Saltar al conteníu

Ríu Magdalena

Coordenaes: 2°42′42″N 75°25′50″W / 2.7116°N 75.4305°O / 2.7116; -75.4305
Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
De Wikipedia
Ríu Magdalena
Río Magdalena (es)
Situación
Tipu ríu
Coordenaes 2°42′42″N 75°25′50″W / 2.7116°N 75.4305°O / 2.7116; -75.4305
Ríu Magdalena alcuéntrase en Colombia
Ríu Magdalena
Ríu Magdalena
Ríu Magdalena (Colombia)
Datos
Superficie de la conca 260 000 km²
Llonxitú 1528 km
Caudal 7200 m³/s
Nacimientu Macizo Colombiano (es) Traducir
Desembocadura Mar Caribe
Afluentes
Cambiar los datos en Wikidata

El ríu Magdalena ye una corriente d'agua continuo de Colombia que desagua nel mar Caribe.[1] Con un llargor de más de 1500 km, ye navegable dende Honda hasta la so desaguada, y el so principal afluente ye'l ríu Cauca. La so cuenca ocupa'l 24 % del territoriu continental del país. Nella tán 11 departamentos de Colombia, que son Madalena, Atlántico, Bolívar, Cesar, Antioquia, Santander, Boyacá, Cundinamarca, Caldas, Tolima, y Huila; vive equí'l 80 % de la población colombiana y produzse el 85 % del PIB nacional.[2] Ye considerada la principal arteria fluvial del país magar nun ser el ríu más llargu nin el más caudalosu, no que ye superáu pol Putumayo, el Caquetá, el Meta, el Guanía ensin cuntar l'Orinoco y l'Amazones, ríos colos que'l país fai frontera. La primer ciudá capital que traviesa ye Neiva.

El ríu Magdalena, gracies a la so posición xeográfica que corta les poderoses cañes andines del norte de Suramérica, foi dende tiempos precolombinos ruta d'incursión escontra l'interior de lo que güei ye Colombia y de xuru escontra'l sur de la mesma como Ecuador. Les cultures caribes, por casu, enfusaron bien probablemente pel ríu, según otres cultures influyentes veníes del norte y Mesoamérica.

De la mesma manera, los conquistadores españoles que llegaron a lo que güei ye Colombia a principios del sieglu XVI usaron el ríu pa enfusase al interior d'un país montascosu y d'un relieve difícil. El descubrimientu per parte de los colonizadores atribúyese-y a Rodrigo de Bastidas nel añu 1501. En 1519, Jerónimo de Melo realizó la primer entrada pel ríu.

En tiempu de la Colonia española, el ríu nun foi menos importante. Este foi la única vía pola que la capital colonial, Santa Fe de Bogotá, comunicar col importante puertu de Cartagena de Indias y per ende con Europa.

Les lluches d'independencia nun desdexaron el ríu. Los exércitos patriotes y reales navegaron pel ríu na busca del dominiu absolutu y políticu de la Colonia que rompía los sos xugos. Na obra El xeneral nel so llaberintu del escritor colombianu Gabriel García Márquez puede vese una escelente descripción de lo que significaba'l ríu pal tiempu y les sos xentes.

L'advenimiento de los ferrocarriles, la construcción de carreteres qu'apoderaron el difícil relieve andín y l'aviación, fixeron que'l ríu perdiera'l so dominiu absolutu sobre l'escurrir nacional en cuestiones de tresporte ya intercambiu. Pero la dómina moderna nun pudo faer perder la importancia que tien el ríu más grande de la xeografía nacional.

Xeografía

[editar | editar la fonte]

El ríu Magdalena naz al suroeste de Colombia, na cordal de los Andes, específicamente na Exa Central del macizu colombianu, traviesa'l país pol occidente de Sur a Norte, nun percorríu d'unos 1.540 km ente los cordales Oriental y Central de los Andes colombianos, conformando un valle que de la mesma ye un corredor vial y que llega a la mariña del mar Caribe.

El Madalena naz na llaguna de la Madalena nel Pandorial de los Papes, al sur del Parque Nacional Natural Puracé na llende ente los departamentos del Cauca y el Huila.

Navegable unos 990 km, ente Honda (Tolima), pasando por Puertu Salar, Barrancabermeja, Mompós y Magangué y rematando en Barranquilla, el ríu ye la principal ruta fluvial de Colombia. Ríu arriba, depués de los rabiones d'Honda, ye navegable otros 240 km, aproximao hasta'l conceyu de Girardot lo que se conoz como'l valle del Madalena Mediu.

Na so desaguada nel mar Caribe, conocida como Boques de Ceniza a 7,5 km de Barranquilla construyóse una de les más grandes obres d'inxeniería del país. La desaguada foi modificada y estendida escontra'l mar per mediu de tajamares que dexen caltener un caláu necesariu pal ingresu de buques de gran tamañu. Esto por cuenta de que'l ríu deposita 500.000 de sedimentu per trimestre.

El ríu tien una cuenca d'unos 250.000 km², que na so parte media (Madalena Mediu), ye la gran reserva d'hidrocarburos del país.

L'afluente principal del ríu Magdalena ye'l ríu Cauca, pero tien innumberables afluentes a lo llargo y anchu del so percorríu qu'apurren un bon caudal d'agües.

Esviación del so calce

[editar | editar la fonte]

Al altor del El Bancu, al sur del Madalena, esviar polo qu'enantes yera conocíu como'l Brazu de Lloba, que ye bultable nel aumentu del so valumbu brindando asina mayor llargor total, pasando pela ciudá de Magangué, aisllando asina a Santa Cruz de Mompox, que la so calce orixinal al altor del postreru mentáu vese notoriamente amenorgáu.

Los empiezos del desenvolvimientu industrial en Colombia a principios del sieglu XX afectaron lóxicamente l'ambiente con problemes como la contaminación y la deforestación. D'ello'l ríu Magdalena ye un termómetru preciso y sensible, una y bones la temperatura y otros factores inflúin nesti tipu d'estereotipos.

Les dómines d'intensa agua en Colombia traxeron como consecuencies la llena del ríu que reclama l'espaciu perdíu y fai pagar los precios de deforestaciones ensin triñíu.[ensin referencies] Entá nun esisten en Colombia proyeutos de magnitú que velen radicalmente pola proteición del mediu ambiente y la preservación de los recursos naturales. La riqueza en fauna y flora, a lo llargo d'un ríu que percuerre rexones tan diverses y distantes, ye amplia ya interesante, pero la contaminación y la deforestación fixeron perder munches especies acomuñaes al ríu.[ensin referencies]

[editar | editar la fonte]

El ríu Magdalena foi la ruta p'aportar a les zones andines del norte de Suramérica: primero, en tiempos precolombinos pa la incursión na espansión de la nación Caribe, qu'enfusó la so hoya hidrográfica escontra l'interior de Colombia; segundu, dende la conquista en 1501 cuando Rodrigo de Bastidas esplorar. Y terceru mientres la Colonia, por ser la vía que conducía a Santa Fe y al Virreinatu de Perú por Honda, Popayán y Quito. La navegación concesionada en 1823 mientres el gobiernu de Francisco de Paula Santander apenes se regularizó escontra la década de 1880 y desenvolvióse na década de 1920, col advenimiento de los Cables y Ferrocarriles Cafeteros.

Pero en tiempos de la República, esti camín amás de sufrir los efeutos de la competencia del FFCC del Ismu (1855) y de la Canal de Panamá (1914), dende 1930 empezó a palidecer pol advenimiento del tresporte carreteru que, a pesar de dinamizar el mercáu internu, facilitó los procesos de sedimentación cola espansión de la frontera agrícola xunida a la cultura de baltar, la quema y l'azadón. Y finalmente, dende 1970, el ríu postrar a los efeutos sobre'l suelu y l'agua de la Revolución Verde na agricultura, que exacerban los factores d'erosión, tornando'l navegación polos del monopoliu del tresporte carreteru.

Banzaos artificiales ya hidroeléctriques

[editar | editar la fonte]

La más grande hidroeléctrica nel ríu Magdalena ye Betania allugada nel departamentu del Huila, pero'l so primer puestu ye-y arrampuñáu pola nueva hidroeléctrica en construcción, El Quimbo, tamién nel Huila.

Banzaos artificiales más grandes en Colombia
Nᵘ Nome Conceyu Departamentu Área (hai) Capacidá total (10^6 m^3) Capacidá útil (10^6 m^3)
1 El Quimbo Garzón / El Presto Huila 8586 TBA TBA
1 Hidrosogamoso Girón / Zapatoca Santander 7000 4800 4000
2 Betania Yaguará Huila 7400 1970 1042
3 Peñol El Peñol Antioquia 6400 1235 1169
4 Prau Prau Tolima 2185 1100 528
5 Salvajina Buenos Aires Cauca 2200 908 753
6 Chivor Santa María Boyacá 1200 758 634
7 Tominé Guatavita Cundinamarca 3778 690 690
8 Asoria Asoria Valle del Cauca 1000 581 435
9 Guajaro Esmesón Atlántico 16000 400 230
10 Jaguas Alexandría Antioquia 3100 208 170
11 Chuza Fómeque Cundinamarca 537 220 202
12 Miraflores Carolina Antioquia 815 144 136
13 Neusa Tausa Cundinamarca 955 102 102
14 Regueru Grande María La Baxa Bolívar 1240 98 98
15 Regueru Matuya María La Baxa Bolívar 1400 96 96
16 Sisga Chocontá Cundinamarca 680 96 96
17 Playa San Rafael Antioquia 3200 85 85
18 Punchina San Carlos Antioquia 360 68 52
19 Muña Sibaté Cundinamarca 730 42 41
20 Troneres Carolina Antioquia 465 41 29
21 San Montesa Barrancabermeja Santander 250 36 36
Total 62,081 8684 6626

Economía

[editar | editar la fonte]

El ríu, a lo llargo de la historia, foi preponderante nel comerciu y l'intercambiu de bienes: tresporte, trueque, importaciones, esportaciones, pesca, aprovechamientu de les tierres aledañas al ríu y la so natural fertilidá, faen del ríu un patrón primordial na economía nacional.

Na actualidá esisten munchos banzaos y represas sofitaos per esti ríu, que sirven pa producir y suministrar enerxía llétrica, pal consumu domésticu ya industrial y escedentes que s'esporten, d'onde se llogren importantes ingresos pa la Nación. Lastimosamente, estes hidroeléctriques nun faen parte del Estáu na so totalidá yá que dalgunes fueron vendíes a empresarios y consorcios estranxeros o a cencielles dieron permisu pa la construcción, polo tanto dalgunes son quitaes y otres d'economía mista (Sector Priváu y Entidaes Estatales).

Fauna acuática

[editar | editar la fonte]
Sampán nel ríu Magdalena, aguatinta c. 1860 de Ramón Torres Méndez.

Nesti gran ríu colombianu, esisten 290 especies de pexes dulceacuícolas, de los cualos los más conocíos y comercializaos son:

Mojarra (pue ser colorada o platiada o azul)

Ver tamién

[editar | editar la fonte]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. «Madalena (ríu, Colombia)». Enciclopedia Microsoft® Encarta® Online 2007. Archiváu dende l'orixinal, el 14 de marzu de 2008. Consultáu'l 2 de mayu de 2008.
  2. Guardián de l'Agua editorial= Sociedá d'Acueductu, Alcantarelláu y Aséu de Barranquilla S.A. Y.S.P.. «El nuesu ríu Magdalena». Archiváu dende l'orixinal, el 1 de febreru de 2004. Consultáu'l 7 de xunu de 2008.

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]

{{commonscat}