saighdeoir

See also: Saighdeoir

Irish

Etymology

From Middle Irish saigteóir (“archer, soldier”), from saiget (“arrow”) (compare modern saighead), from Latin sagitta. By surface analysis, saighead +‎ -óir. Doublet of saighdiúir (“soldier”).

Noun

saighdeoir m (genitive singular saighdeora, nominative plural saighdeoirí)

1. archer, bowman

   Synonym: boghdóir

Declension

Declension of saighdeoir (third declension)

bare forms case singular plural nominative saighdeoir saighdeoirí vocative a shaighdeoir a shaighdeoirí genitive saighdeora saighdeoirí dative saighdeoir saighdeoirí forms with the definite article case singular plural nominative an saighdeoir na saighdeoirí genitive an tsaighdeora na saighdeoirí dative leis an saighdeoir don saighdeoir leis na saighdeoirí

Derived terms

• saighdeoireacht (“archery”)
• an Saighdeoir (“Sagittarius”)

Mutation

Mutated forms of saighdeoir

radical	lenition	eclipsis
saighdeoir	shaighdeoir after an, tsaighdeoir	not applicable

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

Further reading

• Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “saigteóir”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language
• Ó Dónaill, Niall (1977) “saighdeoir”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
• de Bhaldraithe, Tomás (1959) “saighdeoir”, in English-Irish Dictionary, An Gúm
• “saighdeoir”, in New English-Irish Dictionary, Foras na Gaeilge, 2013-2024