1. |
Nor bere lekuan
03:11
|
|||
|
Aspaldi galderari beldur naizela
eta aldentzen ari
dira gertu nahi nituzkenak.
Ihesaldi guztiei neurria hartuta,
behazuna irensteko gaitasun bikoitzaz,
distantzia berriz ausentziaz neurtu
eta hutsuneak izen hauez ditut mugatu.
-Baina berriz etorriko zera betoizko kaiera
ze han dauzkazu zure, bihotza, gogo eta pena-.
Honek izenik badu:
Herria, etxea, zu.
Agian perspektibak zalantza
hauen erantzunak ditu,
eta hemendik urrun,
bilatzen ez bazaitut,
ez dut jakingo desorekan
ze euskarri aukeratu.
Zerbait uzten al dut
ez nagoen nire lekuan?
Hondakinen bat behintzat zoruan.
Aterperik ez behintzat zeruan.
Ihes honetan kontakizun bat:
helduleku bat aurkitzearena,
libururen bat, amorante bat
eta kantuz hutsuneak betetzearena.
Inora ere ez naramaten
busetan hiria zeharkatuz
mendebaldeko dramaz josten den
eszena bat dut irudikatu
eta mezu bat, irten behar,
kanpoko paisaiak zure antza dauka
baina jarraitzen dut lekuan
aspaldi joana banintza bezala.
Zerbait uzten al dut
ez nagoen nire lekuan?
Hondakinen bat behintzat zoruan.
Aterperik ez behintzat zeruan.
|
||||
2. |
Les Vitres
03:23
|
|||
|
Ez naiz nahiko,
nik nahi nukeen beste,
ni baino zerbait gehiago izan nahi nuke.
Ez naiz nahiko,
nik nahi nukeen beste
ez naiz ikusten bide hau bakarrik urratzen.
Zauriak erakusten,
motibazioz ote
ala uzteak dena, sentiarazten didan beldurraz?
Zenbat da ez dudala bitan pentsatzen?
Erakusleiho hau dut orain irensten
ez naizen izate horren irudia zugan ikusten.
Hori al da, nire aurka jartzen den ispilua?
Zauriak erakusten,
orri zuritan naiz itzaltzen
eta ez naiz ikusten bide hau bakarrik urratzen.
Ez naiz nahiko,
nik nahi nukeen beste,
ni baino zerbait gehiago izan nahi nuke.
Ez naiz nahiko,
nik nahi nukeen beste
ez naiz ikusten bide hau bakarrik urratzen.
|
||||
3. |
Hondakinen bat
03:27
|
|||
|
Nork bilatzen du oreka
norbere balantzan,
hain astunak badira eutsi beharreko zamak?
Nork aurkitzen du heldulekuren bat,
atzoak bikoitza pisatzen badu gaur?
Eta segurtasun distantziak,
larrialdi irteerak
eta hondakinak utzi ditut
neure buruari zor diodan
eraispen honetan
Beti kezka diren egunetan
arrakalak ikusten hormetan,
ez naiz nire nekea
abesti huts hauekin eusteko gai.
Ezta plazer eta adikzioetan
aurkitzen saiatu naizenetan
kontrapisu batez bakardade
eta penak ebazteko zain.
Nork uzten dio tarte bat
norbere desorekari?
Nor, heldulekuez beste egin eta eraitsi?
Etxe honek gehiegi iraun du
zutabe batekin, bakar batekin.
Aldaketa diren egunetan
arrakalek diraute hormetan,
nire nekea ongi gordetzen duten horietan.
Eta lana eman didala ohartzeak
berandututako “orain zer?” gehiegi
esan ditudala eraispen hau bukatzean.
|
||||
4. |
Basa
01:58
|
|||
|
Oin osoa bermatu ezinik zabiltza
lurrak erreko balu bezala.
Bizitzaren gordina dastatu duzu
eta ezin izan zara ihesari lotu.
Gorputza erbeste,
garunak ahal beste
eta ez dakizu nora joan.
Soilik izateko
leku bat
nahi zenuke
Baina, egunero erasotzen zaituzte
gizontasunak, biolentziak, kapitalak
eta anabasak.
Eta zu eta ni, guzti honen erdian.
Ze zuk beti, argi izan duzu
minaren forma politikoa dela
eta gauza ez zela kateak askatzea
baizik eta lotzen zaituzten haiek hautatzea.
Ez ahaztu nork duen zure zorua erretzen,
nork duen zure mina etengabe sortzen,
ez ahaztu nork dizun etorkizuna ukatzen
|
||||
5. |
Lur azpitik
03:42
|
|||
|
Hemen norbere tokian,
aterperik ez artean
eta zein leku dudan hartzen
gordin abesten hastean.
Zuk, dena aldatu nahi duzu
zure abesti horiekin
baina oraindik ez zara
hasi ezta zure auzoarekin.
Underground-a defendatzen duzu
konbikzio osoarekin
eta estatuko festibal hartan jo duzu
izen bat egiteagatik.
Zein ondo geratzen zaizkizun
malko ta penak soinean
baina bestaldera begiratu duzu
lagun bat gaizki denean.
Eta zein ondo dagoen eszena,
pozik eta lagunak denak,
baina komunitate bat eratzeko
ezintasuna gure eztena.
Hemen norbere lekuan,
hainbeste hondakin artean
eta zein toki dudan kentzen
ni hona goraino igotzean.
Lur azpitik uluka,
zeru ertzera abestuta.
|
||||
6. |
Square des Récollets
04:28
|
|||
|
Agian ilusio bat besterik ez da
Parisen kaleak sutan,
guk latak gora Senan.
Agian gogo bat besterik ez da
-ez al dira bista ederrak?-
galdezka izan zitekeenaz.
Galdezka izan zitekeenaz
eta erantzuna senak?
Dena esan nuen, ez nuenean ezer gehiago esan.
-Beraz eseri, ez dezagun ezer gehiago esan-.
Eta gure bihar guztiak
gaur amaitzen ikusi,
nola bihar, orain litezkeen
leku haiek bilatzen.
Ekarri beste lata bat,
eta utz dezagun
dena bere horretan
eta ez gehiago esan.
|
||||
7. |
Atako bandan
02:25
|
|||
|
Hurbiltzen ikusi zintudan,
irten beharra zenuen,
ni berriz hemen etzanda
atzoak ezin ohetik altxata.
Eta hasi zinen prestatzen
zauriak eta zure zama estaltzen,
irekita zenuen atea
zein eder agertzen zinen atzean.
Inork ezer esan gabe
zein sakon zen dena entzuten
leihotik begira:
-Ei, hemen al zaude?-.
Uhalak jantzi genituen,
berandu iritsiko zinen
baina tarte bat eta eseri
hitz egin dezagun
zalantzan jartzeko:
Gauzak nola diren
eta nola beharko luketen.
Nola egin hau?
Ez dakit,
argibideak beharko nituzke.
Nork eusten gaituen
eta nola gaituen eusten?
Nora goaz hemendik?
Urrun,
eta bueltako biderik ba al da?
Leihotik, begirada ihes, umel eta eder,
pentsatzen zenuen:
-ez badugu elkar ikusten
behin izendatu genituen espazioak gorpuzten?-.
Ezin dezaket erakutsi, zenbat defini dezaken
beste izate batek
ez ginelako irauteko etorri
hazteko baizik.
Urruntzen ikusi zintudan,
ez dakit garaiz iritsi bazinen,
leihotik begirada galduta
orduan zerbait ulertu nuen.
|
||||
8. |
Beste egun gris batez
07:05
|
|||
|
Beste egun gris batez
hura baino grisago den
portura egin dut oinez,
eta hasi naiz pentsatzen:
Ez nukela nahi ibili hemen
horma zahar hau eder pintatzen,
gordin zaigu eta agertzen,
gordina da eta berez.
Betoizko kai bat bezala egonkor
eta zenbat gorputz iragankor,
izateen kontsumo,
gure hutsunean egizu lo.
Zenbat zulo zenbatu ditut?
Lehena: errua ez dela zurea,
ez dela ezta ere nirea.
Duzun apurra ukatzen
eta ez duzuna kentzen dizutela.
Bigarrena: ez dela berdina
zurea eta nire mina
denok bilatu arren
ihes egiteko arrazoi desberdinak.
Eta tokiak, zenbatu ditut
hor kanpo bat dago eta.
Espektatibak baino esperantza
eta asmatu ezinik oraindik
nola betetzen ditudan lekuak
daramadan hutsune honekin.
Hemen arte brutalista:
gordin biluzik eta bistan.
Ez dugulako erantzunik
baina bai gauzak esateko oraindik.
Eta itsontzi erdiak zenbatu ditut.
Mundu osoa ikusi erortzen
baina itsasoa lasai dut ikusten
Beste egun gris batez hasi naiz zenbatzen:
Mugarik gabeko errentak
eta soilik izatea
erabaki nahi duen herri bat
gurutzatzen dira.
Nire aurrean
ontzi bat atako bandan.
Langile arrazializatuak
guk egin nahi ez ditugun
lanak betetzen, leku bat eskatzen
nire herrian.
Irratiak iragarri du ekaitza
eta anabasari leku bat.
Beste egun gris batez
euri tantek abiatutako
etxera buelta baten
hasi naiz pentsatzen:
zeinen beharrezko diren
aterpeak hemen
zeinen beharrezkoa den
borrokatzea hemen
|
||||
9. |
Aterperik ez
01:34
|
|||
|
Argazki bat atera didazu,
badakit, ez dudala batere antzik,
igande goiza da eta bada
amore eman ez duenik oraindik.
Borroka eraitsiak, biharrak nekea
eta hemen oraindik bada
eraikitzea erabakitzen duenik
anabasa honetan.
Nik neure euritan
aterpe bat eraiki dut
ateri den kanpo horretan
gure garaia ito dezagun
|
||||
10. |
Leku berean
04:08
|
|||
|
Urraduran ezpala sartuta
eta odolusten hasia
guri buruz eta batez ere
gure kontra saiatu zara,
ihes betea amesten duen
etengabeko segurtasun distantzia baten.
Hemen zarata besterik ez
zara eta ahal duzuna egiten.
Nork bere zama nola eutsi
lata batekin ospatu bitartean,
leku berean
jarraitzen duen
betoizko kaira
ez dakizunean itzultzen?
Eta bizitzak aurrera,
zuk aurpegia hari,
zuk berdin duela
baina ez zaude berdin
eta aspalditik eginez galderari:
Nola izan sendagai eta zauri,
desorekan euskarri?
-“Nahiago nuke heldu izan banitu
luzatutako esku guztiak”-
bakardadean diozu, berandu
|
||||
betepaeta
Autogestioan oinarrituta, musikaren inguruan antolatzen den kolektibo bat.
Euskal Herria
If you like ANABASA, you may also like: