Jump to content

konfrontować

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from French confronter, German konfrontieren + -ować, from Medieval Latin confrontare.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /kɔn.frɔnˈtɔ.vat͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: kon‧fron‧to‧wać

Verb

[edit]

konfrontować impf (perfective skonfrontować)

  1. (transitive, literary) to confront (to set a thing side by side with; to compare)
    Synonym: zestawiać
  2. (transitive, law) to bring face-to-face, to confront the defendant with the witnesses

Conjugation

[edit]
Conjugation of konfrontować impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive konfrontować
present tense 1st konfrontuję konfrontujemy
2nd konfrontujesz konfrontujecie
3rd konfrontuje konfrontują
impersonal konfrontuje się
past tense 1st konfrontowałem,
-(e)m konfrontował
konfrontowałam,
-(e)m konfrontowała
konfrontowałom,
-(e)m konfrontowało
konfrontowaliśmy,
-(e)śmy konfrontowali
konfrontowałyśmy,
-(e)śmy konfrontowały
2nd konfrontowałeś,
-(e)ś konfrontował
konfrontowałaś,
-(e)ś konfrontowała
konfrontowałoś,
-(e)ś konfrontowało
konfrontowaliście,
-(e)ście konfrontowali
konfrontowałyście,
-(e)ście konfrontowały
3rd konfrontował konfrontowała konfrontowało konfrontowali konfrontowały
impersonal konfrontowano
future tense 1st będę konfrontował,
będę konfrontować
będę konfrontowała,
będę konfrontować
będę konfrontowało,
będę konfrontować
będziemy konfrontowali,
będziemy konfrontować
będziemy konfrontowały,
będziemy konfrontować
2nd będziesz konfrontował,
będziesz konfrontować
będziesz konfrontowała,
będziesz konfrontować
będziesz konfrontowało,
będziesz konfrontować
będziecie konfrontowali,
będziecie konfrontować
będziecie konfrontowały,
będziecie konfrontować
3rd będzie konfrontował,
będzie konfrontować
będzie konfrontowała,
będzie konfrontować
będzie konfrontowało,
będzie konfrontować
będą konfrontowali,
będą konfrontować
będą konfrontowały,
będą konfrontować
impersonal będzie konfrontować się
conditional 1st konfrontowałbym,
bym konfrontował
konfrontowałabym,
bym konfrontowała
konfrontowałobym,
bym konfrontowało
konfrontowalibyśmy,
byśmy konfrontowali
konfrontowałybyśmy,
byśmy konfrontowały
2nd konfrontowałbyś,
byś konfrontował
konfrontowałabyś,
byś konfrontowała
konfrontowałobyś,
byś konfrontowało
konfrontowalibyście,
byście konfrontowali
konfrontowałybyście,
byście konfrontowały
3rd konfrontowałby,
by konfrontował
konfrontowałaby,
by konfrontowała
konfrontowałoby,
by konfrontowało
konfrontowaliby,
by konfrontowali
konfrontowałyby,
by konfrontowały
impersonal konfrontowano by
imperative 1st niech konfrontuję konfrontujmy
2nd konfrontuj konfrontujcie
3rd niech konfrontuje niech konfrontują
active adjectival participle konfrontujący konfrontująca konfrontujące konfrontujący konfrontujące
passive adjectival participle konfrontowany konfrontowana konfrontowane konfrontowani konfrontowane
contemporary adverbial participle konfrontując
verbal noun konfrontowanie
[edit]
adjective
noun

Further reading

[edit]