Vrijdagmiddag de 21e zat ik boven te bellen met een vriendin.
Beneden was namelijk een vergadering van de werkgroep Groene Kerk, waar Gerard deel van uit maakt.
Opeens hoorde ik vanuit onze tuin achter ons huis lawaai: alsof er een groep mensen aan het barbecueën was.
Maar nee: de hele vergadering was vanuit de kamer even verhuisd naar de zonnewijzer midden in de tuin, want er werd een groepsfoto gemaakt.
De werkgroep ging een mini-foldertje maken met een groene kerstgroet voor de gemeente en wat tips onder de titel ‘Doe Duurzame December Dingen’.
Weten wat die dingen zijn? Hierbij een link naar een PDF met de inhoud van die minifolder en het resultaat van de strapatzen in onze tuin: Doe Duurzame December Dingen.

Gistermorgen was de viering ook voorbereid door de werkgroep Groene Kerk, maar alles was anders deze morgen.
We begonnen de viering met delen van een groot verlies voor onze gemeente: Henk van Donk, de man van dominee Sybrand van Dijk is afgelopen donderdag op 68-jarige leeftijd overleden.
Sybrand ging dan ook niet voor gistermorgen: Marieke Pranger nam dit van hem over. Deze week zal ik op deze website meer aandacht besteden aan Henks’ overlijden: hij zong als tenor in onze cantorij en wij zullen dan ook zingen tijdens de avondwake a.s. dinsdag.

Verder was er vóórdat de dienst was begonnen al sprake van grote onrust: organist Arjan Schippers was er niet. En kwam ook niet. Misverstand in de de communicatie.
Wat nu? Een voorzanger? Gitaar/blokfluit ophalen? Niet zingen maar de tekst van de liederen voorlezen?
Maar wat een geluk: Marianne zat in de kerk, zij was vroeger organiste. Al jaren had ze geen gemeente meer begeleid, maar zij ging het toch proberen en het ging érg goed.
Ze kreeg 2x applaus: voor én na de dienst.

Het bleef een beetje behelpen deze morgen, maar we hadden een mooie dienst.
De boodschap was ook wel helder: niet in paniek raken van alles wat er in de wereld gebeurt; laat je niet verlammen door wat morgen zou kunnen gebeuren.
Daarbij moet ik altijd denken aan die ene preek ‘speciaal voor mij’* met het credo van Luther: Als ik wist dat morgen de wereld zou vergaan, zou ik vandaag nog een appelboom planten.

Na afloop van de viering complimenteerde ik Marieke met het feit dat ze zo kalm was gebleven.
“Ja, maar dat was alleen maar buitenkant….” zei ze.
“Achteraf zag ik dat ik van de stress een A4-tje van mijn papieren heb overgeslagen over ons koopgedrag, geven en delen!”
Oplossing: ze heeft het naar mij gestuurd, zodat ik het kon plaatsen op dit blog. Hierbij een link Duurzaam Delen.

Binnen één minuut, zonder schaar of lijm….

Tijdens de koffie konden we bij Toos een minicursus doen: hoe vouw ik een papieren zakje van een krant?
Maar dat was leuk; wat een goed ‘groen’ idee!
Toos had het zelf gebruikt voor pruimen die ze te koop aanbood langs de kant van de weg.
Ook zo’n zakje maken? Hierbij een link naar een video op YouTube.

*Nog nooit iets van gehoord? Lees dan nog eens dit blog uit 2020: Een appelboom planten.