NTSC: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
др r2.7.1) (робат Дадаем: ka:NTSC |
Ripchip Bot (размовы | уклад) др r2.7.1) (робат Дадаем: hr:NTSC |
||
Радок 77: | Радок 77: | ||
[[he:NTSC]] |
[[he:NTSC]] |
||
[[hi:NTSC]] |
[[hi:NTSC]] |
||
[[hr:NTSC]] |
|||
[[hu:NTSC]] |
[[hu:NTSC]] |
||
[[id:NTSC]] |
[[id:NTSC]] |
Версія ад 01:04, 30 красавіка 2011
Распаўсюджванне
NTSC прынятая ў якасці стандартнай сістэмы каляровага тэлебачання ў ЗША, Канадзе, Мексіцы, Японіі і шэрагу іншых краін Амерыкі.
NTSC (ад англ.: National Television Standards Committee — Нацыянальны камітэт па тэлевізійных стандартах) — сістэма аналагавага каляровага тэлебачання, распрацаваная ў ЗША. 18 снежня 1953года ўпершыню ў міры было пачата каляровае тэлевізійнае вяшчанне з ужываннем менавіта гэтай сістэмы.
Тэхнічныя асаблівасці
Будзем разглядаць сістэму NTSC, ужывальную ў ЗША, так званы «базавы» NTSC M:
- частата змены палёў (паўкадраў) — 60 Гц (дакладней 59,940 059 94 Гц);
- колькасць радкоў (дазвол) — 525, з іх утваральных бачны растр — 486;
- частата поднесущей — 3 579 545,5 Гц.
- колькасць кадраў у секунду — 30.
- разгортка прамяня празрадковая (iнтэрлэйсiнг).
Перадача калярова-разнастайных сігналаў у сістэме NTSC ажыццяўляецца ў спектры яркаснага сігналу на адной паднясучай. Два калярова-разнастайных сігнала ER-Y і EB-Y перадаюцца з дапамогай квадратурнай мадуляцыі.
калярова-разнастайные сігналы падаюцца на балансны модулятор, на якім яны мадулююцца па амплітудзе з прыгнечаннем паднясучай. Мадуляваныя калярова-разнастайные сігналы чырвонага ER-Y і сіняга EB-Y свдинуты адносна адзін аднаго па фазе на 90°. Пры сумаванні яны ўтвораць новы сігнал — сігнал каляровасці. Такім чынам:
Такім чынам, змена фазы сведчыць аб змене тоны, а модуль вектару вызначае насычанасць. Пры гэтым, на неафарбаваных або слаба афарбаваных участках малюнка перашкоды няма,± бо паднясучая падушаная.
Ужыванне амплітуднай мадуляцыі з падушанай поднесущей спараджае цяжкасці пры прыёме. Пры дэтэктаванні важна каб супадалі фазы і частоты гетэрадзіна і паднясучай. Для гэтага пасля кожнага сінхраімпульсу радка варта адмысловы імпульс-выбліск — ён утрымоўвае 8-10 перыядаў ваганняў апорнага генератара.
Частата паднясучай абраная такім чынам, каб як мага менш уплываць на прымачы чорна-белага тэлебачання.
Пры гэтым, у інтэрвале радка размяшчаецца няцотны лік полупериодов поднесущей (сапраўды — 455), таму малюнак ад перашкоды мае выгляд шахматнага поля. Такая структура меней прыкметная, чым вертыкальныя палосы.
Палярнасць паднясучай у сумежных кадрах змяняецца на процілеглую, такім чынам, цёмныя ўчасткі чаргуюцца са светлымі. За рахунак часовага узаемнага кампенсавання, перашкода становіцца яшчэ меней прыкметнай.
Асаблівасцю сістэмы NTSC з'яўляецца тое, што інфармацыя аб каляровасці перадаецца не ў сістэме каардынат ER-Y і EB-Y, а ў сістэме EI і EQ, разгорнутай адносна ER-Y і EB-Y на 33°. Адначасова з гэтым ужываецца кампрэсія па амплітудзе (адмысловыя каэфіцыенты).
Акрамя таго, палосы прапускання для сігналаў EI і EQ абраныя рознымі — такім чынам распрацоўнікамі ўлічваецца той факт, што чалавеча вока адрознівае дробныя сіне-зялёныя дэталі горш, чым чырвоныя. Для сігналу EI шырыня паласы прапускання — 1,3 Мгц, для EQ — 0,6 Мгц.
Значэнні частот радкоў і палёў, у чорна-белым стандарце М складалыя 15750 і 60 Гц, былі змененыя, для таго, каб поднесущая гукавога суправаджэння стала дакладнай 286-й гармонікай частаты радкоў. Гэта прыйшлося зрабіць таму, што інакш біцці паміж поднесущими гуку (4,5 Мгц) і колеры (3,58 Мгц) стваралі крупноструктурную добра бачную перашкоду ў выглядзе перемещавшихся па экране цёмных і светлых «хваль». Пасля змены частата радкоў роўная прыблізна 15734 Гц, а кадраў — 59,94 Гц. «Хвалі» ад гэтага, у прынцыпе, не зніклі, але перасталі перамяшчацца па экране, і сталі ад гэтага практычна непрыкметныя.
Гл. таксама
Для паляпшэння артыкула пажадана |