Jak przechowujecie wspomnienia i pamiątki z wakacji lub ważnych wydarzeń z Waszego życia? Gromadzicie skrzętnie w czeluściach twardego dysku lub na dysku zewnętrznym? Wspomnienia macie zakopane głęboko w umyśle i raz na jakiś czas odtwarzacie przy okazji winka z przyjaciółmi lub romantycznego wieczoru z mężem? Mam tak samo, w jednym i drugim przypadku. Ale oprócz tego mam wywołane stosy zdjęć, miliony biletów wstępu, ulotek, pamiątek i spisane wspomnienia.
Kiedyś tworzyłam chronologiczne opowieści w albumach z kieszeniami na zdjęcia. Jednak co któreś zdjęcie wkładałam bilet z kina, ulotkę, bilet z muzeum lub kolorową kartkę, gdzie w kilku zdaniach streszczałam wydarzenia danego dnia, zabawne sytuacje lub jakieś istotne fakty.
Zbierając wspomnienia ze ślubu ta forma przestała mi odpowiadać. Chciałam zachować na pamiątkę nie tylko zdjęcia i słowa pozostawione przez gości podczas wesela na specjalnych kartkach, ale też wszystkie kartki ślubne. Tak powstał album grubości dwóch encyklopedii, a w nim tona makulatury i najwspanialszych na świecie życzeń.
Potem wyjechaliśmy w podróż poślubną na Kretę i choć minęły od niej prawie cztery lata do dziś nie wpisałam do albumu kilku rzeczy, które chcę tam wpisać. Mam też milion kolejnych, wywołanych zdjęć i kilka albumów do stworzenia, co zajmie mi kilkanaście wieczorów.
Jednak dziś chciałam się z Wami podzielić koncepcją, która pozwala na zebranie w jednym miejscu wszystkich płaskich pamiątek, coby się nie kurzyły w tonie pudełek.
Jak widzicie powyżej - jestem zbieraczem. Serwetka z piekarni, w której kupowaliśmy kanapki na śniadanie. Wizytówki z knajpek, w których zjedliśmy najsmaczniejsze posiłki, mapy i mapki, a nawet paragony - zostawiłam kilka greckich, bo pisane cyrylicą są kolejnym wspomnieniem z podróży. Mam też ulotki z informacji turystycznych i z wszystkich odwiedzonych przez nas miejsc. Bilety wstępu, lotnicze. To wszystko zbiera się na całokształt naszej podróży. Zakopane w pudełku mają tą samą wartość (czyli żadną ;)) jednak uporządkowane w albumie razem ze zdjęciami na pewno będą przypominały o najciekawszych faktach z wakacji.
Jak zrobić album pamiątkowy z wakacji?
Kup album (lub bazę jeśli jesteś bardzo ambitna i chcesz wyklejać sama każdą stronę innym papierem). Ja kupiłam album z 50 kartkami w promocyjnej cenie podczas wakacji w Kotlinie Kłodzkiej. Wzór na okładce mi nie odpowiada, przemaluję album farbą (zwykłą akrylową z budowlanego, zrobiłam tak kilka lat temu, do dziś się trzyma) i delikatnie ozdobię stosownym napisem.
Grubość albumu dostosuj do ilości zdjęć. Ostatnio kupiłam przez Internet kolejny album, który miał 50 stron, a nie 50 kartek. Mój błąd. Niestety nie zmieszczę w nim zdjęć z wakacji, ale będzie w sam raz jako kronika naszych geocachingowych poszukiwań.
Przed Tobą nudny etap - rozplanuj wszystko (lub idź na żywioł). Policz ilość wywołanych zdjęć i przelicz ile powinno ich być na stronie. Ułóż chronologicznie. Ja rozrysowałam strony albumu na brudno (kratki poniżej) i na każdej wpisałam numery zdjęć oraz dopasowałam chronologicznie pamiątki - ulotki, bilety itd., aby wszystko się zmieściło.
Wklejaj różnie, prosto i krzywo, w kolumnie, po skosie. Nie pozwól, by cały album wyglądał tak samo. Dodawaj opisy, nie przejmuj się, że będzie krzywo lub, że masz brzydki charakter pisma. Rozczytujesz siebie? I o to chodzi! Pamiętaj, że tworzysz pamiątkę dla siebie, nie dla innych.
Wyżyj się artystycznie! Masz ochotę przerysować kawałek mapy i zaznaczyć skąd dokąd przeszliście?! Zrób to. Trzymaj się na stronie jednej kolorystyki tak jak zrobiłam to ja, a stworzysz spójną całość. Lub... poszalej z kolorami, zrób z albumu jednorożca wymiotującego tęczą (coś ze mną nie tak, bo to ostatnio moje najczęstsze porównanie). Użyj do ozdoby kolorowego papieru i taśm washi. Niech album przypomina Ci o wakacjach, a nie o szkolnej kronice.
Stwórz album wspomnień, album z pamiątkami. Przeglądając go za 20 lat ucieszysz się z nazw miejscowości, z dat i krótkich faktów o miejscach ze zdjęć. Będziesz się śmiać czytając anegdoty z podróży, a niejednokrotnie się wzruszysz. Przypomnisz sobie o tej babci, co Ci dała na rynku pomidora i o kotach, które siedziały przy Twoim stoliku w restauracji. O tej burzy, która Cię złapała i o szerszeniach, których obecność zataił przed Tobą mąż, bo bał się, że wpadniesz w panikę. Uśmiechniesz się na myśl o wypiciu piwa na tylnim siedzeniu Clio podczas jazdy niemiecką autostradą, bo już wiesz, że bywają długie odcinki bez toalet. Zapisz te wszystkie pierdoły, żeby pośmiać się z nich teraz, przy tworzeniu albumu, za rok, pięć i kilkadziesiąt lat.
To jak? Przekonałam Was? Tworzenie albumu to idealne zajęcie na jesienny (lub deszczowy) wieczór do oglądania filmu. Przecież jesteście kobietami i macie podzielność uwagi! Możecie wklejać, ozdabiać, oglądać, a w międzyczasie mieszać rosół w kuchni.
A może macie jakieś ciekawsze pomysły na zbieranie pamiątek i wspomnień? Może przyczepiacie magnesy na lodówce (tak jak my)?
Jeśli spodobał się Wam ten post (lub nie spodobał) to zostawcie ślad w komentarzu, udostępnijcie na facebooku lub puśćcie go w świat w jakikolwiek inny sposób. Wiem, że wdzięczność to naciągana waluta, ale naprawdę będę Wam wdzięczna :)
Jakbyście za mną tęsknili to jestem na Instagramie i na Facebooku.
Udanego sierpnia!
A.