مدیریت حقوق در یوتیوب

توجه: YouTube Content ID API برای استفاده شرکای محتوای YouTube در نظر گرفته شده است و برای همه توسعه دهندگان یا همه کاربران YouTube قابل دسترسی نیست. اگر API شناسه محتوای YouTube را به‌عنوان یکی از سرویس‌های فهرست شده در Google API Console نمی‌بینید، برای کسب اطلاعات بیشتر درباره YouTube Partner Program به مرکز راهنمایی YouTube مراجعه کنید.

سیستم مدیریت حقوق YouTube به مالکان و سرپرستان دارایی این امکان را می‌دهد تا متادیتا، داده‌های مالکیت و مواد مرجع برای دارایی‌های خود را در اختیار YouTube قرار دهند. این سیستم به مالکان اجازه می‌دهد خط‌مشی‌هایی را برای دارایی‌های خود تنظیم کنند و محتوای YouTube را ادعا کنند که با آن دارایی‌ها مطابقت دارد. آنها همچنین می توانند ویدیوهای YouTube قابل مشاهده عمومی را از ویدیوهای مرجع برای دارایی های خود ایجاد کنند.

این سند نمای کلی از اجزای اصلی مدل مدیریت حقوق YouTube - دارایی‌ها ، تعیین حقوق و ادعاها را ارائه می‌کند.

دارایی های

دارایی ها بخشی از مالکیت معنوی هستند. YouTube انواع مختلف دارایی های زیر را تشخیص می دهد:

• ترکیب بندی
• فیلم سینما
• موزیک ویدیو
• ضبط صدا
• قسمت تلویزیونی
• ویدئوی وب

هر دارایی باید دارای ابرداده مرتبطی باشد که دارایی را شناسایی و توصیف می کند. ابرداده را می توان برای مکان یابی دارایی استفاده کرد (مثلاً از طریق رابط جستجو یا API). YouTube همچنین می‌تواند از ابرداده‌ها برای حذف موارد تکراری در کاتالوگ دارایی‌اش استفاده کند. علاوه بر نمایش در سیستم مدیریت محتوا (CMS)، فراداده دارایی ممکن است برای کاربران YouTube در وب‌سایت YouTube یا سایر برنامه‌هایی که از داده‌های YouTube استفاده می‌کنند قابل مشاهده باشد.

دارایی ها چندین ویژگی مهم دیگر نیز دارند:

• اطلاعات مالکیت، طرف‌هایی را که مالک دارایی هستند و مناطقی که هر مالک ادعای مالکیت آن را دارد، مشخص می‌کند. به این ترتیب، طرف های مختلف می توانند دارایی مشابهی را در مناطق مختلف داشته باشند. علاوه بر این، دارایی‌های ترکیب از مالکیت جزئی پشتیبانی می‌کنند و به مالکان اجازه می‌دهند تا درصد ترکیبی را که در هر منطقه دارند، مشخص کنند.

  غالباً، مالک دارایی دارای حقوق دارایی در همان مناطق است و آن را اداره می کند.

• مواد مرجع یک کپی دیجیتالی از دارایی یا یک فایل شناسه (اثر انگشت) دارایی است. مطالب مرجع به YouTube امکان می دهد به طور خودکار محتوای بارگذاری شده توسط کاربر و شریک را با یک دارایی مطابقت دهد.

  یک دارایی می تواند چندین فایل مرجع داشته باشد. به عنوان مثال، یک دارایی ممکن است فایل های مرجع جداگانه با نسبت ابعاد 16:9 و 4:3 داشته باشد.

• دارایی ها می توانند دارایی های دیگر را جاسازی کنند. جاسازی زمانی اتفاق می‌افتد که یک دارایی در یک دارایی دیگر برای ایجاد مواد مرجع جدید ظاهر می‌شود. به عنوان مثال، یک دارایی ضبط صدا همیشه دارایی آهنگسازی را تعبیه می کند. با این حال، ترکیب یکسانی را می توان در چندین ضبط صدا استفاده کرد، که هر کدام دارایی متفاوتی را تشکیل می دهند.

  این مفهوم برای یک سیستم مدیریت حقوق قوی حیاتی است. YouTube با شناسایی دارایی‌های جاسازی‌شده و حقوق مرتبط با آن‌ها، تضمین می‌کند که همه مالکان و سرپرستان محتوا می‌توانند خط‌مشی‌هایی را برای دارایی‌های خود تنظیم کنند، حتی زمانی که آن دارایی‌ها در محتوای دیگری وجود دارد.

نمودار زیر مدل دارایی YouTube را نشان می دهد:

تعیین حقوق

تعیین حقوق، قوانین و پارامترهایی را برای پخش و/یا استفاده از یک دارایی تعریف می‌کند. تعیین حقوق می‌تواند برای محتوای ویدیویی که توسط مالک یا سرپرست دارایی، توسط شریک YouTube دیگر یا کاربر YouTube بارگذاری شده است اعمال شود.

تعیین حقوق، حقوق اداری اعطا شده به آن دارنده حقوق و همچنین سیاست‌های اعمال محتوای ویدیویی حاوی دارایی را مشخص می‌کند. یک خط مشی، به نوبه خود، هم یک اقدام و هم مجموعه ای از شرایط را مشخص می کند که توضیح می دهد چه زمانی اقدام باید انجام شود.

تعیین حقوق دارای چهار جزء است:

• مدیر حقوق سیاست‌هایی را برای یک دارایی در قلمرو یا گروهی از مناطق خاص تنظیم می‌کند. مدیر می تواند مالک حقوق یا طرف دیگری باشد که از طرف مالک حقوق عمل می کند. همانطور که در بالا توضیح داده شد، مالکان دارایی معمولاً حقوق محتوای خود را مدیریت می کنند.

• حقوق شرایطی را توضیح می دهد که مدیر سیاست های یک دارایی را کنترل می کند. برای اکثر انواع دارایی‌ها، YouTube فرض می‌کند که سرپرست حقوق همه حقوق مربوط به توزیع محتوا در YouTube یا برنامه‌هایی را که از محتوای YouTube استفاده می‌کنند، مدیریت می‌کند.

  در برخی موارد، مدیر حقوق یک دارایی، سیاست‌های دارایی‌های تعبیه‌شده موجود در آن دارایی را نیز کنترل می‌کند. به عنوان مثال، یک استودیو فیلم معمولاً حقوق هر گونه ضبط صدایی که در یک فیلم استفاده می شود را پاک می کند.

  با این حال، در موارد دیگر، مدیر حقوق یک دارایی نیز نمی‌تواند حقوق دارایی‌های تعبیه‌شده موجود در آن دارایی را کنترل کند. به عنوان مثال، مدیر حقوق برای ضبط صدا ممکن است حقوق ترکیب تعبیه شده در ضبط صدا را نیز کنترل نکند. در این موارد، YouTube تنها در صورتی می‌تواند از دارایی ضبط صدا کسب درآمد کند که سرپرست حقوق آهنگ نیز خط‌مشی برای کسب درآمد از ترکیب مشخص کرده باشد. اگر سرپرستان حقوق خط‌مشی‌های متفاوتی را مشخص کرده باشند، YouTube خط‌مشی محافظه‌کارانه‌تر را اعمال می‌کند.

• در صورتی که محتوا با قوانین تعیین حقوق مطابقت داشته باشد، این اقدام تعیین می‌کند که YouTube چگونه یک قطعه از محتوا را مدیریت می‌کند. YouTube از اقدامات زیر پشتیبانی می کند که از محافظه کارانه ترین تا کمتر محافظه کارانه فهرست شده اند:

  • مسدود کردن - YouTube از نمایش محتوا در وب سایت عمومی YouTube جلوگیری می کند.
  • آهنگ - محتوا در وب سایت YouTube ظاهر می شود. YouTube از محتوا کسب درآمد نمی کند، بلکه محتوا را پرچم گذاری می کند تا صاحب حقوق بتواند آن را ردیابی کند.
  • کسب درآمد - محتوا در وب سایت YouTube ظاهر می شود. YouTube می تواند از محتوا کسب درآمد کند (مثلاً با نمایش تبلیغات) و محتوا در توافقنامه اشتراک درآمد مالک حقوق با YouTube گنجانده شده است.

  صاحبان حقوق همچنین می توانند شرایط یک اقدام را مشخص کنند. برای مثال، یک خط‌مشی می‌تواند به YouTube دستور دهد تا از محتوای منطبق در مناطق خاصی کسب درآمد کند یا از ویدیوهایی که حداقل با درصد معینی از دارایی مطابقت دارند، کسب درآمد کند. سیاست ها را می توان بر اساس دارایی به دارایی تنظیم کرد.

• قوانین یا شرایط توضیح می‌دهند که دارنده حقوق چگونه یک دارایی را اداره می‌کند. در ترکیب با یک اقدام، مجموعه‌ای از قوانین تعیین می‌کند که YouTube چگونه با یک محتوای دارای حق نسخه‌برداری برخورد می‌کند و مشخص می‌کند که آیا مالک حقوق می‌خواهد محتوای آن در YouTube در دسترس باشد یا نه.

  سیاست ها می توانند انواع شرایط زیر را مشخص کنند:

  • یک خط‌مشی می‌تواند برای هر یک از محتوای ادعا شده اعمال شود که توسط سرپرست حقوق، کاربر دیگر YouTube یا هر دو بارگذاری شده است. خط مشی اعمال شده برای محتوای آپلود شده توسط سرپرست حقوق، خط مشی استفاده نامیده می شود و خط مشی اعمال شده برای محتوای آپلود شده توسط کاربر ، خط مشی مطابقت نامیده می شود.

  • شرایط مطابقت قوانینی هستند که فقط در صورتی اعمال می‌شوند که محتوایی که ممکن است ادعا شود با مواد مرجع دارایی به روشی خاص مطابقت داشته باشد. شرایط مطابقت فقط می‌تواند برای محتوایی اعمال شود که سیستم شناسایی محتوای YouTube به‌طور خودکار از طرف مالک حقوق ادعا می‌کند. YouTube از شرایط مطابقت زیر برای محتوای آپلود شده پشتیبانی می کند:

    • نوع تطابق - نشانی از مطابقت محتوا با مؤلفه صوتی، مؤلفه بصری یا هر دو مؤلفه ماده مرجع دارایی.
    • درصد مالکیت - درصدی از محتوایی که سرپرست حقوق آن را دارد.
    • طول مطابقت – طول بخش محتوایی که با مواد مرجع دارایی مطابقت دارد.

  • شرایط تماشا یا شرایط کاربر، قوانینی هستند که بسته به ویژگی‌های خاص کاربری که سعی در تماشای ویدیو دارند اعمال می‌شوند. YouTube از شرایط تماشای زیر پشتیبانی می کند:

    • قلمرو کاربر - مکان کاربر در حال تماشا و/یا شنیدن محتوا.
    • پلتفرم مشاهده – رسانه ای که کاربر از طریق آن سعی در تماشای محتوا دارد. می‌توانید انتخاب کنید که ویدیوهای خود را در همه پلتفرم‌ها یا فقط در پلتفرم‌های کسب درآمد توزیع کنید.
    • مشاهده مکان - وب سایتی که کاربر در تلاش برای تماشای محتوا است. صاحبان حقوق می توانند اجازه دهند محتوای آنها فقط در وب سایت های خاصی قابل جاسازی باشد. توجه داشته باشید که YouTube در حال حاضر از گزینه ای پشتیبانی می کند که اجازه می دهد محتوا بر اساس هر ادعا در وب سایت های غیر YouTube جاسازی شود. علاوه بر این، یوتیوب از توانایی فعال کردن جاسازی تنها در وب سایت های خاص بر اساس هر حساب پشتیبانی می کند.

رسیدگی به تعیین حقوق

نکات زیر توضیح می‌دهند که YouTube چگونه با تعیین حقوق رفتار می‌کند:

• یک دارایی می‌تواند چندین عنوان حقوق داشته باشد، اما هر تعیین حقوق با یک دارایی مرتبط است.

• تعیین حقوق برای محتوای بارگذاری شده توسط شریک و محتوای بارگذاری شده توسط کاربر در طول فرآیند ادعا اعمال می شود.

• تعیین حقوق ممکن است فقط در یک قلمرو خاص اعمال شود. برای مثال، مالک حقوقی که یک دارایی را در ایالات متحده مدیریت می‌کند، مشخص نمی‌کند که چگونه محتوای ادعا شده منطبق با آن دارایی در کشورهای دیگر بررسی شود.

• یک مدیر واحد می تواند دارایی را از طرف صاحبان حقوق در مناطق مختلف مدیریت کند.

• حقوقی که YouTube باید برای ارائه محتوا کسب کند، می تواند برای انواع مختلف محتوا متفاوت باشد. در نتیجه، ممکن است YouTube برای نمایش یک محتوا به توافق‌هایی با چندین سرپرست حقوق نیاز داشته باشد. برای مثال، ناشران موسیقی انواع مختلفی از حقوق را کنترل می‌کنند، که برخی از آنها ممکن است توسط اشخاص ثالث مانند برچسب‌های موسیقی، سازمان‌های حقوق اجرا، یا انجمن‌های گردآوری‌کننده مدیریت شوند.

• تعیین حقوق می‌تواند قوانین مختلفی را برای یک دارایی تعریف کند، بسته به اینکه آن دارایی در یک زمینه تعبیه‌شده یا مستقل استفاده می‌شود.

• تعیین حقوق نمی تواند مجموعه ای از قوانین را با اقدامات متفاوت مرتبط کند. برای مثال، یک نام حقوق نمی‌تواند یک قانون داشته باشد که محتوای ادعا شده در صورتی که طول مسابقه بیشتر از 30 ثانیه باشد، کسب درآمد می‌شود، و قانون دیگری که محتوای ادعا شده در صورتی که طول مطابقت بیشتر از 30 ثانیه باشد، ردیابی می‌شود. این مثال معتبر نیست زیرا این دو قانون اقدامات متفاوتی را برای یک مجموعه از شرایط مشخص می کنند.

• با این حال، تعیین حقوق می‌تواند یک قانون داشته باشد مبنی بر اینکه محتوای ادعا شده در صورتی که طول مسابقه کمتر از 30 ثانیه باشد، کسب درآمد می‌شود و قانون دیگری که محتوای ادعا شده در صورتی که طول مطابقت بیشتر از 30 ثانیه باشد ردیابی می‌شود. در مورد دوم، هر عمل با شرایط مختلف همراه است.

ادعاها

یک ادعا، یک ویدیوی آپلود شده را که با یک دارایی مطابقت دارد، به یک حقوق مرتبط با آن دارایی پیوند می‌دهد. تعیین حقوق، خط مشی هایی را مشخص می کند که مدیر حقوق می خواهد در مورد ادعا اعمال کند.