2017/2018

Met dit uithangteken uit Fåborg-Denemarken

wens ik iedereen een gezellige jaarwisseling

en alle goeds voor 2018

foto ferrara

Schrijfcursus

De laatste opdracht van dit seizoen: Bedenk een verhaal bij deze prent.

Zoete inval

In zijn snoepwinkel “Zoete Inval” waar het ruikt naar kaneel en drop, zit de oude Frits Schipper in zijn stofjas achter de toonbank naar de jongste generatie uit het dorp te staren. Het joch kan geen keus maken uit de uitgestalde soorten drop, spekken en ander suikergoed.

Zo te zien aan zijn haardracht en de manier waarop hij met zijn handjes op de rug staat, is het aarzelende knulletje een nazaat uit het geslacht De Vos van Havezathe. Zijn pony, met een eigenwijs kruintje, hangt als een slecht gezoomd gordijn op zijn voorhoofd. Een afwijking die hij blijkbaar van zijn opa heeft geërfd, de etterbak die tot diep in zijn jeugd Frits het leven zuur maakte. Karel De Vos van Havezathe altijd in voor een treiterende opmerking. 
Terwijl Frits zijn klantje observeert hoort hij diens opa op bekakte toon zeggen: ‘Frits, je hebt morgen weer eens jam op je brood want ik heb een onsje toverballen bij je vader gekocht.’

De Vos van Havezathe, die na de lagere school in de grote stad naar de HBS ging, een luxe die voor de meeste klasgenoten niet was weggelegd. 
Frits kwam niet verder dan de MULO waar hij ook zijn middenstandsdiploma haalde zodat hij bij zijn vader in de leer kon.

Toen hij twintig jaar was overleed zijn vader plotseling en zat er voor hem, als enige zoon, niets anders op dan de winkel voort te zetten. Rijk is hij er niet van geworden.

De Vos van Havezathe studeerde rechten en werd advocaat van de Duivel.

Altijd bezig met louche zaken. Zou het ventje weten dat zijn grootvader jaren in de gevangenis heeft gezeten? Boontje komt om zijn loontje, dacht hij destijds toen zijn dorpsgenoot wegens frauduleuze zaken voor jaren achter de tralies verdween.

Hoe langer de kleine Vos van Havezathe staat te aarzelen, hoe meer Frits de treiterende opmerkingen van de opa hoort. ‘Tja, Frits het leven is een pijp kaneel, iedereen likt er aan en krijgt zijn deel. Bij jullie thuis zijn het meer zuurstokken.’

De keer dat hij de pestkop tegen de grond werkte en hem een bloedneus beukte komt hem weer voor de geest.

De opmerking over de snoepdoos van zijn moeder deden bij hem alle stoppen doorslaan.

Hij besluit de stem, waar het kind geen weet van heeft, met een handeling het zwijgen op te leggen. Frits weegt twee ons toverballen af. ‘Schiet je een beetje op, ik heb nog meer te doen vandaag en geef deze maar aan je opa, hij was er vroeger gek op. Met de groeten van Frits Schipper’

Beteuterd kijkt het jongetje hem aan. ‘Dat kan niet. Mijn vader zegt dat ik geen opa heb.’

Even is Frits van zijn stuk gebracht. Wat een verdriet schuilt er in die opmerking. Hij wordt misselijk van zichzelf. Oud zeer over een onschuldig kind uitstrooien.

Terwijl het jongetje, tot overmaat van ramp, een zuurstok op de toonbank legt, zegt Frits.

‘Kies maar wat extra’s uit en eet de toverballen lekker zelf op.’

Tegenstelling

Ouds-NIeuws

stadhuis Gouda

foto ferrara

Ingeschakeld

De afgelopen week was bepaald geen pretje, maar onder de hoede van meneer F. lig je met een gerust hart ziek te zijn. 

Gelukkig is het meeste leed geleden.

Allemaal hartelijk dank voor jullie meeleven en beterschapswensen.

De hieronder afgebeelde ludieke weergave van het kerstverhaal kreeg ik jaren geleden opgestuurd, hij is te leuk om niet te gebruiken.

Ik wens al mijn lezers Sfeervolle Kerstdagen.

Uitgeschakeld

Een luchtweginfectie houdt me al dagen onder het dekbed.
Doe even niet mee.

Tegenstelling

Uitbundig-Ingetogen

Den Bosch

foto ferrara

Knippen en Plakken

Hierbij show ik een aantal kerstkaarten die ik van oude kaarten heb gemaakt.
Bij de handgeschreven tekst aan de binnenkant komt een detail van de voorkant terug.
Dat laatste is een ware puzzel om tot een acceptabel resultaat te komen, want niet alle afbeeldingen lenen zich daarvoor. Maar een sneeuwpop, kerstmannetje, hulsttakje of een huisje is op een andere kaart wel te vinden. De tweede foto is niet scherp , maar laat wel zien wat ik bedoel.
Om de voorraad op peil te houden bedel ik begin januari bij vrienden en kennissen, voor ze de boel opruimen, om hun kerstkaarten. Daarnaast ben ik altijd op zoek naar kaders en geschikt papier. Met het jaar wordt de voorraad minder omdat veel mensen tegenwoordig voor de digitale kaart kiezen. 
Zelf ben ik niet van plan daartoe over te gaan.

Tegenstelling

Werkgever-Werknemer

  Museum Joure

foto ferrara
http://www.museumjoure.nl/algemeen/douwe-egberts/

Gastblog

Gedicht van Grietje Holthuis

Wintertijd

De winter staat op de stoep,

met ijlblauwe luchten

en plotselinge hagelbuien.

Binnen is het behaaglijk.

De poes snort.

Zacht kaarslicht

brengt schaduwen

tot leven.

Het is een tijd van verwachting.

Een eeuwenoud verhaal

van hoop

op een plaats voor de nacht

in de stal.

Weemoed klopt aan,

om wat was,

had kunnen zijn

en er niet is.

Mijn pennen tikken de tijd.

Ik brei warmte.