trouz
Neuz
Brezhoneg
- Meneget er c'hrennvrezhoneg (trous).
- Da geñveriañ gant ar gerioù trwst en kembraeg, tros en kerneveureg.
Anv-kadarn
trouz /ˈtruːs/ gourel (benel e yezh Treger) (liester : trouzioù, trouzoù)
- Bezañ trouz.
- Ha kerkent ar jeant hag e gastell a gouezhas en foñs puñs an ifern, gant kurunoù ha dared hag un drouz spontus !. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 35.)
- Ar re all, pa glevjont, a redas ivez d'ar gambr, ha ma voe eno neuze trouz ha garm spontus, — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 14.)
- [...] ken ma 'z oant holl war var da vougañ, nag eus koagadeg an evned-mor o tarnijal a-vagadoù, spouronet gant an drouz hag ar moged. Va Zammig Buhez , Jarl Priel, pajenn 158.
- Gwashoc’h an drouz evit ar c’hloaz, — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 196.)
- Bezañ trouz gant un den : ober trouz.
- Ar re-ze a oa un drouz ganto o faoutañ koad gwasoc'h evid disul er Yeodet gand ar pardon, — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 17.)
- ober trouz
- ober udb gant trouz
- ... ged un drouz vras ..., Livr El labourer, 1860
- kaout trouz : kaout tabut
- Te az-teus lakeet ac’hanon-me da gaout trouz ouzh meur a hini, rak te az teus un teod fall, — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 550.)
- klevout trouz, un drouz.
- A-boan e oa dezhe bezañ aet ur pennadig eus ar c’hastell ma klevjont un drouz spontus war o lerc'h, KAB 1/106
- lezel e drouz: paouez d'ober trouz; paouez da dabutal
- sevel trouz etre tud
- mervel trouz
Notenn
- E Yezhadur Favereau e lenner: ur priz, ar briz ; un trouz, an drouz. Da neuze ne vije kemmadur nemet war-lerc'h ar ger-mell strizh.
- Koulskoude e kaver alioù kontrol:
- un drouz gant w:Joakim Gwilhom, Fañch an Uhel, ha Jules Gros (gwelout uheloc'h).
- ha dindan pluenn Jean-Yvez Plourin e c'haller lenn :
- «(an) trous, (le) bruit ≠ un drous, un bruit précis; un boucan» J.Y. Plourin, Initiation au breton familier et argotique, Armeline, 2000, p.14
- «Trouz, n. masc. (du) bruit. Le mot devient féminin en parlant d'un bruit particulier, d'un boucan.» J.Y. Plourin, Tammoù gwaskin, Armeline, 2005, p.440.
Deveradoù
Gerioù heñvelster
- Trouz arc'hant ha c'hwezh-vat
Ne reont na yalc'h na kofad