Drupa
En botánica una drupa ye un frutu monospermo de mesocarpu carnosu, coriacee o fibrosu qu'arrodia un endocarpu maderizu (“carozo”, dacuando llamáu “güesu”) con una sola grana nel so interior (dacuando dos, como nel casu del café). Estos frutos desenvuelse d'un únicu carpelu y na so mayoría de flores con ovarios superos.
Etimoloxía
[editar | editar la fonte]Emprestáu del llatín drūpa oliva, embrivíu en drūpa o druppa, deriváu del griegu δρυπετής, ‘oliva madura’; en Pliniu'l Vieyu nel so Historia naturalis, 12, 30 y 15, 6.[1]
Exemplos
[editar | editar la fonte]Dalgunos de los frutos que se consideren drupes son:
- aceituna
- azufaifo
- mangu
- tolos miembros del xéneru Prunus, inclusive l'almendral (nel cual el mesocarpiu ye coriáceo)
- albaricoque, damascu o chabacano.
- cereza
- ciruela
- piescu o durazno
- mamoncillo
- nuez (frutu de la nozal) y la pacana - Nun ye una "nuez" en sentíu botánicu, y en realidá ye una "drupa arreyada" o "trima".
- lichi
- longan
- pimienta negra
- queule
- rambután
- café
El cocu puede considerase tamién como una drupa con mesocarpiu fibrosu o secu. Mas nesti casu lo que se consume ye la grana, del mesocarpiu fibrosu (llamáu "barbes de cocu") estrayer el bonete.