Эчтәлеккә күчү

HD97633

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD97633 latin yazuında])
HD97633
Масса 2,5 M☉
Каталог коды GSC 01437-02847[1], HD 97633[1], HIP 54879[1], HR 4359[1], 2MASS J11141442+1525466[1], SAO 99512[1], θ Leo, BD+16 2234[1], FK5 423[1], GC 15441[1], GCRV 6894[1], HIC 54879[1], JP11 2040[1], N30 2638[1], NSV 5144[1], PLX 2615[1], PLX 2615.00[1], PMC 90-93 305[1], PPM 128087[1], ROT 1672[1], SRS 30423[1], TD1 15476[1], TYC 1437-2847-1[1], UBV 10244[1], uvby98 100097633[1], WEB 9905[1], 70 Leo, Gaia DR3 3970052886914547712[1], TIC 77172923[1], AG+15 1219[1], UBV M 16907[1], Renson 28150[1] һәм Gaia DR2 3970052886914307200[1]
Йолдызлык Әсәт йолдызлыгы
Җирдән ераклык 49,2223 ± 0,7903 парсек[2]
Скорость вращения звезды 23 km/s[3][4]
Параллакс 20,316 ± 0,3262 миллисекунда дуги[2]
Склонение собственного движения −78,675 ± 0,321 миллиарксекунд в год[2]
Прямое восхождение собственного движения −60,538 ± 0,374 миллиарксекунд в год[2]
Радиаль тизлек 7,536 ± 0,0257 km/s[5]
Спектраль сыйныф A2IV[6]
Күренмә йолдызча зурлык 3,35[7]
Светимость 141 солнечная светимость
Металличность 0[8]
Радиюс 4,02 солнечный радиус
Чор J2000.0[d][9][1]
Туры калкулык 168,56002362723 °[2]
Авышлык 15,429571086424 °[2]
Нәтиҗәле температура 8750 K[10]
Өслек гравитациясе 2500 сантиметр на секунду в квадрате[8]
Оценка возраста объекта 550 миллион лет

HD97633Әсәт йолдызлыгында урнашкан A2IV[6] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 3,35[7] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[11] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[12][13]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[14] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[15] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[16] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[17]

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 1,30 1,31 tet Leo SIMBAD Astronomical Database
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Gaia Early Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  3. F. Royer, J. Zorec, Gómez A. E. Rotational velocities of A-type stars. III. Velocity distributions // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2007. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361:20065224arXiv:astro-ph/0610785
  4. Royer, F., Grenier, S., Baylac, M. -O. et al. Rotational velocities of A-type stars in the northern hemisphere. II. Measurement of v sin i // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2002. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361:20020943arXiv:astro-ph/0205255
  5. Soubiran, C., Chemin, L., Udry, S. et al. Gaia Data Release 2. The catalogue of radial velocity standard stars // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2018. — 8 p. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361/201832795arXiv:1804.09370
  6. 6,0 6,1 Gray R. O. The early A type stars - Refined MK classification, confrontation with Stroemgren photometry, and the effects of rotation // The Astrophysical Journal: Supplement SeriesAAS, 1987. — ISSN 0067-0049; 1538-4365doi:10.1086/191237
  7. 7,0 7,1 Ducati, J. R. Catalogue of Stellar Photometry in Johnson's 11-color system — 2002.
  8. 8,0 8,1 Gebran, M., Paletou, F. A new method for the inversion of atmospheric parameters of A/Am stars // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2016. — 10 p. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361/201528052arXiv:1603.01146
  9. Leeuwen F. v. Validation of the new Hipparcos reduction // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2007. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361:20078357arXiv:0708.1752
  10. Khalack, V., LeBlanc, F. Project VeSElkA: analysis of Balmer line profiles of slowly rotating chemically peculiar stars // Astron. J. / J. G. III, E. VishniacNYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2015. — 10 p. — ISSN 0004-6256; 1538-3881doi:10.1088/0004-6256/150/1/2arXiv:1505.08158
  11. Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  12. Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  13. Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  14. Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  15. Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  16. E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  17. Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз

[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]