Zahartzapen fisikoa Poli (L-laktida) / karbono nanotutu biokonpositetan
-
E. Lizundia [1] ; J. R. Sarasua [1]
-
[1] UPV/EHU
-
- Localización: Materialen Zientzia eta Teknologiaren I. Kongresua / coord. por Idoia Urrutibeascoa, 2012, ISBN 84-615-8302-7, págs. 193-197
- Idioma: euskera
- Enlaces
-
Resumen
Material polimerikoak konformatu eta gero oreka termodinamikotik urrun daude etaoreka termodinamikorantz joateko joera dute zahartzapen fisikoa deritzon efektua ematen delamedio, non polimero-egituraren lasaikuntza gertatzen baita. Makromolekulen egonkortze-prosezuhonetan, materialaren propietate makroskopikoak (zurruntasun mekanikoa, iragazkortasuna…)aldatu egiten dira, polimeroen egonkortasuna nabarmen mugatuz. Beraz, zahartzapen-abiadurarenmurrizpena berebizikoa izaten da iraupen luzeagoko materialak lortu nahi badira. Konfinamenduaizeneko efektuak polimero-kateek beren mugikortasuna murriztea eragiten du, zahartzapen fisikoamugatzen delarik. Polimeroen egituraren lasaikuntza nabarmen murrizteko ahalik eta gainazalazalerahandienak dituzten zuntzak erabili daitezke. Karbono nanotutuek, daukaten gainazal-azaleraerlazio handiak direla eta, zahartzapena murrizteko osagai ezinhobea dirudite. Lan honetan Poli (Llaktida)ren zahartzapena murrizteko asmoz karbono nanotutuak (KNT) polimero matrizeanhomogeneoki barreiatzea eta nano-egituradun konpositeak lortzea proposatzen da.