İçeriğe atla

Radko Dimitriev

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Radko Dimitriev
Doğum24 Eylül 1859
Siliven, Osmanlı İmparatorluğu
Ölüm18 Ekim 1918
Pyatigorsk, SSCB
Bağlılığı Bulgaristan
 Rusya
Branşı Bulgar Kara Kuvvetleri
Rus İmparatorluğu Rus İmparatorluk Ordusu
Hizmet yılları1877-1886; 1898-1913; 1914-1917
RütbesiKorgeneral
KomutasıBulgar 3. Ordusu
Rus 3. Ordusu
Rus 12. Ordusu
Çatışma/savaşlarıSırp-Bulgar Savaşı

Birinci Balkan Savaşı

İkinci Balkan Savaşı

Birinci Dünya Savaşı

Ödülleri Order of St. George
İmza

Radko Dimitriev (BulgarcaРадко Димитриев) (24 Eylül 1859 Sliven – 18 Ekim 1918 Pyatigorsk) 1 Ocak 1904'ten 28 Nisan 1907'ye kadar Bulgaristan Savunma Bakanlığı yapan ve ayrıca Birinci Dünya Savaşı'nda da Rus Ordusu'nda görev yapmış Bulgar generaldir.

Dimitriev, Sliven'de doğduktan sonra anneannesi tarafından Kotel'de yetiştirildi. İlerleyen yıllarda Gobrovo'daki jimnastik okuluna giden Dimitriev ayrıca 1876'daki Bulgar İsyanları'na da katıldı.

93 Harbi esnasında ise Radko, Rus Ordusu için çevirmenlik yaptı. 1879'da Sofya'daki askeri okuldan mezun olan Dimitriev, 1881'de teğmen olurken 1884'te Sankt-Peterburg'daki askeri okuldan mezun olduktan sonra yüzbaşı oldu. Henüz bir yüzbaşıyken Rus yanlıları tarafından düzenlenen I. Aleksandr suikastine dahil olup Başbakan Stefan Stambolov tarafından sürgün edildi. Sürgününün ardından Rus Ordusu'nun hizmetine giren Dimitriev, Stambolov devrildikten sonra ülkesine geri döndü.

1885'teki Sırp-Bulgar Savaşı esnasında Batı Cephesinde bulunan Dimitriev, Bulgar zaferi ile sonuçlanan Pirot Muharebesi'ne de katılım gösterdi. Savaşın ardından başarısız bir darbe girişimine katılan Dimitriev sırasıyla Romanya'ya ve Rusya'ya kaçtı.

1898'de tekrar Bulgaristan'a dönen Dimitriev'e 5. Tuna Piyade Birliği'nin 2. komutanlığı görevine getirildi. 18 Mayıs 1900'de ise albaylığa terfi etti. 1904'e gelindiğinde ise Genelkurmay Başkanı oldu ve bu görevi 1907'ye dek sürdürdü. 2 Ağustos 1912'de Radko korgeneralliğe terfi etti.

Birinci Balkan Savaşı'nda ise 3. Ordu Komutanı olan Dimitriev Kırkkilise Muharebesi ve Lüleburgaz Muharebesi'nde Osmanlı birliklerini yenilgiye uğratmıştı. İkinci Balkan Savaşı esnasında ise Mihail Savov yerine başkomutan yardımcısı olarak atandı ve bu görevini savaş boyunca sürdürdü.

  • Недев, С., Командването на българската войска през войните за национално обединение, София, 1993, Военноиздателски комплекс „Св. Георги Победоносец“, 57–58.
  • Димитров, И., Съединението 1885 – енциклопедичен справочник, София, 1985, Държавно издателство „д-р Петър Берон“, 92–93.
  • Бутаков, Я. Как болгарский посол стал русским генералом. – http://www.stoletie.ru/territoriya_istorii/kak_bolgarskij_posol_stal_russkim_generalom_2010-10-13.htm.