pervolgatus
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]Perfect passive participle of pervolgō.
Participle
[edit]pervolgātus (feminine pervolgāta, neuter pervolgātum); first/second-declension participle
- Alternative form of pervulgātus
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | pervolgātus | pervolgāta | pervolgātum | pervolgātī | pervolgātae | pervolgāta | |
genitive | pervolgātī | pervolgātae | pervolgātī | pervolgātōrum | pervolgātārum | pervolgātōrum | |
dative | pervolgātō | pervolgātae | pervolgātō | pervolgātīs | |||
accusative | pervolgātum | pervolgātam | pervolgātum | pervolgātōs | pervolgātās | pervolgāta | |
ablative | pervolgātō | pervolgātā | pervolgātō | pervolgātīs | |||
vocative | pervolgāte | pervolgāta | pervolgātum | pervolgātī | pervolgātae | pervolgāta |
References
[edit]- “pervolgatus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers