De landingsbaan is er net zo lang als het eiland breed
is.
Als je uit het toestel stapt moet je nog wel even zelf naar het
ontvangstgebouwtje lopen maar dan sta je ook wel bijna meteen in de hoofdstraat
van Paaseiland.
We zijn een weekendje weg!
The airstrip is as long as the Island is wide
When alighting the aircraft you have to walk to the exit of the airport and you are a doorstep away from the main street of Easter Island
We are away for the weekend!
Bij aankomst worden we verwelkomd met een bloemenkrans
Upon arrival we are greeted with a garland
Het eerste dat opvalt is de enorme kerstroos precies voor de
poort.. ;)
The next thing we see outside the airport are bushes of Hellebore.. ;)
Ons huisje is één van drie op een rijtje, het is heel
eenvoudig maar heeft een miljonairsuitzicht. We zetten onze koffer neer,
trekken een korte broek aan en gaan op zoek naar de fietsenverhuurder.
We booked a place that was simple but with a splendid view
After leaving our suitcase we leave to search for rental mountain bikes
Het is het licht wat ons overvalt en
verbijsterd: het blauw lijkt blauwer, het rood roder en het groen groener.
Gauguin wilde schilderen in de Stille Zuidzee voor de kleuren, we begrijpen nu
waarom.
It is the light that strikes and bewilders us: the colour blue seems bluer, reds are redder and greens are greener. Gauguin wanted to paint in the South Pacific for the colours, now we understand why.
Als we onze fietsen hebben rijden we door het dorp, langs
de begraafplaats en volgen we de westkust omhoog. Dit is zo'n begraafplaats
waar je wilt liggen, ook al ben je nog niet dood: tussen de stenen zijn meisjes
bezig met het verzorgen van de bloemen en overal is uitzicht op een azuren zee.
We get our bikes and pedal trough the village and along the west coast.
We pass a cemetery where some girls are planting new flowers at a grave.
The location is beautiful with a view on the azure sea
We volgen het het rotsige pad en moeten langs wilde paarden en tamme koeien; ze
zijn ons allemaal goedgezind. Er beweegt geen blad en er is geen wolkje aan de
lucht,
dit wordt vanavond een mooie zonsondergang!
We follow the rocky path along tame cows and wild horses
There are no clouds in the blue sky, it is going to be a beautiful sunset tonight!
Om half acht komen we samen bij de beelden (Ahu) van het Tahai Ceremonieel Complex om de
zon te zien ondergaan; het is er sereen en absurd grappig tegelijk: toeristen van
over de hele wereld die in stilte genieten van wat elke dag zo gewoon voor ons is.
Herman Finkers zei ooit: "de zon gaat zinloos onder, morgen moet ze
toch weer op"
Maar nu, zo achter deze beelden, is het toch wat anders.
At 7.30pm we gather at the statues (Ahu) of the Tahai Ceremonial Complex to see the sunset
It is serene and ironic at the same time: tourist from all over the world come to enjoy something that happens daily. But here, at this place, it seems somehow special
click on the picture for a bigger image
Zodra de zon onder is, steekt de wind op en wordt het
koud. We gaan op huis aan. Bij ons huisje is ook nog een klein eethuisje;
Raphael laat zien dat-ie net een verse tonijn binnen heeft. Daar maakt-ie dan
voor ons eerst een verse ceviche van, en daarna gaat er nog een stuk op de
grill.
Immediately after sunset it quickly gets cold and we bike home
We are lucky there is a small restaurant near our place and the cook is cleaning a fresh tuna fish. He makes us a fresh ceviche and a grilled fish.
Het loopt al tegen elven als we doodmoe in bed vallen.
Het is een
ijskoude nacht, buiten stralen de sterren.
Boven ons bed hangt een leuke quilt, gemaakt door de moeder van de eigenaar
It is nearly 11pm when we fall asleep
The night is very cold with shining stars
Above our bed hangs a pretty quilt made by the owner's mother
Groetjes, Hilde en P