oro

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

o-ro

Etimologiyasi

ORO: Bu ot OʻTILga [f-t\, ayn. oroyish taʼkidi bilan kiritilib, oro ber- birikmasi tarkibida keltirilgan va bu birikma 'zeb ber-, beza-, pardozla-' maʼnosini anglatishi aytilgan (1, 542). ТжРСga oro alohida-adohida: 1) orostan feʼlining hozirgi zamon asosi sifatida; 2) 'bezak', 'pardoz' maʼnosini anglatadigan ot sifatida kiritilgan (288); demak, asli oro ayni vakgda feʼl asosi va ot asosi boʻlib xizmat qilgan. Oʻzbek tilida oro ber- birikmasi qatnashuvi bilan oʻziga oro ber- iborasi yuzaga kelgan.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

f. Ijf — bezatuvchi, zeb beruvchi

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

kt. 1 ayn. oroyish.

Oro bermoq Zeb bermoq, bezamoq; par-dozlamoq. ◆ Fransuzlar dunyoda xunuk ayollar yoʻq, faqat oʻziga oro bermagan, parvarishsiz ayollargina bor, deb hisoblashadi. "Saodat" . ◆ Toʻlgan oydek, shoʻlgʻanib, ul qomati zebo yana, Oʻz jamoliga berib pardoz ila oro yana. Habibiy . ◆ Qir bagʻriga qoʻyin yoyar choʻponlari, Bogʻlariga oro berar bogʻbonlari. Ya. Qurbon .

2 Baʼzi otlarga qoʻshilib, "bezak, be-zovchi, qizituvchi, shodlik bagʻishlovchi" kabi maʼnolar beradi, maye., ◆ jahonoro, majlisoro, suhbatoro.

Antonimlari

ОРО. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

◆ oro
1 = oroyish; oro bermoq украшать, убирать, наряжать; придавать нарядный вид; ◆ oʻziga oro bermoq принаряжаться; приукрашиваться;
2 kak vtoraya sostavnaya chast nekotorix slojnix slov oznachayet «украшение» (того, что выражено в первой части), например, bazmoro украшение пира, вечеринки (эпитет красавицы, поэта, мудреца, острослова, и т п.).