Download the Full Version of textbook for Fast Typing at textbookfull.

com

Recent Trends in Human and Animal Mycology Karuna

Singh

https://textbookfull.com/product/recent-trends-in-human-and-
animal-mycology-karuna-singh/

OR CLICK BUTTON

DOWNLOAD NOW

Download More textbook Instantly Today - Get Yours Now at textbookfull.com

 Recommended digital products (PDF, EPUB, MOBI) that
you can download immediately if you are interested.

Recent Trends and Future Technology in Applied

Intelligence Malek Mouhoub

https://textbookfull.com/product/recent-trends-and-future-technology-
in-applied-intelligence-malek-mouhoub/

textboxfull.com

Emerging Trends in Plant Pathology Krishna P. Singh

https://textbookfull.com/product/emerging-trends-in-plant-pathology-
krishna-p-singh/

textboxfull.com

Recent Trends in Biofilm Science and Technology 1st

Edition Manuel Simoes (Editor)

https://textbookfull.com/product/recent-trends-in-biofilm-science-and-
technology-1st-edition-manuel-simoes-editor/

textboxfull.com

Recent Trends in Control and Sensor Systems in Emergency

Management 1st Edition Roman Szewczyk

https://textbookfull.com/product/recent-trends-in-control-and-sensor-
systems-in-emergency-management-1st-edition-roman-szewczyk/

textboxfull.com
EU External Action In International Economic Law: Recent
Trends And Developments Mads Andenas

https://textbookfull.com/product/eu-external-action-in-international-
economic-law-recent-trends-and-developments-mads-andenas/

textboxfull.com

Biotechnology: Recent Trends and Emerging Dimensions 1st

Edition Atul Bhargava

https://textbookfull.com/product/biotechnology-recent-trends-and-
emerging-dimensions-1st-edition-atul-bhargava/

textboxfull.com

Recent Trends in Wave Mechanics and Vibrations Select

Proceedings of WMVC 2018 S. Chakraverty

https://textbookfull.com/product/recent-trends-in-wave-mechanics-and-
vibrations-select-proceedings-of-wmvc-2018-s-chakraverty/

textboxfull.com

Frontier Topics in Banking: Investigating New Trends and

Recent Developments in the Financial Industry Elisabetta
Gualandri
https://textbookfull.com/product/frontier-topics-in-banking-
investigating-new-trends-and-recent-developments-in-the-financial-
industry-elisabetta-gualandri/
textboxfull.com

Recent Trends in Environmental Hydraulics 38th

International School of Hydraulics Monika B. Kalinowska

https://textbookfull.com/product/recent-trends-in-environmental-
hydraulics-38th-international-school-of-hydraulics-monika-b-
kalinowska/
textboxfull.com
Karuna Singh · Neelabh Srivastava
Editors

Recent Trends
in Human
and Animal
Mycology
Recent Trends in Human and Animal
Mycology
Karuna Singh • Neelabh Srivastava
Editors

Recent Trends in Human

and Animal Mycology
Editors
Karuna Singh Neelabh Srivastava
Department of Zoology, Mahila Department of Zoology, Mahila
Mahavidyalaya Mahavidyalaya
Banaras Hindu University Banaras Hindu University
Varanasi, Uttar Pradesh, India Varanasi, Uttar Pradesh, India

ISBN 978-981-13-9434-8    ISBN 978-981-13-9435-5 (eBook)

https://doi.org/10.1007/978-981-13-9435-5

© Springer Nature Singapore Pte Ltd. 2019

This work is subject to copyright. All rights are reserved by the Publisher, whether the whole or part of
the material is concerned, specifically the rights of translation, reprinting, reuse of illustrations, recitation,
broadcasting, reproduction on microfilms or in any other physical way, and transmission or information
storage and retrieval, electronic adaptation, computer software, or by similar or dissimilar methodology
now known or hereafter developed.
The use of general descriptive names, registered names, trademarks, service marks, etc. in this publication
does not imply, even in the absence of a specific statement, that such names are exempt from the relevant
protective laws and regulations and therefore free for general use.
The publisher, the authors, and the editors are safe to assume that the advice and information in this book
are believed to be true and accurate at the date of publication. Neither the publisher nor the authors or the
editors give a warranty, express or implied, with respect to the material contained herein or for any errors
or omissions that may have been made. The publisher remains neutral with regard to jurisdictional claims
in published maps and institutional affiliations.

This Springer imprint is published by the registered company Springer Nature Singapore Pte Ltd.
The registered company address is: 152 Beach Road, #21-01/04 Gateway East, Singapore 189721,
Singapore
Foreword

It is a pleasure for me to write a foreword for the book Recent Trends in Human and
Animal Mycology edited capably by Dr. Karuna Singh of the Department of Zoology
(MMV), Banaras Hindu University, India. In a time when the concept of One
Health is well accepted, this book takes things to the next level by considering fun-
gal disease entities within the conceptual framework of Planetary Health, taking
into account the environment, animals, humans and plants, plus their fungal patho-
gens, and taking a holistic view of how they all interplay. Not only are the authors
focused on human and animal disease, but they are interested in crop diseases, envi-
ronmental health and food security and what strategies are affordable in the devel-
oping as well as the developed world.
Marauru, Chermette and Guillot from France cover the superficial fungal dis-
eases of companion animals, with special emphasis on dermatophytes and
Malassezia, common and important pathogens of pedigree dogs and cats. Signs,
diagnostic approaches and therapy are covered in an overarching up-to-date review.
Singh and Gumsta from India review the phaeohyphomycosis, uncommon but chal-
lenging causes of infections which are characterized by the elaboration of melanin
within lesions, this pigment being a critical virulence factor. Clinical disease, diag-
nostic testing and future areas for research are all covered. Ovchinnikov and Vasyliev
from Russia cover the Chrysosporium-related fungi, the major cause of mycotic
disease of reptiles worldwide. Interestingly, it is the popularity of exotic reptiles as
pets that has facilitated worldwide spread of these infections in recent years, a fail-
ure of international biosecurity akin to the situation for chytrid disease of frogs.
de Moraes Gimenes Bosco has tackled the large topic of endemic systemic
mycoses of North and South America, covering histoplasmosis, blastomycosis, coc-
cidiomycosis, sporotrichosis and paracocidiomycosis, with special emphasis on
Sporothrix brasiliensis, an emerging infectious zoonotic disease of Brazil, with the
cat being the pivotal amplifying host and cause of infections in man and dog. The
same author tackles the fascinating pathogen Pythium insidiousum, an oomycete
which causes ‘swamp cancer’ in horses and severe cutaneous and alimentary dis-
ease of dogs and serious disease in humans in certain geographical regions where
the pathogen is endemic, such as Thailand, northern Australia and the southern
states of the USA.
Pieckova from Slovakia addresses the risk of mycotoxins, whether they are pres-
ent in foods (e.g. poorly stored grain) or inhaled from moist environments where

v
vi Foreword

fungal growth is favoured. The pathomechanism by which these potent fungal tox-
ins derange function of the respiratory system are addressed, as is their role in food
security in developing nations where storage of grain may be suboptimal. Kumari
and Tirkey from India discuss tenuazonic acid, a potent mycotoxin elaborated by
Alternaria spp. growing on cereals and fruits, including tomatoes. Raghuwanshi
from India discuss the use of phytochemicals (medicinal plants) as potential drugs
to treat candidiasis and other fungal infections, while Sharma and Katiyar from
India look at re-tasking coumarin derivatives as antifungal agents.
Seyedmousavi, affiliated with the NIH (USA), provides an up-to-date summary
of the comparative knowledge on Aspergillus infections in humans and various
types of animals. A two-step molecular barcode, using ITS and β-tubulin, is sug-
gested for taxonomic division of the genus, including new cryptic species, while the
growing place of MALDI-TOF is mentioned, as well as aspects of azole resistance
for this genus as a worrying concern especially in Europe.
Throughout this book, despite the multiauthor format, certain themes emerge
and are reinforced through a repetition in different conceptual frameworks. Fungal
disease is more complex and challenging because the pathogens are eukaryotic. The
knowledge gap is greater for fungal diseases than those caused by bacteria or
viruses, and there is an urgent need for new antifungal agents. Fungi are just as
important plant pathogens as animal pathogens, and key insights can come from
botany as well as human and veterinary medicine. Animals are oftentimes important
sentinels for human disease. To understand any fungal infection, it’s vital to appre-
ciate its environmental niche and host: environment-pathogen interactions are key
to understanding the aetiopathogenesis of disease.
I trust you will enjoy this book and find it helpful to achieve a greater understand-
ing of fungal disease pathogenesis.


Adjunct Professor Richard Malik
Charles Sturt University
Bathurst Australia Veterinary Specialist,
Centre of Veterinary Education
University of Sydney
Camperdown Australia
Preface

Fungi are vitally different from other pathogenic microbes. The pathogenicity of
these eukaryotes depends on the immune status of the host. The frequency of
mycotic diseases is increasing day by day, and the whole animal kingdom including
humans is affected by them. The scenario has worsened with the emergence and
re-­emergence of fungal opportunists. Besides, endemic mycoses are now being evi-
dent from other parts of the world owing to travel across the globe. Although few
pathogenic fungi are communicable from person to person, fungal infections trans-
mitted through zoonotic and sapronotic sources are of main concerns.
Apart from mycoses, fungal pathogens indirectly harm the homeotherms by
secreting toxins which are capable of exerting detrimental effects even in a very low
concentration. These heat-resistant organic compounds enter through inhalation
and/or ingestion and cause mycotoxicoses-state of ill health including occupational
hazards. Moreover, the absence of specific clinical symptoms makes their diagnosis
difficult.
Despite the use of effective antifungals, the morbidity of mycotic diseases
remained persistently high. Inevitable increase in antifungal resistance in estab-
lished pathogens, global warming, advent of new pathogens and more cases of
impaired immunity jeopardize existing therapeutic options. The escalating demand
of new antifungals could be fulfilled by adding new dimensions in the area of anti-
fungal drug discovery, like identification of new drug targets, lead optimization,
molecular validation and development of plant-based drugs.
This book is an effort to refine our knowledge about human and animal mycoses
and provide a scalable platform to current trends of mycological research. This
amalgam of chapters has three parts. Part I includes six chapters describing mycoses
and their etiological agents. Part II contains two chapters addressing mycotoxins
and their deleterious effects. Part III summarizes reviews on antifungal drug
candidates.
Last but not the least, we would like to express our deep sense of gratitude to all
the contributors for their benevolent contribution.

Varanasi, India Karuna Singh

 Neelabh Srivastava

vii
Contents

Part I Human and Animal Mycoses

1 Pythiosis.................................................................................................... 3
Sandra de Moraes Gimenes Bosco, Jéssica Luana Chechi,
Giselle Souza da Paz, and Theerapong Krajaejun
2 Superficial Mycoses in Dogs and Cats................................................... 27
Ramona Moraru, René Chermette, and Jacques Guillot
3 Pathogenic Chrysosporium-Related Fungi in Reptiles
and Other Animals................................................................................... 47
Roman S. Ovchinnikov and Dmitry B. Vasyliev
4 Aspergillosis in Humans and Animals.................................................... 81
Seyedmojtaba Seyedmousavi
5 Some Clinically Significant Genera of Dematiaceous
Hyphomycetes: An Update...................................................................... 99
Shanker Mohan Singh and Richa Gumasta
6 Endemic Mycoses in Americas................................................................ 143
Sandra de Moraes Gimenes Bosco, Giselle Souza da Paz,
Jéssica Luana Chechi, Alana Lucena Oliveira,
Ana Carolina do Prado, Danielle Hamae Yamauchi,
Hans Garcia Garces, and Eduardo Bagagli
Part II Mycotoxins in Relation to Human and Animal Health
7 Mycotoxins and Their Inhalatory Intake Risk...................................... 195
Elena Piecková
8 Tenuazonic Acid: A Potent Mycotoxin................................................... 203
Ankita Kumari and Neha Nidhi Tirkey

ix
x Contents

Part III Antifungal Therapeutic Candidates

9 Phytochemicals: New Avenues in Anticandidal Activity....................... 215
Richa Raghuwanshi
10 Recent Advances in the Development of Coumarin
Derivatives as Antifungal Agents............................................................ 235
Rajesh Kumar Sharma and Diksha Katiyar

Index.................................................................................................................. 265
Abbreviations

5FC 5-Flucytosine
3-NPA-3 Nitropropionic acid
AAL toxins Alternaria alternata lycopersici toxins
AAL-TA Alternaria alternata toxins TA
AAL-TB Alternaria alternata toxins TB
ABPA Allergic bronchopulmonary aspergillosis
AD Autosomal dominant
Af Aflatoxin
AFP Antifungal peptide/protein
Ag Silver
AGID Agar gel immunodiffusion
ALT Altenuene
AmB Amphotericin B
AME Alternariol monomethyl ether
AMP Adenosine monophosphate
AMP Antimicrobial peptides
ampB Amphotericin B
AOH Alternariol
AR Autosomal recessive
AST Aspartate aminotransferase
ATCC American Type Culture Collection
ATX Altertoxin
aw Water activity
BBB Blood-brain barrier
BEA Beauvericin
BID Bis in die (twice in a day)
CA Californian
CAM Complementary and alternative system of medicines
CANV Chrysosporium anamorph of Nannizziopsis vriesii
CARD9 Caspase recruitment domain-containing protein 9
CAPD Continuous ambulatory peritoneal dialysis
Cd Cadmium
CDR Candida drug resistance
CGD Chronic granulomatous disease

xi
xii Abbreviations

CLSI Clinical & Laboratory Standards Institute

CNS Central Nervous System
Co Cobalt
COPD Chronic obstructive pulmonary disease
CT Computed tomography
CTN Citrinin
Cu Copper
DMSO Dimethyl sulfoxide
DNA Deoxyribonucleic acid
DON Deoxynivalenol
DTM Dermatophyte test medium
EA Ergot alkaloids
EC Oesophageal cancer
EFSA European Food Safety Authority
EIA Enzyme immunoassay
ELEM Equine leukoencephalomalacia
ELI025 Elicitin
ELISA Enzyme-linked immunosorbent assay
ENN Enniatins
ETP Epipolythiodioxopiperazine
EUA European University Association
FA Fusaric Acid
FAD Flea allergy dermatitis
FB1 Fumonisin B1
FdUMP 5-Fluorodeoxyuridine monophosphate
FeLV Feline leukaemia virus
fg Femtogram
FIC Fractional inhibitory concentration index
FIV Feline immunodeficiency virus
FUS Fusaproliferin
FUTP Fluorouridine triphosphate
GDP Guanosine diphosphate
GGT Gamma glutyltransaminase
GlcNAc N-acetylglucosamine
GMS Gomori methenamine silver
gp 43 Glycoprotein 43
HA Hemagglutination assay
HACCP Hazard analysis and critical control point
Hc 100 gene H. capsulatum 100 gene
HE Haematoxylin and Eosin
Hg Mercury
HIES Hyper-IgE syndrome
HIV Human immunodeficiency virus
HSCT Haematopoietic stem cell transplantation
Hsp Heat shock protein
IC50 Half maximal inhibitory concentration
Abbreviations xiii

ICT Immunochromatography
ID Immunodiffusion
IDH Isoepoxydon dehydrogenase
IEC Intestinal epithelial cell
IFN-γ Interferon γ
IGS Intergenic spacer
IgE Immunoglobulin E
IgG Immunoglobulin G
IgM Immunoglobulin M
IL Interleukin
ITS Internal transcribed spacer
IUPAC International Union of Pure and Applied Chemistry
kg Kilogram
kDa Kilodalton
LAD Leukocyte adhesion deficiency
LLC-PK1 renal cells Epithelial cell line originally derived from porcine kidneys
LRS Lactated Ringer’s solution
LSD Lysergic acid diethylamide
MALDI-TOF Matrix-assisted laser desorption/ionization-time of flight
MDR Multidrug resistance
MFC Minimum fungicidal concentration
μg Microgram
μM Micrometre
mg Milligram
MIC Minimum inhibitory concentration
ml Millilitre
Mn Manganese
MON Moniliformin
MS Mass spectrometry
mVOCs Microbial volatile organic compounds
MW Molecular weight
Na-K-ATPase Sodium-potassium adenosine triphosphatase enzyme
Ni Nickel
NIH/3T3 3-Day transfer, inoculums 3×105 cells from NIH mouse
embryonic fibroblast cells
NIOSH National Institute for Occupational Safety and Health
NRPS-PKS Non-ribosomal peptide synthetase and polyketide synthase
hybrid enzyme
OTA Ochratoxin A
OTB Ochratoxin B
OT-GSH OTA-glutathione conjugate
OTHQ OTA-hydroquinone
OTQ OTA-quinone
PA Penicillic acid
pKa Acid dissociation constant
PAMP Pathogen-associated molecular patterns
xiv Abbreviations

PAS Periodic Acid-Schiff

PAT Patulin
PBS Phosphate Buffered Saline
PCM Paracoccidioidomycosis
PCR Polymerase Chain Reaction
PCRF Pathogenic Chrysosporium-related fungi
phen 1,10-phenanthroline
PIDs Primary immunodeficiencies
PO Per os
PPE Personal protective equipment
PPE Porcine pulmonary oedema
PS Phylogenetic species
QuEChERS Quick, easy, cheap, effective, rugged and safe
rDNA Ribosomal DNA
RNA Ribonucleic acid
RT Room temperature
ROS Reactive oxygen species
SAR Structure-activity relationship
SCN Severe congenital neutropenia syndrome
SFD Snake fungal disease
SH Sulfhydryl group
SID Sem´el in di´e (once a day)
SIDA Stable isotope dilution assay
SIV Simian immunodeficiency virus
SLUDGE Salivation, lacrimation, urination, defecation, gastrointesti-
nal distress and emesis
SsCBF S. schenckii Concanavalin A-binding fraction
SSKI Saturated solution of potassium iodide
T-2 T-2 toxin
TAS1 TeA synthetase 1
TCs Trichothecenes
TDI Total daily intake
TeA Tenuazonic acid
TEER Transepithelial electrical resistance
TEN Tentoxin
Th1 T helper 1
TID Ter in die (three times a day)
Tl Toll-deficient
TNF-α Tumour necrosis factor-α
UBI Ubiquicidin
VO Vanadium
VOCs Volatile organic compounds
WHO World Health Organization
ZEN Zearalenone
Zn Zinc
Editors and Contributors

About the Editors

Karuna Singh is an Associate Professor at the Department of Zoology, Mahila

Mahavidyalaya, Banaras Hindu University, Varanasi, India. She received her BSc,
MSc (Zoology) and PhD degrees from Rani Durgavati University, Jabalpur, India,
and has been actively engaged in teaching and research for the last 16 years. Chiefly
working in the field of Animal Mycology, her current areas of research interest are
molecular epidemiology of cryptococcosis, mycotoxicoses and drug design. She
has published more than 40 original research papers and book chapters, filed 2 pat-
ents and edited 1 book. She has led two research projects funded by the CST-UP and
Department of Science and Technology, New Delhi.

Neelabh Srivastava is a Senior Research Fellow (ICMR) at the Department of

Zoology (MMV), Banaras Hindu University, India, where he works in the fields of
drug design and antifungal peptides. He has published more than 30 research papers
and filed 1 patent. He has won the prestigious Young ISHAM Fellowship twice and
currently serves as a Reviewer and Editorial Board Member for several prominent
national and international scientific journals.

Contributors

Eduardo Bagagli Laboratory of Fungal Biology, Department of Microbiology

and Immunology, Institute of Biosciences, Universidade Estadual Paulista, UNESP/
Botucatu, Botucatu, SP, Brazil
Jéssica Luana Chechi Laboratory of Medical Mycology, Department of
Microbiology and Immunology, Institute of Biosciences, Universidade Estadual
Paulista, UNESP/Botucatu, Botucatu, SP, Brazil
René Chermette Department of Parasitology, Mycology and Dermatology,
Ecole nationale vétérinaire d’Alfort, Dynamyc Research Group, EnvA, UPEC,
USC ANSES, Maisons-Alfort, France

xv
xvi Editors and Contributors

Hans Garcia Garces Laboratory of Fungal Biology, Department of Microbiology

and Immunology, Institute of Biosciences, Universidade Estadual Paulista,
UNESP/Botucatu, Botucatu, SP, Brazil
Jacques Guillot Department of Parasitology, Mycology and Dermatology, Ecole
nationale vétérinaire d’Alfort, Dynamyc Research Group, EnvA, UPEC, USC
ANSES, Maisons-Alfort, France
Richa Gumasta Medical Mycology Laboratory, Department of Biological
Science, RD University, Jabalpur, India
Fungal Disease Diagnostic and Research Centre, Jabalpur, India
Diksha Katiyar Department of Chemistry, MMV, Banaras Hindu University,
Varanasi, India
Theerapong Krajaejun Department of Pathology, Faculty of Medicine,
Ramathibodi Hospital, Mahidol University, Bangkok, Thailand
Ankita Kumari Animal Mycology Laboratory, Department of Zoology, Mahila
Mahavidyalaya, Banaras Hindu University, Varanasi, India
Sandra de Moraes Gimenes Bosco Laboratory of Medical Mycology, Department
of Microbiology and Immunology, Institute of Biosciences, Universidade Estadual
Paulista, UNESP/Botucatu, Botucatu, SP, Brazil
Ramona Moraru Clinique vétérinaire, Le Châtelet-en-Brie, France
Alana Lucena Oliveira Laboratory of Medical Mycology, Department of
Microbiology and Immunology, Institute of Biosciences, Universidade Estadual
Paulista, UNESP/Botucatu, Botucatu, SP, Brazil
Roman S. Ovchinnikov National Research Center on Epidemiology and
Microbiology n.a. N.F. Gamaleya, Moscow, Russia
Federal Research Center, All-Russian Scientific Research Institute of Experimental
Veterenary Medicine n.a. K.I. Skryabin and Y.R. Kovalenko, Moscow, Russia
Giselle Souza da Paz Laboratory of Medical Mycology, Department of
Microbiology and Immunology, Institute of Biosciences, Universidade Estadual
Paulista, UNESP/Botucatu, Botucatu, SP, Brazil
Elena Piecková Faculty of Medicine, Slovak Medical University, Bratislava,
Slovakia
Ana Carolina do Prado Laboratory of Medical Mycology, Department of
Microbiology and Immunology, Institute of Biosciences, Universidade Estadual
Paulista, UNESP/Botucatu, Botucatu, SP, Brazil
Richa Raghuwanshi Department of Botany, Mahila Mahavidyalaya, Banaras
Hindu University, Varanasi, India
Seyedmojtaba Seyedmousavi National Institutes of Health (NIH), Bethesda, MD,
USA
Editors and Contributors xvii

Rajesh Kumar Sharma Department of Chemistry, MMV, Banaras Hindu

University, Varanasi, India
Shanker Mohan Singh Medical Mycology Laboratory, Department of Biological
Science, RD University, Jabalpur, India
Fungal Disease Diagnostic and Research Centre, Jabalpur, India
Neha Nidhi Tirkey Animal Mycology Laboratory, Department of Zoology,
Mahila Mahavidyalaya, Banaras Hindu University, Varanasi, India
Dmitry B. Vasyliev Department of Herpetology, Moscow State Zoo, Moscow,
Russia
Danielle Hamae Yamauchi Laboratory of Fungal Biology, Department of
Microbiology and Immunology, Institute of Biosciences, Universidade Estadual
Paulista, UNESP/Botucatu, Botucatu, SP, Brazil
 Part I
Human and Animal Mycoses
Pythiosis
1
Sandra de Moraes Gimenes Bosco, Jéssica Luana Chechi,
Giselle Souza da Paz, and Theerapong Krajaejun

Abstract
Pythiosis is a granulomatous disease that affects subcutaneous, vascular, ocular,
and gastrointestinal tissues of many humans and animals. The disease is caused
by the fungus-like pathogen Pythium insidiosum, an oomycete found predomi-
nantly in tropical and subtropical areas of the world. Pythiosis in animals (horses
and dogs) has been more prevalent in the American continent, while the disease
in humans has been mostly reported from Thailand. Susceptibility according to
age, sex, and breed of the animals is not considered as determinants for infection.
Continuous stay in stagnant water with the presence of abundant plant material
is the most important factor responsible for the infection, since the disease is
acquired in aquatic environment due to the penetration of motile biflagellate zoo-
spores into injured skin. Diagnosis of pythiosis is often difficult, delayed, and
time-consuming due to the lack of clinical experience and diagnostic techniques.
Treatment of choice is frequently relied upon extensive surgery, which, however,
is not always possible due to the great extension of the lesions. Frequently, the
disease has a poor prognosis, leading animals to death or euthanasia. In humans,
removal of the infected organ or death is the common outcome. Therefore, new
diagnosis methodologies and treatment approaches against pythiosis and its etio-
logical agent would be among the most studied fields in the near future.

S. de Moraes Gimenes Bosco (*) · J. L. Chechi · G. S. da Paz

Laboratory of Medical Mycology, Department of Microbiology and Immunology,
Institute of Biosciences, Universidade Estadual Paulista, UNESP/Botucatu,
Botucatu, SP, Brazil
e-mail: smgbosco@ibb.unespr.br
T. Krajaejun (*)
Department of Pathology, Faculty of Medicine, Ramathibodi Hospital, Mahidol University,
Bangkok, Thailand
e-mail: theerapong.kra@mahidol.edu

© Springer Nature Singapore Pte Ltd. 2019 3

K. Singh, N. Srivastava (eds.), Recent Trends in Human and Animal Mycology,
https://doi.org/10.1007/978-981-13-9435-5_1
4 S. de Moraes Gimenes Bosco et al.

Keywords
Pythiosis · Oomycete · Animal · Human

1.1 Definition and Etiology

Pythiosis is a life-threatening infectious disease of humans and animals living in

tropical and subtropical regions and exhibits granulomatous lesions mainly in sub-
cutaneous, gastrointestinal, vascular, and ocular tissues. It is caused by fungus-like
organism Pythium insidiosum, belonging to the kingdom Stramenopila, phylum
Oomycota, class Oomycetes, order Peronosporales, and family Pythiaceae, in which
genera Pythium and Phytophthora are included [1]. Both genera are phytopatho-
gens. Phytophthora infestans, the causative agent of “late blight” or “potato blight”
that caused the famous episode of “Irish potato famine,” occurred in Ireland between
1845 and 1849 [2]. P. insidiosum is the main species among the pathogenic oomy-
cetes that can infect animals, although recently two reports of pythiosis were
described in humans due to Pythium aphanidermatum [3, 4].
There are some differences between oomycetes and true fungi (Kingdom Fungi).
The mitochondrial crests in true fungi are flattened, while in oomycetes, they are
tubular. The fungi of the phylum Chytridiomycota have uniflagellated zoospores,
whereas the fungi of the phylum Oomycota have biflagellated spores. The cell wall
is composed mainly of chitin, mannans, and α and β glucans in true fungi, while in
oomycetes, it is composed of β glucans, cellulose, and hydroxyproline. The main
difference is found in the cellular membrane which explains the failure of medical
treatment of pythiosis: the absence of ergosterol in oomycetes, which is the main
target for antifungal agents [5–7].
P. insidiosum is an oomycete that reproduces asexually in aquatic environments
by producing biflagellate zoospores, associated with the infective form of the patho-
gen. The pathogen develops in plant material submerged in water. The sporangium
is produced at the hyphal branches and their extremities in which the protoplasm of
the vesicle begins progressive cleavage to form the biflagellated zoospores. The
time elapsed between the formation of undifferentiated sporangia and the release of
motile zoospores takes around 35 min, when in adequate climate conditions, with
water, plant material, and temperatures around 37 °C–40 °C [8]. Once released, the
zoospores penetrate into the plant material submerged in water (to continue its life
cycle) or penetrate into injured skin of animals present in aquatic environments.
It can be cultivated aerobically in culture media which does not contain cyclo-
heximide. Culturing on Sabouraud agar media at 37 °C shows a rapid growth (24 h)
which can be attributed to the coenocytic hyphae [1, 8]. The colony has filamentous
aspect with a short mycelium of white to beige color, and the texture may vary
between membranous and velvety (Fig. 1.1). Large and sparsely septate hyphae,
around 5–9 μm wide, branched predominantly in right angle without any spores
were observed (mycelia sterilia) (Fig. 1.2). The spores are produced only in aquatic
environments in nature or an appropriate induction medium in in vitro condition as
shown in Fig. 1.3 [9].
1 Pythiosis 5

Fig. 1.1 Macroscopic

aspect of 5 days of culture
of P. insidiosum on 4%
Sabouraud dextrose agar

Fig. 1.2 Microscopic

aspect of coenocytic
hyphae of P. insidiosum
with averaging 8 mm in
diameter and right-angle
branches. Mycelia sterilia
(mycelium with absence of
fruiting body) (lactophenol
cotton blue, 200 ×)

Molecular studies based on phylogenetic analysis on rDNA (ITS and IGS

regions) have shown that P. insidiosum comprises different genotypes, which were
classified as clades I, II, and III. Clade I consists of isolates from American conti-
nent (Costa Rica, Brazil, Haiti, and the United States), whereas clade II consists of
isolates from Asia (India, Thailand, Japan, and Papua New Guinea) and Australia.
One isolate of this clade was found from a patient in the United States who might
have acquired the infection from the Middle East. Clade III, which is most distantly
related to the other two clusters, consists of many isolates from Thailand and a few
isolates from the United States [10, 11]. Kammarnjesadakul et al. (2011) performed
phylogenetic analysis based on ITS and Cox II, among isolates of P. insidiosum
from Americas (n = 2) and Thailand (n = 33) [12]. Both analyses showed similar
trees, clustering the isolates in clades A (American isolates), B, and C (Thai
6 S. de Moraes Gimenes Bosco et al.

Fig. 1.3 Zoosporangenesis production of Pythium insidiosum. (a) Placement of 2% Sabouraud

dextrose agar blocks with P. insidiosum grown on the surface of Petri dishes containing water agar.
(b) Placement of sterile grass blades on the top of Sabouraud 2% blocks. (c) View of plates con-
taining water agar with grass blades prior to be incubated at 37 °C for 2 days. (d) Grass blades after
5 hours of incubation in induction medium at 37 °C showing sporangium (arrow)

isolates). However, the tree based on Cox II showed high resolution, and the authors
affirmed that Cox II is better for phylogenetic studies on P. insidiosum. Likewise,
Azevedo et al. (2012) concluded that Cox II tree represented better phylogeny and
could separate Thai isolates from Brazilian isolates [13]. The phylogenetic evalua-
tion based on the sequences of exo-1,3-β-glucanase gene also showed a well-­
separated tree, in which Thai isolates clustered in clades I and II and Brazilian
isolates clustered in clade III [14]. The authors also reinforce the genetic variation,
mainly found in Thai isolates, and suggest an ancient population of P. insidiosum
from Asian continent.

1.2 Epidemiology

Pythiosis is most frequently found in tropical and subtropical regions of the world.
Different animal species are affected by disease, such as equines, dogs, cattle and
small ruminants, cats, wild animals, and humans. However, the most affected spe-
cies are horses, dogs, and humans [6].
1 Pythiosis 7

Age, sex, and breed of the animal are not considered as determinants of infec-
tion. The most important factor in this respect is the continuous stay in stagnant
water with abundant plant material, where the zoospores can penetrate into injured
skin [1, 8]. Human pythiosis has been strongly associated to thalassemic patients
from Thailand [15–19].
Historically, pythiosis was supposed to be firstly recognized by British veterinar-
ians in horses from Indonesia presenting skin lesions; however, at that time, the
disease was named hyphomycosis destruens equi [20]. The etiological agent was
isolated in the early 1900s by Dutch scientists working with horses in Indonesia.
The authors recognized the hyphal nature of the agent, but no identification was
given to the etiological agent, since no sporulation of the fungus was observed [21,
22]. Equine pythiosis had different synonyms over time, such as hyphomycosis
destruens equi (Indonesia), granular dermatitidis (Japan), equine phycomycosis,
swamp cancer (Australia, United States), leeches (United States), espundia (Latin
America), and summer sores (Australia, Latin America, United States) [6].
Equine pythiosis is mainly found in American continent, highlighting the
Midwest region of Brazil, in Pantanal of Mato Grosso and Mato Grosso do Sul
states [23, 24]. Owing to the great amount and variety of plant material, high tem-
peratures, and abundance of water, Brazilian Pantanal promotes the maintenance of
the pathogens in the environment. This geographic region of Brazil is economically
important for cattle pasture, and the population of the animals here is estimated
around eight million. During the rainy season (November to March), this region
observes several flooded areas in which cattle are raised extensively in pastures.
Horses are employed as work animals to assist in the removal of livestock from
flooded areas to land (Fig. 1.4). Besides Brazil [23–25], equine pythiosis is also
reported in Costa Rica [9], Venezuela [26], the United States [27–29], India [20],
Egypt [30], and Australia [31, 32], and recently, the first case was reported in
Thailand [33]. Pythiosis has also been reported in donkeys [34, 35].
Canine pythiosis is reported mainly in the United States [36–38] and Brazil [39–
41]. A single case of pythiosis in dog was reported in Africa [42] and Venezuela
[43]. Pythiosis in cats was reported in the United States [44, 45].

Fig. 1.4 Pantanal region of Mato Grosso do Sul state, Brazil, showing (a) cattle in flooded area
and the (b) importance of equine for removing livestock from flooded areas to land
8 S. de Moraes Gimenes Bosco et al.

Pythiosis in ruminants has been reported in cattle, sheep, and goats. Among
ruminants, bovines are undoubtedly the most affected species, especially calves [46,
47]. Outbreaks of cattle pythiosis have been reported in Venezuela and Brazil. Pérez
et al. (2005) showed 63 Brahman beef calves, of both sexes, with subcutaneous and
cutaneous lesions in the lower extremities of limbs [48]. In Brazil, Gabriel et al.
(2008) reported lesions in 76 mixed breed cattle of both sexes and ages ranging
from few months to 3 years old in the west region of Rio Grande do Sul state, during
the months of January and February (rainy season) [49]. All animals showed nodu-
lar and ulcerated skin lesions, mainly in lower extremity of limbs, with different
sizes, and some of them drained purulent exudate. Konradt et al. (2016) reported 23
calves with skin lesions, which began after 15 days of animals being exposed to
extensive marshy regions [50]. The time of evolution of the lesions was around
20–30 days. It is important to emphasize that in these outbreaks the disease had a
good prognosis, by the observation of remission of the lesions, a fact not observed
in other species. Besides cattle, pythiosis has also been reported in goats [51] and
sheep [52–54]. In wild animals, pythiosis has been reported in camel [55, 56], tiger
[57], jaguar [58], and a single case in birds [59].
Human pythiosis was firstly reported in Thailand in the middle of the 1980s [60,
61]. Apart from the majority of cases of human pythiosis observed in the Thai
patients, some human cases have also been reported in other countries, such as the
United States [62, 63], Brazil [64, 65], Israel [66], and India [67]. Some imported
cases of severe keratitis have been reported in patients after swimming in regions
where pythiosis occurs, such as in Canada [68], France [69], and Spain [70]. These
patients were reported to swim in Costa Rica, Thailand, Brazil, or Colombia,
respectively.

1.3 Pathogeny

P. insidiosum produces the infective form (zoospores) in aquatic environment asso-

ciated with plant material. It was demonstrated that zoospores have chemotaxis to
wounds, damaged skin, hairs, and intestinal mucosa [1, 8]. Once the biflagellate
zoospores attach to the injured skin of an animal or human exposed to contaminated
water, they detach the flagella, encyst, and germinate as hyphae into host tissue.
Ravishankar et al. (2001) evaluated the force exerted by the tip of the hyphae on
different surfaces (human and animal skin) and observed that the forces of up to
6.9 mN is not enough to penetrate the healthy skin [71]. It is likely that the pathogen
employs secreted proteolytic enzymes, in addition to hyphal tip exertion, to facili-
tate its penetration into host tissue [71, 72].
Little is known about virulence factors of P. insidiosum. Besides these data about
temperature optima, proteolytic enzymes, and tissue pressure, Krajaejun et al.
(2011) demonstrated that some genes are related to thermal adaptation, sterol bind-
ing, antioxidation, and immunomodulation as putative virulence factors [73].
Elicitins form a protein family that could function as a pathogen-associated molecu-
lar pattern (PAMP), sterol carrier, and immunomodulator. The elicitin (ELI025) is a
secreted protein identified in P. insidiosum, and it can evade host antibody response,
1 Pythiosis 9

as described by Lerksuthirat et al. in 2015 [7]. Chechi et al. (2018) reported some
putative virulence factors for P. insidiosum, such as enolase, heat-shock protein
(Hsp) 70, and glucan 1,3-beta-glucosidase [74]. Enolase may be involved in degra-
dation of extracellular matrix and adhesion; Hsp 70 helps during the process of heat
stimulation and may also play a role in adhesion; glucan 1,3-beta-glucosidase is a
hydrolytic enzyme that may favor the hyphal branching and cell wall extension,
favoring the growth of hyphae in tissues. Krajaejun et al. (2006) demonstrated that
human patients from different regions of Thailand recognized a protein of 74 KDa
that was later identified as putative exo-1,3-beta-glucanase [19, 75, 76].
As hyphae grow on animal tissue, they release exo-antigens that act as chemotac-
tic factors for antigen-presenting cells, especially dendritic cells. These cells secrete
interleukin 4 (IL-4) that leads to immune response type 2, which in turn secretes
more IL-4 and IL-5. The secretion of IL-4 stimulates B cells to produce IgM, IgG,
and IgE. IL-5 and IgE mobilize eosinophils and mast cells to the site of infection,
forming an eosinophilic granulomatous reaction leading to the development of a
Splendore-Hoeppli-like material around hyphae, which is found in the center of
eosinophilic micro-abscesses. The pathogenic process of pythiosis has been associ-
ated with the degranulation of eosinophils and mast cells (inflammatory cells)
around the hyphae, and this fact contributes to tissue damage, leading to extensive
lesions. In equines, the reaction is so pronounced that the eosinophils strongly
degranulate around the hyphae of P. insidiosum forming the firm concretions called
“kunkers.” It is interesting to highlight that the pathogen is camouflaged inside the
eosinophilic material, a fact that represents an evolutionary strategy that protects P.
insidiosum to be fully presented to host defenses [77].
Experimental pythiosis can be established by inoculating zoospores subcutane-
ously into rabbits [78]. It has been observed that pythiosis in rabbits may behave
differently from natural infection in animals, while naturally infected horses, for
example, develop an extensive ulcerative lesion and rabbits form a well-­encapsulated
and fibrous abscess [79] (Fig. 1.5). Efforts for searching new experimental models
for pythiosis have been undertaken in the recent years. Zanette et al. (2013) have
developed a new model for pythiosis infection in a Toll-deficient (Tl) Drosophila
melanogaster (fruit fly) [80]. It was observed that the infected Tl mutant flies had

Fig. 1.5 Experimental

pythiosis in rabbits
showing large
subcutaneous nodule of
firm consistency, without
ulceration. “Copyright of
Gen National Publishing
Group (Rio de Janeiro,
Brazil), Book: Doenças
Infecciosas Em Animais de
Produção e Companhia,
Chapter of Pitiose (page
949), reprinted with
permission”
10 S. de Moraes Gimenes Bosco et al.

lower survival rates (73.7%), after 7 days postinoculation of 1 × 105 zoospores/ml,

when compared with control group (98.6%) that received sterile PBS. The authors
concluded that this model may represent a new alternative for studying the virulence
of P. insidiosum but is still questionable for therapeutic studies, since medications
may be toxic for these flies themselves and because host-pathogen relationship has
not been taken into account. Tondolo et al. (2017) have proposed a murine model for
evaluating the dissemination of pythiosis in immunosuppressed BALB/c mice [81].
The authors observed that when the control group (nonimmunosuppressed mice)
were inoculated, the animals self-healed by increasing the levels of IL-2, IFN-γ, and
IL-17A, cytokines characteristic of the Th1/Th17 response. On the other hand,
immunosuppressed infected mice showed high levels of IL-10, IL-6, and TNF-α
and showed dissemination of the pathogen through the lungs, kidneys, and liver,
mimicking the vascular/disseminated pythiosis observed in humans [81]. A new
approach for experimental infection was evaluated by the use of embryonated
chicken eggs [82]. The authors evaluated different zoospore concentration and
observed that the inoculation of 50 zoospores/egg produced mortality in 30% of the
embryos after 48 hours and 95% embryos died within 72 h. Hyphae of P. insidiosum
were histologically demonstrated in umbilical cords of 95% among the embryos,
suggesting that this model might be suitable for evaluating pythiosis [82].

1.4 Clinical Aspects

Undoubtedly, horses are the most affected animals of pythiosis. In general, the
lesions are characterized by pyogranulomatous irregular ulcerative wounds, which
drain a serosanguinolent exudate with fetid odor, and the animal exhibits an intense
pruritus. Inside the granulomatous tissue, irregular and yellowish-colored mass
called “kunkers” only found in equines are noticed [77]. In most cases, it is observed
as a single lesion in the ventral portion of the thoracic and abdominal walls and face.
The great majority of lesions are found in the distal extremities of the limbs. The
more distal is the lesion in the limbs, the worse is the prognosis in horses, as dem-
onstrated by Watanabe et al. (2015) by observing a series of 28 cases of equine
pythiosis in the central region of southeastern Brazil, São Paulo state [83]. In nine
animals with lesions in the metacarpophalangeal joint, three of them were eutha-
nized without therapy, five died after therapy (surgery and antifungal), and only one
had remission of lesion after surgical debridement, potassium iodine, and ampho-
tericin B therapy [83].
Besides cutaneous/subcutaneous lesions, intestinal pythiosis has also been
observed in horses. These animals have a history of colic as a result of large tissue
masses that obstruct the intestinal lumen [84, 85]. Although the pathogenesis of
intestinal pythiosis has not been completely understood, it is suggested that previ-
ous injury to intestinal mucosa, caused by vegetal material or pathogenic agents,
may facilitate the penetration of P. insidiosum in intestines. Another hypothesis is
the active penetration of the agent [84]. Reis Jr. and coworkers in 2003 reported
three cases of systemic pythiosis in equines through dissemination of P. insidiosum
1 Pythiosis 11

from chronic lesion in mammary glands, nasal cavity, and limbs. The pathogen was
detected in the liver and lungs by immunohistochemistry and molecular methods
[86]. Nasal pythiosis was also reported in two horses from semiarid region of Brazil.
Both animals showed swelling in the rhinofacial region with a serosanguineous
nasal discharge. The surface of granuloma had a yellow-gray granular aspect and
cavitations of different sizes containing masses of necrotic tissue, “kunkers.” One of
the animals had dissemination of the disease to lungs [25]. Bone lesions have also
been described in horses and are located mainly in limbs, probably by dissemination
or contiguity of the pathogen from chronic subcutaneous lesions. Occasionally,
equine pythiosis has also been reported affecting ligaments and tendons of limbs,
joints, and bones, resulting in edema of the affected limb and laminitis [87].
Figure 1.6 shows some clinical aspects of equine pythiosis in Brazil. Pythiosis in
dogs may be observed in two presentations: gastrointestinal and cutaneous/subcuta-
neous. The gastrointestinal form is most prevalent, and frequently, the diagnosis is
only postmortem [36, 40]. Dogs become infected by drinking water, in lagoons or
rivers, contaminated with zoospores. The main clinical sign is chronic anorexia,
weight loss, vomiting, bloody diarrhea, and the presence of a firm nodular mass on
the stomach or intestine that is easily palpable on physical examination. Besides the
stomach and intestines, lesions in the oropharynx and cranial portion of the esopha-
gus and colon infection with metastasis to the prostate have also been reported in
dogs, resulting in prostatic hypertrophy and tenesmus [88]. Cutaneous/subcutane-
ous lesions in dogs may be found as granulomatous and ulcerated wounds with
reactive and irregular borders in limbs and the ventral region of the neck, face,
perineum, and thorax, as well as regional lymphadenopathy [37, 40, 89]. Other
anatomical sites are the dorsal lumbar and tail base region or lumbosacral region
[39]. Normally, dogs with cutaneous lesions in the lumbosacral region have a previ-
ous history of flea allergy dermatitis (FAD) that represents the entrance of zoo-
spores into injured skin while these dogs swim in lagoons or rivers [37, 39, 42]. A
rare and unique condition in which intestinal and cutaneous pythiosis occurred
simultaneously in a dog was reported by Pereira et al. (2010) in Brazil [40]. The
animal had an ulcerative lesion in the right thoracic region for 12 months of unre-
sponsiveness to antifungal therapy. Two months prior to death and concurrent with
skin lesion, the dog became anorexic with frequent vomiting and bloody stools.
During necropsy, it was observed that the large intestine contained two lesions that
caused luminal narrowing [40]. Coinfection with pythiosis in dog was reported by
Connolly et al. (2012) in a male dog from the United States presenting anorexia,
weight loss, and vomiting for 1 month. Prognosis was considered bad and the dog
was euthanized [90]. During necropsy, the stomach and duodenum were found to be
diffusely dark red with marked thickenings. Further gastric lymph nodes were found
to be enlarged. The lungs of this animal showed some granulomatous lesions, and
histopathology revealed the presence of yeasts that were identified as Blastomyces
dermatitidis by immunohistochemistry and serology [90]. There is also a report of
a primary pulmonary pythiosis in a dog, which presented enlarged cervical lymph
node and nonproductive cough, which was unresponsive to antibiotic therapy.
Pulmonary auscultation revealed harsh lung sounds more prominent in the right
12 S. de Moraes Gimenes Bosco et al.

Fig. 1.6 Clinical manifestations of equine pythiosis in Brazil. (a) Granulomatous lesion in the
anterior left limb showing large edema in the scapular region. (b) Same animal exposed in (a)
presenting blood on the lips due to biting the lesion in an attempt to relieve the itching. (c)
Granulation tissue and exudation of serosanguinolent viscous liquid. (d) Granulomatous lesion
sectioned evidencing several “kunkers” (arrow). “Copyright of Gen National Publishing Group
(Rio de Janeiro, Brazil), Book: DoençasInfecciosasemanimais de Produção e Companhia, Chapter
of Pitiose (page 951) reprinted with permission”

hemithorax. The dog had no history of cutaneous or intestinal pythiosis [91].

Figure 1.7 illustrates clinical aspect of intestinal (Fig. 1.7a) and cutaneous/subcuta-
neous (Fig. 1.7b) lesions in dogs from Brazil.
Feline pythiosis has rarely been reported in literature, and the cases are restricted
mainly to the retrobulbar, nasal, and intestinal lesions [44, 92]. In the first report on
feline pythiosis, protrusion of the right nictitating membrane with conjunctivitis,
soft swelling on the hard palate caudal to the last molar tooth on the right, mild
respiratory stridor, and bilateral submandibular lymphadenopathy were observed
[92]. Two other cats developed intestinal obstruction, and clinical presentations
1 Pythiosis 13

Fig. 1.7 Clinical manifestations of canine pythiosis in Brazil. (a) Intestinal pythiosis in a dog of
Teckel breed. Note the swelling of the perianal region, with edema and exposure of the mucosa of
the rectum. (b) Cutaneous/subcutaneous pythiosis in dog of German shepherd breed. Note ulcer-
ated lesion with necrotic areas in the lumbosacral region. “Copyright of Gen National Publishing
Group (Rio de Janeiro, Brazil), Book: Doenças Infecciosas Em Animais de Produção e Companhia,
Chapter of Pitiose (page 952), reprinted with permission”

were anorexia and vomiting [44]. Fortin and coworkers in 2017 reported an unusual
presentation of pythiosis in oral cavity in a cat which had multilobulated, sublin-
gual mass since 3 months [45]. Nondomestic felids, such as jaguar (Panthera onca)
and Bengal tiger (Panthera tigris tigris), have been reported with pulmonary and
cutaneous pythiosis, respectively. The jaguar presented dyspnea and leukocytosis
which was unresponsive to antibacterial therapy. By an exploratory thoracotomy, it
was observed that multilobular masses with extensive fibrosis and numerous case-
onecrotic foci were present in the left lung, which were removed and submitted to
immunohistochemistry, confirming the diagnosis of pythiosis [58]. The Bengal
tiger presented vomiting, diarrhea, and weight loss. Radiographic examination
revealed the presence of an abdominal mass, which was removed during necropsy
and was found to be presumptive for pythiosis. The diagnosis was confirmed by
immunoblotting [57].
Among ruminants, bovine is the most affected species. Gabriel et al. (2008)
described an outbreak in Pantanal region of Brazil in which 76 bovines were
affected, and the animals showed some multifocal, nodular, and ulcerated lesions,
lacking the presence of “kunkers,” in the medial and lateral portions of the ante-
rior and posterior limbs [49]. In this outbreak, a spontaneous healing of lesions
was observed which reinforces the aspect of resistance of bovines to pythiosis
[47]. Two other outbreaks of pythiosis have also been reported in sheep in the
semiarid northeastern region of Brazil. The main clinical signs were local swell-
ings with ulcerative lesions in the limbs, ventral abdomen, and prescapular
regions. Limb ulcerated lesions were dry or wet and had a dark red or brown to
black surface. Three sheep were necropsied, and two of them revealed dissemi-
nation to lungs, several multifocal nodules. One showed dissemination to pres-
capular lymph node, and another animal displayed cutaneous lesion that extended
to the sesamoid bone [52, 53]. Two cases reported of gastroenteric pythiosis in
14 S. de Moraes Gimenes Bosco et al.

lambs from different farms in northeast Brazil. One animal showed food regurgi-
tation, lethargy, and anorexia and died 5 days after the first symptoms. The sec-
ond lamb showed no clinical sign of gastrointestinal disorders before death. Both
lambs, at necropsy, showed ulceration, covered by yellowish caseous granular
exudate, in the mucosa of the esophagus, reticulum, rumen, omasum, and aboma-
sum. Adhesions were observed between the serosa of the forestomach and
abomasum to the liver and diaphragm [53]. Pythiosis has been reported in one
goat that presented lameness and weight loss associated with an extensive, ulcer-
ative, exudative, and pruriginous cutaneous lesion in the metatarsal-phalangeal
region of the left hind limb with 1 month of evolution. The animal was clinically
cured after two weeks of surgery [51].
P. insidiosum also causes pythiosis in humans [19, 93, 94]. The disease in
humans has been reported mostly from Thailand [75], although some cases
have been diagnosed in other countries as well [6, 19, 64]. Unlike the clinical
features observed in the animals, human patients with pythiosis usually present
with symptoms and signs associated with the P. insidiosum infection of eye
(so-called ocular pythiosis) and arterial tissue of the upper or lower extremities
(so-called vascular pythiosis) [19, 93]. Patients with the ocular infection seek
for medical care due to the presence of corneal ulcer, keratitis, ocular pain,
conjunctivitis, impaired visual acuity, tissue swelling, and hypopyon [75, 93].
Patients with the vascular infection seek for medical attention because they
suffer from intermittent claudication or gangrenous ulcer of an arm or a leg
(due to arterial insufficiency), alongside with some other clinical features, such
as fever, itching, cellulitis, tissue swelling, unpalpable arterial pulse, and groin
or abdominal mass [75, 94]. Average duration of the clinical symptoms of the
patients with vascular pythiosis from first notice to seeking medical care (~2
months) is markedly longer than that of patients with ocular pythiosis (~2
weeks) [75]. This can be attributed to the eye being a highly concerned organ,
and ocular tissue is an immune privilege site, which could promote the infec-
tion caused by P. insidiosum.
The P. insidiosum infection of other organs is relatively rare, compared to the
ocular and vascular infections. Infection of the gastrointestinal tract has been
reported in one Thai patient who presented with upper gastrointestinal bleeding
and bloody mucous stool [75]. Seven reported cases suffered from the P. insidio-
sum infection of the head and neck region [95]. Their clinical presentations (i.e.,
severe headache, cellulitis, sinusitis, facial palsy, toothache, and seizure) are
associated with internal and external carotid arteritis and inflammation of head
and neck soft tissues along with brain abscess. Although the skin is a common
site of pythiosis in animals (i.e., horses, dogs, cattle, sheep, and goats), only
some human patients had the P. insidiosum infection of cutaneous/subcutaneous
tissues. These patients presented with prolonged (up to several months) painful
subcutaneous nodule and ulcer, or with acute onset (up to several days) of cel-
lulitis, on the arm or leg [75].
In general, human pythiosis is commonly observed in patients aged 20–60 years
and male workers with an agriculture-related occupation (i.e., farmer and
Other documents randomly have
different content
kerken scholen.

Daar vonden groot en klein een vereenigingspunt en ze rustten er

uit van de moeiten en zorgen des levens en er omheen, onder de
groene zoden, sliepen de betreurde vrienden en verwanten hun
laatsten slaap. Vijanden verbroederden zich met elkander binnen
deze stille muren, waar eeuw aan eeuw geleerd werd dat de Liefde
de meester is.

Het streven naar orde, reinheid en een betere toekomst; de drang

des harten om lief te hebben en goed te doen, werd zoo
gemeenschappelijk goed.

Menigeen is in den loop der eeuwen over zoo'n kerkpad

voortgegaan met vluggen, vroolijken tred, in zijn beste pak, met een
bloem of veer op den hoed, als ging hij ten feest; menig ander
schreed er over voort in rouwkleederen, langzaam, zielsbedroefd of
ongeneeslijk ziek.

Als ze hun geschiedenissen konden vertellen, die eeuwenoude

paden en gebouwen, zou het overwaard zijn er naar te luisteren.

Maar die zijn weggewaaid met den wind. Slechts de zon, de maan
en de sterren kunnen ze weten, want die hebben alle geslachten
voorgelicht op de levensreis, zoo te nacht als bij dag. Doch keeren
we terug tot de geschiedenis van Steven de Laat.

Steven ging nog een geruimen tijd op zijn sluipende manier voort.
Het was duidelijk, dat hij zich hier op deze eenzame plek alles
behalve veilig achtte. Hij begreep dat een enkel schot voldoende
was om zijn hond te dooden en dan zou hij niet alleen hier, doch op
al zijn verdere tochten alleen staan. En de jachtopziener van
Heiterloo was in de heele streek bekend als een ruw persoon, die
voor geen klein gerucht vervaard was. Vroeger was hij een gevreesd
wildstrooper geweest en dus met de kunstgrepen van dit vak
uitstekend op de hoogte. Juist om die reden had men hem voor deze
betrekking gekozen.
 Terwijl Steven over een en ander liep te peinzen, schrikte hij
eensklaps op. Fannie toch kwam plotseling uit het hout loopen en
sprong tegen hem op, terwijl hij een kwaadaardig gebrom liet
hooren.

De strooper wierp nu snel de twee gevangen fazanten onder de

dichte takken van een paar dwergdennen en vervolgde toen
schijnbaar bedaard zijn wandeling, terwijl hij zacht zeide: "Hier
blijven, Fannie!"

De hond bleef nu vlak achter hem loopen.

Dicht bij werden nu plotseling de takken als door een sterken

rukwind bewogen. Een stoere kerel sprong onverhoeds uit het
donker bosch te voorschijn. "Ha!" riep hij, "snap ik jou daar dan toch
eindelijk!" En hij vatte Steven vrij onzacht bij den schouder.

Maar op 't zelfde oogenblik vloog Fannie hem als een wolf naar de
keel.

"Help! help! ik word vermoord!" kermde de jachtopziener, — want

deze was het.

"Fannie, hier!" gebood Steven.

Het trouwe dier gehoorzaamde terstond. Het ging voor zijn meester
staan en bleef den aanrander nijdig grommend met een
kwaadaardig geknipoog aanzien.

"Blijf daar staan, als je leven je lief is en houd vooral jouw handen
thuis," vermaande Steven. "En," — dus ging hij voort, "vertel mij
eens, waarom je mij hier op dit publiek pad, waar iedereen op elk uur
van den dag of in den nacht vrij mag loopen, zoo hardhandig hebt bij
den schouder gepakt?"

"Heb je nu je hond vast?" vroeg de jachtopziener bevend.

 "Welneen, maar dat is ook niet noodig."

"Ben je daar wel zoo heel zeker van?"

"Ja."

"Maar hij bromt toch zoo nijdig."

"Ja, hij houdt jou in de gaten! Maar zeg: waarom heb je mij zoo
brutaal aangerand?"

"Dat is mijn plicht. Je weet drommels goed, dat je hier geen

strikken mag zetten!"

"Doe ik dat dan?"

"Je weet zelf wel, dat je dat doet en 't ook al lang gedaan hebt.
Geef af het wild, dat je vannacht weer gevangen hebt!"

"Houd je bedaard!" zei Steven weer. "En zorg er voor, dat je geen
hand naar mij uitsteekt!"

De jachtopziener zag angstig naar 't ruige beest. Het lette scherp
op al zijn bewegingen en stond blijkbaar gereed om zich bij de
minste aanleiding weer op hem te werpen. 't Scheen hem in de
donkerheid veel grooter en gevaarlijker dan 't in werkelijkheid was.
Hoe gaarne hij ook door overmacht of dreigementen Steven tot een
bekentenis zou hebben gedwongen, iets wat hem bij andere
wildstroopers meer dan eens gelukt was, hij begreep nu maar al te
goed dat dit jonge mensch door middel van zijn hond hem volkomen
in de macht had.

"We zullen voor deze keer de zaak "blauw-blauw" laten, maar

neem jou in 't vervolg in acht!" zei hij schor, wendde zich om en
haastte zich weg.

Ook Steven vervolgde nu zijn tocht, maar stuurde oogenblikkelijk

den hond weer 't hout in.
 Hij keek nog eens achter zich om en zag nu, dat de ander 't zelfde
deed en zijn geweer tot schieten gereed hield.

"Ha zoo! wou je den hond doodschieten?" mompelde Steven. "Dat

zal je dezen keer eens niet lukken: in 't hout kun je hem niet onder
schot krijgen!"

Schijnbaar was hij heel kalm. Maar in werkelijkheid had het

voorgevallene hem geducht doen ontstellen.

Toen dan ook de jachtopziener voor goed uit het gezicht was, riep
hij Fannie weer tot zich en liet hem verder weer achter zich aan
loopen.

XVIII.
Een Paardenspel.

De komst van een paardenspel op zulk een klein plaatsje was in

dien tijd nog een veel grooter bijzonderheid, dan dit in onze dagen 't
geval zou zijn.

Een landbouwer stelt over 't algemeen 't grootste belang in

paarden.
 En in 't circus, dat er verwacht werd, zouden die dieren optreden en
hoogst zeldzame toeren verrichten.

Op verschillende plaatsen waren verbazend groote programma's

aangeplakt, helgeel, met kolossale zware letters bedrukt.

Dat programma was een heel merkwaardig stuk. Het vermeldde,

dat er kunstrijders en rijdsters van den eersten rang nooit geziene,
allerwonderbaarlijkste blijken zouden geven van hun vaardigheid in
de hoogere rijkunst; proeven, die hun de gunst verzekerd hadden
van de machtigste potentaten en van alle mogelijke volken der aarde
en hun den titel hadden doen verwerven van "Professeur in de aller-
opperste rijkunst" of iets dergelijks.

En de dieren zouden in 't minst niet voor die wondermenschen

onderdoen, maar allermerkwaardigste proeven van verstand en
kunstvaardigheid geven.

't Was haast ongeloofelijk!

De tent, waarin deze verwonderlijke voorstellingen zouden

gegeven worden, werd opgeslagen op een stuk tuingrond, achter de
schuur van de dorpsherberg.

Twee avonden achtereen zou de voorstelling plaats hebben.

Dat bouwen van 't circus was op zich zelf al een feest voor de
dorpsjeugd. Zelfs de kruidenier Verbeek en nog eenige andere
burgers, die overvloed van leegen tijd hadden en voor wie een
weinig afwisseling hoogst welkom was, stonden belangstellend toe
te zien.

De jongeluitjes hielpen wakker mee. Op die wijze verrees als door

een tooverslag de reusachtige tent, met grijs doek overspannen, ter
plaatse waar 't vorig jaar de mangelwortels van den herbergier
hadden staan groeien en dat over weinig dagen zou worden
omgespit, om er dusgenaamde snij- of staakboonen op te
verbouwen.
 Welk een wisseling van tooneel!

En dat in zoo'n korten tijd!

Het Ninivé der Ouden, die groote, prachtige wereldstad, de zetel

der machtige koningen van Assyrië, was voorbestemd om in den
loop der eeuwen te veranderen in "een woning der draken".

En de zonen en dochteren van 't "aloude Volk" trekken reeds sinds

verscheiden eeuwen ter bedevaart naar 't Oosten, om te treuren op
de bouwvallen van 't onvergetelijk Jeruzalem.

De jeugd leest er van, maar begrijpt de diepe beteekenis er van

niet. Eenige minuten zijn al voldoende, om hun dit alles te doen
vergeten voor tol, hoepel en springtouw.

Maar hier was 't een gansch andere zaak. Hier verrees voor aller
oog op een stuk gewonen tuingrond een tempel, aan de kunst
gewijd.

Aan den opbouw er van werkten ze naar hun vermogen mee. Als
ze dien over eenige dagen weer even snel zien sloopen en de spade
van den daglooner Teunissen zelfs de laatste sporen van zijn
bestaan zal doen verdwijnen, wordt het ons jong, levenslustig volkje
voor een wijl bang om 't hart en ze leeren plotseling den diepen zin
verstaan van de versregels:

"Ieder woelt hier om verand'ring

En betreurt ze dag aan dag;
Hunkert naar hetgeen hij zien zal;
Wenscht terug 't geen hij eens zag."

Maar zoover is het nu nog niet gekomen.

De daglooner moet zijn tijd afwachten.

De tent staat daar nu opgericht; ze is wijd en zijd te zien en neemt

door haar reusachtigen omvang den halven groentetuin in beslag.
 Zoo iets is hier nog nooit vertoond.

Zie! Nauwelijks is de avond gevallen, of het stille dorp weergalmt

van een schetterende muziek en bij den donkerrooden gloed van
flambouwen doen nu de feestelijk opgesmukte of liever bont
opgetakelde kunstrijders en rijdsters, gezeten op feestelijk versierde
paarden, een optocht over het dorpsplein en een kunstenmaker, —
op 't programma heet hij clown, — met afzichtelijk beschilderd
gelaat, houdt met schorre stem een toespraak, waarin Hollandsch en
Duitsch allerkomiekst zijn dooreen gemengd. Maar niettemin heeft
onze redenaar een aandachtig gehoor, want de wonderen, waarvan
hij gewaagt, zullen zoo straks werkelijk aan "'t geachte publiek"
vertoond worden, iets wat bij verreweg de meeste wonderverhalen
niet het geval is.

Zoo begaf zich de stoet, voorafgegaan door een open rijtuig,

waarin de muzikanten zaten, in feestelijken optocht door 't dorp.

En de muzikanten bliezen, als wilden ze hun wangen te bersten

blazen en de tamboer sloeg op een verbazend groote turksche trom,
dat het zoo'n aard had en de jongeluitjes zongen, dat hun gezicht er
rood en hun keel er schor van werd.

En de optocht werd hoe langer hoe grooter en luidruchtiger,

naarmate hij verder kwam, want van alle kanten, over alle wegen en
paden kwamen in bonte groepen de bewoners der streek en zelfs
die van naburige plaatsen vlug naderen. Ze waren in hun beste pak
uitgedost en hun vroolijk gepraat en gelach was op een afstand te
hooren.

Toen de stoet weer bij 't circus aankwam, was hij door een dichte
menigte omstuwd.

Hier werd halt gehouden.

Hij, die "de baas van 't spul" was, nam nu in hoogst eigen-
persoonlijkheid het woord.
 Zijn houding was echt-koninklijk.

Zijn gebaren waren breed en indrukwekkend.

Jammer was 't daarom, dat ook hij erg schor was en er een taal op
zijn eigen hand op nahield.

Niettemin was de toejuiching, die op zijn toespraak volgde,

uitbundig.

Geen wonder ook: hij verzekerde "'t geachte publiek", dat de

voorstelling precies om zeven uur beginnen zou en dat ze alle
voorstellingen van dien aard, die ooit gegeven waren, in alle
opzichten zeer ver zou overtreffen.

Toen werden de paarden weer in den stal der schuur van 't
dorpslogement gebracht en de lieden, die van buiten gekomen
waren, verdrongen zich in de gelagkamer en vulden zelfs de
naburige vertrekken, om zich door 't gebruik van "een hartsterking"
voor te bereiden op de dingen, die komen zouden.

Het was kwartier voor zeven, toen één der dames van "'t spul",
zeer licht gekleed, met een kleurigen mantel los om 't slanke lichaam
geslagen, met vlugge hand het tentdoek bij den ingang opende en
gelegenheid gaf om een kaart te koopen en binnen te gaan.

De wachtende schare stond in 't donker en zij stond in 't volle licht,
dat door één der lampen werd uitgestraald. Zóó leek ze den
eenvoudigen landbewoners een hoogst bekoorlijk wezen. Wie nog
weifelden tusschen 't Circus, de Spaarbank of iets anders, werden
door haar verschijning oogenblikkelijk tot het koopen van een kaartje
gedrongen.

En zoo raakte in weinig tijd de ruimte daar binnen met

toeschouwers opgevuld. Die helder verlichte ruimte vol feestelijk
opgetooide menschengroepen leverde voor allen een zeer
ongewoon en bij uitstek feestelijk schouwspel op.

Buiten was 't nu donker en vrij koud; hier daarentegen was het
licht, warm en uiterst gezellig.

Jongens en meisjes, mannen en vrouwen, voelden zich hier in

elkanders gezelschap zoo tevreden en gelukkig: ze waanden zich in
een tooverwereld verplaatst.

De bodem van 't circus was met zaagsel en wit zand dik bestrooid.

Pas had de klok zeven geslagen, of daar had men 't lieve leven
gaande! De trom begon te roffelen; de muzikanten deden weer hun
horens schallen en een paar kunstenmakers kwamen, op de gewone
manier uitgedost, met komieke deftigheid elk van een
tegenovergestelden kant het circus met een echten pauwentred
binnen stappen. Ze schenen elkaar niet op te merken, buitelden
eenige malen over 't hoofd, keken toen, aldoor achteruit loopend,
naar de toeschouwers en toonden zich over de aanwezigheid van
zulk een menigte menschen uiterst verrast en verbaasd. Op die
wijze kwamen ze, steeds achteruit loopend, zoo hevig met elkander
in botsing, dat ze met een plof neervielen, op hun rug heen en weer
rolden en allererbarmelijkst schreeuwden en huilden, alsof ze zich
heel erg bezeerd hadden. De toeschouwers, groot en klein, moesten
't uitschateren, omdat twee zulke groote kerels zich zoo kinderachtig
aanstelden. 't Geval werd nog grappiger toen de twee hansworsten,
na met huilend gebrul te zijn overeind gekrabbeld, plotseling als dol
op elkander toevlogen en elkaar op een half dozijn luid klinkende
oorvegen trakteerden, waarna ze 't hoofd met beide handen
omvatten en weer in een allerjammerlijkst gehuil uitbarstten.

't Uitbundig geschater, dat hiervan 't gevolg was, verstomde echter
oogenblikkelijk, want één der kunstrijders, slank en lenig, kwam op
een schimmel 't circus binnendraven. Eerst reed hij stapvoets den
kring rond en beantwoordde de toejuichingen, waarmee hij
verwelkomd werd, door heel deftig naar alle kanten buigend, het
"geëerde publiek" te groeten. Toen reed hij in galop en vervolgens in
een wilden ren rond, en ondertusschen stond hij heel bedaard op
den rug van zijn schimmel gymnastische toeren te maken, over zijn
hoofd te buitelen, door hoepels te springen en dergelijke meer. Boer
Reinders, een liefhebber van paarden, verzekerde zijn vrouw dan
ook, dat hij zoo iets nooit te voren gezien had en boer Scholte, die
ook voor deze gelegenheid was overgekomen, was een en al
verbazing. Hij knikte herhaaldelijk goedkeurend met het hoofd en
mompelde telkens weer: "Je zou zeggen: hoe is zoo iets nu
mogelijk!"

Ook Steven bevond zich onder de toeschouwers.

Hij was een en al bewondering.

Dat was eerst een bekoorlijk leven!

Aldoor reizen en trekken; de bewondering van allen inoogsten en

veel geld verdienen op den koop toe!

Hoe benijdde hij die "clowns"!

Immers: kon hij niet, even goed als zij, verscheidene malen
achtereen over zijn hoofd buitelen?

Konden hij en Fannie geen kunsten vertoonen, die veel aardiger

waren dan alles, wat die twee beschilderde grappenmakers ten
beste gaven?

Zelfs in de stad was hij immers bewonderd en toegejuicht! Maar

Fannie begon geducht oud en stijf te worden: dat was erg jammer!

"Toch lijdt het geen twijfel," dacht Steven verder, "of ik zou even
goed, zoo niet beter, voor clown geschikt zijn dan de twee, die daar
telkens zoo uitbundig worden toegejuicht."

De kunstrijder poosde even en één der clowns nam nu de

gelegenheid waar om met dit heerschap een gesprek te beginnen.
Met zijn schorre, huilerige stem riep hij:
 "Mijnheer de directeur, mag ik ook eens rijden?"

Maar deze antwoordde uit de hoogte:

"Och, clown, wat is dat nu voor gekheid? Je kunt immers

heelemaal niet rijden!"

De potsenmaker liet zich echter zóó maar niet afschepen; hij

verzocht dringend:

"Och toe, meneer de directeur, laat me 't maar eens probeeren!"

"Je zult armen en beenen breken, clown!" waarschuwde de

kunstrijder.

"Dat is voor mijn verantwoording, mijnheer de directeur!"

"In dat geval kun je mijnentwege jou gang gaan!"

De ruiter wipte van 't paard en reikte den clown de leidsels over.

"Och toe, help me even een handje!" verzocht deze. "'t Is zoo'n toer
om er alleen op te komen!"

"Kom aan! Opgepast dan! Huup-la!" zei de ruiter. Hij gaf daarop zijn
makker een duw, zoodat deze over 't paard heenvloog en met een
smak aan den anderen kant neerplofte.

Het paard bleef onder die bedrijven tot aller verwondering staan als
een paal.

De toeschouwers hieven een schaterlach aan; maar het luidst

lachte Steven. Het bleek nu immers duidelijk, dat zoo'n potsenmaker
niets anders kon doen, dan 't publiek door zijn zotte kluchten
vermaken.

De clown gaf het echter niet op. En zie! een volgende poging om 't
makke ros te bestijgen, gelukte boven verwachting.
 Ja, daar zat hij er op! Maar hoe? Met zijn rug naar den kop van 't
paard gekeerd! Dat scheen hij echter volstrekt niet te merken;
althans: hij trok het geduldige beest aan den staart en riep: "Maar
directeur, dat paard heeft in 't geheel geen kop! Hoe gek toch!"

Algemeen geschater en gejuich van "'t geachte publiek", waaronder

vooral van Steven.

Niets was voorzeker gemakkelijker, dan voor clown te spelen.

Doch zie! daar doet eensklaps onze potsenmaker een stouten

sprong en zit in eens behoorlijk op 't paard, dat nu met hem
voortdraaft. Hij buitelt op den rug van 't dier over zijn hoofd, alsof dit
dagelijksch werk voor hem ware en verricht minstens even sterke
toeren, als "meneer de directeur" zelf.

Nu begon Steven tot zijn groote teleurstelling te begrijpen, dat een

clown op zijn beurt ook kunstrijder is en dat hij, Steven, daartoe niet
alleen de vereischte bekwaamheden mist, maar bovendien te
ongeoefend en te oud is, om 't ooit zoover te kunnen brengen.

En och! hij had zoo gehoopt, zich bij deze menschen te kunnen
aansluiten en bij hen niet alleen een werkkring maar zelfs een
prachtige toekomst te zullen vinden.

Nu begonnen ook bij afwisseling "de dames van 't spul" blijken van
hun kunstvaardigheid te geven.

Vlug, lenig en slank, veel meer dan de gewone boerenvrouwen en

meisjes, in een zwevend gewaad, dat armen en beenen volkomen
vrij liet en schitterde, als 't ware met flonkerende diamanten bezaaid,
zweefden ze op het paard voorbij als lichte, bovennatuurlijke wezens
uit het een of ander tooversprookje. Ze sprongen door hoog
opgehouden hoepels, zoo licht en bevallig alsof haar lichaam geen
het minste gewicht had. Dus beschreven ze als 't ware schitterende
tooverkringen, terwijl de muziek lustige danswijzen speelde en de
toeschouwers telkens weer losbarsten in daverende toejuichingen
en handgeklap.
 Op die manier vloog de avond om. Een tweede avond volgde en
toen — was 't uit.

XIX.
Een crisis.

Toen Steven eenige dagen later tegen den avond nog eens de
plaats bezocht; waar de tent gestaan had, was de daglooner
Teunissen al bezig met er den grond om te spitten en in gereedheid
te brengen voor 't poten van de staak- of snijboonen.

Mismoedig keerde hij terug naar de straat, waar de dorpsjeugd zich

vermaakte met eenige bonte lappen en kleurige linten, welke door
de kunstenaars waren achtergelaten.

Steven doolde dien avond nog laat door 't dorp en den omtrek
rond. Hij had rust noch duur. Het leven, dat hem vroeger zoo
bekoorlijk had geschenen, had nu alle aantrekkelijkheid voor hem
verloren.

Toen hij voorbij de woning van den nachtwacht ging, herinnerde hij
zich zijn laatste gesprek met zijn vriendin Tonia. Evenals gewoonlijk
was ze ook nu vriendelijk jegens hem geweest, maar hij had een
droeven trek op haar lief gelaat bespeurd en ze had hem zeer
ernstig onder 't oog gebracht, dat hij den kostbaren tijd met
straatslijpen verkwistte, terwijl zijn goede vader zijn hulp zoozeer
behoefde.

Uit haar geheele gedrag jegens hem was hem duidelijk gebleken,
dat ze in de toekomst al heel weinig van hem hoopte. Dit had hem te
meer gegriefd, daar hij wist dat de zoon van den smid, een
algemeen geacht, werkzaam jongmensch, haar tot vrouw wenschte.

Beter dan ooit te voren begreep hij nu, dat zijn leven op mislukking
zou uitloopen.

Al voortgaande over de stille, donkere straat, raakte hij ten laatste

erg vermoeid. Hij huiverde en rilde en voelde zich doodziek. Zijn
hoofd gloeide en klopte.

Zoo bereikte hij weer het ouderlijk huis. Hij drukte 't hoofd tegen de
koude steenen om 't zoo te verkoelen. Toen werd hij zóó duizelig,
dat hij met de hand tastte naar eenig voorwerp om zich aan vast te
houden. Doch hij vond geen houvast en viel schavend langs den
muur. Daar lag hij, als dood.

Zijn verhit brein was intusschen werkzamer dan ooit.

In zijn koortsachtige droomen werd het v e r l e d e n weer

h e d e n . Hij bevond zich weer in de vriendelijke, gezellige,
ouderlijke woning. Zijn moeder was er weer, vroolijk, vol hoop en
goeden moed. Het speenvarkentje en Bles, ja alles was er weer,
zooals het geweest was in vroeger, gelukkiger tijden. Zelfs de oude
moeder Teunissen, die hem achter haar rokken verborgen had, als
hij niet naar school wilde, was in 't vertrek aanwezig. Ofschoon ze al
jaren geleden gestorven en 't kleinkind, dat ze zoo vaak in slaap
gewiegd en gezongen had, nu al bezig was om een handwerk te
leeren, — ze was er weer en wiegde ouder gewoonte datzelfde
kleinkind, terwijl ze zong, gelijk ze vroeger deed:
 "Suja, suja kindjen!
Hoe ben je dan zoo stout?
Heb je pijn in 't buikjen,
Of zijn je voetjes koud?
Prikt je hier of daar een speld?
Is er een bandje, dat je knelt?
We zullen een vuurtje stoken;
We zullen een papje koken.
't Wiegjen dat gaat: tik-tak!
Voor den kleinen dikzak."

Steven gevoelde zich, ondanks zijn doodelijke matheid, gelukkig.

In zijn droomen toch genoot hij weer al de zelfopofferende liefde

van zijn vervlogen jeugd. Nachtegalen zongen hem weer in slaap,
als in zijn prille jeugd; de lucht was verkwikkend warm en
bezwangerd met den heerlijken geur van het klaverveld en de rozen,
van de vlier, den meidoorn en de kamperfoelie. Velden, weiden,
boomen en bosschen waren mooi groen; ze waren met
dauwdroppels overdekt, die schitterden in 't avondlicht als
fonkelende juweelen. De boschduiven koerden en de koekoek riep.

Hij vond zich opgenomen in den kring der schoone gelukkige

kinderen van 't kasteel Heiterloo; ze beminden hem als een broeder,
speelden met hem in den mooien tuin en genoten naar hartelust van
de heerlijke vruchten en zijn ouders stonden glimlachend, innig blij
toe te zien; ze verheugden zich in 't geluk van hun kind.

Wat later bevond hij zich in 't circus, onder de kunstrijders. Hij deed
ongeloofelijke toeren en werd door 't verbaasde publiek uitbundig
toegejuicht.

Maar een volgende maal spookten wilde droomen door zijn

ontsteld brein. In verbeelding bevond hij zich weer op 't schuttersveld
en schoot bij ongeluk den vader der arme Tonia dood. Hij hoorde
haar klagen en jammeren; hij zag hoe ze radeloos de handen wrong
en hij wenschte, dat de grond zich onder hem opende en zich weer
boven hem toesloot. Zijn vrienden stonden op eenigen afstand
verrast en verschrikt toe te zien; ze meden en schuwden hem en de
veldwachter trad op hem toe, deed hem de boeien aan en leidde
hem weg om hem in verzekerde bewaring te brengen.

Ook de avontuurlijke tochten met Dronken Hannes doorleefde hij in

verbeelding weer.

Eens verscheen hem in zijn koortsige droomen zijn goede vader,

gebogen onder een zwaar pak, waarmee hij de klanten wilde
bezoeken.

Hoe vermoeid en lusteloos zag die vroeger zoo krasse, moedige

man er nu uit!

Hoe langzaam vorderde hij en wat leunde hij zwaar op zijn stok!

Steven kon het niet aanzien, dat hij zich zoo moest inspannen en
poogde op te staan, bij hem te komen en 't pak van hem over te
nemen, doch dit was hem geheel onmogelijk. Het was hem juist zoo,
of hij door sterke armen werd vastgehouden.

Hij was plotseling zwaar ziek geworden en toen hij aan den hoek
der ouderlijke woning was neergestort, hadden zijn vader en Tonia,
die er 't huiswerk verrichtte, dit gehoord; ze waren ijlings
toegeschoten en hadden hem te bed gebracht.

Dag en nacht moest er bij hem gewaakt worden. Zijn toestand was
uiterst bedenkelijk en 't stond te vreezen, dat hij er nooit weer van
zou opkomen.
 XX.
Besluit.

Al stonden alle klokken in de wereld stil, toch bleef de tijd

ongestoord zijn gang gaan; zoowel op 't kleinste dorpje als in de
grootste wereldstad; zoowel in de poolstreken als onder den
evenaar.

Alles ontwikkelt zich langzaam en geleidelijk tot zijn volle kracht en

schoonheid. Dan gaat het weer kwijnen en sterven en plaats maken
voor iets anders.

Alles werkt.

De poolrivier, tot op de bodem toe bevroren, moge ook al

onbewegelijk schijnen, inderdaad wordt ze door de persing der
hooger gelegen ijsmassa's en eigen zwaarte langs de hellende
bedding voortgestuwd en in zee gedrongen, waar ze in den vorm
van ijsbergen haar reis in de wereld vervolgt.

Over 't v e r l e d e n heeft niemand macht. Alleen het h e d e n

levert ons een sport in de ladder, waarlangs we, al klimmend, vaak
met veel moeite, onze bestemming bereiken.

Hoe geheimzinnig eenzaam verheft zich daar in de stille streek,

met het groote, wildrijke bosch tot achtergrond het kasteel Heiterloo.

De paden die om 't kasteel en door 't bosch slingeren, zijn weer
netjes geharkt, evenals in vervlogen tijden, toen daarover de
schoone, levenslustige kinderen der adelijke bewoners in witte of wel
kleurige sierlijke kleedjes, "als door feeënhand geknipt", zweefden
en streefden.

Als die schoone, vroolijke jeugd hier nu verscheen, welk een

eigenaardig contrast zou ze vormen met de twee jongelieden in hun
eenvoudige kleederdracht, die hier zoo vertrouwelijk hand in hand
voortgaan.

Toch is ook hun Zondagspak heel netjes; 't getuigt van een goeden
smaak en zit hun als aan 't lijf gegoten.

't Zijn onze bekenden, Steven de Laat en Tonia van den

nachtwacht.

Steven is van zijn gevaarlijke ziekte gelukkig hersteld. Hij heeft nu

al gedurende twee jaren zijn vader in de nog steeds bloeiende zaak
bijgestaan en in den laatsten tijd het reizen daarvoor geheel op zich
genomen. Dat reizen gaat ook veel vlugger en gemakkelijker, dan in
zijn vaders jongen tijd; de meeste plaatsen kan hij per trein of tram
bereiken. Bovendien zijn tengevolge der nieuwe verkeersmiddelen,
in verband met de uitbreiding der politiemacht, de wegen overal in
ieder uur van den nacht te passeeren, zonder door roovers te
worden bemoeilijkt.

Sinds eenige weken zijn Steven en Tonia getrouwd. Nu doen ze

samen een uitstapje naar 't kasteel Heiterloo, dat voor Steven steeds
zulk een groote aantrekkingskracht heeft bezeten. De adelijke familie
vertoeft nog in 't buitenland en de tuinman, aan wien hij jaarlijks
zaden levert, gaf hem gaarne toestemming, om met zijn jonge vrouw
het schoone park te bezichtigen. Dat park, zoo keurig onderhouden,
is dan ook een bezoek overwaard. Een aantal groote goudkarpers
zwemmen troepsgewijs in de heldere vijvers. Waterleliën van
verschillende kleuren vertoonen zich boven de oppervlakte, waarin
perken met mooie zeldzame bloemen en sierheesters zich
spiegelen.
 Tonia, die nooit iets dergelijks zag, is één en al bewondering. Aan 't
einde van één der vijvers, tusschen zeldzame struiken, welks kleurig
loover blinkt in den zonneschijn, zijn twee groote ruiten aangebracht,
de eene van rood en de andere van blauw glas.

De jonge vrouw staart door de eerste ruit en ziet nu alles in rooden

schijn: het water, de bloemen, de struiken en boomen, de blauwe
lucht en de vluchtige wolkjes, die er hier en daar langs zweven. Van
verbazing slaat ze de handen samen. "Och, hoe verwonderlijk mooi
is hier alles!" zegt ze.

"Kijk nu eens door 't blauwe glas!" zegt haar man, blijde dat zijn
lieve vrouw zoo buitengewoon veel genot smaakt bij dit uitstapje.

Zij doet het en nu is alles mooi blauw.

Daar dicht bij op een hoogte staat een koepel, tot boven toe als
omlijst met bloeiende rozen. De lucht is vervuld van de geuren der
bloemen. In 't hoog geboomte daar achter zingen de vogels als om
strijd.

In dien koepel zetten ze zich op de bank neder en genieten van 't

bekoorlijk uitzicht. Dan gaan ze weer bewonderend voort over de
breede, kronkelende wandelpaden, door hooge sierheesters aan 't
gezicht onttrokken en na een bruggetje, over de gracht die de vijvers
verbindt, te zijn gepasseerd, opent zich rechts een lange wandeling,
met aan weerskanten een dichte haag van bloeiende rozen, die
boven hun hoofden een sierlijk gewelf van geurige bloemen vormen.

"Och, hoe heerlijk!" zegt de jonge vrouw.

"Het mooiste komt nog!" zegt haar man. "Kom, gaan we den
rozendoolhof eens zien!"

Ze treden er binnen en gaan bewonderend voort over de

kronkelende paden, die een kunstig geheel, een doolhof vormen,
waarin 't niet gemakkelijk is den weg te vinden. Maar hoe
genoegelijk is 't hier, om te dolen! De paden zijn er aan weerszijden
ingesloten door een dicht net van hooge rozenstruiken, die van
onder tot boven vol bloemen zitten. 't Is er een bloemenwereld, die
men meenen zou alleen in 't warm en zonnig Oosten te zullen
vinden.

Na eenig zoeken bereiken ze 't midden, waar, tusschen zeldzame

gewassen, rotswerken en leuke beeldengroepen te zien zijn. Aardige
dwergen staan er gereed om ter jacht te gaan; ze blazen op horens,
zijn met een of ander handwerk bezig of zitten rustig een pijp te
rooken. Een vos speelt er voor barbier en staat er heel deftig met
een ernstig gezicht een haas te scheren. Jonge hazen zitten er om
rond en kijken nieuwsgierig toe. Men vindt er konijnen, kippen met
een haan aan 't hoofd, kikvorschen en zoo al meer, alles in
natuurlijke grootte.

Op een bank zetten zij zich neer, arm in arm, gelukkig in elkanders
bezit.

De bloemen keeren hun kleurige kelken naar de zon; ze drinken als

't ware het reine licht en de koesterende warmte met volle teugen in.
De lucht is geheel vervuld met haar zoete geuren. 't Is, als ademde
men hier in een droomwereld.

Toen ons jeugdig paartje weer huiswaarts ging door de schoone,

stille streek, zoo gelukkig als menschen maar wezen kunnen,
breidde zich ook daarbuiten de wereld om hen heen uit in heerlijken
zonneschijn. De vogels zongen hun mooiste lied; bonte vlinders
zweefden rond en puurden geurigen nectar uit de bloemen, die als
met kwistige hand voor hun voeten waren gestrooid.

Nog eens zien ze om naar het eeuwenoud gebouw.

De windvaan op den toren wijst naar 't zoele Zuiden en schittert

hen tegen, als ware ze van een edel metaal gesmeed, "waar,
goudener dan goud, het goud geen proef bij houdt."
Welcome to our website – the ideal destination for book lovers and
knowledge seekers. With a mission to inspire endlessly, we offer a
vast collection of books, ranging from classic literary works to
specialized publications, self-development books, and children's
literature. Each book is a new journey of discovery, expanding
knowledge and enriching the soul of the reade

Our website is not just a platform for buying books, but a bridge
connecting readers to the timeless values of culture and wisdom. With
an elegant, user-friendly interface and an intelligent search system,
we are committed to providing a quick and convenient shopping
experience. Additionally, our special promotions and home delivery
services ensure that you save time and fully enjoy the joy of reading.

Let us accompany you on the journey of exploring knowledge and

personal growth!

textbookfull.com