โต๊ะ

ดูเพิ่ม: โตะ

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		โต๊ะ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	dtó
	ราชบัณฑิตยสภา	to
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/toʔ˦˥/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

ยืมมาจากภาษาหมิ่นใต้ 桌／桌 (toh); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ໂຕະ (โตะ), ภาษาเขมร តុ (ตุ)

คำนาม

โต๊ะ (คำลักษณนาม ตัว หรือ โต๊ะ)

1. สิ่งที่ทำด้วยไม้เป็นต้น พื้นราบ เป็นรูปต่าง ๆ มีขา สำหรับเป็นที่เขียนหนังสือ ตั้งเครื่องบูชา หรือวางสิ่งของต่าง ๆ เรียกชื่อต่าง ๆ ตามวัตถุที่ทำ รูปร่าง หรือวัตถุประสงค์ที่ใช้

   โต๊ะหิน

   โต๊ะมุก

   โต๊ะกลม

   โต๊ะสี่เหลี่ยม

   โต๊ะเขียนหนังสือ

   โต๊ะกินข้าว

คำแปลภาษาอื่น

เครื่องเรือนที่มีพื้นราบและมีขา

• ไทใหญ่: ၽိူၼ် (shn) (เผิน)
• ฝรั่งเศส: table (fr) ญ. (ตาบล์)
• เยอรมัน: Tisch (de) ช.
• ลาว: ໂຕະ (lo) (โตะ)
• อังกฤษ: table (en) (เทเบิล)

รากศัพท์ 2

คำนาม

โต๊ะ (คำลักษณนาม ใบ หรือ ลูก)

1. ภาชนะมีเชิงสูงรูปคล้ายพาน มีพื้นตื้นสำหรับวางหรือใส่สิ่งของ มักทำด้วยโลหะ เช่น เงิน ทองคำ ทองเหลือง, โตก ก็ว่า

รากศัพท์ 3

ยืมโดยกึ่งเรียนรู้จากภาษามาเลเซีย tok (“ปู่, ตา”) หรือตัดมาจาก datuk (“ปู่, ตา”)

คำนาม

โต๊ะ

1. บัณฑิต, นักปราชญ์
2. (ศาสนาอิสลาม) ผู้รู้คัมภีร์อัลกุรอานซึ่งเป็นพระคัมภีร์ของศาสนาอิสลาม

ภาษากะเหรี่ยงโปเหนือ

รากศัพท์

ยืมมาจากภาษาไทย โต๊ะ

การออกเสียง

• (อมก๋อย) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /tóˀ/

คำนาม

โต๊ะ

1. โต๊ะ