Delete comment from: Β Ι Β Λ Ι Ο Κ Α Φ Ε
Δεν είναι δυσέφικτα, μια χαρά εφικτά είναι. Απλώς η προσπάθεια για την πλοκή παρασύρει. Το μυαλό παιδεύεται να φτιάξει τη δομή, να μην έχει ανακολουθίες, να εχει σασπενς, εκπλήξεις κλπ. Και μετά λες κάποια στιγμή μα τι χρειάζονται όλα αυτά;
Διαφωνώ όμως (προς το παρόν!)πως δεν χρειάζονται: αυτά, στο μυθιστόρημα, είναι το συντακτικό του. Δεν μπορέις να φτιάχνεις μια ασύντακτη φράση, επειδή "βγαίνει πάνω κάτω το νόημα"
Αλλά το ερώτημα παραμένει: ποιος ο σκοπός ενός μυθιστορήματος; γιατί ο σκοπός του ΔΕΝ είναι η έκπληξη του τέλους, οι ανατροπές και το τι θα γίνει παρακάτω. Αλλά και δεν πιστέυω πως σκοπός του ειναι να μας πει απλώς μια ιστορία. Λοιπόν καλά, άσε. Μέγα θέμα!
υγ: έχω την πεποίθηση ότι αυτό που λένε οι συγγραφείς συχνά (κι εγώ το λέω!) πως το βιβλίο "μας πάει εκεί που θέλει αυτό", είναι απλώς δική μας αδυναμία, κι όχι καμιά μεταφυσική του βιβλίου! Αν δεν το πιάνουμε από το αυτί να το πάμε εκεί που θέλουμε εμείς, κατι δεν πάει καλά! Αλλά πρέπει να έχουμε άποψη (ασχετο αν δεν τη δει ο αναγνώστης, άλλο αυτό!)για το πού θέλουμε να το πάμε, ακόμα κι όταν αλλάζουμε γνώμη στην πορεία! Άρα, ο σκοπός ενός μυθιστορήματος...
φτου...άσε με γαμώτο και πρέπει να μαζέψω τα χειμωνιάτικα!
υγ: πριν τα μαζέψω εχω να τελειώσω μαι αγκαθούλα!
May 20, 2009, 4:07:02 PM
Posted to Χυμός μήλο: Η αγωνία του τέλους