belirteç
Turkish
[edit]Pronunciation
[edit]Noun
[edit]belirteç (definite accusative belirteci, plural belirteçler)
Declension
[edit]Inflection | ||
---|---|---|
Nominative | belirteç | |
Definite accusative | belirteci | |
Singular | Plural | |
Nominative | belirteç | belirteçler |
Definite accusative | belirteci | belirteçleri |
Dative | belirtece | belirteçlere |
Locative | belirteçte | belirteçlerde |
Ablative | belirteçten | belirteçlerden |
Genitive | belirtecin | belirteçlerin |