ματαιώσω. Επειδή σε εκπομπές όπως αυτές που παρουσιάζω ο προγραμματισμός (ταξίδια, ντοκιμαντέρ κλπ) ξεκινάει από τον Ιούνιο θα ήθελα να με ενημερώσετε το συντομότερο δυνατόν αν θα συνεχισθεί ή όχι η συνεργασία μας.
Μετά τιμής,
Στέλιος Κούλογλου.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΕΡΤ
Δευτέρα 12-5-2008
«Έπειτα από συνάντηση του Προέδρου και Διευθύνοντος Συμβούλου της ΕΡΤ κ. Χρήστου Παναγόπουλου και του Γενικού Διευθυντή Τηλεόρασης, κ. Δημητρίου Γόντικα με τον δημοσιογράφο κ. Στέλιο Κούλογλου, ανακοινώθηκε στον κ. Κούλογλου ότι δεν θα συνεχιστούν στην επόμενη τηλεοπτική σεζόν οι εκπομπές "Θεματική Βραδιά" και "Ρεπορτάζ χωρίς Σύνορα". Η ΕΡΤ ευχαριστεί τον κ. Κούλογλου για τη συνεργασία του.»



εδω, περισσότερα
εδώ , αντιδράσεις
εδω και εδω , υπογραφές



* που ειναι η ΕΣΗΕΑ, οΕο ;;

Albert Hofmann

Albert Hofmann, the Swiss chemist who discovered the hallucinogenic drug LSD, has died of a heart attack at his home in Basel at the age of 102.

Mr Hofmann first produced LSD in 1938 while researching the medicinal uses of a crop fungus.

He accidentally ingested some of the drug and said later: "Everything I saw was distorted as in a warped mirror".

He argued for decades that LSD could help treat mental illness, but in the 1960s it became a popular street drug.

'Turn on, tune in, drop out'

While working with the drug in the Sandoz pharmaceutical laboratory a few years after first producing it, Mr Hofmann ingested some of the drug through his fingertips.

He went home and experienced what he described as visions of "fantastic pictures, extraordinary shapes with intense, kaleidoscopic play of colours".

The drug was popularised by Harvard professor Timothy Leary who suggested that people "turn on, tune in, drop out".

Rock stars and the counter-culture of the 1960s picked up LSD as a wonder drug but horror stories began to emerge of users suffering permanent psychological damage.

LSD was made illegal in many countries beginning in the late 1960s.

via BBC

Reserved for Drunk Drivers

Μπορεί οι άγγλοι να είναι τελείως υπερβολικοί σχετικά με το 'dont drink and drive' [συγκεκριμένες διαφημίσεις από καμπανια στην Australia (νομίζω)] αλλα οι έλληνες είναι οι πιο απαράδεκτοι από όλους κατά την γνώμη μου. Απίστευτα χοντρό, έχω μπει σε αυτοκίνητα που ο οδηγός ήτανε πιο μεθυσμένος (ή κατεστραμμένος γενικότερα!) από μεθύστακα στην άκρη του δρόμου.

Ηρεμία.
Ξεκολλήστε!

Twitter?

Εδώ και κάποιες μέρες έχω βρει το καινούργιο μου παιχνίδι. Το Twitter. Μέσα στην πληθώρα των social networking sites, το twitter ξεχωρίζει για κάποια απλά βασικά πράγματα.
Το twitter δεν είναι σαν το Facebook. Δεν έχει αυτό το βρώμικο κουτσομπολίστικο χαρακτήρα του facebook που νιώθεις ότι κάποιος συνεχώς σε παρακολουθεί, αν και το βασικό focus (του twitter) είναι η παρακολούθηση!

Ξεχάστε το myspace και κάθε τέτοιου είδους sites που προσπαθούνε να γεμίσουνε τον κόσμο με χιλιάδες πληροφορίες που ουσιαστικά είναι ανούσιες (τις περισσότερες φορες).

Το βασικό target του twitter είναι ένα είδους online updatable status που μπορείς να ενημερώσεις τους φίλους σου (και αυτούς που σε ακολουθούνε) σχετικά με το τι κανεις, τι νιώθεις, τι σκέφτεσαι, ένα έξυπνο πράγμα που άκουσες, ένα website που θέλεις να προτείνεις. Είναι πολύ addictive, αλήθεια, και όσο περισσοτερους friends βάλεις, τόσο πιο interesting γίνονται τα πράγματα.
Το design του είναι customisable, το interface υπερβολικά απλό και effective και έχει διαφορα tools που μπορούνε να σε κρατάνε συνεχώς up το date μέσω κινητού, instant messaging (GTalk, Messenger, Yahoo κτλ).

Κάντε έναν λογαριασμό και θα καταλάβετε αμέσως πως λειτουργεί. Ο κόσμος το χει τούμπανο που λένε, οποτε βιαστείτε.
Kαι ακολουθήστε με.. είμαι ο oberdone.

Eλάτε να γίνουμε φίλοι. Ο George Kazz είναι ήδη εκεί!

Urban-bicycle schemes in Vienna and Paris

The threat of climate change makes alternatives to motorized transportation in metropolitan areas increasingly important. Overloaded subways can hardly handle more commuter and thus different means of transportation are needed.

Recently both cites – Paris and Vienna – have introduced a self-service bike rental system: “bike-hire” stations distributed over the city allow you to pick up your bike from one service point and drop off to another. People simply register with their bank card and cycle one hour – in Vienna – or half an hour – in Paris - for free. The registration will guarantee that cyclists return the bike and keep the system running. Who could imagine that the good old bike is currently experiencing a comeback?

Bicycle station in Paris, by AP

Bicycle station in Vienna, copyright Citybike Wien/Peter Anzböck

Although both cities share the same rental system / technology the ambition is different. While the Viennese Citybike might only encourage people to give cycling a try, the Paris Vélib offers a real alternative to driving or public transportation. The amount of rental station in the French capital is simply amazing: 1,451 bike terminals, equipped with 20,600 bicycles provide access at nearly every corner of the city. On the contrary, the Vienna Citybike is rather diffident. Only 54 bike terminals and 600 bikes spread mainly over the historic center and make it challenging to find a station.

Even more surprising is the different design of the Parisian and Viennese city bikes. The Austrian bicycle looks more like an old fashioned grandma’s bike, with solid rubber wheels, no gearshift and advertisement on it. The Paris model, however, is an aerodynamically shaped bicycle equipped with pneumatic wheels, three gears shift and a lock. It simply looks Parisian - Vive la petite différence!



Both Citybike and Vélib are operated and financed by JCDecaux, No. 2 in worldwide outdoor advertising. (JCDecaux has acquired Gewista, the former Austrian outdoor advertising company) In return JCDecaux got the exclusive rights to the French capital's 1,628 billboards. (see Economist, Vive la Vélorution!) Surprisingly the French bicycles are still ad-free.

source: anArchitecture