Storm over Ysbrechtum

De caravan staat op een kleine camping bij cultuurhoeveThabor in Ysbrechtum onder de rook van Sneek. We hebben weids uitzicht over de Friese dreven en het Friese paardenras staat mooi te wezen in het weiland naast ons onderkomen.

Kortom een ideale stek om Gaasterland te verkennen.

Tijdens de tweede nacht van ons verblijf begint het flink te regenen en wel zo, dat het lawaai op het caravandak ons uit de slaap houdt.

De wind trekt behoorlijk aan maar we hebben, op aanraden, de caravan zo neergezet dat we ons daar geen zorgen over hoeven te maken, denken we…

Tegen de ochtend valt de regen nog steeds met bakken uit de lucht en trilt de caravan mee onder het protest van de luifel tegen het stormachtige geweld. Het blijkt dat de wind is gedraaid en hij staat vol onder het tentdoek. Het doet denken aan het liedje van Hanneke en Janneke. “ Jan de Wind die rukte en trok en op en neder ging de stok.”

Er rest ons maar één ding; hangen aan die luifel om te voorkomen dat hij aan de haal gaat.

In ons nachtgoed vechten we in de stromende regen en rukwinden tegen de elementen totdat de luifel scheurt, een stok krom buigt en de boel ons om de oren dreigt te vliegen.

Met vereende krachten halen we het woest wapperende doek neer.  Als we de kleddernatte bende onder de caravan hebben geschoven zien we dat de voortent van de ene buur het half heeft begeven en de buren die aan de andere kant staan hun vouwwagen hebben verlaten en in de “slechtweeraccomodatie” zitten. Ze zullen ons later vertellen dat ook zij aan hun voortent hebben gehangen, maar zich niet veilig meer voelden.

Binnen kleden wij ons tot op de huid uit en wrijven elkaar droog en warm.

Het elektrische kacheltje zorgt in korte tijd voor behaaglijke warmte en we kruipen weer onder het dekbed. Echtgenoot, die het langst buiten heeft gestaan, bibbert nog lang na van de kou.

De rest van de vakantie is het heerlijk weer en het kleine zonneluifeltje dat we altijd bij ons hebben, doet prima dienst.