Pernambuco
| Pernambuco | |||
| Savezna država Brazila | |||
|
|||
| Država | |||
|---|---|---|---|
| Glavni grad | Recife | ||
| Površina | 98 311 km2 | ||
| Stanovništvo | 8 931 028[1] (2012.) | ||
| Gustoća | 91 /km2 | ||
| Vlada | |||
| - Guverner | Paulo Câmara | ||
| Vremenska zona | BRT UTC-3 | ||
| - ljeto | BRST UTC-2 | ||
| Poštanski broj | 50000-000 do 56990-000 | ||
| Pozivni broj | BR-PE | ||
|
| |||
| Veb-sajt: www.pe.gov.br/ | |||
Alagoas je jedna od 27 saveznih država Brazila. Nalazi se na istoku sjeveroistočne regije i izlazi na obale Atlantskog okeana. Država Pernambuco obuhvata i arhipelag Fernando de Noronha. Glavni i najveći grad države je Recife, deveti najmnogoljudniji brazilski grad (2013.) i jedan od najvažnijih ekonomskih i urbanih centara Brazila. Prema procjeni iz 2013. godine, metropolitansko područje Recifea je četvrto najmnogoljudnije područje u Brazilu i najveća urbana aglomeracija u Sjeveroistočnoj regiji.
Prostire se na površini od 98.311 km2 a prema podacima iz 2012. godine u ovoj provinciji je živjelo 8.931.028 stanovnika. Gustina naseljenosti iznosi 91 stanovnika/km2. 19. je savezna brazilska država po veličini i 7. po broju stanovnika.
Historija
[uredi | uredi izvor]Prvobitno naseljena brojnim autohtonim plemenima Tupi-Guarani govornog područja, područje Pernambuca je prvi put naseljena Portugalcima u 16. vijeku. Francuzi su pod vodstvom Bertranda d'Ornesana pokušali uspostaviti trgovačku stanicu 1531. godine.[2]
Ubrzo nakon toga portugalski kralj John je 1534. godine formirao nasljedne kapetanije od kojih je kapetanija Pernambuco odobrena Duartu Coelhu koji je u Novu Lusitâniju stigao 1535. godine.
Duarte usmjerava vojne akcije protiv Caetés indijanaca koji su bili u savezništvu s Francuzima i nakon njihovog poraza 1537. godine osniva naselje, danas poznato kao Olinda kao i drugo naselje na Igarassu.
Zbog uzgoj šećerne trske i pamuka, Pernambuco je bio jedna od nekoliko prosperitetnih kapetanije, uz São Vicente. Uz podršku holandske Istočnoindijske kompanije, izgrađeno je postrojenje za preradu šećerne trske. Privreda se zasnivala na toj privrednoj aktivnosti tako da je 1612. godine kapetanija Pernambuco proizvodila 14.000 tona šećera a već 1640. godine je u Amsterdam izvezeno više od 24.000 tona šećera.
Dok se industrija šećera oslanjala prvenstveno na radu autohtonih naroda, posebno Tupisa i Tapuyasa, visoka smrtnost i ekonomski rast doveo je do povećanog priliva porobljenih Afrikanaca koji su kraja 17. vijeka stizali na ovo područje kao robovi. Robovi koji su uspjeli pobjeći iz zarobljeništva, u unutrašnjosti područja su formirali zajednice tzv. mocambose, uključujući i Palmares.
1630. godine, Pernambuco i većina ostalih portugalskih područja u Brazilu, dolaze u posjed Holandije. Postojao je snažan otpor holandskom osvajanju pa je okupacija bila samo djelimično uspješan. U međuvremenu, hiljade porobljenih Afrikanaca su pobjegli u Palmares, a ubrzo su tamošnji mocambosi izrasli u dva značajna u državi. Johan Maurits van Nassau-Siegen je postavljen kao upravnik Nove Holandije (holandski posjedu na tlu današnjeg Brazila).
Nassauova vlast osniva Vitóriju ili The Victore, današnji Recife, na delti ostrva koji su poprilično slične topografije kao i Holandija. Ovim se sva moć polahko prenosi iz stare prijestonice Olinde u Recife.
Portugalci ponovo osvajaju Recife 1654. i Olinda vraća status političkog centra. Međutim, Recife ostaje trgovačko-lučki grad.
Pernambuco je bio poprište najznačajnijih pobuna i ustanaka u historiji Brazila, pogotovo u 19. vijeku. 1817. godine izbija revolucija u Pernambucu. Separatisti traže izdvajanje Pernambuca iz Portugalske imperije čime se formira Republika Pernambuco. Glavni uzrok revolucije bilo je nezadovoljstvo kolonijalne administracije. Republika je proglašen je 7. marta 1817. godine. Nakon vojne intervencije, secesija je završena 20. maja 1817. godine i odmetnuto područje vraćeno pod upravu Imperije a tadašnja republička zastava je i trenutna zastava države Pernambuco.
Geografija
[uredi | uredi izvor]Teritorija države Pernambuco se sastoji od relativno uskog primorskog pojasa, visokog unutrašnjog platoa i srednjeg dijela države formiranim terasama i obroncima.
Priobalno područje je plodno i nekada je bilo prekriveno vlažnim priobalnim šumama. Danas je ovo područje prekriveno plantažama šećerne trske. Prepoznatljivo je po vrućoj, vlažnoj klimi uz blage vjetrove jugoistočnog pravca.
Centralni dio države, poznat po nazivu Agresta regija, ima suhu klimu i slabiju vegetaciju, uključujući i polulistopadne Pernambuco unutrašnje šume, gdje mnogo drveće gubi lišće tokom sušnog dijela sezone.
Unutrašnja regija, nazvana i Sertão, je kamenito i suho područje, često razoreno dugotrajnim sušama. Klimu karakterišu vrući dani i hladne noći. Postoje dva jasno definirana dijela sezone, kišni dio koji traje od marta do juna i sušni dio ostatkom godine. Unutrašnjost države je uglavnom pokrivena suhom vegetacijom koja se naziva Caatinga. Rijeka São Francisco je glavni izvor vode za ovo područje.
Privreda
[uredi | uredi izvor]Privreda države se uglavnom zasniva na uslužnom sektoru koji čini 73,2% BDP-a Pernambucoa. Industrija zauzima 21,6% privrednih aktivnosti a poljoprivreda predstavlja 5,2% BDP-a (2006). Najviše se izvozi: šećer 35,6%, voće i sokovi 12,6%, riba i rakovi 12,3%, električni proizvodi 11,1%, hemikalije 7,1% i tkanina 5,6% (2002).
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ Brazilski institut za statistiku Pristupljeno 24.11.2015.
- ^ Renaissance Warrior and Patron: The Reign of Francis I by R. J. Knecht p.375 Google Books
Vanjski linkovi
[uredi | uredi izvor]- Službena stranica države Arhivirano 17. 6. 2021. na Wayback Machine