Spisak jerusalemskih kraljeva

Kraljevina Jeruzalem osnovana je nakon Prvog križarskog rata 1099. godine. Gotfrid Bulonjski je zavladao kraljevinom kao "čuvar Svetog groba" (latinski: Advocatus Sancti Sepulchri). Nakon njegove smrti, njegov brat, Baldovin I, proglasio se kraljem Jeruzalema (latinski: rex Hierosolymae), koju su nasljeđivali njegovi potomci.

Kruna Jeruzalema bila je djelimično nasljedna, budući da je Visoki sud Jeruzalema imao djelimično pravo birati kralja.

Godine 1187. sam grad Jeruzalem je osvojio Salahudin. Glavni grad Kraljevine Jeruzalem premješten je u Akru.

Kraljevi

1100-1118: Baldovin I, brat Gotfrida
1118-1131: Baldovin II, rođak Baldovina I
1131-1153: Melisenda, kćerka Baldona II, nakon abdikacije upravljala u sinovo ime kao regent ili kao njegov savjetnik
- 1131-1143: Fulko, iure uxoris kao muž Melisende
1143-1162: Baldovin III, sin Melisende i Fulka
1162-1174: Amalrik I, sin Melisende i Fulka
1174-1185: Baldovin IV, sin Amalrika I
1183-1186: Baldovin V, sin Sibile
1186-1190: Sibila, kćerka Amalrika I i majka Baldovina V
- 1186-1190: Gvido, iure uxoris kao muž Sibile, a nakon njene smrti ratovao za krunu sa svastikom Izabelom koju je Visoki sud priznao za vladaricu
1190-1205: Izabela I, kćerka Amalrika I
- 1190: Konrad I, iure uxoris kao muž Izabele I
- 1192-1197: Henrik I, iure uxoris kao muž Izabele I
- 1198-1205: Amalrik II, iure uxoris kao muž Izabele I, također kralj Kipra
1205-1212: Marija, kćerka Izabele I i Konrada I
- 1210-1212: Ivan I, iure uxoris kao muž Marije
1212-1228: Izabela II (Jolanda), kćerka Marije i Ivana I
- 1125-1228: Fridrik, iure uxoris kao muž Izabele II, također car Svetog Rimskog Carstva i kralj Sicilije
1228-1254: Konrad II, sin Izabele II i Fridrika, također kralj Sicilije i Njemačke
1254-1268: Konrad III, sin Konrada II, također kralj Sicilije
1268-1284: Hugo, praunuk (sin mlađe kćerke najstarije kćerke) Izabele I i Henrika I, također kralj Kipra
1284-1285: Ivan II, sin Huge, također kralj Kipra
1285-1324: Henrik II, sin Huge, također kralj Kipra

Pretendenti

Godine 1264. pravo na krunu Jeruzalema polagao je Hugo, grof Briennea, kao primogenituralni nasljednik Izabele I. Međutim, za kralja je izabran budući kiparski kralj Hugo III, iako je majka grofa Briennea bila starija sestra majke kiparskog kralja. Grofovi Briennea i njihovi nasljednici su nastavili sebe smatrati de iure kraljevima. Kiparski kraljevi su izgubili posljednji djelić Kraljevine Jeruzalem 1324. godine, a njihovi nasljednici su nastavili sebe smatrati de iure kraljevima. Kada je 1672. umro poljski kralj Ivan II Kazimir, njegovo briensko pravo na jeruzalemsku krunu naslijedio je njegov daleki (ali ipak najbliži) srodnik Henri de La Trémoille, koji je od svog oca bio naslijedio kiparsko pravo na krunu. Time su se dvije rivalske linije ujedinile, a njihov predstavnik danas je belgijski plemić, princ Charles-Antoine Lamoral de Ligne-La Trémoïlle. On je de iure nasljednik nepostojeće jeruzalemske krune.

Danas titulu kralja Jeruzalema, uz različita opravdanja, koriste španski kralj, nasljednici italijanskih kraljeva i nasljednik austrijskih careva.