Villamartín de Campos
| Villamartín de Campos | |||
|---|---|---|---|
|
| |||
| municipo en Hispanio | |||
|
| |||
| Blazono | |||
| Administrado | |||
| Poŝtkodo | 34170 | ||
| En TTT | Oficiala retejo [+] | ||
| Demografio | |||
| Loĝantaro | 175 (2023) [+] | ||
| Loĝdenso | 5 loĝ./km² | ||
| Geografio | |||
| Geografia situo | 42° 1′ N, 4° 40′ U (mapo)42.015-4.6636111111111Koordinatoj: 42° 1′ N, 4° 40′ U (mapo) [+] | ||
| Alto | 750 m [+] | ||
| Areo | 36 km² (3 600 ha) [+] | ||
| |||
| |||
|
| |||
| Alia projekto | |||
Villamartín de Campos [biljamarTIN deKAMpos] estas municipo en la sudo de la provinco Palencio, en la regiono Kastilio-Leono, Hispanio. Ĝi apartenas al la komarko Tierra de Campos. La loknomo Villamartín de Campos estas komprenebla etimologie kiel urbo aŭ Vilao de Marteno de Kampartero, alude al iama loĝanto kaj al la komarkonomo respektive.
Geografio
[redakti | redakti fonton]Ĝia municipa teritorio okupas totalan areon de 35,82 km² kaj laŭ la demografia informo de la municipa censo fare de la INE en 2021, ĝi havis 187 loĝantojn. Ĝi perdis loĝantojn dum la 20-a jarcento pro migrado al urbaj areoj, kiel ja okazis en multaj loĝlokoj de la regiono, sed poste rekuperis loĝantojn pro proksimeco al la provinca ĉefurbo kaj kreado de malgrandaj industrioj. Ĝi distas 13 km de Palencio, provinca ĉefurbo.
La municipa teritorio limas kun la municipoj Grijota, Villaumbrales, Becerril de Campos, Mazariegos, Baquerín de Campos, Pedraza de Campos kaj Autilla del Pino. La municipa teritorio de Villamartín de Campos enhavas ankaŭ la malmulte loĝatan submunicipon Revilla de Campos kaj iam la nun senhoman kaj malaperintan Laroá.
Historio
[redakti | redakti fonton]La areo apartenis unue al la Regno Kastilio. En Mezepoko okazis reloĝado. Dum la regado de Karolo la 1-a, dum la Milito de Komunumoj de Kastilio, Villamartín kun Grijota, Mazariegos kaj Villaumbrales aliĝis al la partio de komunumoj, kio rezultis en malfaciloj por akiri la pardonon de la reĝo. Tiuepoke, Villamartín estis disigita el la senjorlando de la episkopo palencia. Poste, jam dum la regado de Filipo la 2-a, ĝi estis vendita al Jerónimo López de Milla, el Medina de Rioseco.
Kelkaj posteuloj de la iama familio Martín migris al Ameriko pro perdo de influo en la regiono. Sed en la 18-a jarcento, kelkaj el la familio Martín kiuj restis ĝuis prosperon ekzemple per la plialtigo de Felipe Martín Ovejero kiel episkopo de Oviedo, kaj tial ili povis rearanĝi la hereran fasadon de la iama Palaco de Martín.
Aktualo
[redakti | redakti fonton]Tradiciaj enspezofontoj estis agrikulturo (cerealoj kaj vitejoj) kaj brutobredado (ŝafoj kaj kolombejoj). Lastatempe funkciado de servoj plej ekgravis, kune kun piedirado tra naturaj lokoj. De la historia pasinteco restis diversaj vizitindaj vidindaĵoj kiel la preĝejo rekonstruita en la 18-a jarcento kiel novklasika (kies sonorilmuro estas motivo de la blazono), blazondomoj, Palaco de Martín, kolombejoj ktp.