Αναρτήσεις

Κατάθεση στεφάνου στο Νοσοκομείο “Ελπίς” – Τιμή στους ανάπηρους ήρωες του Μπλόκου των Νοσοκομείων (1943)

Εικόνα
Σήμερα, στο Νοσοκομείο «Ελπίς», έναν από τους ιστορικούς τόπους του μαρτυρίου και της αντίστασης της Κατοχής, η Κίνηση Χειραφέτησης Αναπήρων Μηδενική Ανοχή τίμησε με κατάθεση στεφάνου τους ήρωες ανάπηρους του Αλβανικού Μετώπου, θύματα του πογκρόμ που εξαπέλυσαν οι συνεργάτες των ναζί στις 30 Νοεμβρίου – 1 Δεκεμβρίου 1943. Εκείνες τις μέρες, οι ανάπηροι των στρατιωτικών νοσοκομείων της Αθήνας — άνθρωποι που είχαν χάσει χέρια, πόδια, όραση, υγεία, για να υπερασπιστούν την πατρίδα στον πόλεμο του ’40 — βρέθηκαν στο στόχαστρο όχι του ξένου κατακτητή, αλλά των Ραλήδων, των περιβόητων «τσολιάδων», των Ταγμάτων Ασφαλείας, και της τότε Ελληνικής Αστυνομίας (της Ελληνικής Βασιλικής Χωροφυλακής) των πιο συνειδητών εκτελεστών της ναζιστικής πολιτικής στην Ελλάδα. Οι ταγματασφαλίτες, και οι χωροφύλακες εκτελώντας εντολές της κατοχικής κυβέρνησης Ράλλη, εισέβαλαν στα νοσοκομεία της πόλης — στο «Ελπίς», στο «Σπηλιοπούλειο», στο 401, στην «Σωτηρία», στον «Ευαγγελισμό» — άρπαξαν, ξυλοκόπησαν, βασάνισα...

Ένα σχολείο που καταρρέει «ξεγυμνώνει» το κράτος

Εικόνα
  Οι σφραγισμένες αίθουσες, οι στοιβαγμένοι μαθητές οι ρωγμές που διασχίζουν τους τοίχους δεν είναι «τεχνικά ζητήματα», είναι η πιο καθαρή ένδειξη της πολιτικής επιλογής των Κυβερνήσεων να επιβιώνει η εκπαίδευση με τα απομεινάρια των προϋπολογισμών  Είναι γεγονός: το 6ο Γενικό Λύκειο Αγρινίου στέκει ως μνημείο εγκατάλειψης, όχι μόνο λόγω της ηλικίας του, αλλά εξαιτίας δεκαετιών πολιτικής αδιαφορίας, κρατικής υποχρηματοδότησης και μιας διαχρονικής λογικής που θέλει τη σχολική στέγη να αντιμετωπίζεται ως «περιττή δαπάνη». Τα γεγονότα των τελευταίων μηνών δεν αφήνουν κανένα περιθώριο παρερμηνειών: ένα σχολείο μισού αιώνα, με εμφανείς ρωγμές, με ταβάνια που υποχωρούν, με τοίχους που «σπάνε» σαν ξερά φύλλα, εξακολουθεί να λειτουργεί ως κανονικό εκπαιδευτικό ίδρυμα, σα να μην κρατά στις πλάτες του τον κίνδυνο μιας μικρής ή μεγάλης τραγωδίας. Κι όμως, καθημερινά, εκατοντάδες μαθητές και καθηγητές μπαίνουν σε αυτές τις αίθουσες με την κρυφή ελπίδα πως «σήμερα δεν θα συμβεί κάτι». Η «κ...

Πολυτεχνείο, 52 Χρόνια Μετά: Ένας Αγώνας που Συνεχίζεται

Εικόνα
Του Σωτήρη Μερμίγκη  Πέρασαν πάνω από πέντε δεκαετίες από εκείνες τις ματωμένες μέρες του Νοέμβρη του ’73, όταν η φωνή από τον αυτοσχέδιο ραδιοφωνικό σταθμό των φοιτητών αντηχούσε σε όλη την Ελλάδα, διακηρύσσοντας με θάρρος: “Εδώ Πολυτεχνείο! Σας μιλά ο ραδιοφωνικός σταθμός των ελευθέρων αγωνιζόμενων φοιτητών, των ελευθέρων αγωνιζόμενων Ελλήνων…”. Πενήντα δύο χρόνια συμπληρώνονται από την εξέγερση που ένωσε λαό και φοιτητές ενάντια στη στυγνή Χούντα των Συνταγματαρχών, ένα καθεστώς που είχε επιβάλει ένα κλίμα φόβου και βίας, με σκληρή αστυνομοκρατία και διαρκή δίωξη των αντιφρονούντων. Τα ξημερώματα της 15ης Νοεμβρίου, οι φοιτητές τόλμησαν να εισέλθουν στο Πολυτεχνείο, θέτοντας το ιστορικό κτίριο υπό κατάληψη. Φοιτητές και εργαζόμενοι έσπασαν τη σιωπή και το σκοτάδι της δικτατορίας, μεταδίδοντας ραδιοφωνικά τα αιτήματά τους: “Κάτω η Χούντα”, “Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία”. Για ένα τετραήμερο, πλήθος κόσμου περικύκλωσε το Πολυτεχνείο, προσφέροντας αμέριστη στήριξη. Ωστόσο, τα ξημερώματα τ...

Από τον Καποδίστρια στον Μητσοτάκη: Από την ίδρυση στη διάλυση του δημόσιου ταχυδρομείου

Εικόνα
  Τα Ελληνικά Ταχυδρομεία συμπληρώνουν σχεδόν 200 χρόνια από την εποχή του Καποδίστρια του κυβερνήτη που τα ίδρυσε. Σήμερα ένας άλλος κυβερνήτης της χώρας ο Κ. Μητσοτάκης αποφάσισε εν μια νυκτί να προκαλέσει ξαφνικό θάνατο βάζοντας λουκέτο σε πάνω από 200 ταχυδρομικά καταστήματα, κυρίως σε νησιωτικές και ορεινές περιοχές, εκεί όπου η παρουσία του ταχυδρομείου δεν περιοριζόταν στην αποστολή και παραλαβή αλληλογραφίας αλλά αποτελούσε βασική δομή εξυπηρέτησης, σημείο αναφοράς και τεκμήριο κρατικής παρουσίας. Σ’ αυτό το πλαίσιο, καταγράφεται μεν η απόφαση αναστολής λειτουργίας πλήθους καταστημάτων, ωστόσο υπάρχει ειδική αναφορά ότι για καταστήματα της περιφέρειας (εκτός αστικών κέντρων) θα δοθεί τρίμηνη παράταση για την εφαρμογή των αλλαγών. Η παράταση αυτή, ωστόσο, δεν φαίνεται να συνοδεύεται από συγκεκριμένο σχέδιο διαβούλευσης ή αξιολόγησης εναλλακτικών λύσεων για τις τοπικές κοινωνίες. Χωρίς ουσιαστική πρόβλεψη για την ενίσχυση της προσβασιμότητας μέσω άλλων μορφών εξυπηρέτησης, η...

Η Δημοκρατία δεν είναι σκηνικό για φωτογραφίες

Εικόνα
  Αγρίνιο, 30 Οκτωβρίου 2025 Στο Δημοτικό Συμβούλιο του Αγρινίου η δημοκρατία ανασαίνει με δυσκολία. Η δημοτική αρχή έχει μετατρέψει το κορυφαίο θεσμικό όργανο της πόλης σε γραφείο τύπου του Δημάρχου, με προειλημμένες αποφάσεις, «αποστειρωμένες» συνεδριάσεις και έναν κανονισμό λειτουργίας που περισσότερο φιμώνει παρά διευκολύνει τη συζήτηση. Ο διάλογος έχει καταντήσει διακοσμητικός και η διαφωνία θεωρείται αγένεια. Ωστόσο, η απάντηση στην απαξίωση των θεσμών δεν είναι οι αποχωρήσεις εντυπωσιασμού ειδικά όταν στα θέματα που θα συζητηθούν υπάρχει η γνωμοδότηση για το έργο της Τριχωνίδας όπου έρχεται από άλλη εταιρεία και σε άλλη μεριά και πρέπει όλοι μαζί να είμαστε απέναντι σε τέτοιες επιδιώξεις. Η αντιπολίτευση, επιλέγοντας τη φυγή, απλώς αδειάζει την καρέκλα που θα έπρεπε να είναι η φωνή των πολιτών. Η μάχη για τη δημοκρατία δεν δίνεται στα δελτία τύπου ή στα βίντεο των συνεδριάσεων· δίνεται μέσα στην αίθουσα, με επιμονή, επιχειρήματα και παρουσία. Δεν αποχωρείς όταν σε φιμώνουν...

Ο Παλαιστίνιος, ένας μονόλογος

Εικόνα
Του Σωτήρη Μερμίγκη Στέκομαι σε ένα βάθρο από ερείπια. Φοράω κουρέλια, μα το βλέμμα μου είναι άδειο, ταυτόχρονα τετραπέραντο. Μιλάω αργά, η φωνή μου σπάει... Με είδατε; Με ακούσατε; Εγώ είμαι η φωνή που πνίγηκε στη φωτιά της Γάζας και στα ερείπια της Παλαιστίνης. Εγώ, το φάντασμα που πλανάται πάνω από τον εικοστό πρώτο αιώνα. Εδώ, σε αυτά τα καυτά χώματα, πέθανε ο Άνθρωπός σας. Όχι ο απλός, ο καθημερινός. Αυτός πέθαινε πάντα. Εδώ πέθανε ο Α Ν Θ Ρ Ω Π Ο Σ. Η Αναγέννηση, ο Ουμανισμός, ο Διαφωτισμός – όλα έγιναν σκόνη που την πήρε ο άνεμος του Ιορδάνη. Είδαμε μάνες να κοιτούν το νεκρό τους βρέφος με θρήνο, αλλά και με την πείνα του κανίβαλου–δεν μας αφήσατε ούτε νερό να πιούμε, ούτε φαΐ να φάμε. Είδαμε ανθρώπους να τους τουφεκίζουν στη μέση του δρόμου ενώ περίμεναν ίσαμε 14 ώρες να πάρουν ψίχουλα και έχοντας περπατήσει δεκάδες χιλιόμετρα για να φτάσουν να βρούν τα απαραίτητα για να ζήσουν. Είδαμε τα πτώματα στοιβαγμένα στους δρόμους, παγωμένα μνημεία μιας νέας εποχής, όπου ούτε ο θάνατος ...

Αίτημα του ανυπότακτου Αγρινίου για την ιστορική μνήμη της πόλης μας

Εικόνα
Τα αποκαλυπτήρια του μνημείου των 120 που έγιναν πρόσφατα στην πόλη του Αγρινίου, έρχονται με καθυστέρηση 80 χρόνων για να αποκαταστήσουν την ιστορική μνήμη και την αλήθεια του τόπου μας στη νεώτερη ιστορία του. Η αναγραφή των ονομάτων των εκτελεσμένων από τα τάγματα ασφαλείας την Μεγάλη Παρασκευή του 1944, καθώς και της γερμανικής διαταγής, αποτελεί αναγκαία συνθήκη για να αποδοθεί επιτέλους η ιστορική αλήθεια. Είναι όμως και η ικανή; Το μνημείο αποτελεί την αρχή για την απόδοση αυτής της σημαντικής και συνάμα τραγικής ιστορίας του τόπου μας. Από εδώ και εμπρός, η δημοτική αρχή, σε συνεργασία με διάφορους φορείς της πόλης, κυρίως με την εκπαιδευτική της κοινότητα, οφείλει να εγκαινιάσει ετήσιες εκδηλώσεις μνήμης που θα τιμούν και θα επικαιροποιούν το μήνυμα αυτής της μεγαλειώδους στιγμής, με επισκέψεις μαθητών και τη δημιουργία δρώμενων, που θα κορυφώνονται στις 14 Απρίλη κάθε χρόνου, στην δωσιλογική μαύρη επέτειο αυτής της τραγωδίας. Αυτές οι εκδηλώσεις θα συμβάλουν σίγουρα προς αυτή...