Aller au contenu

өлім

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Apparenté au turc ölüm.
  Singulier Pluriel
Nominatif (атау септік) өлім өлімдер
Génitif (ілік септік) өлімнің өлімдердің
Datif (барыс септік) өлімге өлімдерге
Accusatif (табыс септік) өлімді өлімдерді
Locatif (жатыс септік) өлімде өлімдерде
Ablatif (шығыс септік) өлімнен өлімдерден
Instrumental (көмектес септік) өліммен өлімдермен
possessifs
  Singulier Pluriel
Première personne (mon/mes) өлімім өлімдерім
Première personne (notre/nos) өліміміз өлімдеріміз
Deuxième personne (familier) өлімің өлімдерің
Deuxième personne (poli) өліміңіз өлімдеріңіз
Troisième personne өлімі өлімдері

өлім (ölim) \wø.ˈlʏm\

  1. Mort (contraire de la vie).

Apparentés étymologiques

[modifier le wikicode]
  • өлім sur l’encyclopédie Wikipédia (en kazakh)