nakijken

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch

[edit]

Etymology

[edit]

Compound of na +‎ kijken.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈnaːˌkɛi̯.kə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: na‧kij‧ken

Verb

[edit]

nakijken

  1. (transitive) to check, to review
  2. (transitive) to grade, to mark (to review tests or assignments to determine marks)
  3. (transitive) to look back at

Conjugation

[edit]
Conjugation of nakijken (strong class 1, separable)
infinitive nakijken
past singular keek na
past participle nagekeken
infinitive nakijken
gerund nakijken n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular kijk na keek na nakijk nakeek
2nd person sing. (jij) kijkt na, kijk na2 keek na nakijkt nakeek
2nd person sing. (u) kijkt na keek na nakijkt nakeek
2nd person sing. (gij) kijkt na keekt na nakijkt nakeekt
3rd person singular kijkt na keek na nakijkt nakeek
plural kijken na keken na nakijken nakeken
subjunctive sing.1 kijke na keke na nakijke nakeke
subjunctive plur.1 kijken na keken na nakijken nakeken
imperative sing. kijk na
imperative plur.1 kijkt na
participles nakijkend nagekeken
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

[edit]

Descendants

[edit]
  • Afrikaans: nakyk