Een mooie herinnering...

Kennen jullie deze krans nog. Ik heb hem vorig jaar winter gemaakt bij Petra. Lange tijd lag de krans gewoon op de tafel in de woonkamer. Soms met een windlicht erin, soms helemaal puur natuur.
                               

Na de winter heeft de krans een mooi plekje aan de lambrizering gekregen. Nog steeds kijk ik er elke dag met veel plezier naar. Een mooie herinnering aan een bijzondere middag...

Even voorstellen...

Vandaag wil ik jullie graag aan iemand voorstellen...

Deze pop heb ik vorig jaar bij Atelier Bep gemaakt. Maar volgens mij heb ik haar nog nooit aan jullie laten zien. De hoogste tijd dus om dat goed te maken...

Ik heb haar "Annelein" genoemd. Een heerlijke primitieve pop. Haar kapsel is niet helemaal prim, maar ik hou er wel van. Een beetje van Bep en een beetje van mijzelf...

Ze heeft hier een paar maand op de TV-kast gezeten om alles goed in de gaten te houden. De laatste tijd heeft ze een plekje gevonden op één van mijn zelf gestoffeerde stoeltjes. Daar heeft ze het prima naar haar zin...

Gouden randje...

Soms gebeurd het maar zo dat een dag een gouden randje krijgt. Zo'n dag, beter gezegd middag, heb ik gisteren maar zo gekregen. Heel bijzonder, heel speciaal.

De rit naar de Kranselarij was voor mij een feestje, rijdend langs de prachtige uiterwaarden van de IJssel. Hier en daar een kolonie ganzen. Een verdwaald paard eenzaam tussen de waterplassen op een droog stukje aarde. Een wat grauwig neveltje over het water en het land. Een beetje grijs en troosteloos, maar toch ook heel mooi.


Aangekomen op de plek van bestemming een allerhartelijkst ontvangst. Een gastvrije ongedwongen sfeer. Echt een warme plek.

De krans maken was erg leuk om te doen. Maar wat het zo bijzonder maakte was toch echt wel de ontmoeting zelf. Zo maar een kadootje...

Stil en in verwondering ben ik naar huis gereden.

Onverwacht een leuke middag...

En dan is het feest al weer voorbij. Het was erg gezellig. Maar toch weer helemaal vergeten om foto's te maken. Toen iedereen weg was gelukkig nog wel wat foto's gemaakt van de kandelaars die buiten stonden. Maar... daar moeten jullie nog even op wachten.

Want... ik wil jullie graag vertellen dat ik onverwacht een leuke middag heb vandaag. Ik ga zo een workshop doen bij Petra van De Kranselarij. 'k Heb er onwijs veel zin in.


Dit is zo maar een sfeervol plaatje van haar blog.

Gisteren was ik op zoek naar informatie om zelf een krans te maken. Natuurlijk vond Google ook een afbeelding van Petra. Zij maakt zulke mooie kransen. Ik was meteen verkocht. Tot mijn grote verbazing blijkt zij ook nog redelijk bij mij in de buurt te wonen. En... ik had natuurlijk nog wat verjaardagsgeld te besteden.

Na wat heen en weer gemail en vanochtend een laatste telefoontje is het zo meteen dus zover.

De komende dagen heeft Petra trouwens winterdagen georganiseerd. Volgens mij een echte aanrader.

Kinderpoppen van klei...

Het is al weer jaren geleden dat ik deze kinderpoppen van klei heb gemaakt.Het was liefde op het eerste gezicht. Ik stond op een hobbybeurs waar ook een kraam was met de kinderpoppen van Didy Jacobsen en een vriendin van haar (ik kan even niet op haar naam komen). Volgens mij was ik meer voor die kraam te vinden dan achter die van mijzelf...

Oh wat wilde ik graag een cursus bij haar volgen. Maar jammer genoeg zaten de cursussen vol en was er een wachtlijst. En toen kwam er een telefoontje. Er was iemand uitgevallen. Omdat ik zo enthousiast was geweest gunde Didy mij het vrijgekomen plekje. En wat heb ik genoten. Van de cursus. Van het gezellige huis van Didy. Van de poppen die overal in de kamer te bewonderen waren. En natuurlijk van Didy zelf.


Dit was mijn eerste pop. Daarna zijn er nog een paar gemaakt. Wel hetzelfde, maar net even anders. Elke poppenmaakster heeft toch haar eigen handtekening.

Ik heb zelf nog overwogen om poppen voor de verkoop te maken. Heb ook één keer op een beurs in Maastricht gestaan met mijn eigengemaakte verzameling. Maar... afstand doen van mijn poppen... daar ben ik niet goed in. Het was heerlijk om complimentjes te krijgen over mijn kraam en de poppen. Maar toen er echt een pop gekocht zou worden...

De schrik sloeg me om het hart. Waarschijnlijk was het van mijn gezicht af te lezen. Want de dame in kwestie vroeg meteen wat er aan de hand was. Een wonderlijke situatie. We hebben de tijd genomen om elkaar wat beter te leren kennen. De pop werd verkocht. Adressen uitgewisseld. Als ik met een weekje spijt kreeg moest ik het eerlijk zeggen. Dan kwam de pop gewoon weer terug. Mijn verstand zei, het is maar een pop. Maar mijn hart... Na een paar dagen was het goed. Ik heb nog foto's gekregen van de pop met een hele lieve brief. 'k Zal de foto's nog eens opzoeken.

Maar een poppenbeurs hoeft voor mij niet meer.

Didy is nu al weer jaren een beroemdheid in de internationale poppenwereld met haar babypoppen. Haar ontwerpen worden door een grote duitse poppenfabrikant verwerkt tot oplages voor de echte verzamelaars over heel de wereld. En Didy... blijft gewoon Didy.

Er kwam een keer iemand bij haar langs voor een reportage. De journalist wilde natuurlijk ook graag haar atelier zien en vroeg waar die was. Tot haar grote verbazing trok Didy de kamerkastdeur open. Dat was heel haar hele atelier. De journalist wist niet helemaal wat ze ervan moest denken. En Didy had volgens mij stiekem schik...

Heel af en toe ontmoet ik haar soms onverwachts ergens in het land. Ik ben nog steeds blij dat ik de cursus toen bij haar heb mogen volgen.

Daar zijn we weer...

Dat was een lange blogpauze. Even helemaal geen zin om hier te schrijven. Terwijl ik het anders altijd erg leuk vind. Maar nu heb ik er weer helemaal zin in. Het was heerlijk om wel even bij anderen te "buurten". Ondertussen heb ik natuurlijk heel wat bij te praten. En... ik ben weer heel wat leuke dingen tegegekomen die het vermelden meer dan waard zijn...

Wat is er de afgelopen weken zoal gebeurd?

Ik ben druk geweest met van alles en nog wat. Veel gequilt. Mijn nostalgische quilt is al een heel eind opgeschoten. Op dit moment zit ik op een dood spoor. Ik ben op zoek naar een leuk quiltpatroon voor vier blokken en de randblokken. Zoals altijd komt het onverwachts en dan kan ik weer heerlijk verder. Nu maar hopen dat het niet te lang op zich laat wachten...

Een paar gezellige ochtenden bij Bep heb ik voorbij moeten laten gaan. Mijn agenda liet het niet toe. Helaas...

Wel ben ik bij Rietje van de Slagmaat geweest. De vrijdagochtend is wat makkelijker in te passen op dit moment. Het is jaren geleden dat ik daar ben geweest. Zeker wel 10 jaar. In die tijd werd er gewerkt aan een medaillonquilt met kompasroos. Dit voorjaar heb ik de randen aan elkaar gezet en nu kan-ie dus ook gequilt worden. De eerste steekjes zijn al gemaakt.

Rietje heeft momenteel stitchery-ochtenden. Het resultaat hiervan is dat mijn stitchery van Kathy Smitz ook af is. Elke ochtend kregen we een leuk patroontje. Tegen een kleine vergoeding kreeg je het patroon ook nog op stof gedrukt. Erg handig. Maar... omdat ik nog steeds tot doel heb dingen af te maken blijven ze voorlopig nog even liggen. Mijn projectmandje moet toch eerst echt nog wat minder vol worden...

Over stitcheries gesproken. Deze schattige eendjes heb ik hier gevonden.

Het is een heerlijk vintage weblog. En... er valt genoeg te zien.

FIJN WEEKEND!!!

Een heerlijke winterdag...

Vandaag is het een heerlijke winterdag. Goed uitgeslapen liep ik halverwege de ochtend naar beneden. Het zonlicht straalde mij tegemoet, zelfs door de gordijnen heen. Deze werden snel opzij geschoven. De sneeuw reflecteert het zonlicht waardoor het zo onvoorstelbaar helder is buiten. Het zonlicht doet bijna zeer aan de ogen.

Vanmiddag moet ik op de fiets naar de stad en ik kan me daar nu al op verheugen. Lekker buiten een frisse neus halen en even mijn hoofd flink laten uitwaaien.

Vanochtend zou ik eigenlijk naar Hall, waar Bep haar Atelier heeft. Daar is op dit moment een gezellige Bee aan de gang.


Het fenomeen Bee is eigenlijk al heel oud. Ik kan mij herinneringen verhalen gehoord te hebben over de pioniers in Amerika die vaak op zondag of andere momenten bij elkaar kwamen. De mannen gingen vaak fysiek aan de slag. De vrouwen gebruikten de tijd om bijzondere gebeurtenissen uit te wisselen en ondertussen waren hun handen bezig om te breien, te naaien en wat al niet meer.

Nu komen er nog steeds groepen vrouwen bij elkaar. Samen aan de slag is altijd gezelliger dan alleen thuis. Naast het samen werken aan je eigen project wordt tussendoor vaak heel wat lief en leed gedeeld.

Nou goed, ik zou dus naar de Bee in Hall. Manlief had netjes in zijn agenda geschreven dat hij deze week dus twee dagen op de fiets naar Apeldoorn zou gaan. Op zo'n dag fietst hij zeker 50 km. Tot voor kort deed hij dat meerdere keren in de week. Maar dat begon toch zijn tol te vragen. Sinds eind vorig jaar gaat Peter daarom braaf met de auto behalve de dinsdag. Deze dinsdag is zijn vaste fietsdag. Zodat ik vrijwilligerswerk kan doen in een plaatsje bij ons in de buurt.

Maar... gisteravond... repte hij er met geen woord over. Hij was het vergeten. Nu had ik natuurlijk kunnen zeggen dat ik de auto nodig had. En, Peter kennende, zou hij die met veel liefde voor mij laten staan.

Maar zeg nu zelf. Wat is belangrijker? Ik gezellig met een heel stel dames in de gezellige keuken bij Bep. Genietend van het samenzijn, de gesprekken, de winkel van Bep en al die leuke frutsels die door haar zijn gemaakt.


Of een man die heerlijk een uurtje langer kan genieten van zijn hoog nodige rust? Die lekker uitgerust straks weer heerlijk op tijd thuiskomt?

De gezellige ochtenden bij Bep die gaan voorlopig nog wel door. Volgende maand heb ik een nieuwe kans!

Er even heerlijk uit...

Gisteren was ik er even heerlijk uit. Een ochtendje in Hall stond op de agenda. Eerst een vriendin opgehaald en samen die kant opgereden. Het regende en het weer oogde guur. Heerlijk om dan in de keuken van Bep te zitten en te freubelen aan een nog onbekend werkje. Zo guur als het eruit zag. Zo warm was het nog voor deze tijd van het jaar. Zelfs de vogels leken wel wat van slag. De hele ochtend konden we genieten van hun gefluit.

Maar in die keuken zitten... dat was inderdaad heerlijk. Woonkeuken moet ik eigenlijk zeggen. We waren wat vroeg en de schrik sloeg me om het hart. Geen andere auto's te zien. Had ik het fout? Eerst maar eens kijken of Bep zelf wel thuis was. Dat zat gelukkig wel snor.

Ik kom altijd ogen te kort. De gezellige schouw. De leuke handwerkjes die je overal tegenkomt. Daarbij de gastvrijheid van Bep.

Hier zijn we mee bezig geweest. De stitchery heb ik thuis nog even in een koffie/thee badje gedompeld. Wat kruiden erover gestrooid. In de oven. Daarna wrijven om de kruidenpoeder goed te verwijderen. Weer wat met koffie en thee nat gemaakt omdat ik het te vintage vond worden. Of beter gezegd. Het zag er nu wel heel erg smoezelig uit. Het werkje 's middags in mijn eigen keukentje op de vensterbank in de zon goed laten drogen. En nu staat-ie te pronken op de lambrizering. Straks gaat-ie even de kast in totdat het echt kerst is.

Een onverwachts verzetje...

Dinsdag had ik een onverwachts verzetje. Ik was, zoals gewoonlijk, al vroeg uit de veren. Meestal begin ik de dag me het doornemen van mijn mail, gevolgd door een rondje weblog’s. Bep had een nieuwe agenda voor dit jaar. Nieuwsgierig ging ik daar even kijken en zag dat er dezelfde dag nog een inloopochtend was. Door het mooie weer had ik mijzelf die dag vrij gegeven. Alle tijd van de wereld en dus op naar Hall.

Onderweg heerlijk genoten van het platteland. Bij Bep aangekomen mocht ik meteen genieten van een prachtige Rag doll die iemand had meegenomen. Wat een plaatje. Jammer genoeg heb ik hier geen foto van. Daarna gingen we aan de slag. We zaten gezellig in de tuin bij Bep.


De foto is geleend van de weblog van Bep. Nu nog een heleboel dames erbij denken en het plaatje is kompleet. Wat een heerlijke plek om te zijn. Niet in de laatste plaats door Bep zelf.


Dit hebben we gemaakt. Het was erg leuk om te doen. Beer zit erbij voor het gezellie...

Thuis heb ik nog een ministitchery gemaakt om als label te gebruiken. Helemaal zelf ontworpen. Eigenlijk door nood gedwongen. Ik had ergens een voorbeeldje, maar waar ook al weer. Omdat het zoeken te lang duurde zelf aan het tekenen geslagen. Nu nog het labeltje op een originele manier aan het doosje bevestigen, maar… daar heb ik al een ideetje voor.

Een onverwacht uitje...

Gisteren had ik een onverwacht uitje naar de stitchery-dag van Bep in haar leuke stulpje in de buurt van Hall. Ik was er nog nooit geweest en heb erg genoten van de sfeervolle woonkeuken, haar "winkeltje" en zelfs het toiletbezoek was een feestje op zich.


Hoe kwam dat onverwachte uitje zo? Laat ik nu van de week pas voor het eerst haar weblog hebben ontdekt. Ik begrijp niet hoe het mogelijk is en hoe iedereen in internetland dit voor mij verborgen heeft weten te houden. Maar goed, haar weblog. Daar was ik dus van de week. En... wat zag ik. Op zaterdag was er nog plek vrij op de stitchery dag. Vrijdagavond er nog een mailtje aan gewaagd en ... ik mocht komen.

Het was een gezellige drukte. Bep had de koffie en thee klaar en we mochten allemaal heerlijk smullen van gebak. De ochtend waren we vooral bezig elkaars werk te bewonderen. Zo leuk om te zien wat iedereen maakt. Tips werden uitgewisseld. Aan het eind van de ochtend was iedereen wel aan het werk.

Na een korte lunch, we wilden veel te graag verder, was het 's middags ook weer een gezellige bedoening. Aan het eind van de middag hadden we een loterij. En... ik was de eerste gelukkige. Een stitchery door één van de dames mee gebracht.


Het is het zelfde als het werkje met de kerstboom. Zo moet het dus ongeveer worden. Een leuk projectje voor de komende kerst. Gelukkig heb ik nog even de tijd. Moe maar voldaan ging iedereen naar huis. Wil je nog meer foto's zien dan moet je hier zijn http://galeriebep.blogspot.com/.

Om jullie ook een beetje te verwennen, een leuke mystery uit Frankrijk. Hij heet Le Grand Marquoir. Zoals jullie onderhand wel zullen weten ben ik helemaal weg van de franse ontwerpen. Zo ook deze. De komende tijd hoop ik materiaal te verzamelen om zo snel mogelijk te kunnen starten.


Wil je ook graag beginnen dan vind je alles wat je moet weten hier .

Iedereen een goed weekend toegewenst.