Stuifakker

Dutch

Etymology

First attested as de polder van tStuyffacker in 1565. Compound of stuif (“drift-sand”) and akker (“farmland”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈstœy̯.fɑ.kər/
• Hyphenation: Stuif‧ak‧ker

Proper noun

Stuifakker n

1. A hamlet in Voorne aan Zee, South Holland, Netherlands

References

• van Berkel, Gerard, Samplonius, Kees (2018) “stuifakker”, in Nederlandse plaatsnamen verklaard‎^[1] (in Dutch), Mijnbestseller.nl, →ISBN