Een dag of tien geleden kocht ik digitaal voor zaterdag een kaartje voor de expositie van Banksy in de loods op het NDSM-terrein. Het kon nog net want vandaag zou de laatste dag zijn. Bij die aanschaf heb ik nooit aan Sail Amsterdam gedacht en pik er dus een graantje van mee. Op het station en aan de kade voor de pont is het een drukte van belang, maar alles loopt gesmeerd. Dranghekken zorgen voor gedisciplineerde doorstroom en er staan ruim voldoende hulpvaardige stewards. Heel belangrijk, het wachtende publiek heeft er zin in. De pont gaat af en aan, spuugt een massa voetgangers en fietsers uit en neemt nieuwe lading in. Ik beland op een mooi plekje en heb tijdens de oversteek zicht op letterlijk en figuurlijk ‘welvarend’ volk.
De hoeveelheid is wel wat minder dan tijdens de officiële opening, maar ook vandaag vaart er een bonte verzameling bootjes en schepen op het IJ.
De stuurman van de pont laveert, tussen min of meer drijvende badkuipen, luxe jachten, partyboten en driemasters, naar de overkant. Diep respect voor zijn stuurmanskunst. Later op de middag loop ik een tijdje mee in de mensenmassa richting de kade waar de grote jongens liggen afgemeerd, maar op een punt met nog weids uitzicht vind ik een plekje aan de kademuur en maak wat foto’s op afstand. Ik was toch al niet van plan om lang in een rij te gaan staan om aan boord van zo’n prachtig schip te stappen. Voor vandaag is het mooi geweest. Ik stap op de trein voor iedereen zich massaal in het openbaar vervoer wurmt om thuis te komen.
De twee oases van rust in alle hectiek wil ik jullie niet onthouden.
klik aan voor vergroten