mwyn

Cymraeg

Enw

mwyn g (lluosog: mwynau)

1. Deunydd anorganig a gaiff ei ffurfio'n naturiol sydd â (mwy neu lai) cyfansoddiad cemegol pendant a rhinweddau ffisegol nodweddiadol.
2. Unrhyw ddeunydd anorganig (yn wahanol i anifeiliaid neu blanhigion.
3. Unrhyw elfen anorganig sydd yn allweddol o ran maeth; mwynau deietegol.

Cyfystyron

• mineral

Termau cysylltiedig

• mwyn gloddio

Cyfieithiadau

Saesneg: mineral

Ansoddair

mwyn

1. Amdano, yn ymwneud â, neu'n cynnwys mwynau.

Cyfystyron

• mwneiol

Cyfieithiadau

Saesneg: mineral

Ansoddair

mwyn

1. addfwyn, diymhongar, hawddgar, gostyngedig.
2. Ddim yn oer.

   Mae'r tywydd wedi bod yn fwyn iawn eleni.

Cyfieithiadau

Saesneg: 1. gentle, meek 2. mild