La Bujida dinastio aŭ Bujidoj (perseآل بویهĀl-e Buye), konataj ankaŭ kiel Buŭaihidoj, Boŭajhidoj, Bujahidoj, aŭ Bujjidoj, estis IranaŜijaisma dinastio (934–1062)[1] de Dajlamita deveno.[2] Kun la starigo de aliaj dinastioj el Irano en la regiono, la proksimuma jarcento de Bujida regado reprezentas la periodon en la irana historio foje nomita la 'Irana Intermezo' ĉar, post la Islama konkero de Persio, estis intertempo inter la regado de la Abasida Kaliflando kaj la Selĝuka Imperio.[3]
La Bujida dinastio estis fondita de 'Ali ibn Buja, kiu en 934 konkeris Farson kaj faris Ŝirazon lia ĉefurbo, dum lia plej juna frato Hasan ibn Buja konkeris partojn de Ĝibal fine de la 930-aj jaroj, kaj ĉirkaŭ 943 sukcesis kapti Raji, kion li faris ĉefurbon. En 945, la plej juna frato, Ahmad ibn Buja, konkeris Irakon kaj faris Bagdadon lia ĉefurbo, ricevante la honoran titolon "Mu'izz al-Daŭla", dum 'Ali ricevis la titolon "'Imad al-Daŭla" ("Subteno de la Ŝtato"), kaj Hasan ricevis la titolon "Rukn al-Daŭla" ("Piliero de la Ŝtato").
↑Rene Grousset, The Empire of the Steppes:A History of Central Asia, trad. Naomi Walford, (Rutgers University Press, 2002), 143.
↑Iranica,Iranica: DEYLAMITES: The most successful actors in the Deylamite expansion were the Buyids. The ancestor of the house, Abū Šojāʿ Būya, was a fisherman from Līāhej, the later region of Lāhījān.
↑Blair, Sheila (1992), The Monumental Inscriptions From Early Islamic Iran and Transoxiana, Leiden: E.J. Brill, (ISBN 90-04-09367-2)
[1]Arkivigite je 2008-10-02 per la retarkivo Wayback Machine The Buyid Domination as the Historical Background for the Flourishing of Muslim Scholarship During the 4th/10th Century by Dr. M. Ismail Marcinkowski